Vísir - 13.08.1914, Blaðsíða 3

Vísir - 13.08.1914, Blaðsíða 3
V í S I R SKRIFSTOFA BORGARSTJÓRA er í Stö?&\)vsVó3uin\ ?SÁav<xavS®^u' Opin kl. 11—3 og 5—7 á virkum dögum. Borgarstjórinn er venjulega til viðtals kl. 12—3. Ailir reikningar til bæjarsjóðs skulu framvegis vera tvíritaðir og sendast ókvittaðir hingað á skrifstofuna. Borgarstjórinn í Reykjavík 8. ágúst 1914. K. ZIMSEN. ;veir litlir bátar nýir eru til sölu. NIC, BjARNASON það hefur líklega frekar verið lausaleiksbarn . . . ef til vill af- kvæmi einhvers auðugs herra- manns í nágrenninu og fátækr- ar alþýðustúlku . . . við gerðum þúsund áætlanir, en við fengum aldrei að vita neitt! . . . Hund- inn þekti heldur enginn; hann var ókunnugur þar í hjeraðinu. En sá, sem hringdi þrisvar sinn- um við hliðið hjá okkur, hlýtur að hafa þekt foreldra mína, þar eð hann eða hann hún hefur ein- mitt valið þau. þannig kom ungfrú Perla í hús- til okkar. — það var nú annars seinna sem hún fjekk viðurnefnið ungfrú Perla. Hún var skírð Mar- ía Símona Klara. þú getur nærri hvað það var gaman þegar við vorum komin í borðstofuna með litla barnið, sem var nú vaknað og hvarflaði stóru augunum órólega frá einu andliti til annars. Svo settumst við og kakan var skorin niður. Jeg varð konungur og tók mjer, alveg eins og þú áðan, ungfrú Perlu fyrir drotningu. það kvöld hafði hún lítið vit á þeim heiðri sem henni var sýndur. Jæja. — Barnið var tekið í fjölskylduna. Hún óx. Árin liðu. Hún var vingjarnleg blíð og góð. Öllum þótti vænt um hana. Mamma var kona, sem fylgdi gömlu reglunni og breytti strang- lega eftir reglum páfaveldisins. Hún ætlaði að fara eins með Klöru ; og sín eigin börn, en þó var j eins. og hún legði ætíð mikla áherslu á þá fjarlægð sem aðskildi okkur. þegar barnið var orðið nógu gamalt og skilningsgott, útskýrði mamma fyrir [henni kringumstæð- urnar og reyndi á sem ástsam- legastan og blíðlegastan hátt að gera henni það skiljanlegt að hún vissulega væri uppeldisdóttir Chantals-fjölskyldunnar en þó væri hún og yrði ætíð gestur. Klara skildi þetta mjög vel. Hún stóð sig svo yndislega velí þeirri stöðu í fjölskyldunni sem hún fjekk að pabbi gat varla tára bundist. Og jafnvel mamma varð svo hrifin af svona áköfu þakk- læti þessarar litlu guðdómlegu veru að hún var farin að kalla hana: „dóttur sína“. Stundumþeg- ar sú litla hafði framkvæmt eitt- eitthvað gott, ýtti mamma gler- augunum upp á ennið, (það sýndi altaf að hún var í mikilli geðs- hræringu) og tautaði fyrir munni sjer aftur og aftur: „þetta er áreið- anleg perla, þetta barn, sönn perla“. Litla Klara hjelt þessu nafni og varð, það sem hún hef- ur verið okkur, ungfrú Perla. Frh. Plöntusmjörið sem fæst nú í Jí^öjtv er best og ódýrast. STOFA til leigu frá l.okt. á Laugav. 19. Finnið Guðmund í Nýhöfn. IÐUN NAR-TAU fást á Laugaveg 1. JÓN HALLGRÍMSSON. og líkklæði. Eyvindur Arnason SKRIFSTOFA Umsjónarmanns áfengiskaupa Grundarstíg 7, opin kl. 11—1. Sími 287. ^a$t\a vawí^VkVya Eftir H. Rider Haggard. ---- Frh. „þá vona jeg að við næðum í hann* svaraði Hugi og brosti „því jeg vil fá fregnir hjá honum eður hvíld. Rikki! Heldur þú að nokkurntíma hafi maöur farið þennan veg hlaðnari sorgum en jegnú? þaðerefinn sem er óþol- andi, þessi efi sem er nær því vissa um hið versta en þó ekki alveg. Ef jeg væri viss um að allt það er jeg átti hjer í heimi væri tekið frá mjer, þá gæti jeg þó snúið mjer að annari hugsun. Basil hefur kannske logið, og þótt grafin væri kona í rauðri skikkju þá gat það verið önnur, þótt fáar væri grafnar þannig klæddar. það sem jeg óttast meira en dauðann er að Akkúr hafi náð henni á sitt vald“. „Ekki er jeg hræddur um það“, sagði Rikki, „jeg er í engum efa, með sjálfum mjer“. „Um hvað, maður, um hvað“, spurði Hugi. „Að jeg sje ungfrú Rögnu áður en langt um líður“, svaraði Rikki. „í þessum heimi eða öðrum“, spurði Rikki. „í þessum“J sagði Rikki. Jeg vil ekkert tala um annan heim en þennan, eða hvað við sjáum þar. Kannske við verðumblind- ir þar og sjáum ekkert. Og jeg get heldur ekki skilið hvaða huggun tilhugsunin um þann heim veitir yður, þar sem skrifað er að þar megi menn hvorki kvongast nje gefast manni held- ur vera sísyngjandi englar. Jeg hygg það Hugi að þjer væruð enginn fyrirmyndar-engill, og sama hygg jeg um Rögnu, að hún væri of vereldlega sinnuð til að lifa slíku „Heldur þú þá að við sjáumst aftur í þessu lífi?“ sagði Hugi og hversvegna heldurðu það? „Vegna þess að sá sem er nefndur „hjálpari“ sagði það, og hvað sem hann er, þá er hann enginn lygari. Munið þjer ekki draum Rögnu er hún sagði okk- ur um kveldið er hún raknaði við úr dáinu. það var enginn draumur. það var sýn er hún sá. Og munið þjer ekki það sem sjera Arnaldur sagði okkur fyrir löngu síðan um forlög okkar, og sjera Arnaldur segir ekki meira en hann getur staðið við“. „Hvers vegna sagðir þú þetta ekki fyr“, sagði Hugi, og var málrómurinn breyttur, var hann glaðlegur og eins og nýttlífhefði færst í hann. „Vegna þess, kæri húsbóndi“, svaraði Rikki, að mjer leiðast endurtekningar, og ef jeg hefði sagt þetta við yður í Avignon þá hefðuð þjer verið að tala um það alla leiðina og við engan engan svefn fengið nje hvíld. En hvað er yðar eigin trú?“ „Hvað er trú Rikki?“ „Trú er að geta treyst ein- ' hverju og einhverjum", svaraði o$ S2el$®V\^\)exst\xx\ er opnuð á Laugaveg 5. Komið og heyrið verðið. Vörurnar mæla með sjer sjálfar. % £. Sverúseu.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.