Vísir - 09.02.1914, Síða 2

Keisarinn klýfur í eldinn .
Vilhjálmur þýskalands keisari
hefur verið lasinn upp á síð-
kastið og læknar hans ráða hon-
um til líkamlegrar áreynslu.
Keisarinn er því alla daga ár-
degis út í Sanscouci-garðinum
ásamt þjóni sínum einum að saga
hrenni til eldneytis. þegar þeir
hafa sagað sundur trjen, klýfur
keisarinn trjebútana í mjóarspýt-
ur með exi og að síðustu hleð-
ur hann sjálfur eldsneytinu í
köst.
Fótalausir elskendur.
Raunaleg loká ástaræfintýri nokkru
hafa vakið umtal mikið í Berlin.
Ludwig Rexhauser heitir maður,
ritstjóri í Berlín, allnafnkunnur og
hatursmaður mikill jafnaðarmennsk-
unnar. í desember síðastl. strauk
hann til Sviss með íylgikonu sinni,
er raunar var kona annars ritstjóra.
Þau áttu litlum vinahótum að fagna,
þegar þangað kom og allt var þeim
andstætt. Þegar þau komu til Berner
Oberland voru þau Ieið orðin á
lífinu og að kvöldi dags fóru
þau á afvikinn stað úti í fjöll-
unum, tóku bæði svefnlyf (opium)
og ætluðu að deya saman í faðm-
lögum. En um morguninn rökn-
uðu bæði úr rotinu, eitrið hafði
ekki verið nóg —, menn bar að og
þau voru flutt í næstu mannahíbýli.
En nú kom það í Ijós, að bæði
hafði kaiið á fötum í frostinu um
nóttina og drep hljóp brátt í fæt-
urna. Þau voru þá flutt í sjúkra-
hús og þar voru báðir fæturnir
teknir af þeim hvoru um sig. Verða
nú hjónaleysi þessi að ganga á
hækjum það sem eftir er æfínnar.
Holdsveiki í París.
Innanríkisráðherra Frakka hefur
snúið sjer til Iækna Pasteur-stofnun-
arinnar og beðið þá aö Iáta í ljós
álit þeirra um útbreiöslu holdsveik-
innar. Við rannsókn hefur tekist að
sanna, aö 5 % af rottum Parísar-
borgar eru holdsveikar og bera þær
með sjer veikina til fólksins og sýkja
það. Nú eru 300 holdsveikir menn
í París, en að eins 50 í fyrra. Á
einum stað í Bretagne eru 40 holds-
veikissjúklingar, og á landamæruni
Frakklands og Ítalíu eru á einum
stað 60 sjúklingar, og í Marseille
hafa allmargir fundist holdsveikir.
Dr, Marchoux, læknir við Pasteur-
stofnunir.a, telur vel geta svo fariö
að veikin nái aftur sömu útbreiðslu
og á miðöldunum fyrir 600 árum.
Læknanefnd situr á rökstóium til
að ræða um varnir gegn veikinni.
M. Magrtús.
læknir og sjerfræðingur
í húðsjúkdómum.
11 — 1 og 6V2—8.
Sími 410. Kirkjustræti 12
Kaffi-og matsöluhúsið,
Laugav. 33
selur eins og að undan-
förnu heitan mat allan dag-
inn, smurt brauð, kaffi,
súkkulaði, öl, limonade og fl.
Söngvarnh úr Ljenharði fógeta
eftir ÁRNA THORSTEINSSON
eru komnir út og fást hjá öilum bóksölum bæarins.
Bókaverslun Sigfúsar Eymundssonar.
Lítíð fyrst inn,
þegar á fatnaðí eða vefnaðarvöru þurfið
aðpalda,
til Ásg. G. Gunnlaugsson & Co.
Austurstræti 1.
Waverley
heimsfrægu
Lindarpennar
eru seldir í Afgreiðslu Ingólfs,
Laugaveg 4.
Fermingarbörn
í Fríkirkjusöfnuðinum eiga
að koma í Fríkirkjuna f|
kl. 4 síðd. í dag mánudag-
mn.

