Vísir - 05.03.1913, Síða 2

V I S I R
til næsta fundar, til að íhtiga til-
lögurnar betur og þær umræður er
nú yrðu um málið.
Jón Jensson sagði sjer finnast
stefnubreytingu komna í bæarstjórn-
inni. Allir hefðu álitið það til góðs,
er Tr. O. hefði komið með mál
þetta inn í bæarstjórnina, að bær-
inn tæki að sjer hreinsun salern-
anna, nú væru bæði hann og aðrir
á annari skoðun. Menn yrðu strax
degir til framkvæmdanna, er þeir
mættu Ijóni á veginum, hjer væri
þó ekkj annað komið fram viðvíkj-
andi þessu máli, en það sem -fyrir-
sjáanlegt hefði verið, svo sem það,
að kvartað mundi af ýmsum und-
an gjaldinu og að allir yrðu ekki
ánægðir með hreinsunarfyrirkomu-
lagið. Nefndin legði til að lögtak
væri tekið hjá einum, í stað þess,
að taka ætti lögtak hjá öllum þeim,
er eigi hefðu greitt sitt ákveðna
gjald, því kostnaðurinn væri nú
fallinn á bæinn fyrir hreinsunina og
fengist ekki fje inn á þann hátt, ti)
þess að borga hreinsunarmannin-
um, yrði að taka laurt hans aföðru
bæarfje. Sagði að nefndin hefði þá
gert þarft verk, ef hún hefði stuðl-
að til að fullkomna fyrirkomulagið,
með því að fá komið á sektar-
ákvæðum gegn því, að menn þver-
skölluðust við, að láta hreinsunar-
menn hreinsa salerni þeirra.
L. H. Bjarnason sagði, að hvað
vatnssalerni áhrærði, væru þau svo
dýr (á 3. hundrað krónur), að það
væri tilfinnanlegur kostnaður fyrir
efnalitla, auk þess vildi frjósa í
þeim, nema því betur væri umbúið.
Hann sagði að áburður væri ekki
einskisverður og menn þá ekki of-
sæla af því að nota hann, er legðu
fyrir sig að græða út holtin hjer í
kring. Hvað lyklavald það snerti, er
J. t>. vildi veita hreinsunarmönn-
um, væri við það að athuga, að
eigi væri leyfilegt að fara inn í
hús manna, ef salerni væru þar.
Kvaðst álíta rjettast, að menn hreins-
uðu sjálfir, og gerðu við saurinn
það þeir sjálfir vildu, en nauðsyn-
legt að betra eftirlit væri haft. J. Jens-
son: »Datt ykkur þetta ekki fyr í
hug?« L. H. B. kvaðst ekki geta
verið að fræða J. J. á því, er sjer
kynni að hafa komið til hugar,
enda mundi það ekki tolla í höfði
hans stundu lengur. Sagði rjett að
leita fyrst lögtaks hjá einum, og ef
dómsúrskurður gengi bæarstjórn í
vil, að ganga svo með odd
og egg að niönnum með lögtaki,
en þá þyrfti að veita fátæklingum
ívilnun. — Vildi eigi fresta mál-
inu. Frh.
322
heitir tauið, sem klæðaverksmiðjan
Iðunn hefur sjerstaklega búið til
handa sjómönnum í slitbuxur og
ferðarnönnum í reiðjakka.
Næstum óslítandi, hlýtt og billegt,
Skoðið það — og reynið svo
hvort ekki er satt.
Agætt
brent og
malað
Sími 316.
Kaffi
fæst í
Kjallara-
versl.
Austurstræti 18.

fara allir ,sem þurfa að
fáskóeða aðgerð, beiní til

j
I
Iðgjöld af innanstokks-
munum og Yörum
í Reýkjavik lækka um 2Oe/0 frá
1. jan 1913.
Þeir, sem þegar hafa greitt ið-
gjöld sín frá nefndum tíma, geta
fengið mismuninn endurgoldinn.
Nordisk Brandforsikring.
Aðalumboðsmaður á íslandi
Axel V. Tulinius.
Ekki er a!t gull,
sem glótr.
