Vísir - 08.05.1914, Blaðsíða 2

V t S 1 H
V I S I R j
Stœrsta blað á íslenska tungu. ;
Árgangurinn (400—5C0 blöð) kostar j
erlendis kr. 9 00 eða 2‘/s dollars, innan- <
lands kr.7 00. Ársfj.kr. 1,7j.mán.kr. 0,60. »
Skrifstofa og afgreiðslustofa í Austur- ’
stræti 14 opin kl. 8 árd. til kl. 9 síðd.
Sími 400. Pósthólf A. 26. j
Ritstjóri Einar Gunnarsson
venjulega til viðtals kl. 5—7.
[Sendisveinastöðin (Sími 444) annast út-
burð um austurbæinn nema Laugaveg.
Afgreiðsla til utanbæarkaup nda er í
Bergstaðastræti 6 C (Simi 144, Póst-
hólf A. 35)].
Lögregluliðar og varðmenn
strandarinnar vóru með ’góðu
teknir til fanga, símasambönd öll
voru slitin og umferð bönnuð um
vegu alla öðrum en þeim, sem
kunnu „fararorðið", þ. e a.s. upp
reisnarmönnum.
Sjötíu þusundir sjálfboðaliða
voru á ferli víðsvegar um hjer-
aðið til þess að flytja vopnin heim
í hvern krók og kyma á bifreið
um. Sexhundruð manna höfðu
Norðurhjeraðs- járnbrautarstöðina
á valdi sínu alla nóttina. í
dögun mátti heita, að allt verkið
væri framkvæmt og kl. 7 árdegis
var allt hjeraðið homið í kyrð
eins og ekkert hefði ískorist og
hinir árvökru starfsmenn gengnir
til hvílu.
Mest af hergögnunum var flutt
á land þar sem Larne heitir. Höfðu
óþekt skip komið með þau að
landi úr norsku eimskipi, er
„Fanny“ heitir. Auk þess var
allmikið flutt í land af tveim skip- ,
um við Dunaghadee og Bangor
og sáu höfuðsmenn tveir um mót
töku í landi og brottflutning.
Annar þeirra var Craig, þing-
maður i Parlamentinul
þegar tíðindi þessi bárust til
Lundúna varð uppi fótur og fit.
Stjórnin settist á rökstóla og fór-
ust Mr. Asquith orð á þessa leið
í neðri málsstofunni á mánudag-
inn:
„Sakir þeirra furðulegu ódæma,
er höfð hafa venð i frammi i
(Jlster, gerir stjórnin tafarlaust
ráðstafanir til þess að halda
uppi virðing laganna og að
vernda þá menn, er gœta eiga
rjettar hans hátignar konungs-
ins, svo að þeir megi framkvæma
skyldu sina og njóta löglegra
rjettinda sinnau. :
Um sömu mundir sendi stjórn-
in nítján herskip til þess að gæta
strandarinnar við Ulster og eru
þau þar síðan á sveimi nótt og
dag. - Sjálfboðaliðar tóku flot- ;
anum með allri kurteisi og vin-
semd, eins og ekkert hefði í skor-
ist. — Herlið þetta hefur rann-
sakað nokkur skip og meðal
annars lagt hald á eitt þeirra, er
vopnin hafði flutt í land. Einnig ;
hafa verið teknar nokkrar bifreið-
•ar,'er hafðar höfðu verið til vopna- ■
flutnings.
Atvinna
Duglegar stúlkur, vanar fisk-
verkun og línubeitingu, óskast
til Norðfjarðar. Semjið við
Gfsfa Hjálmarsson,
Spítalastíg 9, uppi.
r*HWI ■ IIIlIII — ■UHUHI—WIM CliLaiJILLM-JL-.
YASABIBLÍAN
er nú komin og tæst hjá bóksölunum í Reykjavík.
Bókaverslun S5g;fusar Eymundssonar.
Margaríne
best og ódyrast í verslun
ASGRÍMS ÚYÞÓRSSONAR,
Austurstræti 18.
Odýr sykur.
Fyrst um sinn seiur verái. NÝHÖFN allsn sykur með
u
3
W
*o
•O
niðursettu verði.
Kandís í kössum 24 aura.
— í 10 pd. 25 —
Melis höggv. i kcssi in 23 —
— — í 10 pd. 24 —
Melis í toppum - 23 —
Melis steyttur í sekkjum 22 —
— — í 10 pd. 24 —
Cb
a
»<>
n
co
V-
5C
C
“1
Brennt 02: malað kaffi
er ódýrast og best í verslun
»
Austursfræti 18.
Hvar fásr best reiðhjói í
bssnum?
Hjá undi. rituðum.
Lítið á dömu- og herra- hjólin,
sem komu með „Botníu“ síðast
og spyrjið um verðið. — það
kostar ekkert.
