Vísir - 12.02.1914, Qupperneq 2

y í s i r
almentvmgs
Enn um
íuglafriðunarlögiiL
---- Nl.
III. Fuglafriðunarlögin yfirleitt.
Fuglafriðunarlög síðasta alþingis
uröu til — eins og flest önnur lög
—af knýandi þcrf. Þörf, sem öll-
um þeim var augljós, er Ijetu sjer
nokkru skiíta fuglalíf vorí og vildu
ei að nokkrar fuglategundir vorar
yrðu aldauða vegna taumlausrar
drápgirni manna og fleiri orsaka.
En auðvitað má að þessurn lögum
margt firma sem ölíum öðrurn,
Þannig mun það hafa verið mjög
misráðið af þinginu, að friða ekki
alveg örninn og fálkann, því ailir
vita, að þessum 2 fuglalegundum
fækkar nú óðum.
Það mun enginn vafi vera á því,
að í arnarkynið mun vera komin
mjög alvarleg kynhrörnun, og er
allt útlit fyrir, að hann verði hjer
útdauður áður iangt líður, og væri
ílit, að þau yrðu öriög fuglakon-
ungs vors. En þótt örninn sje
friðaður um 5 ár, er lítil vörn gegn
eyðileggingu hans, því svo er hann
rjettdræpur allan tíma árs. Og til
viðreisnar tegund, sem komin er
kynhrörnun í og fátt er til af, þarf
lengri friðunartími, en ein 5 ár! En
þótt eggin sjeu friðuð, þá hefur
það mjög litla þýðingu, þar setn
•eggin« era rjetidrœp,þegar þau eru
orðin að fuglum !!
Þá er fálkinn orðinn mjög sjald-
sjeður, og væ;i okkur það meir en
meðalskömm, ef »þjóðfuglinn frægi«
yrði hjer útdauður vegna skamm-
sýnis eins.
Líkt má segja um smyrilinn.
Himbrima hefði alls ekki verið
yanþörf á að friða, því þeim mun
fækka óðum.
Sama má segja um toppandir og
sefandir.
Ekki hefði heldur verið vanþörf
á að alfriða nokkrar fuglategundir,
sem eru að ílendast hjer. Slíkir
fuglar heyra víst undir 3. gr. d., og
eru því friðaðir frá 1. apríl—l.ág.
En það er ei nóg. Slíkir fuglar þurfa
að vera friðaðir allan tíma árs,
Þá er það mjög ómannúðlegt,— að
nokkrar fuglategundir skuli ekkive.ra
friðaðar neinn tíma árs, og er það
alls ekki eítir þeim »anda laganna,«
sem víðast virðist ríkja í þeim. En
Iíklegast verða þar einstaklingarnir
mannúðlegri en þingið — í reynd-
inni. Og drepa ei fugia þá frá
eggjum eða ungum, því — slíkt
er vgrimmd«.
En — hvar í veröldinni hefur
J. H. lært þá fræði, að ernir drepi
rjúpur, fugla mest. Þctta hefur
einhver j>gamansamur náungi« hlot-
ið að segja honum, og hann taka
það trúanlegt. Hver hefur sjeð aðra
eins fjarstæðu á prenti? — Aumingja
maöurinn!! Annað í grein hr. J.
H. nenni jeg ekki að tína til, ekki
þess vert. En alltaf lýsir það íll-
um málstsð og rakaleysi, að snúa
orðum mótstöðumanns síns á verri
veg, og reyna með stóryrðum og
staðleysum að gera manninn sem
lítilmótlegastan og málstað hans sem
Söngvarnir úr Ljenharði fógeta
eftir ÁRNA THORSTEINSSON
eru komnir út og fást hjá öllum bóksölum bæarins.
Békaverslun Sigfúsar Bymundssonar.
V/averley
Iieimsfrægu
Liisdarpennar
eru seldir í Afgreiðslu Ingólfs,
L.augaveg 4.
Lítíð fyrst inn,
þcgar á fatnaðí eða-vefnaðarvöru þurfið
að,rhalfla,
til Ásg. G. Gunnlaugsson & Co.
Austurstræti 1,
|| Fallegu8Ju líkkisturnar fást
f hjá mjer- alltaf nægar birgð-
é ir fyrirliggiandi — ennfr. lik-
a klæði (einnig úr silki) og lík-
f kistuskra- t.
Eyvindur Árnason.
Söluturninn
á Lækjartorgi er til sölu eða
leigu.
Semja má við
Gunnar Gunnarsson,
Hafnarstræti 8.

tímanlega.
Síoff 1 hprcrs 1 góðu llusi' bjart og vel húsgagnað,
óskar eínhleypur, reglusamur maður tii
leigu riú þegar og til ca. 15. apríl. — NB. Herbergið verður að vera
gott og er þá borgunin góð og áreiðanleg. Lfppi. í síma 116.
