Vísir - 18.07.1914, Blaðsíða 2

V í S I R
Stœ/sta blað á íslenska tungu.
Argangurinn (400—500 blöð) kostar
erlenöis t r. 9,00 eða 2'/? dolíars, innan-
!ands).r.7 00. Ársfj.kr. 1,75, mán kr-0,60.
Skrifstofa og afgreiðslustoía í Austur-
siræti 14 opin kl. 8 árd. tíl kl. 9 síðd.
Sími 400. Pósjíiólf A. 26.
Ritstióri Einar’Gunnarsson
venju'ega til viötals kl. 5—7.
(jEELá-
RMmÖMA-
STOFA
. Gísla Guðmundssonar
Lækjargöfu 14B (uppi) lofti, cr
venjulega opin 11-3 virka daga.
TASABIBLIAK
er nú komin og tæst hiá bóksölunum í Reykjavik.
Bákaversltin Sigfúsar Eymundssonai.
Yanur skrífstofamaður
i
eða kona getur fengið góða stöðu á verslunarskrifstofu nú þegar. :
Eiginhandar umsókn með launakröfu og eftirrit af helstu meðmælum
sendist skrifstofu Vísis, merkt H. 20. }
hefur fengið með síðusfu
Heimsfrægi fiug-
maðurinn
frakkneski, Legagneux, fjell í
flugvjel sinni úr háalofti ofan í
Leirufljót á Frakklandi 6. þ. m.
Var hann brotinn allur og mar-
inn og meðvitundarlaus. Allar
lífgunartilraunir komu fyrir ekki
og andaðist hann án þess að fá
nokkru sinni meðvitund afíur.
skipum mikið af ötlu íiiheyrandi
sem alli selsi með innkaupsverði.
Kornið og aihugið verðáð.
Reykjavík 10. júlí 1914.
Legagneux var snjallastur tal-
inn og þekktastur alira frakk-
neskra fiugmanna, sigraði 1911
í nafntogaða Evrópu-hringfluginu;
í Madrid og París komst Vé-
drines að vísu fram úr honum,
en ekki hafði það áhrif á álit
hans. Hann var riddari frakic-
nesku heiðursfylkingarinnar og
hafði ýmsan annan heiður og
auð úr býtum borið. Frökkum
er þessi frægi ungi maður mjög
harmdauði.
Fr. NieSsen.
OMÁ
piöntusmjörið fræga er aftur komið í
NÝHÖFN.
yisíer deiEan.
. Svo segja bresk blöð frá'8. þ.
m., að ófriðarhorfur þar í U1-
s t e r fari dagvaxandi. Spenning-
uninn milli flokka í B e i f a s t
sje nærri því orðinn óþolandi.
Mælt er að sjerstjórnarmenn í
Belfast hafi saínað að sjer birgð-
um miklum af v i t r i o 1 i til
þess að kasta framan í sambands-
menn, en þeir hafi aftur á móti
sumstaðar fengið sjer forða af
ýmsum smyrslum, t. d. vaselíni
til þess að maka í hendur og
andlit tii varnar slíku eituráhlaupi.
írski flokkurinn í Vesturheimi
eggjar íra heima lögeggjan, biður
þá standa sem fastast fyrir „ír-
landi frjálsu og óskiftu" og heit-
ir hverjum þeim manni byssu
að gjöf, er hana vill upp taka.
Mælt er að 7 0 % af sjóðum
þeim er launa sjálfboðaliðun-
um írsku sje fengið frá Vestur-
heimi með frjálsum samskotum.
Frá 20. þ. m. sel jeg Valdíviu ESSr. I.
á 3,20 pr. Kíló (1,60 pr. pd.).
Avalt nægar hirgðir af allskonar leðri.
3víidset\.

Frakkrteskt neðansjávar
herskip
„Kalypso" sökk á Toulon-höfn
7. þ. m. Rak sig á tundurspilii,
fjekk gat á hliðina og sökk þeg-
ar í stað. Til allrar hamingju
var skipið ofansjávar, er árekst-
urinn varð og fólk flest á þilfari,
Menn björguðust allir við illan
leik fyrir fádæma snarræði og
samtök í að bjarga hver öðrum,
sem mjög er orð á gert, hve
prýðilega hafi tekist.

