Vísir - 16.12.1913, Síða 3

V I S I R
Cjtsala.
í
15—20% afsláítur.
MT Til jóla veröu: gefinn 15- 20 % afsláttur á fötum og
fataefnum frá hinu afarlága verði, sem áður var.
P5ST Notið nú tækifærið, því allt á að seljast upp.
Laúgaveg 1.
Jón Hallgrímsson.
Epli (Baldwins)
Vínber
Bananar
Appelsfnur
Konfekt-Rúsínur
Hnetur
liðursoðnir ávextir
Hvítkál Rauðkál
Kartöflur Laukur
Allt góðar vörur með gæðaverði
í verstun HELGA ZOEGA.
HEILRÆÐI.
kófatnaðarkaup
eru langbest í
Skóverslun
Stefáns Gunnarssonar.
Á Laugaveg 5.
Allt niðursett ti! jóla.
(fi
<a’ Allir vindlar og vindlingar og tóbak.
•o Ennfremur sælgæti allskonar. Avextir, nýir, kandíseraðir og
‘© *■
« í dósum, átsúkkulaðí, sælgætis-kassar (til jólagjafa), svo og fl>
W n
— spil, barnakerti og tnargt fleira.
5 w
U2 Ekki má gleyma
« c
Ef að þig fýsir fyrir jólin
fagra muni sjá
og velja úr þeim gjafir þær,
sem vinir eiga að fá,
þá farðu ofaní’ Kolasund
og kauptu leir og gler.
Jeg skal svo gjarnan góði vinur
ganga með þjer.
JÓLAHVEITIÐ
í N Ý H Ö F N kostar II, 12, 16 og 18 aura-
MT Pantið í tíma, heiðruðu viðskiftavinir. ~W!
Til jólanna
fæst afarmikið af sælgæti, svo sem:
Atsúkkulaðj, »Confect«,
»Confect«-rúsínur, »Confect -fíkjur og
sykraðir Avextir
í Nýhöfu.
»e\U
af allra-bestu tegund, sem til landsins er flutt, viðurkenna allir, sem reynt
hafa, að fáis't aðeins
v vevs^uu
Komið sem fyrst meðan birgðirnar eru nógar.
jCljoliulu ev
o^ oex &a$le$a.
^a^ua vau5sfol&&\a.
Eftir
H. Rider Haggard.
----- Frh.
»Vertu þá hjerna þangað til þú
rotnar,* sagði hann mjög rólega,
»því ekki lætjeggera þjer neina út-
för. Og um Huga segi jeg það,
að jeg myndi hafa þyrmt honum,
en nú hefur þú innsiglað og siað-
fest dauðadóm hans.«
Hann var farinn. Hurðin hrökk
aftur og slagbrandar fjellu í skorð-
ur að utau. Þannig skildu þau tvö,
því þegar þau hittust aftur, fóru
engin orðaskifti milli þeirra. Og
þótt Ragna vissi ekki, hvern enda
þetta myndi taka, varð henni mjög
um skilnaðinn. Hún snjeri sjer und-
an og tárfelldi, en þegar Mjöll kom
með brauðið og vatr.ið til hennar,
þerraði hún augun og var sem ekk-
ert hefði í skorist. Hún fann að
hún gat alls ekki gefið annað svar.
Sál hennar var hrein og saklaus og
svo var á valdi guðs, hversu þetta
færi allt saman. En sakiaus og hrein-
líf og heiðarleg, ætlaði hún sjer að
mæta dauðanum.
Um nóttina hrökk hún upp úr
svefni við það, að riðið var í garð
og skeifur glumdu við steinstræti.
Meira heyrði hún ekki, því svo var
hvasst úti, að ekki heyrðist manna-
mál, Fyrst í stað datt henni í hug,
þótt ólíklegt væri, að Hugi væri
kominn, eða ef til vill sjera And-
rjes Arnaldur með Dúnvíkinga. En
svo sá hún, að slíkt gat ekki átt
5
sjer stað, því þeiin hefði aldrei ver-
ið hleypt inn fyrir vígisgröfina.
Hún stundi þungan og lagði sig
fyrir aftur og hjelt helst, að faðir
sinn hefði sent eftir einhverjum
þingmanna sinna og víggengis-
manna, til þess að koma upp setu-
liöi í höllínni, svo hún gæti stað-
ist áhlaup, ef á þyrfti að halda.
Morguninn eftir færði Sjana Mjöll
henni betri föt til þess að fara í,—
bestu fötin hennar voru það reynd-
ar, er hún gætti betur að. Hún
furðaði sig mjög á, hvað því myndi
valda, en til þess að hafa eitthvað
fyrir stafni og til tilbreytingar, fór
hún samt í þau og greiddi sjer við
silfurspegil, er í var iötunuin. Litlu
síðar kom kerlingin aftur og bar
henni nú hvorki brauð nje vatn,
heldur góðan mat og vínkönnu.
Ragna át tnat sinn og þótti vænt
um, en vínið snerti hún elcki, því
hún vissi að það var frakkneskt og
hafði heyrt Akkúr hrósa því.
Dagur leið til hádegis og enn
var lokið upp hurðu og inn kom
enginn anuar en — Játmundur
Akkúr greifi sjálfur!
Hún sá að hann var glæsilega
buinn, í nærskornum silkifloskirtli,
með langskúa á fótum og brettust
upp yfir tánum, sem þá var mikill
siður glæsilegra riddara, Húfu hafði
hann á höfði og var í blaktandi
fjöður ein.
Hún stóð upp og snjeri baki fast
upp aö múrnum og bað guð fyrir
sjer í híjóði, en mælti ekki orð,
því hún vissi, að besta athvarf sitt
og eina úrræðið væri þögnin. Frh?