Vísir - 07.05.1914, Side 2

V I S I R
Herför Bandamanna tii
R/1exskó.
Borgarastyrjöldin mikla í Mexí-
kó virðist nú senn á enda, hve
lengi sem friður verður tryggur
þar í landi. Hefur nú loks reynt
svo á þolinmæði Bandamanna,
að þeir hafa ekki mátt sitja leng-
ur kyrrir hjá. Fjöldi manna úr
Bandaríkjum á eigna og hags-
muna að gæta í Mexíkó, og hef-
ur það verið Bandaríkjunum
mikil hvöt, til þess að skerast í
leikinn og stilla til friðar. Auk
þess hafa borgarar annara ríkja
sætt þar þungum búsiíjum, sem
nærri má geta, sumir látið eign-
ir sínar og jafnvel sviftir lífi
fyrir litar sakir eða engar. Hef-
ur Bandamönnum þótt skyldast
að reka þessa rjettar, enda vilja
þeir sjálfír eigi unna öðrum þjóð-
um íhlutunar um deilur ríkja þar
í álfu.
Nú hafa Bandamenn hafist
handa, eins og frá var sagt í
símskeyti um daginn, en ekki
hefur frjest enn greinilega, hversu
það atvikaðist. Útlend blöð segja
þó, að herlið í Mexíkó hafi her-
tekið nokkra sjóliða úr her Banda-
manna og ekki sýnt Bandaríkja
fána skyldavirðingu, og ennfremur
að Mext'kómenn leggi í vana sinn
að stela brjefum þeim, er sendi-
herra Bandaríkja hefur frá sjer
sent. Um páskana sendi því
Wilson flotadeild tii borgarinnar
Tampicó í Mexíkó og hjet að
hertaka þá borg og Vera Cruz
nema Huerta ljeti að fullu und-
an. í flotadeild þessari vóru
11 stór-vígdrekar og liðsafli til
landgöngu 15 þúsundir manna.
Uppreisnarmenn sátu áður í
Tampico, en hjeldu á burt áður
Banda-herinn kom og brutu upp
járnbrautarteina á leið sinni til
þess að torvelda þeim eftirförina.
Um þessar mundir átti Villa hers-
höfðingi níu daga orusu við
stjórnarherinn við St Pedro og
bar um síÖir hærra hluti. Höfðu
fallið þrjár þúsundir manna af
hvoru liði.
þá er Huerta kom hersagan
frá Bandaríkjunum, er mælt, að
hann hafi boðist til að leggja
deiluefnin í gerð í Haag, en
Wilson kvað nú of seint að bjóða
slíkt. — Huerta hefur einnig
símað til „New York Times“ að
Mexíkó ætti ekki illdeilur við
nokkurt annað ríki og allra síst
við Bandaríkin. Væri ekki mark
takandi á atvikum þeim, er gerst
hefði í Tampico (um töku her-
mannanna).
Sagt er, að Huerta hafi boðið
að skjóta 21 kveðjuskoti til virð-
ingar við Bandaflotann, er hann
kæmi, með því skilyrði, að hanrt
tœki kveðjunni á sama hátt.
En kveðjurnar hafa orðið kald-
ari þegar til kom, því að hrað-
skeytin segja, að Bandamenn
hafi tekið Vera Cruz eftir harða
orustu og mikið mannfall. Eftir
það hefur víst alvarlega farið að
sljákka í Huerta, því að sagt er
að farið hafí að semjast skömmu
síðar og eigi smáríkin í Mið-
Ameríku að gera um sakirnar.
VASABIBLIAN
er nú komin og tæst hjá bóksölunum í Reykjavík.
Bókaversiun SÉgfrsar Evmuttdssonar.

Skósmiðir! Söðasmiðir!
Txsea
Undirrifaður úivegar ;rkkur alit leður og "allt
annað tilheyrarjdi handverkinu,
með innkaupsverði.
Sýnú horn og verCliut sendist ókeypis þeim,
sem óska.
Virðtngaríyllst
Jr, Jlielsen
Austui'stræti 10.
er Uuq o&útast \
Jóns &ega.
Plóra er komin
en l)ún skildi eftir i borginni marga íagia muni, komna frá útlandinu.
Ailra best er leirtauið sem kom í t uðina í Kolasundi. Ef eittlwað brotnar
núna hjá ykkur í hreingjörningunun’, þá hafið ráö mín að skreppa í
KOLASUND og athuga þar verð og gæði, áður enn þið kaupið annars-
staðar.