Skáldsaga
eftir Charles Garvice.
----- í rh.
Þegar frú Darthworth og Den-
ville komu aftur eftir nokkra stund,
sáu þau að Raymond var orðinn
talsvert drukkinn og hjelt á fullu
kampavíns glasi.
Denville gekk til hans, klappaði
á öxl honum og sagði: »heldur
þú ekki að nú sje kominn tími til
að halda heim. Kvennfólkið btðurt.
»Ekkert liggur á, við skulum fá
okkur eitt glas til, Judy?
En Judy sá, að frú Darthworth
horfði á hana, og neitaöi boðinu,
en Raymond fjekk sjer fult glas í
viðbót.
Denville gaf þjóninum bendingu
um að beita hestunum fyrir vagninn.
Þegar Raymond sá það henti hann
frá sjer glasinu og stökk upp í
vagninn og ljet Denville og þjón-
inn hjálpa kvennfólkinu til sætis.
Þegar það var búið hvíslaði Den-
ville að lávarðinum, — þó ekki
lægra en svo að Veronika heyrði
hvert orð — hvort ekki mundi vera
betra að hann eða þjónninn stýrði
vagninum heim.
»Ertu vitlaus«, öskraði lávarður-
inn bálvondur og þreif taumana.
»HeIdurðu að jeg geti ekki ráðið
við mína eigin hesta?«
Judy Slade og frú Darthworth
litu ótta legnar lil Denville og er
þær sáu áhyggjusvipinn á andliti
hans, varð þeim ekki hughægra. En
Veronika Ijet sem hún vissi ekki af
að þeim væri nokkur hætta búin,
enda var hún hugrökk að eðlisfari.
Fyrst í stað virtist alt ætla að
ganga að óskum, lávarðurinn hjelt
fast í taumana og notaði ekki svip-
una.
En eftir litla stund var hann orð-
inn svo æstur af víninu að hann
barði hina ólmu hesta í sífellu, svo
þeir þutu áfram á harða stökki.
»Einn hesturinn er mjög fælinn,
herra lávarður,« stundi þjónninn
upp.
»Þegiðu, asninn þinn,« svaraði
lávarðurinn og sló fast í fælna hest-
inn, svo hann tók viðbragð og vagn-
inn var rjett að segja oltinn um
koll.
»Blessaður reyndu að stilla hest-
ana«, hrópaði Denville og allra-
snöggvast gat lávarðurinn aftur náð
valdi yfir hestunum.
»Ef við komumst slysalaust fram
hjá bugðunni á veginum, þá er
ekki vonlaust urn, að við komumst
lífs af«, hvísiaði Denville að Judy
3
verður fróðlegt og skemtilegt er-
indi flutt á fundi stúkunnar Eining-
in nr. 14, sem allir fjelagar regl-
unnar þurfa að hlýða á.
Munið eftir að fjöl-
menna á fundinn.
og hallaði sjer svo aftur á bak og
horfði á aðfarir vinar síns.
En Raymond var nú búinn að
missa alla stjórn á hestunum og
vagninn hentist til, eins og skip í
stórsjó. Nú sást hvar vegurinn
beigði við, en alt af hlupu hestarn-
ir harðara og harðara.
»í guðs bænum farið þjer gæti-
lega, þegar við Deigjum inn á þjóð-
veginn*, hrópaði Judy Slade. En
annaðhvort heyrði Raymond ekki
til hennar eða gaf engan gamn að
viðvörun hennar, heldur barði hest-
ana í ákafa og gaf þeim svo lausa
taumana.
Denville reis upp og greip utan
um Veroniku. Þjónninn hrópaði á
hjálp, en frú Darthworth og Judy
sátu alveg magnþrota af hræðslu.
Veronika var sú eina, sem ekki kom
fát á. Hún reis á fætur til þess
að sjá, hve langt þau væru komin.
Frh.
Gym'belína
Tiin fagra.
káldsaga
eftir
Charles Garvice.
---- Frh.
»BöIvuð óskammfeilni, segi jeg.
