Vísir - 07.03.1913, Blaðsíða 1

553
18
Ostar
bestir ódýrasíir
i verslun
Einars Árnasonar.
— símtalshljóðaukinn ~ er nauðsyn- i
legur hverjum símanotanda. Fæst að- ;
eins hjá Ól O. Eyjólfssyni, Austurstr.3. •
Kemur venjul.út alla dasra nema laugard. 25 blöð frá 16. febr. kosta á afgr,50 aura. Skrifstofa í Hafnarstræti 20. Venju-
Afgr.í Hafnarstræti 20.‘kl. ll-3og4-í>. Send út um land 60 au.— Einst. blöð 3 au. lega opin Id. 2—4. Simi 400.
Pösiud. T. mars 1913.
Nýtt tungl (Páskatungl).
Háflóð kl.5,12‘árd.og kl. 5,57'síðd.
Háfjara hjerumbil 6 st. 12‘síðar.
Á morgun:
Póstácetlun:
Hafnarfjarðarpóstur kemur og fer.
Kjósarpóstur kemur.
Veðrátta í dag.
Loftvog £ < <5 c3 s_ JC T3 B > Veðurlag
Vesitne. 746,4 2,6 SA 5 Hrið
Rvík.. 744,3 5,5 A 7 Skýað
ísaf. 744,4 3,5 V 7 Skýað
Akureyri 747.5 10,7 S 2 Ljettsk.
Grímsst. 711,0 /6,5 SSA 2 Ljettsk.
Seyðisf. 748,3 8,5 0 Heiðsk.
Þórshöfn 743,9 3,3 NV 5 Skýað
Ulílíictnrncir vlðurkeniíu. ódýru.tást
líllilUblUl Udl ávalt tilbúnar á Hverfis-
götu 6.—Sími 93.—HELGI og EINAR.
Stór fagnaðarsamkoma
fyrir Sergeant-majorinn frá Ármúla í kvöld kl. 81/2. Leikið verður á
horn og strengi.
HLJÖMLEIKAR
Brynjólfs Þorlákssonar
verða með nokkrum breytingum endurteknir á morgun í Bárubúð.
Fröken Hólmfrfður HalEdórsdóitir og
Brynjólfur Þorláksson
spila saman á píano og harmóníum.
— Nánar á efnisskrá. —
Aðgöngumiðar seldir allan daginn í Bárunni og við innganginn, ef
nokkuð verður afgangs.
Hið ágæta
Diamond-hveiti
í 10 punda pokum fæst í »Nýhöfn-'1
Ur bænum.
Thordenskjold, timburskip
Jónatans & Hjálmtýs, fór í gær-
kveldi áleiðis til Methil.
Ingólfur fór suður í morgun.
Ceres kom að vestan í morgun
og með henni konsúlarnir Ólafur
Jóhannesson og Pjetur Olafsson
af Patreksfirði.
Baron Stjernblad fór til Við-
eyar í morgun. Lætur í haf
þaðan í dag. Fer til Hull á Eng-
landi.
Groser Kurfiirst, skemtiferða-
skipið sem hjer er kunnugt orð-
ið, er væntanlegt hingað í sumar
og dvelur það hjer dagana 12.
og 13. júlí.
Hamborgar-Ameríkulínan
sendir og skip sín hingað í sum-
ar, en enn hefur ekki frjetst um
komudaga.
Minnispeniriga hefur landssjóðs-
gjaldkerinn að bjóða almenningi.
Það eru tveggja króna peningur
með mynd Friðriks VII. öðru
megin og Kristjáns X. hinu megin.
Sterling kom í nótt frá útlönd-
um. Með því komu Hanson
kaupmaður og Pjetur Brynjólfs-
son ljósm. frá útlöndum og fá-
einir fleiri, en ekki komu hafnar-
verkfræðingarnir enn.
Árbók
hins íslcnska /orn/eifa/je/ags urn
árið !912 er nýskeð útkomin og var
send Vísi í gær. Hún er nokkru stærri
°g veglegri nú en áður, því að í
henni er nrinst 50 ára afmælis Þjóð-
menjasafnsins. Hr. Mattías Þórðar-
son segir sögu þess mjög greini-
lega og minnist helstu manna, er
hafa stutt það. Ritinu fylgja mynd-
ir sjö manna, og eru þeir þessir:
Helgi Sigurðsson, Jón Árnason,
Sigurður Guðmundsson, Sigurður
Vigfússon, Pálmi Pálsson, Jón Jak-
obsson og Mattías Þórðarson.
Enn eru þar myndir af baksturs-
öskjum úr Bessastaðakirkju og kaleik
cg patínu úr Skálholti, og lýsing á
þessum gripum.
Þá er skýrsla um viðbót við safn-
ið 1911, um ársfund Fornleifafje-
lagsins, með fylgiskjölum.
Fjelagar eru fremur fáir, en flest-
iV mjög skilvísir, og er það góðra
gjalda vert.
Mattías Þórðarson hefur látið sjer
mjög ant um safnið og rit þetta er
honum til sæmdar. —
En enginn gerir svo að öllum
Iíki, og ekki guð í himnaríki, segir
máltækið. Og ekki kemst Mattías
með öllu hjá aðfinslum mínum.
Mjer þykir ílla farið, að mynd Jóns
Vídalíns fylgdi ekki Árbókinni að
þessu sinni. Enginn einn maður
hefur þó gefið því meiri eða dýr-
ari gjafir en hann.
_________________~ Jr.
Eaddir
alinennings.
dóm \kx.
Eins og lesendur Vísis hafa sjeð,
fjell síðastl. mánudag dómur við
landsyfirrjettinn í máli inilli mín
og Landsíma íslands, út af 2 kr.
