Vísir - 07.07.1914, Blaðsíða 2

V í S I R
V 1 S I R.
Stœrsta blað á íslenska tungu.
Argangurinn (400—500 blöð) kostar
erlenöis kr. Q.00 eða 21/; dollars, innan-
lands kr.7 00. Ársfj.kr. 1,75, nián kr. 0,60.
Skrifstofa og afgreiðslustofa í Austur-
s'ræti 14 opin kl. 8 árd. tíl kl. 9 síðd.
Sími 400. Pósthólf A. 26. •
Ritstjóri Einar Gunnarsson
veniuiega tit viötals kl. 5—7.
Danskur æfiniýrairtaður. .1
í bænum O m a h a í N e- ?
b r a s k a í Vesturheimi var danskur '
leynilögreglumaður og æfintýrasegg-
ur nærri búinn að koma bænum í ,
uppnám fyrir skömmu.
Svo stóð á, að bæjarstjórnin þar ,
hafði sent útboð til ýmissa verslunar- ,
húsa um að leggja hitaleiðslu í ráð- \
hús bæjarins. Einn góðan veðurdag
kemur þar fram á sjónarsviðið um- j
boðsmaður fjelags nokkurs í C h i- l
cago, danskur maður, T. G- |
H a n s e n að nafni. Hann ljet all-
mikið yfir sjer og gerðist brátt vin
mikill allra þeirra er nokkurs máttu
sín í bænum og bæjarstjórn, allar
gö'.ur ofan frá borgarstjóra og [til
hinna lægstu embættismanna,
Hann sat með bæjarstjórninni og
helstu embættismönnum á kaffihús-
unum og veitti óspart á báða bóga.
Þeir voru stórhrifmr af þessu glæsi-
menni, sem sló á vasana og Ijet
dalina velta eins og lambaspörð.
Einkum hafði hann tekið ástfóstri,
við W a I f e nokkurn, umsjónar-
mann opinberrar starfsemi í bænum,
er átti að ráða framkvæmdum í hita-
leiðslumálinu til lykta. Loks bauð
Hansen honum 5000 dali, ef hann
vildi veita sjer verkið. Walfe var
fús til þess og allt var útkljáð á milli
þeirra, en þá hvarf Hansen skyndi-
lega.
En Dahlmann borgarstjóri
hafði haft augun hjá sjer. Daginn
eftir lýsir hann yfir því á bæjar-
stjórnarfundi, að Hansen þessi sje
þjónn samsærisfjelags, er hafi tekið
sjer fyrir hendur að ginna alla em-
bættismenn bæjarins og koma þeim
í tukthúsið. Hann sýndi fram á,
að Hansen væri ieynilögreglumaður,
leigusnati blaðsins Omaha Daily
N e w s, er vildi koma bæjarstjórn-
inni fyrir kattarnef. — Nú hafði
Dahlmann haft njósnara sína á hæl-
um honum, hvar sem hann fór.
Hann hafði leigt sjer skrifstofu með
»diktafóni« — vjei,sem gat tekið
upp og haft eftir sjerhvert samtal og
gefið munnlega sönnun fyrir því,
að embættismennirnir hefðu fallistá
ráð hans og þegið mútur.
Nú hefur Hansen verið hand-
samaður í Chicago fyrir mútutil-
raunir og svik, en Walfe og fleiri
embættismenn og starfsmenn bæjar-
ins verða seítir af. Svo fór um sjó-
ferð þá!
QxJovd-CamWv&^e-
&&pp^e\k\xntwv1
(Söguleg skýring um hiun fraega kapp-
róftur síðan 1829. Eftir »Jdrætten.«)
---- Frh.
Við róum nú áfram í hægð-
um okkar og erum ekki stöðv-
aðir fyr en við erum komnir að
*) Mynd í sýningarkassa Vísis.
Stórt og gott tun,
(200 — 250 hesta) ásamt góðri heyhlöðu, er tekur 3—400 hesta,
er til leigu á mjög góðum stað hjer í bænum.
Afgr. v. á.
