Vísir - 02.12.1913, Blaðsíða 2

V I S I R
I dag;
Háfldðkl.8,14’ árd. og kl. 8,34‘ síðd.
Afmœli.
Árni Ólason, verslunarmaður.
Á morgun:
A fmœli.
Árni Benediktsson, umboðssali.
Bergur Einarsson, sútari.
Einar Hermannsson prentari.
Jens Eyólfsson, trjesm.
Jón Oíslason, verslunarmaður.
Thor Jensen kaupmaður. 50 ára.
Þórður Stefánsson, verkam. 60 ára.
Póstáœtlun.
Álftanesspóstur kemur og fer.
Hafnarfjarðarpóstur kemur og fer.
Mátti Sambandsflokkurinn ekki á
sáttshöföi sitja á sfðasta þingi, nema
að mestu í stjórnarskrármálinu. Riðl-
aðist hann ýmsa vegu. Úr honum
klofnuðu nokkrir hinna gömlu Heima-
stjórnarmanna og sumir eða allir
Bœndaflokksmenn. Voru því uppi
þessir flokkar á síðasta þingi:
1. Sambandsflokkurinn — mann-
flesti flokkurinn á þingi —, er telur
sig vilja vinna að samningum um
sambandsmálið við Dani, þótt nokk-
uð væri hopað aftur á bak frá Upp-
kastinu 1908.
2. Heimastfórnarflokkurínn —
mannfæsti flokkurinn —, er tjáir sig
vilja vinna að því, að vjer lögleið-
um Uppkastið 1908.
3. Bœndaflokkurinn — annar
mannfæsti flokkurinn —, er helst
mun eiga sjer að takmarki, að vilja
fara varlega með fje landsins.
4. Sfálfstœðisflokkurínn — mann-
flesti flokkurinn næst Sambands-
mönnum, — er ekki vill hlíta öðr-
um nje verri kostum um sambands-
málið, en þeim er í faldist sambands-
lagafrumvarpi meiri hluta þingsins
1909.
Þess skal enn getið um flokkana,
að Heimastjórnarflokkurinn á síðasta
þingi er klofningur úr Sambands-
flokknum einum. Bændaflokkurinn
er saman settur að einu leyti úr Sam-
bandsflokknum og að öðru Ieyti úr
Sjálfstæðisflokknum. Sjálfstæðisflokk-
urinn er eftirstöðvar af þeim flokki
frá 1909, svo og af Landvarnar-
flokknum, er nú lætur lítið á sjer
bera sem sjerstökum flokki.
Þótt yfirlit það, er hjer fer á undan,
sje allstutt og mjög fljótlega minnst
á flest, er til vonar að nokkru sje
nær fyrir suma þá, er kunna að lesa
það, er nú verður ritaö.
______________________ Frh.
|raddir alhenningsJ
Fánavígslan
(Athugasemd).
f Vísi í dag er sagt frá fána-
vígslunni f st. »Víking« af M. G.
og þess getið að Jóh. Jóhannesson
hafi lofað »að sjá um að þær rúmar
50 kr., sem eftir væru óborgaðar af
fánanum.skyldi barnastúkan »Unnur«
borga.«
Þetta er rjett að því leyti, hvað
Jóhann snertir, að hann lofaði þess-
ari stórhöfðinglegu hjálp, en af því
aö sumir geta eftir þessari frásögn
ímyndað sjer, að st. »Víkingur«
skuldi þessar 50 krónur í fánan-
um, þá er því ekki þannig varið.
Stúkan hefur borgað fánann að fullu
fá ekki betri gjafir, en hinar ágætu mynda-
bækur og sögubækur með myndum frá
Bókaverslun SigMsar Eymundssonar.
FISKIFJELAG ÍSLANDS
— Reykjavíkurdeildin —
tekur á móti innritun nýrra fjelaga. Gjald fyrir æfifjelaga er 10 kr., árs-
fjelaga 1 kr.
Skrifstofan er opin alla virka daga frá kl. 11—3 og 4—7 í Þing-
holtsstræti 25.
Einhver úr stjórninni venjulega tii viðtals kl. 5—6 e. m.
3 ^Jestut$'ótu (Jkús\ 6l. &\v\&s-
sotvav) ev opxvuS vevstuw. ^pax S»sV*.
Ýms Barnaleikföng, Jólatrjesskrauf, Jólakerti
Spil, Fósfkort, Flugeldar, Sælgæti, Lakrits, Avextir
nýir og í dósum, Vindlingar, Vindlar o. m. fl.
^vvVvvvvvvvv
Fallegustu líkkisturnar fást
| hjá mjer—altaf nægar birgð-
I ir fyrirliggjandi — ennfr. lik-
§ klæði (einnig úr silki) og lík-
i| kistuskraut.
Eyvindur Árnason.
Eggert Claessen.
Yfirrjettarmálaflutningsmaður.,
Pósthússtræti 17.
Venjulega heima kl 10—11 og 4—5
Talsími 16.
Vindlar
bestir,
v i n d I a r
ódýrastir,
v \ w dl a x .