Slíkir klessuklattarar voru nú ekki
hafðir í hávegum á mínum dög-
um, — það er heldur ekkert gagn
í þessu til neins. Ungfrú Marion
ætti að gæta sín betur, svo hún
lendi ekki í klónum á svona
klessumeistara. Þetta er náttúr-
lega einhver æfintýrariddarinn,
sem tælir stúlkurnar til fjár. Fari
hann bölvaður!«
»Pabbi, pabbi!« sagði Cymbe-
lína lágt. »Þú gerir Brandon
voðalega rangt til! Það gerirðu
það veit heilög hamingjan!«
»Hvað veistu um það?« hreytti
karl út úr sjer. »Þú þekkir hann
ekki lifandi vitund frekar en aðrir.
Jeg vildi hann væri farinn. Það
veit trúa mín, jeg verð að vara
BeUmaire jarl við honum!*
Cymbelína hallaðist aftur á bak
og henni vöknaði um augu. Sárt
var að sitja þegjandi og heyra
föður sinn hallmæla þeim er hún
unni hugástum.
»Jeg er hálf þreytt, pabbi, —
jeg held jeg verði að reyna að
blunda.«
»Gerðu það, gerðu það, góða
mín,« sagði hann í ákafa og það
var einhver óvenjulega lotning
og undirgefni í rómnum, — það
var eins og karli fyndist dóttir
sín þegah vera orðin jarlsfrú af.
Bellmaire.— »Dæmalaust er þetta •
Eggert Claessen
Yfirrjettarmálaflutningsmaður.
Pósthústræti 17.
Venjulega heima kl. 10—11 og 4—5.
Talsími 16.
gott og ódýrt fæst á
Laugav. 23.
Virðingarf. Kristín Johnsen.
þægilegur vagn! Hver veit nema
þú eigir einhverntíma svona vagn
sjálf!« Frh.
Fæði
Fiður og dúnn
mjög
ódýrt í
Vöruhúsinu.
Guðm. Benjamínsson, Grettisg.
10. flytur fólk og flutnirig milli
R.víkur og Hafnarfj. Sími 149.
V 1 N N A
12 duglegar siúlkur,
vanar fiskverkun, óskast til Norð-
fjarðar.
Gísli Hjálmarsson
Klapparstíg 20.
Heilsuhælið
óskar eftir 3 stúlkum að gera
hreint.
Upplýsingar gefur
yf irhjúkrunarkonan.
Fatasaum allskonar er vel af
hendi leyst á Spítalastíg 7 (uppi).
Ódýr saumalaun.
Stúlka óskar eftir vist 2 mán-
tiði frá 14. maí. Afgr. v. á.
Stúlka óskast sem fyrst á fá-
ment heimili. Uppl' á Bræðraborg-
arstíg 8. B.
TAPAD-FUNDIÐ
Karlmannshringur, með fullu
kvennmannsnafni í og ártali, er
fundinn í portinu á Hotel R.vík.
Rjettur eigandi vitji hans og borgi
þessa augl.
Manchetthnappur úr gulli fund-
inn í Templarahúsinu. Vitja má á
Þingholtsstræti 15. gegn greiðslu
þessarar augl.
Sá, sem hefur tekið bláa regn-
kápu í misgripum í Bárunni síðastl.
sunnud. nótt, er beðinn að skila
henni á Bergstaðast. 15. og taka
aftur sína rjettu kápu.
KAUPSKAPUR
Kopíupressa isi“‘.k7pl
Peysuföt ný fást keypt á Bræðra-
borgarst. 15.
bænum, fremur lítið, nýtur ágætlega
sólar, prýðilega vel hirt, —tilsöla nú
þegar og laust 1. maí, ef vill. Verð og
skilmálar mjög aðgengilegt. Afgr.v.á.
jHfSNÆillgl
1 herbergi með húsgögnum ósk-
ast nú þegar í miðbænum. Uppl.
á afgr. Vísis.
2 herbergi fyrir einhleypa á
besta stað í bænum eru til leigu.
Afgr. v. á.
Útgefandi:
Einar Gunnarssori, cand. phil.
l’S'lfhinr’c .prÞÞ*c»ritðÍa.