Vísir - 13.04.1914, Qupperneq 3

VÍSIR
Greitíjárrækt.
Þaö er furða, hvað lítið er rætt
eða ritað um geitfjárrækt. Mikið
er farið að hugsa um kynbætur á
fje, og nokkuð á kúm og hestum,
en geiturnar, sem að líkindum munu
vera arðvænlegustu, og jafnvel nauð-
synlegustu húsdýrin, þær eru látnar
vera afskiftalausar, og þekkjast ekki
í sumum hjeruðum landsins. En
þetta má ekki svo til ganga; það
þarf að gefa þeim gaum og fjölga
þeim í landinu. Þær ættu að vera
til á hverju heimili.
Það væri gott, ef þeir, sem eiga
geitur, skrifuðu einstaka sinnum í
búnaðarritin eða önnur blöð um
arðsemi þeirra og gæfu skýrslu um,
hvað þær mjólka og hvað fóðrið
þeirra kostar; þá færu fleiri að
veita þeim eftirtekt.
Helst er það í Þingeyarsýslu, að
töluvert er hugsað um geitur og
víða eru þær til, en lítið held jeg
að sje hugsað um kynbætur á þeim,
og þaðan af minna um, hvaða
fóður þær þurfa að hafa á vetrum,
til þess að þær mjólki vel.
Jeg vissi til, að einn bóndi þar
athugaði eitt ár, hvað þær gæfu af
sjer, og þær mjólkuðu jafnaðarlega
350 potta, og átu 500 pd. af út-
heyi um árið. Ef maður svo
reiknar mjólkina á 12 aura pott-
inn, þá gerir það 42 kr., og ef
maður reiknar heyið á 2 aura
pundið, þá eru það 10 kr. Þarna
eru þá 32 kr. í ágóða, og svo er
þó kiðlingurinn nokkurs virði, og
hugsa jeg, að hann sje nógur til
að borga fyrirhöfnina, því fyrir-
höfnin er lítil á geitum. Þær eru
mjög reglusamar, og koma vana-
lega heim á rjettum tíma til
að láta mjólka sig, og má þá mjólka
þær úti, því eng*r skepnur eru
’afn gæfar.*)
Jeg kom á bæ í Þingeyarsýslu
seint í ágústmánuði í fyrra sumar,
þar voru til 6 geitur mjólkandi, og
höfðu þær mjólkað 10 pt. á dag
frá fráfærum tíl þess tíma.
Þegar maður lítur á það, hvað
geitur mjólka mikið, í samanburði
við, hvað fóður þeirra kostar, þá
má líka líta á það, að mjólkin úr
þeim er sú hollasta og næringar-
mesta mjólk, sem hægt er að fá, og
er sjerstaklega nauðsynleg, þar sem
börn eru og veikbygt fólk.
Það er engiun efi á því, að geitur
geta mjólkað meira en þær gjöra,
ef þeim er sómi sýndur. Þær þurfa
að hafa sem breytilegast fóður, góð
hús og litla eða enga útbeit á
vetrum. Fóðurrófur kostar lítið að
rækta, og það er þeirra uppáhalds-
matur, og af þeim mjólka þær vel,
sömuleiðis er kál og kartöflur gott,
og margt fleira er hægt að rækta
handa þeim. Þær eru ekki mat-
vandar, en þurfa að hafa sem
breytilegast fóður.
Það er líka góður kostur viö þær,
að þær eru svo hraustar, aö það
ketnur varla fyrir, að þær fái nokk-
. * Eftir að jeg skrifaði þetta, hef
Je&' frjett, að bóndinn hafi skorið
u°dan geitunum strax eftir burð, og
f.r Þá mjólkin reiknuð fyrir allan
hmann
OLSENS NAUTICAL ALMANAC 1914
(kostar 1 kr.),
sem er alveg ómissandi eign fyrir útgerðarmenn og sjómenn, fæst alltaf í
Bókaverslun Sigfúsar Eymundssonar.
The British Dominions Generai InsuranGe Go„ Ltd., London,
(með lcr. 7,280,000)
. . -:a
vaíryggir ódýrast gegn eidi hús, vörur og innbú.
Umboðsmaður fjelagsins á íslandi;
Garðar Gíslason.
Vjelstjórar.
Hjer með eru allir meðlimir vjelstjórafjelagsins „Eimur“ vinsam-
lega beðnir að greiða ógoldin gjöld sín til undirritaðs fyrir 14. maí
þ- á. Gjöldunum veitt móttaka á Skólavörðustíg 42 daglega.
Reykjavík 6. apríl 1914.
Sigurjón Kristjánsson, gjaldkeri.
*€p8
mm 1 3 18 É 1 s
Skof3.íriB.Olir allskonar
og karlmannafatnaðir mi
rm Og drengjaföt ar suom 1
stærbum, þar á meðal fermingarföt, eru
|| m\W\8 6&\\vaú í ísís m
m! KAUPANGI en annarsstaðar. m
í Gæðin vita allir um, sem reynt hafa.
m

