Vísir - 28.01.1915, Blaðsíða 3

er vel boölegur.kræsnustu matvendn-
ismönnum. ■'
1 s b j ö r n í n n teljum við með
agardýrum, énda þótt hann ali
ekki mestan atdur sinn í »by!gjum
blam*. Hann á samt beima á haf-
ísnum. ísbjörninn gengur í gul-
graum feldi og loðnum, hálsinn er
angur, öfuðið lítiö, augun dökk,
ppre t eyru5 kjafturinn ægilegur,
nurnar hvassar og fæturnir sterk-
°R klunnalegir. Hann er ilfeti.
ann getur orðið 3 metra langur
'f har eflir því, svo að heldur er
væniegt að hitta hann úti á enda-
lausti ísbreiðunni.
Sértu kominn þangað, sem menn
afa sjaUan yfir farið, þá vaknar
c- v’ni" hJá bangsa og hann vill
sérf3 ^303 hei‘^ins fágæti þú
o7 t ann læöist n®r þér og nær,
s ýst eins og köttur eftir ójöfn
, m lsnum. Hafir þú þá hríðskota-
yssu og sértu skothæfinn vel,
cr i'klegt, að hann hnígi í valinn!
En áður var það algengt, að
bjominn tæki þannig m.nn eins og
kottur mús. Á seinni áruni hefir
?an" Þó °löið að kenna svo á
niorðvopnum mannanna, að hann
er Q ðmn. mtWa s(yggarj e„ áður
t: .. 110 1 ,r einkum á sjófuglum,
1 og sel, en stundum gengur hann
and og etur þá þær jurtir, se»n
ar vaxa. Honum. þykir, eins og
n ur mönnutmm, vel hæfa, að
'ia á jurtum jafnhhða kjötmetinu.
æJis

■rv -Jj®
geta fergtö sniðið
ef þe r óska þess. ”1
Þelr1 sem kaupa
U- eða
Kjólatau
f Nýju versluninnl
■• « Hverf sr ötu 34
aj takxvdx.
Eyrarbakka í gær.
Ekkert hefir komist upp í Ing-
ólfs-brennumálinu. Búið er að láta
lausan aftur mann þann, sem sett-
l ur hafði verið í gæsluvarðhald og
' grunaöur var um að hafa kveykt í.
Sr. Oísli Skú'ason ætlar aö hætta
■ búskap í vor og flytja frá Stóra-
Hrauni. Jörðina hefir hann selt
Árr.a Tómassynt frá Reyðarvatni
á Rangárvöllum á leigu.
Sr. Gt'h býr eftirleiðis á Eyr-
arbakka.
Vestmanneyjar í gær.
Trúlofttð eru í Vestmannaeyjum
hr. Árni J. Johnsen verslurarmaður
og frk. Margrét Marta Jónsdóttir.
Enskra herskipa hefir orðtð vart
af enskom botnvðrpung, 10 mílur
enskar undan Portlandi. Síðar sást
frá Stórhöfða, syðst f Vestm.eyjum,
að herskip varpaði ljósi yfir eyjarnar
eina nótt.
Korrespondance.
Ægteskab.
En nobel og troværdig Land-
mandsdatter i Tyverne kunde
önske at brevvexle med en agt-
værdig Mand for muligt at ind-
gaa Ægteskab. Formue er ingen
Betingelse, da saadan selv haves
til fælles Bedste. Vedkommende
har et net Ydre, vindende Væsen,
dygtig til al Husgjerning. Billet
fra en Herre med en pletfri For-
tid og sem opfatter Sagen for
fuld Alvor bedes sendt til Camilla
O. Hansen, Annoncebureauet,
Ahlefeldtsgade 18, Köbenhavn.
10-20 stúlkur
sem vanar eru fiskverkun geta fengið atvinnu á Akureyri.
Oott kaup í boði. Nánari upplýsingar gefur
B. J. Blöndal.
Bergstaðastræti 20.
I Skrlfstofa I
Elmsklpafól.
fslands
er flutt i Hafnar-
arstræti JV$ 10
uppi(áðurskrifst.
Edinborgar).
Talsími 409.
Geflð til samverjans.
gieður þá sem bágt eiga.
Það
>. Bj«œæææB8Hgtg3l
Margarinið
Marg eftirspurða
er komið til
Jes Zimsen.
y auptS tegstexna
frá J, Schannong.
Umboð fyrir ísland:
Gunhlld Thorsteinsson,
Reykjavík.
Tennur
eru tilbúnar og settar inn, bæði
heilir tanngarðar og einstakar
tennur,
á Laugaveg 31, uppi.
Tennur dregnar út af lækni dag-
ega kl. 11 — 12meðeða án deyf-
ingar.
Viðtalstfmi 10—5.
Sophy Bjarnarson.
Saumavélar
af öllum gerðum tekur undirritaö-
ur til aðgeröar. Óvanalega fljót af-
greiðsla og vel af hendi leyst.
Grettisgötu 22 D.
Erlingur Filippusson.
Massage-læknir
Gruðm. Pétursson
Garðastræti 4.
Heima kl.ö—7e. h. Sími 394.
£ö$xxvexvxv
GUÐM. ÓLAFSSON
yfirdómslögmaður. Miöstræti 8
Sími 488. Heima kl. 6—8.
ÓLAFUR LÁRUSSON
yfirdómslögm. Pósthússtr. 19.