Fallegustu likkisturnar fást
hjá mjar—alltaf nægar birgð-
ir fyrirliggjandi — ennfr. lík-
klæði (einnig úr silki) og lík-
kistuskraut.
Eyvindur Árnason.
KJOTPARS og KJÖT
í smákaupum er ávalt til sölu
í niðursuðuver ksmiðj unni.
Síuii 447.
í dag fæst FISKIFARS.
Hin störa
rýmingariitsala
hjá
Jónatan Porsteinssyni,
Laugaveg 31.,
er byrjuð og stendur yfir þessa viku.
Afsláttur gefinn af öllum vörum. Af veggfóðri, gólfdúkum, vaxdúk-
um og gólfábreiðum 15—50% afsláttur.
Af öllum húsgögnum gefinn afsláttur.
Notið þetta ágæta tækifæri til að eignast góðar og gagnlegar
vörur fyrir lágt verð.
Jónatan Þorsteinsson.
Massage-Iæknir Guðm. Pjetursson. Heima kl. 6—7 e. m.
tímanlega. Spítalastíg 9. (niðri). Sími 394.
Óskaðlegt mönnum og húsdýrum.
Söluskrifstofa: Ny Östergade 2.
ÚR „#T IfAGKLÉFJÁLL"
Eftir Albert Engström.
---- Frh.
Nú var hagrætt svo að við gæt-
um allir haldið til í bústað landa
ckkar, Johns Wedins. Fiærnar og
annað íllþýði úti á Emmy hafði
orðið okkur um of óþægilegt. Við
vorum ný-lagstir útaf og varia sofn-
aðir í okkar fyrirmyndar-rúmum
er við heyrðum þrusk og gaura-
gang í stiganum (við hjeldum til
uppi á lofli). Rökkur var en ekki
myrkur' og risum við upp I rúm-
unum. Fyrir utan var einhver að
gera tilraun til aö brjótast inn, og
það var skylda okkar, sem gesta,
að reyna að koma í veg fyrir slíkt.
Við sveipuðum að okkur klæðum
og fórum á móti innbrotsmannin-
um. Það var íslendingur, fullur eins
og egg, sem skreið eins og þreyttur
snákur upp stigann, — þótt raunar
þesskonar ormar sjeu ekki til á ís-
landi. Við beindum stefnu hans í
aðra átt — sem sje niður á við.
Hann sagðist vilja fá að tala
við herra Wedin (rjett er áhersl-
an á seinna atkvæðinu, eins og öðr-
um nöfnum í sænsku er enda á
-in. Þýð.) Að stundarkorni liðnu
sáum við hann fálma sig áfram yfir
flötina, ýmist með höfðinu eða fót-
unum, líklega til þess að vita hvort
dygði betur. Þetta er örðugt verk
og þekkja þeir það best, sem reynt
hafa. — Svefn, algleymi!
Ó, Siglufjörður! Þú ert alis ekki
meöal hinna minnstu bæa íslands,
þegar fiskiflotinn er inni.
Daginn eftir. Enn þá sólskin og
blíða. Við skutum fyrst máfa handa
fálkunum, sem Wulff keypti á Akur-
eyri, en það var okkur engin skemnit-
un og fengum við því fyrsta vjel-
sfjóranum morðvopnið í hendur.
Hann var allra mesta blíðaiogn að
sjá, en grimmur í hjarta; það sá-
um við fljótt á morðsýki hans, —
það er að segja veiðihug.
Við riðum dálítið út. Jeg er
enn þá við það heygarðshornið,
að vilja eiga hestinn, sem jeg ríð.
Og jeg kemst að því, að það eru
fleiri, sem vilja eiga hann, hann er
einn af bestu Iiestunum á Norður-
landi. Jeg skíri hann Hrólf kraka
og hann virðist taka því mikið vel,
Jeg ber hann ekki, og á því, hve
fast hann klemmir saman munn-
vikin sje jeg alvarlegt áform hjá
honum að vita, hvernig grasið í
Grisslehamn muni vera á bragöið.
Frh.
Magdeborgar-Brunabótafjelag.
Aðalumboðsmenn á tslandi:
O. Johnson & Kaaber.