Vísir - 16.07.1914, Síða 2

V I S I R
:.;eruingur aö annast framkvæmd
laganna. Jeg skal nefna til dæmis,
aö gert er ráö fyrir aö sjerstakur
tollur er á smjörsalti; en smörsalt
er aldrei greint frá ööru salti.
Sama er um skepnufóöur. Enn
má benda á segldúka, sem lögin
1912 líklega til ívilnunar fyrir
"’ómenn hafa dregiö 'undan vefn-
aðarvöru. En ógerlegt er aö greina
segldúk frá annari vefnaöarvöru.
Sama gildir um seglgarn og striga,
strigi nær yfir svo margt, er hafö-
ur til úmbúöa, i millifóður, vestis-
boðanga o. s. frv. og eðlilegast aö
hafa hann í vefnaðarvöru.
M a g n ú s Kris-tjárisson:
Jeg get ekki kannast viö ])að, aö
knýjandi ástæöur sjeu fyrir þessu
frv. Þótt hv. flutningsmaður (B.
Kr.) sje höfundur vörutollslag-
anna, má hann ekki vera svo viö-
kvæmur, aö þola ekki tillögur
nokkurra annarra manna en sjálfs
sín um þetta mál. Hann sagði, aö
])ingiö síðast heföi ónýtt vörutolls-
lögin. Mjer er kunnugt um þaö, aö
nefndin þá vann af mikilli alúö
og haföi ýmsa menn í ráöum meö
sjer, þá er best vit hafa á þessum
málum.
Hv. þm. Gbr. og Kj. (B. Kr.)
er oft aö tala um ])að, að grund-
völlur vörutollslagánna hafi verið
brotinn, og færir þá ástæðu til
]æss, að innheimta tollsins sje ó-
gerleg. Þetta er alveg rangt. Farm-
brjef og vöruskrár eru gerðar eft-
ir því, sem lög mæla fyrir. Úr
því aö lögin tiltaka sjerstakan toll
á ýfnsum vörum, þá er þaö skylda
að tilfæra þær vörúr á farmskrárn-
ar.
Frv. vísað til'2. umr. meö 12
atkv. samhlj.
Samþ. að kjósa 5 manna nefnd.
Magnús Kristjánsson.
Matthías Ólafsson.
Björn Kristjánsson.
Benedikt Sveinsson.
Þórarinn Benediktsson.
9. m á 1.
Tillaga til þingsályktunar um
ráðstafanir geg-n útlendingum út
af notum þeirra á íslenskri land-
helgi og höfnum hjer á landi við
ýms verkunarstörf á fiskifangi
(síld, 68); hvernig ræöa skuli.
Tillaga forseta um eina umr.
samþ. í e. hlj.
10. m á 1.
Tillaga. til þingsályktunar um
skipun nefndar til að athuga
strandferðafyrirkomulagið (96) ;
hvernig ræöa skuli.
Tillaga forseta um eina umr.
samþ. i e. hl.
Dagskrá neðri deildar föstudag-
inn 17. júlí, kl. 12.
1. Bæjarstjórnarlög Reykjavíkur
(fjárhagsáætlun) •; 3. umr.
2. Mæling og skrásetning lóða
og landa í Reykjavík ; 3. umr.
3. Mat lóöa og landa í Reykja-
vík; 3. umr.
4. Vjelgæsla; 2. umr.
5. Afnám fátækratíundar; 2. um-
ræða.
6. Dómtúlkar og skjalþýöendur;
2. umr.
7. Löggiltir endurskoðendur; 2.
umr.
8. Talsímalög, breyting; 2. umr.
9. Eignarnámsheim. fvrir Hóls-
hrepp í Bolungarvik; 1. umr.
10. Árekstur og björgun; 1. umr.
11. Strandferðir, þingsályktun; 1
umr.
12. Fækkun sýslumannsembætta;
ein umr.
Efri deild.
Fundur í dag.
1. m á 1.
Fjáraukalaganefnd.
Kosningu hlutu:
! í . OM A plöníusmjöréð fræga er afíur komiö í NÝHÖFN.

Skinke og síðufles] nýkomið í N ý h ö f n. fc
i
Hákon Kris.'ófe sson.
Ka-I Einarcson.
Bjöin Þorláksson.
S.cingiímur Jónsson,
Eiiíkur Briem.
2. m á 1.
Varnarþing í skuldamálum.
Samþ. mcð 8 : 4 íil 3. umr.
3. mál.