Sendið auglýsíngar í
VÍSI tímanlega.
Reiðhjól^
ensk og þýsk,
karla sem kvenna,
ávalt fyrirliggjandi hjá
G. Eirfkss,
Lækjartorg 2,
Reykjavík.
Talsími 477
t^i Ef þið viljið fá góðan 4^* I
«^í !
rjóma, þá hringið upp j
Talsimi 477
! H?ar
kaupa menn helst
veítvaíavvötul
Hjá
ji
því þar er ún ódýrust, best og
| fjölbreyttust.
Bogi Brynjölfsson
yfirrjettarmálafluíningsmaður,
Hótel ísland.
Annari hæð. Herbergi Æ 28.
Venjulega heima kl. 12—1
og 4—6
Sími 250.
Járnbrautarslys
vaið í Englandi þriðja í páskum;
rákust tvær lestir saman. Vjelarstjóri
Og kyndari biðu bana og fjórir
aðrir lemstruðust.
UR
MnP 1
EAGKLEFJaLL-.
Eftir Albert Engström.
----- Frh.
— Áður en við gáfum okkur
að því að kasta sápunni ofan í
ginið á Geysi, suðum við nokkra
matvælabauka í svolitlum síólgandi
hver, skammt frá Blesa, og snædd-
um morgunverð í konungshúsinu.
Því næst fluttum við sápubaggann
út að barminum á Geysi og voru
skóladrengirnir fúsir til hjálpar við
það. Vatnið í Geysi var alveg kyrt
og sijett á yfirborðinu og lagði upp
af því daufa gufu. Skálin er kringl-
ótt, hjer un bil 20 m. að þver-
ináli og einn metri á dýpt. Pipan
í miðjunni er þrír metrar að þver-
máii og um 20 inetrar á dýpt.
Fylgdarmaðurinn fullyrti við okk-
ur að það liði ávalt hálíur annar
til tveir tímar áður en Geysír færi
að gjósa, eftir að hann hefði ver-
ið malaður á sápu. Við álitum að
hann myndi láta sjer nægja með
dáiítið minna en allan sápubagg-
ann og hjeldutn því nokkrum kíló-
um eftir handa báðum hinum
hverunum, sem við ætluðum að
erta á sama hátt, meðan við bið-
um eftir gosinu. Okkur var sagt
að á undan því heyrðust neðan-
jarðar dynkir, svo löngu fyrir, að
við hæglega gætum fíutt okkur
þangað, hvaðan sem væri á þessu
svæði. Við íórum því með kvik-
myndavjelarnar að Óþerrisholu, scm
venjulega sýnir þakklátsemi sína
fyrir nokkra bita af sápu strax ettir
nokkrar mínútur.
En við vorum ekki meira en búnir
að selja upp fótgrindina fyrr en
heljarmiklar neðar.jarðar þrumur
komu jörðinni til að skjálfa undir
fótum vorum. Við þrifum óðara
bæði fótgrindina og vjelina, hlupum
hið bráðasta aftur og komum alveg
mátulega til þess að sjá vatnsyfir-
borðið á Geysi fara að ólga og bóia
uppi, en æ þjettari gufu lagði upp
af honum. Allt í einu hóf vatnið sig
yfir pípunni í heljarmiklar eimandi
blöörur, nokkra metra á hæð og
sífellt þjettist gufan — og með
dunurn oghvinumkom gosiö. Vatns-
stólpi, cða rjettara sagt samfeld heild
af vatnsstólpum, hófu sig hjerum-
'oil 50 m. í loft upp, vatnið í skál-
inni flóði út yfir barniana, stólpinn
seig aftur niður með dunum og
braki, gufumökkurinn leið burtu og
skálin varð tóm nokkrar mínútur,
en fylltisc svo brátt aftur.
Wulff hafði fengið ágæta kvik-
myndaræmu og það var fyrsta sinni
sctn Geysir hafði veriö kvikmynd-
aður. Nú var hann með dauft
gufuský upp af sjer sem áður, óvit-
andi um viðburð þennan, sem koma
skyldi við veraldarsöguna. Við
biðum nokkra stund eftir gosi nr.
2, en þeir þarna neðanjarðar þótt-
ust vera búnir að gera nóg í það
skiftið.
Frh.