Vísir - 09.10.1913, Síða 3

V í S I R
í bænum á vetrum, til þess að
geta noíið ýmsra þæginda hjer
við kennslu barna sinna o. fl.;
að láta börn þessara manna fá
ókeypis kennslu er ástæðulaust.
Borgarstjóri: Jeg hygg að öll
þau börn, er beðið hefur verið
um ókeypis kennslu fyrir og ekki
eru á skólaskyldu aldri, sjeu börn
búsettra foreldra hjer í bænum.
/<h Porgrímsson: Petta hefur
verið nákvæmlega rannsakað á
2 fundum, sem haldnir hafa verið
um fyrirkomulagið í skólanum
og börnin þessi öll reynst innan-
bæarmanna; hygg að ekki sje
hægt að fá nákvæmari upplýs-
ingar um þetta efni, en þegar
eru fengnar.
(Síðan voru tillögur skólanefnd-
innar samþykktar). Frh.
Kaffið í Nýhöfn er indælt og
ágætt,
ódýrt og bragðgott og Ijúffengt og
hreint,
malað og brennt,—það er fyrir-
tak fágætt, —
fá þjer eitt pund, og þú iðrast þess
seint.
^a^smuwa
\$av
og notið ekki cement, nema þetta
skrásetta vörumerki
sjeá umbúðunum.
Málverkasýningu
heldur Magnús Á. Árnason
í Iðnskólanum kl. 11—4
daglega.
Um loftskeyti
og notkun þeirra
eftir
VILHJÁLM FINSEN,
loftskeytafrœðing,
er til sölu í afgreiðslu Vísis
fyrir aðeins 15 au.
F L U T T I R
Sæmundur Bjarnhjeðinsson
læknir er fluttur á Laugaveg 11.
Sími 162.
Jón Hj. Sigurðsson
hjeraðslæknir er fluttur í Veltusund
3B uppi. (Hús M. Benjamínssonar
úrsmiðs.)
Viðtalstími kl. 2—3lj2. Sími 179.
Guðmundur Guðmundsson
skáld er fluttur á Bergstaðastræti 52.
Guðr.Jónsd. straukona erTflutt frá
Klapparstíg 1 í Þingholtsstræti 25.
(Gamla-spítalann uppi.)
Kristín Meinholt er flutt í
Þingholtsslræti 26.
innlendar og erlendar, PAPPÍR og RITFÖNG
kaupa menn í
BÓKAVERSLUN SIGFÚSAR EYMUNDSSONAR,
/ Lækjargötu 2.j
sH
m
m
m
m
s
Skrautgripir
úr gulii og siifri fást hvergi betur gjörðir en
hjá BIRNI ÁRNASYNI í INGÓLFSSTRÆTI 6,
— — — — (rjett hjá Bankastræti). — —1- — —
m
m
*
m
m
m
\
i
i
I
i
var er best að kaupa kol í
bænum?
i
Því getur efnafræðingur best svarað. Óvilhallast-
ur og ódýrastur efnafræðingur til þeirra hluta er j
ofninn yðar og eldavjelin og þeirra svar mun |
verða: Kaupið aldri Ijetí, smá, skotsk kol sem j
liggja úti og rigna, heidur
kaupið æííð sterk, sigtuð, ensk
kol sem geymd eru í húsi.
Pslu selur
h|f TJvmWv- ^©lavevsWvvtv
Björn Árnason ***»"«**«'•
— : — grefur, Ietur og inyndis á málma. — : —
UPPBOÐ
á ýmsum húsmunum, þar á meðal nokkrum gömlum,
góðum hlutum,
Ukm, etúúúsáúolúwm, tuuuum,
feojovtum
og ýmsu fleiru, verður haldið
f B á r u b ú ð
næsikomandi laugardag, 11. okt. kl. 4 síðdegis.
yvtváasovB
svvðvu o$ ósovðvu Jást uú úa^e$& v
StáWWsvwu \)*v5 lÁxvúav^öW
Yindlar
bestir,
vindlar
ódýrastir,
t) V U Ú l & V
Si« Ouðniundsson.
Austurstræti 10.
Massage læknir
Guðm. Pjetursson.
Heima ld. 6—7 e. m.
Spítalastíg 9. (niðri).
Sírni 394.
Borðið aðeins Suchards
súkkulaði. Án efa besta át-
súkkulaðið. Fæst alstaðar.
Húsaleigusamninga-
eyðublöð á 5 au. selurD.Östlund.
Eftir
H. Rider Haggard.
----- Frh.
»Jæja, Hugi frá Krossi! Hvað hef-
ur þú aðhafst?* sagði hann.
sFelldan hef jeg frænda minn,
Jón yngra frá Kleifum, faðir! Og
ef til vill hafa fleiri orðið honum
samferða.«
»í heiðarlegri hólmgöngu, — lög-
legu einvígiU krunkaði Grái-Rikki.
»Hver efast um það? Getur nokk-
ur þeirra Krossverja orðið morð-
ingi?* mælti klerkur. »En þú, Rík-
arður bogabendir! Hvað hefur þú
gert?*
»Skotið til bana einn hest góð-
an og þrjá menn vonda með örv-
um — að minnsta kosti setlaðist jeg
til að þeir kynnu ekki frá tíðind'
um að segja. Og svo sendi jeg skeyti
gegn um krumluna á einum enn
og hjelt einn velli fyrir tveim tug-
um manna.«
»Það er ágætt — æ, illt verk
ætlaði jeg að segja!* greip gamli
bardaga-klerkurinn fram í, — »reynd-
ar henti niig það einu sinni í stað
þeim, er Damascus heitir — en þið
eruð báðir gagndrepa! Konúð þið
nú inn til mín! Eitthvað hef jeg
hjerna af görmum. Og þú, Ríkarð-
ur! Legðu svarta bogann þinn þarna
við eldinn, en ekki of nætri hon-
um samt, því það veist þú, að vont
er að draga upp votan streng. Uss,
vertu óhræddur að Ieggja bogann
frá þjer! Hjer er helgur griðastað-
ur og það skalt þú vita með vissu,
aö jeg loka dyrunum svikalaust í
nótt.«
— — Eftir hálfan annan tíma
liðinn var hálf skrítinn hópur sam-
arTkominn viö arininn í riddarasal
klaustursins og át með bestu list allt
það, er fundist hafði í búrinu. Þar
sat Ragna rauðskikkja, — fyrst er
fræga að telja — í prjónuðum ull-
arkjól af móður Agnesi, — hafði
hann verið sparikjóll hennar fyrir
tuttugu árum eða meira. Rögnu
náði hann varla ofan fyrir knje og
um mittið var hann sniðinn eins
og belgur eða stóreflis hærupoki.
Hún var á sokkaleistunum og hrafn-