KVENFATNAÐUR
Kápur, Frakkar, Draglir 40^
KVENHATTAR
Blóm, Fjaðrir o. fl.
KJOLATAU,
Musselin, Flauel
LEGGINGAR
SK/ERVLER
Nýkomin
Baðmullartau og Flónel
verða seld mjög ódýrt. (
J.P.T.BRYDES
V E R S L U N.
50°
25°
50?
331/s I
LAXASTENGUJR
OG
LAXVEIÐA-AHÖLD
eru seld með 25°/0 afslættti.
J P T. BRYDES VERSLUN.
NYKOMIÐ
til
Jóns Björnssonar& Co.
Caehemiresjöl, Svuntutau,
Divanteppi og Borðdúkar o m. fl.
Ljereft, Klæði, Dömuklæði, Tvisttau
Ovenju ódýr eftir gæðum.
Jón Björnsson & Co.

staðnum þar sem kappróðurinn á
að byrja.
Nú er eins og verið sje að
leiða okkur til gálgans!
„Bátana á sinn stað!“ hrópar
dómarinn. „Jeg kalla fyrst einu
sinni: Eru allir tilbúnir? og end-
urtek það í annað sinn, svo
svo hleypi jeg af skoti, og þá
farið þið af stað“.
Stýrimennirnir hlýða dómaran-
um og skipa fyrir að róa lítið
eitt fram eða aftur, þangað til
bátarnir eru alveg jafnir.
þá hrópar dómarinn aftur.
„Eru allir tilbúnir?"
Enginn svarar-.
Hann kallar aftur og lyftir hand-
leggnum með skammbysstinni.
Eina mínútu er óþolandi þögn.
Tíminn virðist líða fram hjá
eins og æðandi árstraumur. það
er eins og hjartað í okkurstandi
kyrt og á öndinni stöndum rið
alveg. —
Öðru kalli dómarans höfum
við svarað með því að leggjast á
árarnar. Að vjsu langaði þá marga
til að kalla í dómarannn og fá
frest.
Skotið ríðum af.
í sama bili gjalla við þrum-
andi óp frá árbökkunum, brún-
um og skipunum, er bergmála frá
kirkjum og húsum í nágrenninu.
Við eru lagðir af stað.
Tvö stutt áratog og eitt langt.
Hver taug er nú spennt. Efi
og óstyrkur er horfinn á svip-
stundu. Við reynum að halda
bátnum í sem bestu jafnvægi. Við
neytum allrar róðrarkunnáttu okk-
ar til þess að ná sem mestum
hraða og áfram þýtur báturinn í
gegn um árstrauminn. Jafnvel
kennari okkar hefði ekki getað
ákosið betri róður.
En Cambrtdge ? Hvernig ætli
þeim hafi gengið að komast af
stað. Við verðum að skotra aug-
unum lítið eitt til hliðar, til þess'
að gá að þeim.
„þið þrír þarna, — augun í
bátnum !“ kallar stýrimaðurinn.
„Og bara að hann væri orðinn
bæði'blindur og heyrnarlaus! Hvað
ætli hann vilji vera að fetta fing-
ur út í það þó við rennum til
augunum."
En samt gátum við nú sjeð dá-
lítið til keppinautanna. Og svo
mikið sást,að hafi fyrsti spretturinn
heppnast vel hjá okkurþá hefur
hann að minnsta kosti ekki heppn-
ast síður hjá hinum — líklega
heldur betur, því árar þeirra virð-
ast vera lítið eitt á ská fram und-
an. En svo mikið er það ekki
að við þurfum að vera mjög smeik-
ir. Við tökum 40 áratog fyrstu
mínútuna, Cambr. einu togi minna.
Jæja, stjórnandinn skipar fyrir
og hann getur tekið alla krafta
okkar i einu þótt hann vildi. Lík-
lega hefur hann þó ekki hugsað
sjer að við gætum róið í 20 mín-
útur með allt að því elnu togi ^
sekúndu! Ekki linar hann á hrað"
anum heldur eykur hann’efn0^-
uð er. Og við hlýðum þótt okk-
ur verki í limi og við sjeum að
verða alveg afllausir. —