Bergur Einarsson,
Vatnsstíg 7 B.
í i
A V. Tulinius
[ Miðstr. 6. Tals. 254.
Brunabótafjel. norræna.
Sæubyrgðarfjel. Kgl. oktr.
Skrifstofutími 9—3.
og öl! önnur nauðsynjava a ei að vanda ódýrast og best
í verslun
Asgríms Eýþórssonar,
Austur-træti 18.
Talsími 477
Ef þið viljið fá góðan
rjoma, þa hringið upp
TaSsimi 477
Sögubækur
t
Islenskar, Enskar 03
Rýskar, fást ódýrastar og
bestar hjá
Guðm. Gamalíelssynf,
Lækjargötu 6, (kjallaranum).
UR
57
JAGKLEFML*.
Effir Albert Engström.
---- Frh.
Nú var þá að snúa sjer að
Óþerrisliolu með sama hætti, og
myndavjelin var nú sett þar upp.
Pegar ailt var komið í lag og jeg
haíði látið nokkur kíló af sápu nið-
ur um opið, sem er fremur au-
virðilegt í samanburði við annað
þarna, hjer um bil y4 m. að þver-
máli, sáum við Fnglendingahópinn
koma þeysandi, eins hart og þeim
'ar unnt að komast, Að nokkrum
mínúturn liðnum komu þeir til
okkar. Peir höfðu sjeð gos Geysis
tilsýndar og því ekki komið með
j öllu of seint. Við höfðum lofað
' þeim að bíða til tiltekins tíma, en
ekki lengur. Auðvitað átti kvenfólk-
iö sökina í því að þeir höfðu ekki
komist af stað fyrri.
En nú ælluðu þeir þá að njóta
því betur af Óþerrisholu, sem öll-
um skrifum um staðinn kom sam-
an um að væri þakklátasti hverinn.
Þeir mynduðu hálfhring um hana
með myndavjelar sínar og biðu
með eftirvæntingu eftir því sem
koma skyldi.
En í þetta skífti leyfði hún sjer
að vera dálítið dutlungafull. í tvær
stundir Ijet hún menn þurfa að
bíða eftir sjer. Við Wulff höfðum
snætt morgunverð og gátum því
beðiö rólegir eftir gosinu, en ves-
lings Bretarnir liðu hungursins kval-
ir, þar sem þeir stóöu með Ijós-
myndavjelarnar og sálir sínar í al-
spennu. Tíminn varð langur, aug-
un komust æ lengra út úr tóftun-
um, eftir því sem tíminn leid, og
jeg, sem stóð við hverinn til þess
að tiikynna allar geðslagsbreytingar
hans, sem koma kynnu, varð æ oft-
ar að vera að gefa skýrslu um at-
huganir mínar,
En loksins varð þolinmæðin
borguð. Vatnið fór að ó'gaogpsit!
-- vatnsstrókur gaus upp, sex t'u
sjö metra hátt, og hjelt svo áfram
nokkrar mínútur. Vjelarnar voru sí-
smellandi og Wulff maLði með
ágætum árarigri.
Óþerrishola er allra skemmtileg-
asti hver. Að stundarfjórðung liðn-
um fór hún aftur að gjósa og jafn
hraustlega og áður. Og liún hjeit
áfram með það eins lengi og við
gátum tekið eftir.
En ensku konurnar voru alveg
frá eftir reiðina, sem varð svo kapp-
full seinast. Þær höfðu haft sama
stefnumarkið og við, sem sje Heklu,
en nú urðu þær að hverfa frá því,
og menn þeirra voru neyddir til
að snúa við með þeim. Ekki bó
mr. Lawson, sem var frjáls einstak-
lingur innan þjóðfjelagsheildarinn-
ar. Hann bað um að fá aö slást í
för með okkur ásamt fylgdarmanni
sínum og hestum, og þola súrt og
sa:tt með okkur það sem eftir var
ferðarinnar. Hann var svo kumpán-
iegur, viðfeldinn og skrítinn að út-
titi að við gátum ekki farið að neria
honum um það, þótt við sæjum
aógu vel hættuna af því að fá ný-
ai, óþekktan mann í fjelag með
okkur. í versta falli gátum við pá
slitið fjelagsskapnum, ef eitthvaó
skyldi bjáta á.
Fylgdarmaður inr. Lawsons hiet
Jchannes og var. 65 ára; hann
iu fði ekki komið upp á Hekiu
síöan hann var unglingur, en 50
ára reynsla hans sem fylgdarmanns
óg mikið á móti æsku kandídatsms
okkar, sem hafði aidrei komið
þangað. Þeir urðu því aö bræða
saman vitið í kollum sínum til
sameiginlegra hagsmuna. Frh.
Stimpilblek
Og
Stimpilpúðar
fást á afgr. Vísis.