Vísir - 22.07.1914, Blaðsíða 2
V í S I R
V S S 1 R. j
Stœrsía blað á íslenska tungu.
Argangurinn (400—500 blöð) kostar
erlendis kr. 9,00 eða 21/7 dollars, innan-
iands }.r.7 00. Ársfj.kr. 1,75, mán kr. 0,60.
Skrifstofa og afgreiðslustofa i Austur-
s'ræti 14 opin kl. 8 árd. til kl. 9 síðd.
Sími 400. Pósthólf A. 26.
Ritstjóri Einar Gunnarsson
veniulega til viðtals kl. 5—7;
(jERLA-
RALmÖMA-
STOFA
Gísla Guðmundssonar
Lækjargölu 14B (uppi) lofti, er
venjulega opin 11-3 vjrka daga.
------ Frh.
Sá, sem klæðir sig skynsamlega
og býr í ioftgóðum herbergjum
hefur gjört mikið fyrir heilsu sína.
Eh hann fer vilíur vegar ef hann
hyggur að þar með sje alt gjört.
Þar við bætast líkamsiðkanir, sem
nauðsynlegar eru hverjum manni
frá vöggunni lil grafarinnar. Líkams-
iðkanir eru í einu orði allt sem
lýtur að því að herða iíkamann,
gjöra hann hraustari og um leið
fegurri úliits.
Það er ílit að víta til þess, að til
skuli vera fjöldi fólks, sem aidrei
hefur gjört annað í þarfir heiibrigð-
innar, en etið og drukkið, »Og við
iifum þrátt fyrir það iíkt og hinir
sem alltaf eru að þessu,« segir það.
En þetta veslings fólk, það veit ekki
hvað það fer á mis við og hver
munur er á þeirra lífi og hinna-
Þeir eru niðurdregnir, oft í vondu
skapi og taka aldrei á heilum sjer
Hinir eru síhraustir og glaðlyndir.
— Það er jafnmikill munur á þessu
tvennu og hiinnaríki og heivíti. —
Besta heilbrigðismeðalið og um
leið hið ódýrasta er baðið. Menn
verða að baða sig að minnsta kosti
svo oft, að húðin haldist alveg hrein.
Vatn eingöngu getur ekki ætíð
hreinsað hana aiveg, verður þess
vegna að nota sápu, sem sjerstaklega
er gjörð fyrir liúðina og getur
hreinsað hana algjörlega. Pearssáp-
an mun vera best til þess.
Fyrir heilbrigða er kalt vatn mest
hressandi og styrkjandi, Til hreins-
unar er best að hafa vatn, sem er
jafn heitt líkainanum. Þegar menn
baða sig inni verður herbergið að
vera loftgott.
Þegar baðað er uti, á að þurka
fljótt og vel. Ef fólk þurkar sig
ekki strax, einkum í stormi, missir
húðin mikinn hita við burtgufun
vatnsins. Getur það oft haft illar
afleiðingar, auk þess springur húð-
in af því og verður skorpin.
Besta baðið sem hægt er að fá
er í sjónum, en þeir eru of margir
sem ekki nota þennan h^ilbrigðislög
þótt þeir hafi hann við fætur sjer
alla æfina.
Það er ýmist af leti eða framtaks-
Ieysi, eða vegna þess að menn eru
ósyndir.
En það á hver maður að kunna
sund. Sundið reynir á alla vöðva
og jafnvel leikfimi stendur því ekki
jafnfætis með að þroska lungun og
brjóstvöðvana. Þegar svo við bætist
VA8A3TBLT ATÍ
. er nú komin og fæst hjá bóksölunum í Reykjavík.
Bckaverslure Sigfúsar Eymundssonai.
Nýreykfaii lax,
islenskf snnjör
Stilíii Kæfu og
Skornar pylsur
Er besi að kaupa í
Matardeiid
Sláturfjelags Suðurlands
í Hafnarstræti.
Sparið fje ogkaupiðkjá
Jóh. Norðfjörð.
Bankastræti 12.
gagn það, sem allir hafa af baðinu ;
sjálfu, er sundið að öllu samanlögðu
sú íþrótt, sem hver maður ætti að i
kunna og iðka.
Börnunum á að kenna sund úr I
því þau eru átta ára, ef þau eru
heilbrigð og vel þroskuð eftir aldri
Eoreldrarnir ætti að gjöra sjer far
um að glæða hjá barninu áhuga
fyrir því. Með því leggja þau hyrn-
ingarsíeininn undir heilbrigði þess.
Að vísu er eins mikið undir kenn-
aranum komið. Hann verður að
gjöra sitt til að vekja áhuga barn-
anna og vera nákvæmur við þau.
»Vatnið er best« sagði grískt
skáld fyrir 2000 árum.
Eftir allan sinn langa tilverutíma,
hefur mönnunum ekki skilist til
hiítar, að vatnið er besta meðalið.