H. Guðmundsson.
Asturstræti 10.
fást Ieigðir í K. F. U. M. Stórisalur
(tekur 300 manns) fæst alla rúm-
helga daga, sömuleiðis aðrir minni.
Hittið Pál V.GuðmundssoníK.F.UM.
Minnispeningar
grafnir og leturgröftur á aðra hluti,
ódýrast hjá
Jóni Sigmundssyni
gullsmið, Laugaveg 8.
Óskaðlegt mönnum og húsdýrum.
Söluskrifstofa: Ny Östergade 2
Köbenhavn K.
Jónas Gruömimdsson
löggiltur gaslagningamaður,
Laugaveg 33, sími 342.
Ellefu þúsund
króna virði
getur sá fengið, ef heppnin er með, sem verslar við mig fyrir [f|
lOkrónur. Hann færeinn lotteríseðil að
Ingólfshusinu.
Þetta kostaboö stendur til nýárs, og verður þá dregið um húsið. Sá
sem þarf aö fá sjer úr, klukku, úrfesti eða annað, sem jeg hef
til jólagjafa, ætti ekki að láta þetta tækifæri ónotað; enginn afsláttur
jafnast á við það. Vörur mínar eru þar að auki bæði vandaðar og
óefað ódýrari en annarsstaðar. Komið og skoðið!
Hverfisgötu 4 D.
Jón Hermannsson.
og öilu með 203 kr. 89 aurum,
en fánanefndin hafði aflað sjer í
haust 150 kr., sem hún afhenti nú
með fánanum, og eftir því hefur
stúkan sjálf ekki borgað úr sínum
húsgagnasjóði nenia rúmar 50 kr.,
og það voru þær, sem Jóh. Jóhann-
esson lofaði að sjá til að börnin
kæmu með aftur til stúkunnar, þó
jeg geti ímyndað mjer að hann
leiti aldrei samskota meðal barn-
anna í því skyni, ef jeg á rjett að
þekkja manninn.
Að öðru leyti er jeg þakklátur
M. G. fyrir frásögnina, og fyllilega
samdóma honum að menn hafi farið
heim ánægðir, — eða jeg vona að
svo hafi verið, aðeins skaljeg bæta
því við, að formönnum allra undir-
stúkna umdæmisstúkuhnar og stór-
stúkunnar var boðið á vígslukvöld
þetta, auk nokkurra annara heiðurs-
gesta, en sökum ýmiskonar annara
anna gátu þeir ekki allir mætt, en
sjerstaklega mun fánanefndin þó
hafa saknað Haraldar Ármsonar
deildarstj., sem var umboðsmaður
þeirra við útvegun fánans, og Ijet
sjer injög annt um að hann væri
hinn vandaðasti, en tók þó engin
óraakslaun fyrir starf sitt, að því er
mjer er sagt.
Og eitt orð enn að endingu. —
Úr því að »Víkingar« hafa nú
fengið sjer þennan fallega fána,
þá finnst mjer að þeir hafi tekið
á sig talsverða ábyrgð, n. 1. þá, að
vera sannir Víkingar undir Vík-
ingafána, og jeg óska og vona
að svo verði, hvorki að þeir kafni
undir nafni eða að Víkingafáninn
falli úr höndum þeirra.
Rvík 30. nóv. 1913.
Jóh. Ögm. Oddssou.
uýu
rjúpnafriðunarlögin.
Um rjúpnafriðunarlög síðasta al-
þingis ritar hr. J. H. í 812. blaði
Vísis — 26. nóv. — Eru það mörg
orð og stór, og væri þörf á að
andmæla þeim rækilega, en jeg verð
nú aðeins að láta nægja, að minn-
ast á þau helstu.
Ekki hefi jeg enn orðið var við
þá »furðu«, sem höf. segir að lög
þessi hafi vakið, nje þá »mótspyrnu«,
sem þau eiga að hafa »mætt« um
»land allt«. Veit af mörgum, sem
þótti vænt um, að lögin urðu til og
álíta þau nauðsynleg.
»Enginn efi er á því, að þessi
rangsleitnu lög minka tekjur bænda
um mörg þúsund krónur á ári —
— —.« (Hvað mörg þús,?) »Fáir
verða feitir af fugladrápi« segir
fornt spakmæli, og bágborin munu
kjör þeirra bænda vera, sem munar
til eða frá um nokkrar rjúpur á
ári (!) En það veit jeg, að mörg-
um svo nefndum »Iandeyðum« nruni
falla illa þessi »vörn« gegn morð-
fýsn þeirra. J. H. segir, að hjer á
Iandi geti »aðeins lifað tiltölulega
fátt af rjúpum, ákveðin mergð«, en
það, sem fram yfir er, falli úr hungri.
Þessi staðhæfing er fjærhæfis. Hjer
geta lifað tiltölulega margar rjúpur,
en gœti lifað óákveðin mergð. Höf.
segir: »Og til þess að reka rembi-
hnútinn á að gera lögin enn hiægi-