Vísir - 13.07.1914, Síða 1
\ew
Besta
verslunin í bænutn hefur síma
z\\
vis
Mánud. 13. júlf 1914.
Háflóðkl. 8,59’ árd.og9,17’ síð.
Á morgun
A f m » 1 i:
Dr. BjÖrn M. Ólsen, prófessor.
Einar þorsteinsson, fiskimatsm.
Halldór Jónasson, kennari.
Jón Jónsson, kennari.
þoil. Andrjesson, pípugerðarm.
P ó s t á æ 11 u n :
Póstvagn fer til Ægissíðu.
Veðrátta í dag.
loftvog E >6 Ctj l- Æ *o .5 > Veðurlag
Vm.e. 760,7,10,3 0 Skýjað
R.vík 761,211,3 0 Regn
ísaf. 762,7 9,8 A 1 Alsk.
Akure. 761,2 10,0 0 Regn
Gr.st. 727,0 1,3 0 Skýjað
Seyðisf. 762,6 7,9 0 þoka
þórsh. 766,3 10,0 0 þoka
N—norð- eðanorðan,A—aust-eða
austan.S—suð- eða sunnan, V— vest-
eða vestán.
Vindhæð er talin ístigumþann-
ig: 0—logn,l—andvari,2—kul, 3—
goia, 4—kaldi, 5—stinningsgola, 6—
stinnmgskaidi,7—snarpur vindur,8—
hvassviðri.O stormur,10—rok,ll —
ofsaveðiir, 12-Lfárviðri.
m
%
U R BÆNUH
Heinrich Erkes kaupmaður í
K51n kom hingað með Botníu,
i ann hefur ferðast hjer um land
f sinnum áður, meðal annars um
t dáðahtaun og Öræfajökul. Að
j ssu sinni fer hann til Þingvalla
<"■ Geysis og upp á Skjaldbreið,
F i hann svo aftur út nteð Sterling.
Hann er að þessu sinni með
k nu og dóttur. Ekki býst hann
\ ) að þetta verði sín síðasta för
1 igað. Hefur hann tekið iandið
t .fóstri.
»Nonni«, bók J ó n s S v e i n s-
s ó n a r, sem út kom í fyrra, hef-
u fengið hinar ágætustu viðtökur
s o sem áður hefur verið frá skýrt.
Sv-ldist hún brátt upp og er nú
Þ^gar komin út í annari útgáfu.
Gefin saman: 11. þ. m. Einar
Óskar Árnason rakari og
ungfrú Guðný Guðmundsdóttir.
Dýraverndunarfjelag er f ráði
að stofna hjer í borginni í kveld
og er það vel farið, Standa G. T.
stúkurnar aðallega fyrir stofnuninni.
Foli
ótaminn 4 vetra rauðsokkóttur,
mark hálftaf aftan hægra, stig
fram. vinstra, tapaðist frá Elliða-
ánum. Hver sem hitta kynni
þennan fola er vinsamlega beðinn
að taka hann og skila honum
gegn borgun til Helga Guðmunds-
sonar aktýgjasmiðs Laugaveg 43
Reykjavík.
IHFRÁ OTLðHDIJMliÍ
frásaga
Hannesai Pjeturssonar
voi Empress slysið.
Á skipinu Empress of
I r e 1 a n d, sem fórst í St. L a w-
r e n s flóanum, var íslendingurinn
Hannes Pjetursson með
konu sína. Er hann bróðirsjera
Rögnvaldar Pjeturssonar ritstj.
Heimskringlu. f dag flytur Vísir
byrjunina af brjefi Hannesar til
bróður síns, þar sem hann skýr-
ir frá slysinu og hvernig þau
hjón komusf af.
Chateau Frontenac, Quebec,
31. maí 1914.
Kæri bróöir!
Af því viö höfum hugsaö okkur
aö halda áfram ferö okkar, éf viö
gætum gjört viöunanlega sanni-
inga við C. P. R., þá finst mjer
skemtilegra aö senda þjer nokkrar
linur hjeðan, svo þú og fólk okkar
viti, hvernig okkur reiddi af i gegn
um þetta voðaslys, sem vildi til
hjer, sem þiö hafið víst heyr.t öll
svo margt sagt um, og, eins og
gjörist, svo margt ranghermt og
ósatt, þar sem svo margir segja
frá, en sem enginn getur sagt frá
nákvæmlega rjett.
