Vísir - 27.04.1915, Page 2

VISIR
kemur fyrst um sinn út kl. 12 á
liádegi,
Afgreiðsla blaðsins á Hótel
Island er ocin frá kl 8—8 á hverj-
um degi.
Inngangur frá Vallarstræti.
Skrifstofa á sama stað, inng frá
Aöaistr. — Ritstjórinn til viðtals frá
Ki. 12-2.
Sími 400.— P. O. Box 367.
sa|ia8
Guðjón Sigurðsson
úrsmiður.
Han:i var fæddur árið 1864 á
Eystri-Garðsauka f Rangárvallasýslu,
sonur Sigurðar Jónssonar, þá bónda
þar, og konu hans, Kaírínar ísleifs-
dóttur smiðs. — Þau hjón voru
íremur fátæk, og átti Guðjón sál.
því slíka æsku, sem gerist um börn
alþýðufólks í sveit. Snemma bar
á dugnaði hans og góðum gáfum,
og var hann sjómaður á unga aldri
V 1
og þá þegar talinn gott formanns-
efni, enda var faðir hans orðlagð-
ur lánsformaður.
Árið 1890 fór Guðjón til Kaup-
mannahafnar og tók að læra úr-
smíði, og þegar tveim árum seinna
Guðjón Sigurðsson.
fékk hann sveinsbréf. Sama ár fór
hann út til •íslands aftur og tók að
stunda iðn sína á Eyrarbakka. En
þar var eigi nóg starfssvið fyrir
dugijpð hans, og flutíist hann svo
hingað til Reykjavíkur 1895 og
stundaði hér upp frá þvi úrsmíðar
og rak jafnframt verslun með úr og
SiR
aðra gripi í mjög stórum stíl, eftir
því sem hér gerist.
Árið 1903 lét hann fara að reisa
stórhýsi það, Ingólfshvol, er hér
bírtist mynd af og nú skemdist f
brunatium. Var þaö að öllu af
vandaðri gerð, en áður hafði sést
hér á landi, með tvöföldum stein-
steypuveggjum, lofthol *á málli og
járnnet í. Það er 31 Ya al. á lengd,
17 álnir á breidd og kostaði ca.
‘ 80 þús. kr.
I Guðjón heitinn var framúrskar-
| andi duglegur og framtakssamur
1 maður, bæði í iðn sinni og ööru,
slcemtinn maður og kurteis, raun-
góður og sérlega tryggur vinum
sínum. Til þess er tekið, hve vel
hann hafi reynst fátæku skyldfólki
sínu. Er að slíkum manni hinn
mesti mannskaði.
Kunnugir segja, að það muni
hafa átt nokkurn þátt í hinu svip-
lega fráfalli hans, að honum hafi
eigi verið grunlaust um, að einhver
væri inni í lífsháska. Þótti það líkt
i honum, að hirða þá eigi utn líf
i sitt, því að svipað hafði honum far-
ist áður, enda maðurinn hinn hvat-
asti til áræðis.
\
Ingólfshvoll, á horninu á Hafnarstræti og Pósthússtræti.
Aðstaða Grikkja.
»Neue Hamburger Zeitung« frá
13. mars síðastl. kveðst hafa íengið
úr svissneskum blöðum, — en þau
hafa fróðleik sinn frá París, — af
hvaða ástæðum það hafi orðið, að
Venizelos varð að fara frá völdum
á Grikklandi.
»Frakkneski herinn, sem dreginn
hafi verið saman í Norður-Afríku
og reiðubúinn sé til að stíga á
skipsfjöl, hafi eigi eingöngu verið
ætlaður gegn Tyrkjum og að lenda
á Gallipóliskaga; heldur hafi aðal-
markmiðið . verið, að brjótast með
her þenna inn í Ungverjaland. Það
hafði átt að setja á land 200,000
manna í Salóniki til að styrkja
Serbaher, svo þeir yrðu þess megn-
ugir, að hefja sigurför inn í Suður-
Ungarn. Um leið hafi mjög verið
lagt að Rúmenum, að hefjast nú
handa og verða Frökkum samferða.
