Vísir - 15.10.1914, Síða 3

VÍSIR
M
M
M
i
M
M
Dömuklæðið góða
er komið afíur í
jWstwsfcrætt
Ásg, G, Gunnlaugsson &Co.
4*

w
:mc
Broderingar
og allskonar Smávörur eru komuar
í feikna miklu úrvali í
AUSTTJBSTEÆTI 1.
V
S- S^^auasson & Co.
-----------------"'VTilsTi-
OTO— ***__.......

Massage-iæknir
Guðm. Pétursson
Garðas/ræti 4.
Heima kl. 6—7e. h. Sími 394.
Sendið allarauglýs-
ingar eins tíman-
Iega og hægt er.
Námsskeið fyrir stulkur
held eg undirrituð næstkomandi vetur eins og að undanförnu. Um
ýmsar námsgreinar verður að velja, svo sem íslensku, dönsku og ensku
(kent að skilja, tala og skrifa bæði málin), skrift, reikning, bókfærslu,
landafræði, sögu, heilsufræðí, söng og ýmiskonar handavinnu. Náms-
skeiðið byrjar 15. okt. og endar 15. maí og fer kenslan fram síðari hluta
dags.
>
Hólmfríður Arnadóttir
Hverfisgötu 50 (áður 12) hús Garðars Gíslasonar (að hitta kl. 4-5 síðd.)
Vísir
Vísir
Vísir
ER AREIÐANLEGA FJOLBREYTT-
ASTA BLAÐ LANDSINS AÐ EFNI.
FLYTUR NÝJUSTU OG ÁREIÐAN-
LEGUSTU FRÉTTIR FRÁ STYRJ-
ÖLDINNI.
ER STUDDUR AF HELSTU
SKÁLDUM OG RITHÖFUNDUM
LANDSINS MEÐ KVÆÐUM OG
RITGJÖRÐUM.
ER EINA BLAÐIÐ SEM GETUR
SANNAÐ AÐ þAÐ HAFI-LANG
MESTA ÚTBREIÐSLU í REYKJAVÍK,
AUK STÖÐUGT V A X A N D I ÚT-
BREIÐSLU UM LAND ALT.
Allir auglýsa því í Vísi
sir
ER LANG ÓDÝRAST A BLAÐIÐ
SEM GEFIÐ ER ÚT Á LANDINU
EFTIR BLAÐAFJÖLDA.
Allir verða að kaupa Vísi
Nýir kaupendur fá blaðið ókeypis til mánaðar-
móta, og þar að auki sérprentun af hinni
ágætu húskveðju séra Magnúsar Helgason-
ar yfir Þorsteini Erlingssyni.
9
1$
alþektu, margar tegundir, með
ýmsu verði ætið fyrirliggjandi hjá
Jóni Sigmundssyni, gullsmið.
Laugaveg 8.
Fallegi hvíti
púkinii. •
Eftir
Guy Boothby.
Frh.
Við stóðum því upp og fórum
út með henni út fyrir flötina í rjóðr-
ið í kjarrskóginum, þar sem eg
sagði henni frá ást minni daginn
áður.
Hún ntælti fátt eða ekkert á leið-
inni, og er hún sneri sér við og
bauð okkur að sitja, var sami hörku-
svipurinn á andliti hennar sem þeg-
ar hún dæmdi Kwong Fung til
dauða á veggsvölunum fyrir 2 mán-
uðum iúmum.
»Herrar mínirl* tók húntilmáls.
»Eg hef kvatt ykkur hingað á ráð-
stefnu í hinu mikilvægasta vanda-
máli — Dr. de Normanville, áður
en eg vík að aðalefninu, ætla eg
að geta þess, að eg hef haft frá-
bærilega gott tækifæri til þess að
kynnast skapferli yðar, svo sein þér
hafiö fengið tækifæri til þess að
kynnast mér. Víst vitið þér hve
högum mínum er háttað, en hinu
má ekki gleyma, að þér eruð hér
aðeins sem gestur. — Þess vegna
gef eg yður fararleyfi ef þér óskið
þess, áður en þér fáið nokkuð frek-
ara að vita. En á hinn bóginn full-
vissa eg yður um það, að eg er
yður mjög þakklát, ef þér viljið
