Vísir - 11.01.1915, Blaðsíða 4

Margt má nú segja,
en niikil ósköp, það er betra að þegja;
......margt tná nú segja,
ef nennirðu þá nálgastu þann stað —
nóg um það.
Og ef þú vinur vita vilt hvert vonin stefnir nú
hjá Völlu: — þá er hámarkið að verða kölluð frú,
hún vonar að þann titil fái’ ’ún eftir lítið bil,
því undur litlir verðleikar þar duga oftast til.
Þá verður hún Valla
varli að leika sér að tralla;
þá má hún ei tralla,
já, varla dansa »Vinerkryds-< né >Ræl« —.
Verið sæl. C.
Sjöundármálin.
---- Frh.
Föstudugsmorguninn l.apríl 1802
varð allmikill rimma milli þeirra
Jóns og Steinunnar, og kvaðst
Jón mundi ganga beint af heimil-
inu með 3 börnin, ef hún héldi
uppteknum hætti, en hún kvaðst
ekki mundi gráta hann lengi, þótf
hann færi fyrr í dag en á morgun.
Bar Bjarna þar að; tók hann máli
Steinunnar og kvað hann djarfan
að finna að háltsemi hennar, sem
hann hafði aldrei verið verður að
eiga fyrir konu. Jón stökk burt í
bræði sinni og fór til húsa og lét
út fé sitt. Bjarni var þá og kom-
inn til sinna húsa og lét út kindur
sínar. Ráku þeir nú báðir féð til
sjávar. Skömmu fyrir miðjan dag
kom Bjarni heim aftur. Sagði
hann Steinunni og konu sinni, að
Jón hefði farið inn til Skorarhlíðar,
að vita, hvo.'t þeir myndu vegna
harðfennis getað náð þaðan heyi,
sem báðir áttu. Kvaðst hann kafa
léð honum staf sinn, er var sterkari
en Jóns. Þetta þótti trúlegt, en
Bjarni kallaði Steinunni á eintal, og
vissi enginn, hvað þau töluðu.
Bjarni snæddi síðan mat sinn, og
settist að því loknu að sjóbrókar-
saumi. En er leið á daginn, lét
Steinunn, sem sig vaeri farið að
lengja eftir manni sínum, og beiddi
Guðrúnu að fá Bjarna til þess að
Ieita hans. Bjarni var fús til þess,
og beiddi Jón sinn mann að annast
skepnur og Iagði af stað með staf
Jóns bónda í hendi. Um háttatíma
kom Bjarni heim aftur og sagði
þá konu sinni einslega, að hann væri
sannfærður um, að Jón herði hrapað
til bana í Skorarhlíðum í sjó niður,
og kvaðst hafa séð á svellbólstri
líkt og far eftir óhreina dræsu fyrir
ofan hamrabrúnirnar. Þessi saga
var alltrúleg, því Skorin og hlíð -
arnar vestur af henni eru með
hamrabeltum og grasgeirum brött-
um í milli, a!t neðan frá sjó og
upp á fjallsbrún, og þegar harð-
fenni leggur í rákirnar, er ekki ó-
járnuðum mönnum fært að ganga
þar. Þegar Guðrún heyrði sögu
þessa setti að henni grát, og fór
hún til Steinunnar og sagði henni,
hvernig komið væri. Steinunn lét
sem sér yrði hverft við, og varð
nokkuð fálátari en vandi var til
nokkra daga eftir. En brátt tók
hún aftur gleði sína og hélt fram
uppteknum hætti. Um veturinn
Mjólk fæst daglega í
konditoríinu (gamla bak-
aríinu) á Frakkastíg 12.
ÞÓRH.ÁRNASON.

skömmu eftir nýárið höfðu þeir Jón |
og Bjarni, hvor í sínu lagi, slegið ’
rúm við konur sínar, borið báðir
fyrir lúa og þrengsli, og að þeir
fengi ekki næga hvíld á nóttunni.
En sitt gekk þó hvorum til. Jóni
það, að kona hans veitíi honum
svo þungar búsifjar, að hann hélst
ekki við í rúminu, en Bjarna þótlí j
hægra að læðast úr rúmi sínu til ■
Steinunnar, ef hann svæfi einn. Eng
in leit var gerð eftir Jóni, og ekki
rak heldur líkið, og þótti það kyn-
legt. Um vorið fundu drengir tveir
á Sjöundá, Jón sonur Bjarna 8 ára
og Sveinn sonur Steinunnar 9 ára,
buxur þær, er Jón heit. hafði veiið j
í, sjóreknar og báru heim. Tók
Steinunn buxurnar og eyðilagði
þær, enda bönnuðu þau Bjarni og
Steinunn drengjunuui að segja
nokkrum frá þeim fundi. Báru það
fyrir, að fólk yrði hrætt um, að
þær væru af dauðum manni, en
það væri ekki svo, því að Jón hefði
einu sinni mist þessar buxur fyrir
borð í sjóróðri. Mjög voru þau
saman um daga Bjarni og Stein-
unn, og eftir að vinnuhjúin voru
brotf flutt um páskana í aðra sveit,
sváfu þau saman á nóttunni. Guð-
rún kona Bjarna þorði þar ekkert
um að tala, léti hún heyra nokkra
óánægju á sér, hótuðu þau að drepa
hana, ef hún léti nokkurn mann
verða áskynja um athæfi þeirra.