StrandferÖanefnd. Samþ. ein
uirr.
Frumvarp
til laga um breyting 'á Iögum um
rií-íma og talsímakeríí Islands nr.
25, 22. okt. 1912.
Flutningsmaður: Þorleifnr Jóns-
son,
í 4. gr. laga um ritsíma og tal-
símakeri'i íslands 22. okt. 1912, skal
talin talsímalína frá Hornafirði um
Hólm og Kálfafellsstað til Svínafells
í Öra'um.
Tillaga
til þingsályktunar um ráðstafanir
gegn útlendingum út af notum
þeirra á íslenskri landhelgi og
höfnum hjer á landi við ýms verk-
unarstörf á fiskifangi (síld).
Flutningsmaöur: Stef. Stef. Eyf.
Neðri deild Alþingis ályktar aö
skora á landstjórnina, að rann-
saka, meö hverju móti veröi girt
fyrir það, að útlendingar vinni aö
ýmsum verkunarstörfum á fiski-
fangi (síld) á útlendum skipum
á íslenskum höfnum og í íslenskri
landhelgi, án leyfis og án þess, aö
þeir greiöi önnur opinber gjöld,
af atvinnu sinni en útflutnings-
gjald af því, er þeir taka á höfn-
um úr öðrum skipum.
Heimili gildandi lög að kippa
þessu í lag, skorar deildin á stjórn-
ina að hlutast til um, aö þaö veröi
gjört. En þurfi nýja lagaheimild
til þess er skorað á stjórnina, að
undirbúa hana og leggja fyrir
næsta Alþingi lagafrumvarp í þá
átt.
Um sund.
Eftir Erling Pálsson.
í vetur skrifaöi jeg í Vísi
nokkrar línur um ferð mína til
Englands og ætlaði þá að segja
eitthvað um ensku sundmennina
sem jeg kyntist þá og sundæf-
ingar Englendinga yfir höfuð,
sem mjer þótti einlægt meira um
vert- eftir því sem jeg kyntist
])eim betur. En jeg hætti við
jietta þá, af þvi aö jeg áleit aö
jeg yrði færari um það eftir því
sem jeg væri þar lengur.
Eins og allir vita, eru Eng-
lendingar afburöa íþróttamenn í
öllum greinum. Sú íþrótt, sem
þar hefir náð almennustum á-
huga og þátttöku og álitin er
mest viröi, er sundlistin, og veld-
ur þaö þessum áhuga þeirra og
framförum, að þeir kunna aö
meta þessa íþrótt að verðleikum.
Þar er börnum kent sund úr
því þau eru 10 ára, einkum
drengjum, en þó byrja margir
fyr. Það var t. d. ekki ósjaldan,
er jeg spurði menn að því, hve-
nær þeir hefðu lært aö synda, að
þeir svöruðu: „Um leið og jeg
lærði að ganga.“ — 1 sundinu
eru fólgnar allar þær hollustu
og bestu líkamsæfingar, sem
hægt er aö veita sjer til þess að
styrkja og þroska líkamann. Þeir
sem læra sund á unga aldri og
æfa það munu fljótt sanna á-
gæti þess með fegurri líkama og
betri heilsu en þeir sem hafa lát-
ið það óæft. Til dæmis má geta
þess, að sá sem vann langmest á
íþróttamótinu núna, Guðm. Kr.
Guðmundsson, lærði sund á unga
aldri og hefur æft það mjög síð-
an og telur sjer þaö mikið gagn.
Sundið æfir allan líkamann dá-
samlega og skilur engan hluta
hans eftir óæfðan. Það styrkir
brjóstið og húðina allra iþrótta
best og svo eykur það matarlyst,
að sjaldan þarf annað við lystar-
leysi, en að æfa sund, auðvitað
af því að það styrkir meltinguna.
Læknar ráðleggja oft sjúklingum
að iðka sund við ýmiskonar kvill-
um og sjúkleika. Eftirtektavert
þótti mjer, hvað ensku sundmenn-
irnir höfðu sljett og hraustlegt
liörund og víðara brjósthol en
aðrir íþróttamenn er jeg sá þar.
— Þá hefir sundið það sjer til á-
gætis, að það verndar menn gegn
drukknun í landsteinum eða ef
menn detta útbyrðis af bát eða
skipi, sem annars er hörmulega al-
gengt að komi fyrir hjer á landi;
má heita að menn drukni oft svo
að kalla í bæjarlæknum. — Enn
fremur mun vart hægt að hugsa
sjer fegurri og skemtilegri kapp-
raun, en að sjá knáa og vel æfða
sundmenn steypa sjer í sjó eða
vatn og þreyta sund. Svo er það
og skoðun margra heilsufræðinga
og mentamanna að sundiö upp-
byggi og þroski þjóðirnar líkam-
lega mest allra íþrótta.
