Vísir - 13.06.1914, Blaðsíða 3

Vísir - 13.06.1914, Blaðsíða 3
V i S 1 R .. fæst í Olgerðarhúsinu Reykjavik. Duglegan bakara vantar iil Siglufjarðar S iM 8 vikur f sumar. Nákvæmar hjá G. Gtslason & Hay Ltd. Brennt os: malað kaffl er ódýrast og best í verslun 9 Austurstræti 18. skömmu eftir að hann dó og nokkrum sinnum síðar, þegar þær voru aðeins tvær einar, Eva , og hún. Segir frú Bisson svo j frá, að maður sinn hafi talað al- 1 veg eins og hann átti að sjer og um mál sem þau vissu aðeins tvö ein; hafí hún spurt hann spurningu sem hann einn hefði getað svarað, og svarið hafi ver- ið rjett. Segir frúin, að hann hafi talað við sig um einkamál fjölskyld- unnar og um hálfnað ritverk, sem haun ljet eftir sig og hann lang- aði til að væri bundinn endir á. Kæmi hann helst þegar eitthvað gengi að og væri þá vanur að leggja á ráðin og hughreistt sig. — Væri venjulega líkast því að hann þyrfti að berjast við miðil- inn til þess að ná sambandi og væri Eva einlægt mjög svo mið- ur sín er hann væri farinn. Höf. rengir ekki þessa frásögn frú^Bisson, en vill helst leiða hjá sjer að skýra, hvernig það sje mögulegt að stúlka, ekki gáfaðri eða mentaðri en Eva, geti leikið slíka persónu svo rjett og ná- kvæmlega og lýst sje, jafnvel þótt hin næma undirvitund sje þar að verki. — Slíkt verði að kallast mjög svo óskiljanlegt af reksverk, segir hann. Frh. Skófatnaður góður og ódýr nýkommn í er ódýrastur í Kaupangi. Hveiti er ódýrast og best í Kaupangi, kostar 12—14 aur. pd. pd. kr. 1,40, fást í Kaupanen. Laukur fæst á Yestuig. 11 Leír- og glervaran > Kolasundi segir fólk að sje hin fallegasta, besta og ódýrasta í borginni. i Sveitamenn! [ Best tros og saltmeti fæst keypt i i í pakkhúsinu austan við bryggj- una hjá Guðm. Grímssyni. J. Schannongs Hovedforretning: 0. Farimasgade 42, Köbenhavn. 111. Katalog franco. (Somav kaupir Ingólfshvolskjallari háu verði. Falleg'i, hvíti púkinn. Eftir Quy Boothby, ---- Frh. ÖIl sú viðureign getur varla hafa varað meira en ’eina mínútu, en mjer fannst hún heil eilífð. Farið var að draga af mjer og jeg sá á svipbrigðunum í illúðlegum, ská- höllum glyrnum mótstöðumanns míns, að hann sá það á mjer. En »ekki er sopið kálið þótt í ausuna sje komið«, og svo fór um hann. Alda mikil reið að kuggnum og skellti honum á hina hliðina. Og á sömu svipstund lágum við báðir á miðjum þiljum aftur, glímdum og uhum og börðumst og brutust um. En eftir kastið á kuggnum lá jeg samt þannig, að jeg hafði yfirtökin og því megið þið trúa, að jeg var ekki seinn á mjer að nota mjer þau. Jeg kastaði mjer yfir hann, settist tvívega ofan á belginn á honum, herti greip að hálsi haus af öliu afli ineð vinstri hendi og rak honum hnefahögg mikið milli augnanna. Ekki var af högginu dregið og það leyndi sjer ekki heldur. Hann lá eftir eins og blóðug með- vitundarlaus klessa. Jeg staulaðist nú á fætur og lit- aðist um. Fjórir dauðir skrokkar lágu á þiljum; tveir lá,u á pall- skörinni þar sem þeir fjellu, einn við fætur mjer með molaðan haus og heilann úti — hræðileg sjón! — sá fjórði undir borðstokknum og titruðu varir hans í dauðateygj- unum, en blóðið rann úr vitum hans í sífellu. Fjelaga minn sájeg sitja tvívega á einum bófanum og ógna honum með marghleypu, er jeg vissi reyndar, að ekkert skot var í, svo hann gerði sjer ekki neina von um undankomu. »Nú held jeg að við höfum í fullu trje við þá,« sagði hann, jafn rólegur sem væri hann dags dag- lega vanur þcssari þokkalegu vinnu. »Viljið þjer gera svo vel og rjetta nijer reipisspottann þarna? Jeg^held jeg láti ekki þennan hála kumpán smjúga aftur úr greipum mjer.« »Og er það ekki einmitt sjálfur höfuðpaurinn!« lirópaöi jeg sam- tímis og hann bað mig þessa. »<Er það ekki maðurinn, sem þjer bentuð mjer á, hann Kwong Fung?« »Ó, — jú, það er hann karlskepn- an!« »Og hvað ætlið þjer tiú að gera við hann, þegar hann er nú á valdi yðar!« »Veita honum stuttar skriftir og gtfa honum langt snæri um hálsinn, ef jeg má ráða. H^na, — það er ágætt! Nú held jeg að þú getir ekki gert niikið illt af þjer hjeðan af, kunningi!« Að svo mæltu stóð hann upp, velti Kwong Fung á grúfu með sparki og sneri sjer að mjer. »Hamingjan hjálpi mjer, maður! Þjer eruð særður!« hrópaði hann og skoðaði mig í krók og kring til þess að sjá, hvaðan blóðið kæmi. Og særður var jeg, þótt jeg hefði ekki veitt því athygli fyrir ákafanum.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.