Vísir - 16.09.1914, Blaðsíða 3

Vísir - 16.09.1914, Blaðsíða 3
VISIR NÝJA VERSLUNIN — Hverfisgötu 34, áður 4 D — Flestalt (utast og inst) til kven- fatnaðar og barna og margt fleira. GÓÐAR VÖRUR. ÓDÝRAR VÖRUR. Kjólasaumastofa. í LlllíRPOOL. Sími 43. Póstar 5. hverju mínútu. Tennur eru tilbúnar og settar inn, bæði heilir tanngaröar og einstakar tennur, á Laugaveg 31, uppi. Tennur dregnar út af lækni dag- lega kl. 11—12 með eöa án deyf- ingar. Viötalstími 10—5. SOPHY BJARNASON. Fasteionaskrifstofan á Njálsg. 22 hefur HÁLFT HÚS til sölu í Vesturbænum meö afar- lágu verði og vægum afborgun- um. — Engin veðdeildarlán og að eins 200 kr. borgun vi'ö samning. — Laust til íbúðar 1. okt. ef samið í þéssari viku. — Auk þess hefur hún hús víðsvegar um bæinn til "sölu með góðum kjörum. Eftir Guy Boothby. Frh. Dað stóð heima: Þegar við kom- um ofan i dalbotninn, sáum við reyk leggja upp í loft, upp fyrir pálmaviðina fyrir framan okkur, og fáum augnablikum síðar kom- um við á áningarstaðinn, — logaði þar bál og stóð við það hvítur maður hálfboginn og hjelt á steik- arpönnu. Þegar jeg leit á umbún- aðinn, gat jeg ekki að því gert, að renna huganum til ýmissa víða- vangsskemtana, sem jeg var við riðinn heima á mínu kæra gamla Englandi og auðvitað bera þær saman við þessa, þar sem jeg var gestur þessarar undursamlegu konu og þar sem alt var svo ný- stárlegt og kynlegt, að furðu gegndi. Ef mjer hefði verið spáð því fyrir misseri, að jeg ætti aðvera að skemta mjer úti á ey i norður- hluta Kyrrahafs, ey, sem jeg þekti hvorki hnattstöðu nje nafn á, — RÚÐUGLER, KÍTTI, FERNISOLÍA. og allar IHÁLARAVORUR nýkomið í Hverfisgötu 34 v (áður 4D.). RU8TURSTR016. Nýkomnar vörur með es. Botníu og síðustu skipum: nýkomnar í versl. ,VON‘ Lgv. 55. Ág-ætnr icnktir ln fæst hjá Jes Zimssm. BO&I BRYHjðLFSSOII yfirrjettarmálaflutningsmaður, Hótel ísland. I fjarveru minni er skrifstofan að eins opin kl. 5—6 siðd. Talsími 250. Criug-gatj öidin albektu, lllllt Borðteppi, mislil. Borðdúkar, Borðvaxdúkar. G-lanskápurnar og- Regnhattarnir eftirspurðu. (Með skipunum í þessari og næstu viku er von á Waterproofs- regnkápum fyrir konur og karla og líka fyrir unglinga og börn.) Búmteppi, ||||[t. Vegg-teppi, Sessuborð, fi ou hiO nainlræsa Peysufataefni (DömuklæfliD). og í för með konu er slíkt orð fór af, sem til allrar ógæfu fór af Alie, — þá hefði jeg svei mjer ekki trúað því. En svona var það nú og meira þó, — jeg var ekki að eins í skemtiför með slíkri konu, heldur þar á ofan „bráðskotinn" í henni, og — það sém allra kyn- legast var þó ef til vill, — jeg miklaðist af þvi að elska hana. Jafnskjótt sem árbítur var snæddur, stigum við á bak og hjeldum áfram á sama hátt og áð- ur um sams konar landslag til kvölds, — áðum að eins snöggvast til hádegisverðar. Um miðaftan tók útsýni að breytast. Tindafjöll og ósljettar heiðar voru á.hægfi hönd en sami yndisfagri skógurinn var enn á vinstri hönd. Mjer þótti það skrít- ið mjög, að við skyldum hvergi sjá mannabýli nje mæta nokkursstað- ar innbornum eyjarskeggjum. Gat eyjan — ef það var eyland, sem jeg var nú reyndar farinn að efast um, — verið bygð eingöngu af ný- lendumönnum okkar? Ólíklegt var það, en ef svo var ekki, hvar voru þá frumbyggjar eyjarinnar? Litlu fyrir sólarlagið sagði Alie mjer, að nú værum við ekki langt þaðan er ferðinni var heitið. Og rjett var nú það, einmitt er síðasti bjarmí dagsbrúnar hvarf að viði, sáum við á dálítilli flöt fjóra eða fimm stóra og mjög vel gerða kofa, er undanreiðarmenn okkar um morguninn höfðu reist okkur til þæginda. Kofarnir sneru allir frá vestri til austurs og frábæri- lega var fagurt þaðan er þeir stóðu á flötum hjalla allháum. Fyr- ir neðan hjallana var sljettlendi dálítið, en svo tóku runnar við og svo kjarrskógur, er smá hækkaði, þangað , til alt varð eitt voldugt hvanngrænt laufhaf alla leið þang- að, er fjöll og heiðar hlánuðu í fjarska yst við sjónbaug í suð- austri. Sú sjón var ógleymanleg þeim er eitt sinn sá hana. Við stigum af baki og bjugg- umst fyrir. Kofunum skiftum við þannig: AÍie fjekk þann austasta, jeg fjekk stóran kofa andspænis en vestar, en sá í miðið var dag- stofa okkar og borðskáli (ef við á annað borð yröum ínnan dyra, áem okkur virtist ekki sennilegt. Sá fjórði var notaður sem búr og elda skáli. Mjer var forvitni mikil á að sjá, liver þægindi Alie veldi sjer og gestum sínum á ferðalagi, — flýtti jeg mjer inn í kofann minn og varð forviöa mjög á því, hve þar var öllu vel skipaö. Undir öðrum veggnum var þægilegt rúmstæði meö ársala dregnum fvrir til varn- ar mýbiti. Mottur voru á gólfi, en við rúmgaflinn voru laugartæki öll, er flytja mátti með sjer. Viö hinn vegginn hjengu byssur mín- ar og safnhylki á snagafjöl. Jeg þvoði nú af mjer sletturn- ar og rykið af ferðinni, skifti um reiðföt og ferðaföt, — en er því var lokið, kvaddi bjallan til dög- urðar og við Alíe hittumst úti á flötinni 0g urðum við samferðá inn í borðskálann. Að vísu furðaði mig mjög á, hye mjög var vel um alt búið í kofanum mínum, en nú rak mig fyrst í rogastans. Jeg hafði varla < trúað öðru en að við værum í ein- hverjum þægilega nýlendukofan- um, ef veggirnir og þakið, er alt var fóðrað eða klætt voðum, hefði ekki fært mjer heim sanninn um að svo var ekki — hvítur borð- dúkurinn, glóandi gler og silfur, dýrmætt borðskraut og diskarnir fögru, — alt var hið sama og þar. Og er sami rólegi þjónninn kom inn í sama hvíta hjúpnum til að ganga um beina, þá hætti jeg að furða mig á nokkru framar. Alie sjálf var í yndislegasta skapi og auðvitað var snætt með góðri lyst og glaðri lund.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.