75 aur. gjaldi, er síminn ekki gat
gert mjer grein fyrir, hver iiefði tal-
að, eða hvort talað hefði verið frá
mínu talfæri eða ekki, énda kváðu
þeir enga skyldu hvíla á sjer í
þessu efni viðvíkjandi því, hver
talað hefði eða hvernig á samtal-
inu stæði. En þrátt fyrir að í samn-
ingum við Landsímann síendur, að
sá, er hefur símasamband,beri ábyrgð
á samtölum, er fari fram frá hans
talfæri, er þó ábyrgð að líkindum
í þessu sambandi. þ.ví . sRilyrði
bundið, að samtal hafi átt sjer stað,
en þegar hvorki fæst vitneskja um
hver hefur talað eða við hvern
talað hefur verið, þá eru ekki leng-
ur nein takmörk fyrir hinu mikla
valdi landsímans, og ótrúlegt er
það næsta að dómur þessi ekki hafi
mikla þýðingu fyrir símanotendur.
En landsyfirrjeftar-dómararnir hafa
ekki verið i vafa, er sjá má, þar
sem þeir auk gjaldsins skylda mig
að greiða málskostnað, 30 kr., og
áfrýaði jeg þó ekki dómnum. Jeg er
uú auðvitað talsvert betur settur,
þar sem bæarfógetinn dæmdi mjer
rjettinn fyrir undirdómi, svo ekki er
einróma álit hinna skriftlærðu, en
þarsem mjer finst að dómur þessi
geti haft mikla þýðingu síðar meir,
rita jeg þesssar fáu línur. Mig undr-
ar ekki þótt í skjóli þessa dóms
spretti fagrir laukar við landsíma-
stöðina í Reykjavík, sem þrátt fyrir
eitt og annað finna til þess, að þeir
í skjóli dóms þessa geta innunnið
sjer og skylduliði sínu dálaglega
fúlgu, og kæmi éinn- góðan
veðurdag upp sá kvittur, að ein-
hver símaþjónanna hagaði sjer
þannig, að hann sjálfur hirti pen-
inga fyrir sanitöl, er færu fram
t, d. frá símastöðinni, en skrifaði
hinsvegar samtalið hjá einhverjum
góðum borgara bæarins, og sendi
honum reikning upp á það, er
hann að sjálfsögðu yrði dæmdur til að
borga, þá færu ef til vill augu
landsyfirrjettardómaranna að opnast
fyrir því, livaða þýðingu og árang-
ur hinn rökstuddi dómur þeirra
hefði borið.
Langbesti augl.staður í bænum. Augl.
sjeskilað tyrir kl.3 daginn fyiir birtíngu.
t Er jeg talaði um dóminn við há-
I yfirdómarann, sagði hann eitthvað
á þessa leið: hver hefði orðið nið-
urstaðan, ef þjer hefðuð unnið
málið, sú, að þá hefðum við allir
orðið að plampa upp í símastöð
til þess að fá utanhjeraðssambönd,
og þá hefði í það minsta Reykja-
vílc bölvað yður.
Mjer datt auðvitað straks í hug
er jeg heyrði dóminn, að hjer lægi
eitthvað á bakvið, því sönnunar-
gögn landsímans voru ekki veiga-
mikil, önnur en samningurinn, en
síðan málaferli hófust milli mín og
landsbankastjórans hefur málfærslu-
mannshæfileikum mínum svo stór
farið aftur, að jeg hefi ekkert mál
unnið við landsyfirrjettinn, en jeg
var svo skammsýnn í máli mínu
við Landsímann, að reikna ekki
þetta út, allar bölbænir Reykvík-
inga yfir mjer útaf þessu athæfi, og
sjá ekki fyrir hina föðurlegu um-
hyggju landsyfirrjettardómara, sem
hafa ef til vill íátið þetta vega meir,
en freistingu óþroskaðra unglinga
við Landsímann með hægu móti
að afla sjer skildings, og þótt þeir-
aldrei gjörðu það, gat grunurinn
verið þeim óþægilegur, því þegar
skýrsla Landsímans er ein nægileg,
án þess nokkur rök sjeu færð, er
hættv við;F að; komi oft -fyrir hjá
ýmsum hin og þessi samtöl, er
ekki verður gjört grein fyrir, að
einhver fari að ætla, að eitthvað
sje bogið við reikninginn og á
livern fellur grunurinn?
Hinir síðustu tímar hafa í það
minsta sýnt, að hjá hinum opin-
beru starfsnrönnum geta komið
fyrir ýmsar villur, þótt eftirlit sje
við haft, hvernig fer þá þegar eftir-
litið er ekkert, mig hryllir meir við
afleiðingum dómsins, en úrslitum
. hans að því er mig snertir.
Einar M. Jónasson,
yfin rjettarmálafærslumaður.
Slys.
í fyrradag um kl. 3 síðd. var
Magnús bóndi á Lykkju á Kjalarnesi
ríðandi á heimleið úr Reykjavík, og
fjell af hesti sínum. Var það skamt
fyrir utan túnið á Álafossi. Hestur-
1 inn hljóp heint að Álafossi og var
i þá brugðið við á honum aftur til
baka, og fanst Magnús þá örendur
við veginn. Hafði hann áverka á
höfði, og ætla menn að hann hafi
rotast. Hann var nýskilinn viö tvo
sveitunga sina, sem voru 'gangandi
og fóru heim að Mógilsá, og var
talað um milli þeirra að þeir biðu
hans þar, Þerr höfðu ekki orðið
neins varir um að hann væri veikur.
Magnús var nokkuð við aldur,
Hann skilur eftir ekkju og nokkur
börn, sum uppkomin.