Vísir - 16.05.1914, Blaðsíða 2

V I S I R.
Slœrsta blnð á íslenska tungu.
Argangurinn (400—500 blöö) kostar
erlenöis kr. 9 00 eöa 2*/s dollars, innan-
lands kr.7 00. Ársfj.kr. 1,75, mán.kr. 0,60.
Skrifstofa og afgreiðslustofa í Austur-
stræti 14 opiri kl. 8 árd. til kl. 9 síöd.
Sími 400. Pósthólf A. 26.
Bitstióri Einar Gunnarsson
vcmulega til viðtals kl. 5—7.
ISendisvelnastöðin (,-ími 444) annast út-
burð um austurbæínn nema Laugaveg.
Atgreiðsla til i tanriæarka' penda er í
Bergstaðastræti 6 C (Simi 144, Póst-
hólf A. 35)].
Hvar
kaupa tnenn helst
veJtvaBatvövu4?
Hiá
þvf þar er“hún ódýrust, best og
fjölbreytlust.
Vöðuselur við Finnmörk.
í vor hefur vöðuselur farið þús-
undum saman með ströndum
Finnmerkur. Hver vaðan hefur
rekið aðra. Fiskur hefur fælst
frá landi og ekki fiskast nema á
djúpmiðum. Selurinn er farinn
að verða styggur, svo að erfitter
að skjóta hann, en mikið veiðist
í selanætur. Sumir bátar hafa
fengið yfir þúsund króna virði á
þrem eða fjórum vikum.
Frakkinn rannsakar
Hjörtu og nýru.
Frakkneski læknirinn Alexis
Carrel í New York fjekk Nóbels-
verðlaun í fyrra fyrir nýjungar í
læknisfræði. Hann hefur fyrir
skömmu skýrt frá nýstárlegum
lækningum, er hann hefur gert á
dýrum, og hefur góða von um
að geta notað þærvið menn inn-
an skamms. Hann opnar brjóst-
ið og gollurshúsið og stöðvar
blóðrásina allt upp í hálfa þriðju
mínútu. Hann hefur skorið hálfs-
annars þumlungs langan skurð í
hjartað og lagað það sem þurfti
innan í því. Hann hefur læknað
mörg dýr, svo að þau hafa orð-
ið albata. Ein tvö dýr háfa drep-
ist við tilraunir þessar af því að
skökkum handtökum var beitt.
Norsk selveiðasklp,
önnur en þau, sem nýlega var frá-
sagt hjer í blaðinu, hafa fengið
1200—2000 seli hverl. Þeim hafði
gefið heldur vel í íshafinu.
Mannfjöldi í Stokkhólmi.
Hinn 1. janúar þ. á. voru íbúar
Stokkhólms 382 085. Þar af voru
181 420 karlar og 200 665 konur.
Dýpsta vatn f Suðurálfu
er Tanganika. Mest dýpi þar er
1435 stikur.
Hafrar og sauðir f
Noregi.
Árið 1907 voru 991200 sauð-
kindur í Noregi og 222 700 geitur.
Flest var sauðfje í landinu árið
1865: 1 705 400 kindur. Geitur voru
flestar 1855, alls 357100.
V i S 1 R

.-PÖT OG
et seU með o§ \á\
weðan wtt \ no&fcta öa^a,
STURLA JÓNSSON
1
VASABIBLIAN
er nú komin og tæst hjá bóksölunum í Reykjavík.
Bókaverslun Sigfúsar Eymundssonar.
£\tvolewm o& vaxöú^at,
allar tegundir, — allar breiddir. Slærst úrval, — lægst verð hjá
JÓNATAN ÞORSTEINSSYNI.
KOL.
þeir sem kynnu að vilja selja Laugarnesspítala ca: 200 tons
góð ofnkol heimflutt í hús spítalans í þessum eða næsta mánuði,
sendi mjer tUboð með lægsta verði fyrir 20. þ. m.
Laugarnesi 11. 1914.
^wvat *J(tat^ús^otv.
Sími 281. Símnefni: »GísIason*.
s. Sv^taso
& "^av^
(aðeins fyrir kaupmenn og kaupfjelög)
meðal annars:
Kaffi, Þakjárn,
Hveiti (margar teg.), Þakgluggar,
Hrísgrjón, Saumur,
Rúgur, Baðlyf,
Rúgmjöl, Sápur,
Fóðurtegundir (ýmiskonar), Eldspítur,
Kartöflur, Vindlar,
Margaríne, Vindlingar,
Vikingmjólk, »Caramellur«,
Cacao, »Hessian«
og margt fleira.
; Stórt sýnishornasafn af allskonar útlendum vörum.
Afgreiðslan fljót og viðskiftin viss.
Hvernig það er að
vera forseti.
Úr rœðu er 1Vilson forseti hjelt á
blaðamannafundi í Washington
20. mars 1914.
---- Frh;
Jeg hefi umgengist menn af öll-
um stjettum, öllum þjóðernum, öfl-
um trúarskoðunum; og jeg hefi
kynst öllum mögulegum ktingum-
stæðum manna. Jeg þykist þekkja
býsna vel mannlegt eðli, mannlcg-
ar tilhneigingar, mannlegar ástríð-
ur og hvatir; og jeg þykist líkl
þekkja nokkurn veginn kringuni-
stæður manna, bæði æðri og lægri,
bæði þeirra scm sólin virðist brosa. .
við og eins þeirra, sem einhvérra
orsaka vegna virðast vera dæmdir
til æfilangrar vistar í hinum dimmu
fangelsum skorts og efnaleysis., Og
þegar jeg velti því fyrir mjer í h«g-
anum, hversu margar þúsundir ‘ líta
á mig vonaraugum í því skyni að
jeg veiti þeim einhverja líkn, ein-
hverja bót hinna þungu meina,
einhverja frelsun frá þeim dórni,
sem þeir virðast vera undir — og
þegar jeg ennfremur virði það fyr-
ir mjer í huganum, hversu eðlilegt
þetta er — og umfram allt þegar
jeg hugsa um, hversu lítið jeg get
uppfylt af öllum |aessuin vonum,
hversu feginn sem jeg vildi; já>
þegar jeg hugsa um allt þetta, þá
fer um mig hrollur og mjer líður
illa.
Jeg finn ekki einungis til þess,
hversu Iítið mjer er unnt að gjöra
til þess að lina böl hinna líðandi
borgara þessa merkilega lands, þess-
arar miklu þjóðar, heldur finnst
mjer eiunig að jeg ósjálfrátt finni
á herðum mjer þunga hinnar sömu
sorgabyrðar, sem meðbræður mín-
ir eru að kikna undir; jeg verð hlut-
takandi í sorg þeirra, böli þeirra,
fátækt þeirra ög baráttu þeirra; jeg
get ekki að því gjört. En jegfinn
sjerstaklega til þess, hversu litlu jeg
get komið til leiðar og ef þið efist
um orð mín af þeirri ástæðu, að
þið sjáið mig ekki gjöra kraftaverk
í umbótum, þá munið eftir því og
trúið því, að það er ejcjd nf v‘!ía'
leysi, heldur af þvf, að jeg únn
hversu hægt og varlega jeg verð að
fara, til þess að gjöra ekki stór-
kostleg glappaskot.
NI.