Á fimtudaginn var kl. langt
gengin 5 e. h. var lagt af staö frá
bryggjunni hjer. Þaö var talsvert
á annað hundraö af hjálpræöishers
farþegum meö skipinu, og spilaöi
hornleikaraflokkur þeirra þrjú lög
um leiö og siglt var af stað. En
lítið bar á gleðilátum, og var hálf-
gjöröur drungi yfir öllum. Veör-
iö var yndælt, sólskin og hlýtt,
ekki mjög heitt; töluverö gola af
fljótinu, er lægöi, er á leið kveld-
iö, og er frarn á nóttina leið, var
stjörnuljós og bjart til lofts, en
ofurlítil þokuslæöa lá annaö slag-
iö yfir vatnsfletinum.
Við notuðum tímann vel fyrir
og eftir kveldverö til aö skoöa og
kynna okkur skipið, og kom það
að góöum notum síöar.
Við háttuöum snemma um
kveldiö, kl. aö ganga ellefu, því
við vorum jrreytt, — höföum ver-
ið á ferðinni frá því snemma um
morguninn, því kveldið áöur en
viö komum til Quebec, var rign-
ing og gátum því ekkert sjeö af
því, sem okkur langaöi mest til að
skoöa hjer.
Jeg sofnaöi strax, því skipiö
leið áfram svo þýtt, aö þaö var
eins og maður væri heima í rúm-
inu sínu. Klukkan rjett eftir tvö
vaknaði jeg og var aö staulast
fram úr rúminu til að fá mjer aö
drekka, þegar rjett um leiö kom
voðarykkur, eins og skipinu væri
hálf-lyft upp og fært til út í hlið -
ina. Áf því jeg er ekki sjómaður,
hjelt jeg aö þaö mundi hafa hvest
meöan jeg svaf, og þetta væri stór-
sjór. Fjekk jeg mjer svo aö
drekka meö mestu ró, og leit svo
út um gluggann á káetunni og
sýndist vera að lenda viö „dock“,
— en þó hálfpartinn aö þaö væri
annað stórskip. Jeg skreið svo
upp í rúmið aftur, en rjett um
leiö rauk konan upp og sagöi:
„Guö minn góöur, hvað gengur
aö!“ Stökk jeg þá fram úr rúm-
inu, kveikti ljós og var þá Tilly
búin að opna hurðina; heyröum
við þá óhljóð og fyrirbænir í fólk-
inu um alt skipið, og sáum það
troðast áfram í hálfgjörðu æöi.
Rukum viö þá af staö, i náttklæð-
unum einum upp á þilfar; var þá
skipið farið aö hallast svo mikiö,
að ervitt var að ganga. Hjengum
við hvort í öðru og ýttum okkur
áfram i gegn um þröngina og upp
á Jnlfar. Við hvern stiga var skips-
maður, og sagöi, aö þaö væri eng-
in hætta á ferðum, — viö skyldum
vera kyr. Við komumst loks með
illan leik upp á „Promenade Deck“
(viö höfðum verið á efra „second
class deck“), og náöum í Júlfars-
karminn þeim megin sem skipiö
var hærra, og var þar mikill troðn-
ingur í kring um okkur; J)ar stóö-
um við litla stund.
Tók jeg Jjá eftir Jrví, aö hægt
mundi vera aö komast upp á efstu
Júljur, Jjví jeg mundi hvar stiginn
var. Meö því að hálf-skríða og
hanga í rimlunum (rail), komumst
viö Jrangaö og riáöum í rimlana
Jjar á skipsborða. Þar var mjög
fátt um, Jjví nú var skipið að
steypast á hliðina; efsta þilfars-
boröið hægra megin var að sökkva
ofan i sjó, og jafnóöum og einhver
komst upp um stigann, valt hann
sem hnikill ofan í sjó. Óhljóö,
grátur, stunur og fyrirbænir var
ógurlegt að heyra.
Viö höföum engin björgunar-
belti. Ómögulegt var aö ná niður
bátúm, því þaö var óstætt á þil-
farinu, sem nú var næstum beint
upp og niður. Þá hrópaði Tilly
i eyraö á mjer: „Þarna niðri eru
einhverjir meö bát!“
Frh.
Neðri deild.
10. fundur í dag.
1. mál.
Frv. til laga um sölu á þjóðjörð-
inni Núpi í öxarfirði (58)i.urar.