Sími 215.Venjulega heimakl.il—12
og 4—5
Bogi Brynjólfsson
yfirrjettarmálaflutningsmaöur.
Skrifstofa Aðalstræti 6 (uppi.)
Venjul heima kl. 12-1 og 4-6 síðd.
Talsfml 250.
Bjarni P. Johnson
\ yfirdómslögmaður,
Sími 263. Lækjargötu 6A.
Héima 12—1 oe 4—5.
þ allegi hvíti
Púkinn.
Eftir
öuy Boothby.
Frh
b ■*' við kommn á stöðina,
" 11,1 l‘»: bonum, keypli mér far-
1 °- hlj >p j ..pretti út á braui-
’ P’ "U1 osr |<0rn alveg mátulega
•»ð ná í hi iðlestina, sem
5.15. K . var nákvæm'ega
2|J geiitin t 7, þegar eg fór
'5f lestirmi í Surbiton, fór inn á
'oðvsno t> rt o<r bað aftur ttm
ker ,
'Pekinrt pé> Bundaberg House?«
P urti ey. ötrnmanniun um leið og
C ^e:iist j kerruna.
11 ! ni st höfurtirt og kallaði
ti n. ?> ■ ■■
eogum sinum.
”®I|E i i»ar er Bundaberg House?«
•'Þafl pr á Portsiiouth-vegiJ ná-
Thame* Dnlon«, var s.varið.
»Só>a hú-ið með langa hleðalu-
sle',,a>’eggnum.«
»Nú kannast eg við það«, sagði
ökumaðurinn og kleif upp f sæti
sitt.
»Það er gottl Þú skalt fá auka-
þóknttn, ef þú flýtir þér«, kallaði
etr, og var hann þa þegar rokinni
Eftir stuttan sprett komum við
aO hl'ði með sterklegum hurðum
fyrir úr járni. Maður, sem þar var
nærstaddur, lauk upp fyrir okkur
og við ókmn inn fyrir, bpygðum
fyrjr runna nokkra og komum svo
að framhhð hússins. Eg borgaði
öknmanninum, beið svo þangað til
hann var kominn út um hliðið
aftur, þá hringdi eg dyrabjöllunni.
Siotur þjónustustúika opnaði þegar
og bauð mér inn, án þess að spyrja
mig að heiti. Fytir innan framdyrn-
ar tók við snotur framstofa og vel
búsgögnum búin, og úr henni kom
eg inn í fallega gestastofu. Hún var
anfl, en áður en mér vanst tími til
að líta í kringum mig, var hrund-
ið upp vængjahurð hinum megin
í salnum og Alie kom inn.
Eg verð að láta öðrum það eftir,
að gera sér hugmynd um kveðju
t kkar Það eitt get eg sagt, að eg
kentli sælutitrings enn i dag, þegar
eg hugsa til hennar. Eg man það,
að eg faðmaöi Alie, er sýndist enn
fegurri en nokkru sinni áður, og
að hún hvíslaði:
»Og þér eruð enn sama sinnis
og aður, Georg?«
»Já, sýnist þér það ekki, elskan
mín«, hvíslaði eg. »Jú, eg elska
þig heitar en nokkru sinni áður,
og eg kom í kvöld til þess aö
ganga eftir efndunum á því sem
þú lufaðir.*
»Þú hefir verið mjög þolinmóö-
ur, Georgl*
»Það kom til af því, Alie, að eg
elskaði þig og treysti þér,« svaraði
eg. »En, elskan mín, nú bíð eg
eftir svarinu.«
»Það skaltu Iíka fá«, svaraði hún
kyrlátlega. «Hérna er það!«
Um leið og hún sagði þetta, rétti
hún út fallegu, hvítu höndina sína
og benti á hringinn, sem eg haföi
gefið henni, og svo sagði hún:
»Eg hefi aldrei tekið hann af mér
sfðan þú lést hann þarna.«
»Þú ert besta stúlka í heiminum
og eg sá sælasti rnaður*, hrópaði
eg og lyfti litlu hendinni að vör-
um mér og kysti á hana innilega.
»Og nú verð eg að heyra alt af
högum þínum. Segðu mér hvernig
þú fórst að komast hingað.«
»Af því er fátt að segja«, svar-
aði hún. »Eg fór sömu leið og þú
um Fimtudagseyju, Brisbane, Sid-
ney og Melbourne. Þar dvaldi eg
nær mánuð, og augiýsti eftir lags-
konu. Eg fékk til félags við mig
Mrs. Barker, snotra og ástúðlega
konu, sem þú færð að sjá innan
skams. Þegar við komum til Nea-
pel, vildi svo til, að eg sá auglýs-
ingu í ensku blaði itm þetta hús
með öllum húsgögnum. Eg símaði
hingað því viðvíkjandi, fékk svarið
í París, gekk að skilmálunum, sem
settir voru og kom hingaðí morgun.«
»Og hvernig fórstu burt úr ný-
lendunni, og meðal annara orða,
hvar er Mr. »BeeIzebub«?«
»f nýlendunni Ieið öllu vel,
þegar eg fór. Þeir voru í óða önn
að reisa samkomuhúsið, sem eg
talaði svo oft um við þig. Og
»Bubbur« gamli varð eftir í skál-
anum, aumingja greyið. Eg var
hrædd um að hann kynni að vekja
eftirtekt og ef til vil) grun á mér.«