Það mundi minna um sjúkdóma j
en nú er, ef notað væri almennara ■
þetta rneðaJ, er hver getur veitt sjer,
sem vill rjetta til þess hendinni.
Þau mein sem koma af böðum
eftir hyggju fjöldans, eru að mestu
aðeins hugarburður. Efþauíraun-
inni koma fyrir, þá er óskynsamlegri
aðferð um að kenna.
Það er jafn lítiivæg ástæða að
bölva böðunum þess vegna og með-
ulunum, sem vegna rangrar notkun-
ar, hafa gjört menn sjúka.
Frh.
Fallegusi og best Karlmanns-
föt fást á Laugaveg 1.
Jón Hallgrímsson.
SKRIFSTOFA
Umsjónarmanns áfengiskaupa
Grundarstíg 7, opin kl. 11 — 1.
Sími 287.
Stumpasirs
nýkomið í versl.
:V0N-
Laugaveg 55.
UR ST WGKLEFJALL-.
Eftir Albert Engström.
Frh:
Til Reykjavíkur aftur.
Ó, þú dýrðlega sól! Grasið á
túnunum glitrar aftur í morgun-
skininu og inn um opinn gluggann
kemur svalur andvari og leikur um
mig. Jeg teygi úr mjer svo að
rúmgafiarnir svigna og jeg sje hvar
fæturiiir á Wulff og Lawson leita
út undan stuttu sængunum. Klukk-
an er sex og að klukkustund lið-
inni eiga heslarnir að vera söðl-
aðir.
Við flýtum okkur fram úr og að
þvottaskálinni. Fyrir utan sjáum
við hinn gervilega skugga Jóhann-
esar. Við fáum þær frjettir að kandi-
datinn sje kominn á fætur og sje
farinn að leita að nokkrum af hest-
unum, sern hafi skilið sig frá hin-
um um nóttina.
Hvað við eigum aö hafa til dög-
urðar? Alt sem fyrir hendi er, því
innýfli okkar eru nú að tryllast af
Iiungri. Við tökum upp hið Ijúf-
fengasta af nestinu, sælgætisfýsnin
vaknar einnig hjá Lawson og bráð-
lega er matarskráin fullger. Jóhann-
ódýrast í versl.
VON
Laugaveg 55.
es hverfur iiin í kviðinn á kotiiiu,
hlaðinn dósum, og við komuni
okkur í lag.
Við höfum langa dagleið fyrir
höndum, 60 kíidmeíra að minsta
kosti. En það kvað ekki vera
nenia fáar mílur að góðum vegi,
og þegar við komum á hann, get-
um við riðið greitt til þess að ná
gististað áður en myikt er orðið.
Nú er borðið orðið alsett diskum
og matvæladósum. Nýmjólk er bor-
in inn, mjer til skelfingar, en kaffi
kemur strax á eftir, kandídatinn
ríður í lilaðið með hestana sem
hann var að leita að og svo setj-
umst við allir fimm að snæðingi,
til þess að jeta í okkur þrótt fyrir
ferðaraunir dagsins sem í hönd fer.
Ingjaldur karlinn hefur ekki lát-
ið sjá sig. Líklega hefur hann farið
með sláttumönnunum á einhvern
þann stað, er hann þættist óhultur,
mun hafa óttast grimmilega hefnd.
En við verðum að gera upp reikn-
ingana við heimafólkið.
Nú er alt rammlega bundið og
það sem bilað var lagað í bráðina.
Fyrst er að horfa enn þá stundar-
korn á Heklu, hina tignarlegu, horfa
á hana í síðasta sinn — og svo á
bak!
Það hrífur mig angurblíða, til-
finning, sem kvað ekki vera að
finna hjá nútíðarmönnum, hún
legst að hjarta mínu, vefst um það,
herðir að því. Heil röð af nýjung-
um hefur borið fyrir mig, áhrifa-
sterkar, hreinar og miklar, og heil
bindi af frumlum hafa myndast í
heila mínum, er smátt og smátt
munu hjaöna niður og visna með
eliinni, setn er að nálgast. En eitt
er þó víst — börn inín skal jeg
senda út hingað einhverntíma. Með
þeim hætti fær ef til vill eitthvað
af því, sem jeg hef fundið, geymst
í ókomnum tíma.
Við erum komnir af stað, Hest-
arnir eru sjálfkrafa sporagreiðir, eins
og þeir sjeu þess meðvitandi að
nú sje verið að halda heim á ieið.
Takið um hjartað, sem jeg fann til
áðan, linast og dálítið af gleði
villimanna Uemur í staðinn. Morg-
uninn er hressandi og gagntekur
sál mína, jeg vil syngja við hófa-
glamið á daggvotu hrauninu gamla
erindið:
Quadrupedante putrem
sonitu quatit ungula campurn.
Frh.
Líkkistur
og líkklæði.
Eyvindiir Arnason