Skyldu þeir vaða inn yfir Sieben-
búrgen og lykja þannig alt Aust- ,
urríki og Ungverjaiand járnharðri j
herspennu. Myndt þá úti uni vörn
Ungverja í Karpatafjöilum, gætu þá '
Rússar snúið sér af alefli að landa-
mærum Schlesíu; — en þetta hafði
alt strandað á Grikkjakonungi. Enda
þótt hann væri hlyntur þáttöku í
hernaðinum gegn Tyrkjum, lagðist
hann eindregið móti því, að hjálpa
til að þrengja að Austurríkismönn-
um og Þjóðverjum, með því að
leyfa bandamönnum óhindraða yfir-
ferð um grískar lendur. Sé litið á
málið frá þessari hlið, er Dardan-
ella-árásin að eins aukatriði til að
villa um fyrir fjandmönnunum«.
Þjóðverjar segja, að ef þessu
megi trúa, sýni þetta ljóst hversu
hrófatildurslegar allar hernaðaráætlan-
ir bandaþjóðanna séu. Bendi^það og
á að Kitchener sé eigi með öllu
einvaldur í hernaðarmálum, heldur
hafi hermálaráðuneytiscollegar hans
þéttings-mikil áhrif, — en sem því
miður jafnan leiði að hverju axa-
skaftinu öðru verra; en það eru
þeir Loyd-George óg Churhchill
sem hér er átt við.
TIL M I N N IS:
Baðhúsið opið v. d. 8-8, ld.kv. til 11.
Borgarst.skrif.it. í brunastöð opín v. d
11-6 og 5-7
Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk. Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d.
íslamdsbanki opinn iO-21^ og 57s-7
K. F. U. M. Alm. samk.sunnd.8Va siíá.
Landakotsspít. Sjúkravitj.tími ki. 11-1.
Landsbankinn H-2^, og 5’V-óVa. Banka-
sf]órn 12-2
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Útlán 1-3
Landssíminn opinn v. d. daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 oig 4-7
Náttúrugripasafnið opið í'1,-21/, síðd.
Pósthúsið opiö v. d. 9-7, srinnd. 9-1
Samábyrgðin 10-12 og 4-6
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vifilsstaðahælið. Heimsóknartllini 1&-1
Þjóðmenjasafnið opiö sd. þd. fmd. 12-2
Samhrygðar-
skeyti
frá konungi, barst ráðherra í gær
út af brunanum. Pað hljóðar svoj:
»Eg bið yður votta djúpa sam-
úð mína út af hinu alvarlega
slysi, er hent hefir Reykjavíkur-
bæ«.
Chr. R.
Ráðherra sendi þakkarskeyti
um hæl,
Gamalt bréf.
Til er gömul bænarskrá til Blúc-
hers hershöfðingja frá alþýðumanni
í Schlesíu fyrir 100 árum síðan.
Má af henni skilja, að menn hafa
stundum í þá daga verið hálf-óá-
nægðir með hermannapóstinn, eins
og oft vill bera við enn þann dag
í dag. Bréfið fanst fyrir 40 árum
og var þá í eigu veitingamanns eins
í Garz; en föðurbróðir hans hafði
verið aðstoöarforingi (adjutaft) hjá
Blúcher. Bréfið hljóðar svo :
»Allra ósigranlegasti herstjórnaril
Generall, herra generall vorwartsog
exellence.
Elskulegasti herra Blúcher!
Fyrirgefið þér exellence, elskuleg-
asti herra Blúcher, generall vor-
wárts, að eg, umkomulaus ræfillinn,
dirfist að skrifa yður, en eg get
ekki gert að því, það er vegna
anga stráksins míns. Eg biö yður
í öllum guðanna bænum, elskuleg-
asti herra Blúcher, exellence, gen-
eral vorwai ts, hvaða dómadags and-
skotans hirðuleysi er þetta í her-
mannapóststjórninni; eg er tvisvar
búinn að senda stráknum mínum,
í lífvarðar veiðimannasveitinni, hann
þekkir yðar exellence ágætlega vei
tvisvar búinn að senda honum nokkra
aura við og við, en hann hefir ekk-
ert fengið. Eg bið yðar exellence
auðmjúkiegast, takið nú ofan í
lurginn á helvitis mönnuhum, en á
gamla prússneska vísu, þér skiljið
vei hvað eg á við, það mun duga;
því þaö er auma helvítið, þegar
maður sendir barninu síhu eitthvað,
sem er að berjast fyrir fósturjörð-
ina og svo kemur það aldrei fram.
Eg vona, að yðar exellence látj