Húsnæði vantar
strax.
í góðu húsi í miðbænum óskast rnt begar á leigu svefnherbergi og
dagstofa með góðum húsgögnum.
Skrifleg tilboð sendist sem fyrst á skrifstofu Vísis, merkt »HÚSNÆÐI«.
\3\wwa.
Duglegur, reglusamur og vel vanur maður getur
fengið atvinnu við að stjórna fólki og annast um
fiskverkitn.
Skrifleg tilboð óskast sentí sem fyrst á skrifstofu
Vísis, merkt „ATVINNA",
aulalegastan. Slíkt er óheiðarlegur
ritháttur. — Það er annars undar-
Iegt, að nokkur maður skuli geta
fengið sig til þess, að Ijá einu hinu
dýrslegasta í eðli mannsins liðsyrði
— o: morðfýsninni. Það er hvorki
gott verk nje þakklátt.
Þ.
Kaffi-og matsöluhúsið,
Laugav. 33,
selur eins og að undan-
förnu heitan mat allan dag-
inn, smurt brauð, kaffi,
súkkulaði, öl, iimonade og fl.
Palladómar.
---- Frh.
22. Dr. Valtýr Guðmundsson,
þingmaður Seyðfirðinga.
(Fæddurll. mars 1860).
Tíu hefur hann þingin setið, 5
fyrir Vestmannaey inga (1894 —1901),
3 fyrir Gullbringumenn og Kjósar
(’03—’07) og 2 fyrir Seyðfirðinga
(’ 12 og ’ 13), og hefur dómur góðra
manna nokkuð leikið á tveim tung-
um um þingmennsku lians og stjórn-
málaferil.
Dr. V. G. er í hærralagi meðal-
maður, nokkuð sívalur í vexti og
ekki þreklegur, snyrtilega á fót
kominn og limaður allvel, bjúgur
nokkuð í herðum, axlasloppinn,
hálslangur nokkuð og ekki háls-
d'gur, Hanu er maður nokkuð
langleitur, sljettleitur og fullur að
vöngum; ennið er langt nokkuð,
uppdregið og ekki breitt, augun
dökkgrá, skær og hýrleg og liggja
nokkuð út, nefið hátt nokkuð og
nær því beint, kjálkaþunnur og
ekki hökubreiður. Hann er ekki
höfuðstór og ekki svipmiki! yfir sig,
Dökkur er hann nokkuð á hár,
sköllóttur framan í höfði og gis-
hærður að hvirfli; granarskegg er
ljósleilt og hökutoppur og toppur-
inn skotinn hærum, skeggiaus á
vöngum.
Þeir menn hjer á landi, er komn-
ir voru nokkurn veginn til vits og
ára um síðastliðin aldaskifti, munu
fæstir hafa verið svo út úr skotnir,
að ekki hafi þeir lieyrt getið dr. V.
G. fyrir afskifti hans af stjórnmál-
um vorum, á þir.gi og utan þings.
Nafn hans og stefna sú í stjórnar-
bótarmájinu, er við hann var kennd,
Valtýskan, var orðið svo landbært
við kosningar til alþingis 1900 og
1902, að ætlandi væri, að það sje
mörgum enn í minni. Svo var hann
þá búinn að teyma saman og
tengja saman hina ólíkustu menn
með pólitík sinni. Hlaut stjórnmála-
starf hans fárra lof í fyrstu, en
fjandsemi margra, og þótti lítt til
heilla horfa. En þrautsegjan oglið-
leitni hans á alla lund fjekk því
orkaö, að á þingi 1901 varðsúnið-
urstaðan, að stjórnmálastefna hans
og þeirra, er þá voru í lið með
bonum gengnir, hafði í öllum aðal-
efnum yfirtökin.
Það væri í engan niáta óþarft
verk, að rekja stjórnmálaferil dr, V.
G. Ferill sá liggur um víða vegu,
marga illa, með óvöldum farartækj-
um stundum og vopnabúnaði lítt
fönsuðum, enda hafa lyktir ferils
þess sumu þokað til verra vegar
og fáu tii heilla snúið. En ekki er
kostur á að rekja feril þann að
þessu sinni. Verður því hjer að
láta sjer minna nægja.
Fyrir því eru orð margra bestu
manna, að stjórnarbótarstefna dr. V.
G. hafi af sjer leitt undanhald frá
rjettmætum og sanngjörnum kröf-
um, skerðing og afsal á ótvíræðum
rjetti vorum, launráð og æsingar.
Þá hefur hún þótt eiga stoðir sín-
ar annars vegar í óheilu Danadaðri
og hins vegar í stefnuleysis glund-
roða með valdagræðgi að bakhjalli.
Glundroðann og ósamkvæmnina
þykir mönnum sem finna megi af