ieyfa mér að njóta ráða yðar. Þér,
Walworth, hafið verið fulltrúi minn
og trúnaðarmaður um mörg iiðin
ár, og betri mann gæti eg ekki
kosið mér. Eg bíð nú ákvörðunar
yðar, læknir.«
Hún horfði fast og hvast á mig
°g eg fór að renna grun í hvar
fiskur lá undir steini.
»Leyfið mér að vera ráðanautur
yðar,« mælti eg skýrt og hátt. »Eg
held þér vitið, að þér megið bera
ótakmarkað traust til mín.«
»Þess er eg fullviss,* svaraði hún
hátíðlega og að svo mæltu dró
hún upp úr vasa sínum bréfið sem
hún féklc um morguninn.
»Þetta bréf«, mælti hún, »er irá
manni í Singapore, sem eg hef alira
fylstu ástæðu til þess að rengja
ekki á nokkurn hátt. Hann segir,
að umboðsmaður minn þar, —
trúnaðarmaður minn, sem eg hef
hingað til borið ótakmarkað traust
til, — sein eg hef bjargað frá að
verða öreigi og það sem meira er,
— á mér og göfuglyndi mínu líf
sitt að þakka, — þessi góði mað-
ur er að hugsa um að selja mig í
hendur bresku yfirvaldanna. Bréf-
ritarinn, sem er í hárri stöðu í
Sunda-nýlendunum, segir mér að
þessi ragi svikari hafi þegar gefið
stjórnarvöldunum í skyn, að hann
sjái sér færi á að koma til ieiðar
þessu langþráða stefnumóti með
mér og stjórninni. Hann semur að-
eins um þetta á Iaun, eftir um-
mæium hans að dæma, því hann
er milli tveggja elda þar sem eg er
annars vegar, og vegna þess fer
hann fram á að fá tvöfalt fé það
er lagt er til höfuðs mér. En stjórn-
arvöldin, — og sá er skrifar mér
þetta, er einn þeirra, — hafa beð-
ið hann að bíða þangað til nýr
breskur flotaforingi kemur, sem von
er á til Singapore, snemma í næsta
mánuði á leið til Hong Kong. Jafn-
skjótt sem hann kemur verður mað-
ur þessi yfirheyrður formlega og
tekið til alvarlegra starfa, — gang-
skör gerð að því að Iosa veröldina
við illræmda hvíta púkann.«
»Svikarinn, — þorparinn, — sá
skal fá makleg málagjöld !« ískraði
í Walworth og hann gnísti tönn-
um. Eg þagði eins og þorskur.
En ef til viil var eg eins og ugian og
hugsaði því fleira. Að ininsta kosti
fullvissaði eg sjálfan mig um það
í hljóði tneðan eg hélt niðri í mér
andanum, að þessum þræl yrði það
enginn auðnuvegur, ef eg næði tök-
um á honum. Og er eg leit snöggv-
ast framan í Alie, þóttist eg sjá, að
ekki væri honum betur borgið, ef
hann gengi í greipar henni. —
Hún vakti aftur máls:
»Eg get samt huggað mig við
eitt«, mælti húu, »og það er, að
naumast er líklegt, að þessi maður
ljósti því upp, að hann hafi verið
umboðsmaður minn síðastliðin fimm
ár, og þess vegna getur hann ekki
borið vitni nema eftir sögusögn
annara. Hitt væri honum sjálfum
verst.«
»Það má til að koma í veg fyr-
ir að hann beri nokkurt vitni!«
hrópaði Walworth, og leit á hana
allhvast.