Jeg gjöri mjer nú von um, að
menn sjeu mjer sammála um það,
sem jeg hefi taliö sundinu til gild-
is, en það þarf að gjöra meira,
menn þurfa að vera samtaka i
því, að læra það og iðka.
Hvað Englendingar gjöra fyrir
sundlistina ætla jeg nú að reyna
að skýra frá _ í sem fæstum orð-
um.
Frh.
S t ú 1 k a óskast á gott sveita-
heimili. Uppl. á Laugavej 42 (í
búðinni).
TAPAЗFUNDIÐ
B r j ó s t n á 1, með slaufulagi,
týndist í gærkveldi á Laugavegi.
Skilist á Laugaveg 37.
Eftir H. Rjider Haggard.
---- Frh.
Er Hugi heyrði þetta bráhann
sveroi sínu og hljóp að Basil.
En hann skaust æpandi ínn í
mannþröngina og hvarf.
„Snúum bökum saman og tök-
um á móii þeim“, hrópaði Hugi
til manna sinna. Gerðu þeir það
þegar. Voru þeir hvergi árenni-
legir, á eina hliö var öxi Rikka,
á aðra sverð Huga og þriðju sax
Davíðs. Hljóp Rikki fram og
klauf þann er fremstur stóð í
fylkinguni í herðar niður og var
um leið kominn á sinn stað af.-
ur. Kom hik á menn við vígið,
og linaðist atlagan.
„Er það venja hjer að myrða
þannig saklausa menn hjer í
Avfgnon", hrópaði Hugi „eru hjer
engir er vilja hjálpa útlendingum
sem ekkert hafa til saka unnið!“
„Jú“, vai svarað utan úr
myrkrinu. „Hjálpið þeini sem
björguðu Gyðingunum".
Ogum leið rjeðisthópurmannaá
skrílinn. Varð snörp orusta en
skömm umhverfis þá fjelaga og
lauk svo þeir er ætluðu að hjálpa
þeim fiúðu. En þá var Davíð
Dagur horfinn frá þeim, og hugðu
þeir fjelagar að hann heFoi fallið
í viðureigninni.
„Nú erum við orðnir tveir ein-
ir, húsbóndi", mælti Rikki. Mun-
um við snúa bökum saman og
deyja eftirminnilegum dauöa fyr-
ir þessa Avignon-þorpara.“
„Já,“ svaraði Hugi „en lengj-
um lífið sem unnt er, og förum
varlega, það hefur löngum verið
bogámannasiður að hlaupa á sig“.
Var þeim þá veitt atlaga, er
þeir ráku af höndum sjer eftir
allmikla hríð. Lágu nokkrir dauð-
ir eftir fyrir framan þá. í annað
sinn rjeðist skríllinn á þá, en
það fór á sömu leio.
„Sækiö boga“, heyrðu þeir
hrópað. „SækiÖ boga og skjótið
þá“.
„Já“, svaraði Rikki, „fyrst þið
gefið mjer rúm til að koma við
boganum, þá mun rjett að senda
ykkur icveðju!“
þreif hann þá til boga síns og
var ekki laust viö aö berserks-
gangur væri honuni. Sendi hann
þrjár örvar af streng, hverja eft-
ir aöra, stóðst eklcert fyrir þeim.
þurfti ekki fleiri því menn viku
með flýti, og hurfu inn í myrkr-
iö.
„Við veröum aö ráðast á þá
þegar í stao“, sagði Hugi, „það
er eina vonin ;til undankomu".
En Rikki ljest ekki heyra til hans
hann hjelt áfram að skjóta þang-
að sem hann sá nokkuð hreyfa
sig í myrkrinu. Tólcu nú örvar
aö drífa að þeim. Flaug ein í
gegn um húfu Huga og önnur
brotnaði á brynju hans. Hann
gnísti tönnum af reiði.
„Ver;«u sæll, Rikki vinur“,
hrópaði' hann. „Jeg ræðst á þá
og fell heldur í þrönginni", hróp-
aði hann þá heróp sitt, sveiflaði
sverðinu og hljóp fram til atlögu-
Frh.
Prcntsmií5ja D. Östlunds.