Um þetta mál urðu umræöur
nokkrar og hnigu mest aö Jjjóö-
jaröasölu alment. Ekkert, sem sagt
var, var nýtt. Alt, sem fram kom,
var upptugga af umræðum undan-
farinna þinga um l>aö mál. — Á
móti þjóðjarðasölu yfirleitt talaöi
Sveinn Björnsson. og taldi hana
spilla lánstrausti laudsins; i sama
streng tóku Benedikt Sveinsson og
Bjarni frá Vogi, en vildu þó báö-
ir láta selja þessa jörö, úr því aö
heimilt væri að selja Jjjóöjaröir á
annaö borð, Jiví aö ein lög ættu
yfir alla aö ganga. — Meö þjóö-
jaröasölu töluöu Jón Jónssön á
Hvanná og Björn Hallsson. Aftur
á móti lögöu Jreir á móti sölú
Jæssarar jarðar (Núps), vegna
Jiess aö sýslunefndin heföi synjaö
um söluna. Á sama máli um sölu
þessarar jaröar voru ráðherra og
Pjetur Jónsson. — Hjer aö auki
töluöu Eggert Pálsson og Guðm.
z\
Ferðalös:
og sumardvalir
í sveit takast best ef menn
nesta sig í
Nýhöfti.
Eggerz meö þjóöjaröasölu, en
lýstu ekki afstöðu sinni til sölu
J^essarar jaröar.
Frv. vísaö til 2. umr. meö 14
gegn 4 atkv.
Fimm manna nefnd kosin:
Benedikt Sveinsson.
Siguröur Gunnarsson.
Eggert Pálsson.
Pjetur Jónsson.
Jóhann Eyjólfsson.
2. m á 1.
Frv. til laga um breyting á lög-
um um ritsíma- og talsímakerfi
íslands nr. 35, 20. okt. 1913 (61) ;
(Símlagning til Raufarhafnar;
Flutningsmaöur Ben. Sveinsson) ;
1. umr.
Frv. vísað til 2. umr. í einu hl.
Sjö manna nefnd kosin:
Benedikt Sveinsson.
Pjetur Jónsson.
Skúli Thoroddsen.
Stefán Stefánsson.
Einar Jónsson.
Eggert Pálsson.
Björn Hallsson.
3. m á 1.
Frv. til laga um brevting á lög-
um nr. 64, 22. nóv. 1913» um sjó-
dóma og rjettarfar í sjómálum
(60) ; 1. umr. (Aðalflutningsin.
Sveinn Björnsson.)
Frv, vísað til 2. umr.
4. m á 1.
Frv. til laga um breyting á lög-
um um ritsíma- og talsímakerfi
íslands nr. 25, 22. okt. 1912 (65) ;
1. umr (Um símlagning frá Egils-
stööum til Borgarfjaröar; aðal-
flutningsmaður Jón Jónsson á
Hvanná).
Frv. vísað til 2. umr. í einu lil.
Frv. vísaö til símanefndar (sjá
2. mál i dag) í e. hl.
5. mál.
Frv. til laga um breyting á lög-
um um ritsíma- og talsímakerfi
íslands nr. 35, 20. okt. 1913 (67) ;
r. umr. (Siglufjaröarsími; aðal-
flutningsmaöur Stef. Stefánsson).
Frv. vísað til 2. umr.
Frv. vísaö til símanefndar.
6. m á 1.
Frv. til laga um breyting á lög-
um um aðra skipun á æðstu um-
boðsstjórn íslánds nr. 17, 3. okt.
1903 (69, 82); i: umr. (Afnám
ráðherra-eftirlauna; aðalflutnings-
maður Guðm. Eggerz).
G u ö m. E g g e r z:
Þetta frv. hefir áöur legiö fyr-
ir jDÍnginu, en ekki náð fram aö
ganga vegna þess, aö þaö hefir
Jiótt fara í bága viö stjórnar-
skrána. Meö þéssu frv. er ætlast
til, að ráðherraeftirlaunin hverfi,
eftir aö stjórnarskipunarlögin, sem
nú liggja fyrir Jiinginu, hafa geng-
ið í gildi. Þetta er samkvæmt
óskum J)jóöarinnar. Þaö sjá allir,
hvílikur útgjaldaauki það er fyrir
landsjóö, að fá mafga ráöherra á
eftirlaun, elcki síst unga menn, sem
síðan æfilangt halda eftirlaunum.
Jeg leyfi mjer aö stinga upp á 5
manna nefnd í málið.
M a g n ú s K r i s t j á n s s o n:
Mjer þykir þetta frv. ganga of
langt. Fyrr ma rota en dauðrota.