Ekki fékk hún heldur að fara neitt
út af heimilinu, og kæmi gestur að
Sjöundá, höfuðsátu þau Bjarni og
Steinunn svo Guðrúnu, að hún
þorði aldrei að segja neitt; þeir
sem þektu hana best gátu að ein's
ráðið í, að hún myndi eitthvað
eiga bágt.
Á þriðjudagskvöldið annað í
sumri, þegar Steinunn var í búri
sínu að skamta graut, kom Guðrún
innan frá baðstofu. Steinunn lauk
upp búrhurðinni og kaliaði lil hemi-
ar, og býður henni vatnsgraut í
Det kgl. octr.
Brandassurance Comp.
Vátryggir: Hús, háagöga, v*. ;tr
alskonar o. 8.
Slu-ifatofufÍBJÍ 12-1 «g4-&. Áust«Mtr
N B. Nilsen.
Ford-bifreiðar
6-manna bifreið 3600 krónur.
5-manna bifreið 2500 krónur.
2-manna bifreið 2300 krónur.
Ennfremur hefir Ford-félagið
vöruflutnings bifrsiðar.
Verð 2350 og 2600 krónur.
Einnig útvega eg stærri og dýr-
ari bifreiðar frá stórum og viður-
kendum verksmiðjum í Ameríku.
Sveinn Oddsson.
JÖBB
Sf ásamt litlu búi 5J
óskast til leigu frá 14. maí n. k.
Uppl. á afgr. Vísis.
Kjótflot
FÆST í
cu^vxsn) exfes m.
JlorBttrsUa >i.
i
Saumavélar
FRÁ
ausu, en Guðrún varð því fegin, því
að hún var óvön að fá spón eða bita
auk venjulegs matar, því hún var
höfð í svelti. Át hún úr ausunni
og bað guð að launa fyrir sig.
En rétt á eftir varð hún fárveik,
og lá með uppköstnm alla nóttina.
Beiddi hún um vatn, en erginn
gengdi henni. Þóttist hún þá vita,
að ólyfjan hafði veriö í ausunni,
en þorði ekki að láta á neinu bera.
Henni skánaði aftur um morgun-
inn, en brjóstverkur sem hún áður
hafði átt vanda til ágerðist eftir
þetta. Þó komst hún á fætur aftur,
og hrestist smátt og smátt eftir því
sem veðúr hlýnaði með vorinu.
Um vorið rétt eftir fardaga, send-
ir Steinunn eftir konu þar í sveit-
inni með beim erindum, að Guð-
rún á Sjöundá er dáin, og biður
Steinunn konuna að hjá'pa sér til
að kistuleggja hana, því Bjarni bær-
ist svo illa af eftir konumissinn, að
hann treysti sér ekki til þess.
Lögðu þær Steinunn líkið til, og
sögðu þau Bjarni og hún að Guð-
rún hefði orðið bráðkvödd þar á
túninu, og þótti það all sennilegt,
þar sem menn vissu, að hún hafði
verið heilsutæp. Var hún jarðsung-
in að Bæ, næsta sunnudag á eftir.
Nú bjuggu þau Bjarni og Stein-
unn saraan um sumarið, og bar
ekki á öðru, en mjög vel félli á með
þeim. Steinunn var orðin þunguð
af völdum Bjarna, og þegar á leið
sumarið, kom þeim saman um að
skilja þangað til hún yrði léttari,
því þau hLgðu bæöi, að það gæti
borið svo brátt að, að Jón heitinn
yröi talinn faðir að barninu. Að
enduðum slætti flutti þvi Steinunn
inn að Hrfsnesi. Börnunum hafði
verið komiö fyrir hjá ýmsum víðs-
vegár um Rauðasand og Patreks-
fjörð. Bjarni var eftir á Sjö^ndá
og bjó þar einn með bústýru, er
hann hafði fengið sér eftir brott-
för Steinunnar. Frh.
af öllum geröum tekur undirritað-
ur til aðgerðar. Óvanalega fljót af-
greiðsla og vel af hendi leyst.
Grettisgötu 22 D.
Erlingur FilippusMom.
frá J, Schannong.
Umboð fyrir ísland :
Gunnhild Thorstelnson,
Reykjavík.
NÝJA VBR8LUNIN
— Hvarfltgltu Í4, álur 41 —
Waltelt (yvt og iwf) ftl kvoi-
faaiaðar og bama og wargt !«■».
GÓDAR VÖRUR.
ÓDYRAR VÖRUR.
KJÓlnsau t. atofa.
KAUPSKAPUR
E I d r i 1 ö u n n (Sig. Gunnars-
son), gefin út á Akureyri um 1860,
óskast gegn hárriborgun.
Afgr vísar á kaupandann.
FÆÐI
F æ ð i fæst á Laugaveg 17.
HUSNÆÐI H
m m
Stofa fæst til leigu fyrir dana-
leika eða aðra skemtanir. Afgr.v.á,
Stofa með húsgögnum til
leigu á BergstaÖastræti 6 BniÖri
nú þegar.
ÁBergstaðastræti 20
eru saumuð alskonar föt.
Sendisveinar fást ávalt \
Söluturninum. Opinn kl. 8—11.
Sími 444.
TAPAÐ — FUjNDilÐ
S v ö r t silkisvunta tapaðist í Nýja
Bíó 3. þ. m. Skilist í Þingholtsstr.
18, niörí..
Prentsmiðja Sveins Oddssonar.