í hring-skrift (Rundskrift), málun
á papp-skiltum m.m. fyrir versl-
unarfólk karla ogkonur,—veitir
undirritaður á mánud., mið-
vikud., og föstudögum kl. 9—11 árd. eða á kvöldin kl.8Va—10V2
og á sunnudögum kl. 10—12 í verslunarskólanum.
Námsskeiðið kostar 15 kr. og borgist helmingurinn við innritun. <
A. P. Bendtsen, í
V í-q}'* 'V<V)G>
Eftir Albert Engström
----- Frh:
Hestur Jóhannesar hoppaði eins
og steingeit meðfram bakkanmn.
AI!t í einu stöðvaði Jóhannes klár-
inn og sagði að nú yrði eitthvað
til bragðs að taka og það strax.
Við yrðum að reyna að komast yf-
ir hjerna!
Nú var farið niður á við, nærri
því lóðrjett. Hestarnir runnu á há-
sinunum og viö lögðumst flatir aft-
ur á bak, hests og manns hryggur
við hry&g, þangað til við loksins
voium komnir niður að ánni. Jó-
hannes knúði liest sinn út í straum-
iðuna og hikaði hvergi. Ne>, þarna
var það ógerlegt! En missið ekki
kjarkinn drengir! Við reynurn hjer
dálítið ofar!
Hann gerði nokkrar atrennur enn
þá, en áin var of djúp. Ef hesti
hans hefði orðið fótaskortur, þá
hefgi öllum samningum verið lokið
við hinn gamla og reynda fylgdar-
marm okkar.
Hjer myndaði Rangá dálílinn foss
Fyrir ofan hann hlýtur þá að vera
grunnt, sagði Jóhannes og keyrði
hestinn hörkuiega með svipunni út í
ána. Hún var breið hjer. Jóhann-
es komst slysalaust lengra og lengra
þangað til hann átti skamt eftir að
hinum bakkanum,þá flaut hestur hans
uppi og tók að synda. Við sáum
aðeins bóla á ferhyrndu bakinu á
Jóhannesi upp úr vatninu. En á
næsta augnabliki náði hesturinn aftur
fótfestu, klifraði upp og var þá báð-
um borgið.
Okkur var sá einn kostur fyrir
hendi að fara að dæmi Jóhannesar.
Þegar í nauðir rekur og maður vill
eru allir vegir færir. Kandidatinn
okkar reið fyrstur og hitti leið, þar
sem var dálítið grynnra en hjá Jó-
hannesi. Við fylgdum honum eítir
urðum auðvitað blautir, en björg-
uðumst af og vorurn ánægðir með
það. Bakkinn var hár og snarbratt-
ur, en þó gekk vel að komast hann
upp, og þegar við vorum koninir
heilu og höldnu upp í hraunið
Ijetum við hestana þenja sig. Læk-
ur einn, sem hafði graíið sig djúpt
niður í jarðveginu, varð okkur dá-
lítill farartálmi, en þá tók við gras-
flöt. Nú voru ekki nema fáir kíló-
metrar að túninu á Galíafelli og
stóð bærinn dökkur og skýr fyrir
sjónum okkar, þar sem hann bar
í gráa kveldþokuna hinum megin.
Brátt komumst við á veginn og
fóru hestarnir á hlaup sjálfkrafa.
En inst inni við hjaria brunn-
um við af áfergju eítir að fá að
snúa hinu tóbaksataða trýni Ingjalds
illráða svo, að það vísaði á tólf.
Á túninu hittum við nokkra unga
ntenn, sem kváðust ekki hafa sjeð
Ingjald, enda þótt hatin hlyti að
vera kominn lieirn á undan okkur,
sem höfðum tafist nokkrar klukku-
stundir við villuráfið. Við báðum
að heilsa honum, vorum þess full-
vissir að hann feldi sig einhvers-
staðar í bænum. Ef við hefðum
ekki haft jafn reyndan mann og
Jóhannes með okkur, hefðum við
blátt áfram orðið að deyja úr hungri
á eyðimörkinni.
En nú var aftur tekið til snæð-