m
SJ
^kbbi

W.
*
Kaupið
aðeins íslenska
niðursuðuvörur
hjá kaupmönnum yðar, því það vitið þið, að þser eru
góðar og gerðar úr besta efni.
[Er það ekki hjákátlegt að kaupa innlendan mat (kjöt og
fisk) frá útlöndum.]
5í\8tt*s\Mta\)exfosm\8\at\
------..................—---------
..w........—--------------... ....—
Óskaðlegt mönnum og húsdýrum
Söluskrifstofa; Ny Östergade 2
Köbenhavn.
i ur veikindi, sem þó öðrum skepn-
j um er mjög hætt við, sjerstaklega
j kúm.
Þýskur dýralæknir, sem hafði það
verk á hendi í mörg ár, að skoða
kjöt í sláturhúsum, segir, að 9 af
hverjum 10 kúm sjeu meira og
minna berklaveikar, en aldrei hafi
; hann fundið nokkurn sjúkdómsvott
í geitakjöti. Enda segir hann, að
bannað sje að brúka kúamjólk nema
soðna, en ráðlagt að brúka geita-
mjólk, sjerstaklega handa börnum
og sjúklingum; hún sje að næring-
argildi hjeruinbil sama og kúarjómi.
Nl.
M, Magnús.
læknir og sjerfræðingur
í húðsjúkdómum.
Heima kl. 11 — 1 og 6*|2—8.
Sírni 410. Kirkjustræti 12.
*a\x8slúli&\a.
Eftir
Rider Haggard.
---- Frh.
»Herra Murgur«, sagði Hugi, og
gekk til hans, »látið okkur Gráa-
Rikka fara fyrir upp götu þessa,
því hún mun ekki með öllu ör-
ugg umferðar. Þóttumst við þar
verða varir við íllmenni áðan; eins
og þjer vitið er mönnum laus hend-
in hjer í Feneyum.*
»Jeg þakka yður viðvörunina,
herra Hugi«, svaraði Murgur, og
sýndist Huga augu hans glotta und-
ir silki-hettunni. Vissi hann, að
Murgur glotti að viðvöruninni, sá
hann nú líka, er hann minntist
þess, sem á undan var gengið, að
hún var óþörf.
, »Hætta mun jegáþað! Og skul-
uð þjer ganga á eftir mjer,« bætti
Murgur við, og var rödd hans al-
varleg og bjóðandi.
Ljetu þeir hann ráða, og hjeldu
af stað upp götuna kippkorn á eftir
honum. Gatan var svo mjó að
tunglið náði elcki að skína þar, og
var koldimmt. Heyrðu þeir að blás-
ið var í hljóðpípu, er þeir gengu
inn í myrkrið, en urðu einskis ann-
ars varir, fyr en þeir voru hjer um
bil komnir hálfa leið. Hlupu þa
skyndilega að þeim fimm eða sex
menn, er verið hðfðu í launsátri
milli húsa, þar sem dimmast var.
Voru þeir allir grímuklæddir og
blikaði á rýtinga í höndum þeirra.
Tveir rjeðust á Murg en hinir reyndu
að komast fram hjá honum að
þeim Huga. En eitthvaö kom þá
fyrir, er stöðvaði þá. Þeir Hugi
sáu aðeins að Murgur rjetti upp
hendina, fjellu þá hnífarnir úr hönd-
um morðvarganna, og þeir hrökkl-