Vísir - 12.10.1915, Side 1

5. árg.
Þriðjudaginn 12. október 1915'
308. tbl.
Útgefandi:
HLUTAFÉLAG.
Hitstj. JAKOB MÖLLER
SÍMI 400.
Skrifstofa og
afgreiðsla i
HÓTEL ÍSjlAND.
SÍMI 400.
I o 111/11 r r l0,,,tan f' Nýhöfn
|gp d U S\ IJ i ejmfremur ------------........ = =-=
...... epli og sítrónur.
því sem fé er veitt til. — En ég
Með næstu skipum
á ég von á stórri sendingu af
prima dönsku rúgmjöli
sem veröur ódýrara en áöur hefir þekst. Menn
ættu að bíða með aö birgja sig upp þangað til
þeir hafa talað við mig. Ennfremur hefi eg feng-
ið miklar birgðir af kandís og melís sem selst
með sama verði og áður, þrátt fyrir stöðuga
verðhækkun í útlöndum,
Viröingarfylst Jq^ VaÓUeSÍ.
Leiksýningar
Og
dýrtíðarráðstafanir.
Ég bjóst við því, að síra Ólaf-
myndi bera það af sér, að hann
hefði átt við sýningar Leikfélags
Reykjavíkur, er hann í Morgunbl.
skoraði á bæjarfógeta og bæjar-
stjórn aS finna ráS til þess aS
hefta allar leiksýningar í bænum
í vetur. — Og í síSasta sunnu-
dagsbl. sama blaSs lýsir bann því
yfir, aS hann hafi ekki átt viS
þær.
Ég hafSi orSiS þess var aS
flestir sem lásu fyrri grein síra
Ó. skildu orS hans þannig, aS
hann ætti viS sjónleika félagsins
og vildi ég þvi gefa honum tæki-
færi til aS leiSrétta þann misskiln-
ing, þó ég geri ráS fyrir því, aS
sá misskilningur hefSi skaSaS
LeikfélagiS minna en sira Ó.
Síra Ó. vill ekki hafa sagt aS
banna ætti meS ftllu sýningar fé-
lagsins, en hann mælist þó til
þess, aS þær verSi hafSar færri
nú vegna dýrtíSarinnar en venju-
íega.
Ég held ekki aS síra Ó. hafi
athugaS þaS vandlega, hve
mikil fjárútlát fyrir einstaklingana
þessar sýningar hafa í för meS
sér. LeikfélagiS hefir leikiS 5—6
sjónleika á ári, samtals 30—40
sinnum., Og þó aS bláfátækir
menn væru svo miklir leikvinir,
aS þeir gætu ekki stilt sig um aS
fara í leikhúsiS til aS sjá öll leik-
ritin einu sinni, þá gætu þeir
veitt sér þá skemtun fyrir 3—4
krónur, og þeir eru sem betur fer
fáir, sem ekki hafa ráS á því.
0g þó aS til væri dæmi til þess,
aS menn hefSu selt af sér skyrt-
una, til þess aS komast í leik-
húsiS, sem ég held aS sé ekki
annaS en kirkjuleg þjóSsaga, þá
get ég þó ekki fallist á aS rétt
væri þess vegna aS svifta þá
skemtun, sem sem ráS hafa á aS
veita sér hana, ef skemtunin er
góS. — Og alveg tilgangslaust
væri aS fœkka þessum skemtun-
um, því þá væri mönnum þó gef-
iS tækifæri til aS selja af sér skyrt-
urnar.
Eg held aS síra Ólafur misskilji
rnig viljandi, ]regar hann leiSir
þaS út úr orSum mínum, aS ekki
sé unt aS banna framkvæmd á
held aS hann misskifji þaS óvart,
aS þaS aS svifta LeikfélagiS styrk
væri sama sem aS hefta sýningar
þess.
Ég kastaSi fram þeirri spurn-
ingu, hvort þaS væri ekki undar-
legt, aS banna framkvæmd á þvi,
sem fé væri veitt til. — MeS
þessu átti ég viS þaS, aS þaS sem
fé væri veitt til, lilyti aS vera álit-
iS nytsamt eSa horfa til þjóSþrifa
á einhvern hátt, og ég geri ráð
fyrir að sira Ó. hafi ekki greitt
atkvæði með öðrum fjárveitingum,
er hann sat á þingi, en þeim,
sem verja átti til slíkra fram-
kvæmda. — Bæjarstjórnin hérna
hefir þá einnig margsinnis dæmt
verk Leikfélagsins nytsemdarstarf.
Slík störf þykir mér óviðeigandi
að banna eða leggja haft á fram-
kvæmdir þeirra, án tillits til þess,
hvort unt er að banna þau.
Það er rétt, að bæjarstjórnin
hérna I Reykjavík getur svift Leik-
félagið öllum styrk. En félagið
getur leikið jafn oft fyrir því. En
það getur þá ekki vandað eins
til sýninganna.
ÞaS getur vel verið, að á þing-
menskutímum síra Ó. hafi þing-
menn veitt slyrkinn með hangandi
hendi og hálfnauðugir, þó ég sjái
raunar ekki, hversvegna þeir hafa
þá verið að því. Þvi að það vita
allir, aS að Leikfélaginu hafa ekki
staSið þeir menn, sem völd höfðu
eða þingmenn þurftu að skríða
fyrir. — En hvað sem þvi líður,
þá get ég fullvissað sira Ó. um
að svo er það ekki nú. Þing-
menn álíta að Leikfélagið inni af
hendi starf, sem sé þjóðinni til
uppbyggingar og þess vegna styðja
þeir það, Og sama sinnis er
bæjarstjórn Reykjavíkur.
Hvað annað ætti þeim að ganga
til?
Af því sem að framan er ritað
ætti það að vera öllum Ijóst, að
fækkun eða afnám leiksýninga
Leikfélagsins er þýðingarlaus dýr-
tíðarráðstöfun, vegna þess hve
lítið fé getur verið um að ræða,
að fátæklingar eyði í þær, en auk
þessa óviðeigandi og skrælingja-
legt að hefta eða banna slíkar
sýningar, eins og það væri óvið-
eigandi og skrælingjalegt að banna
eða hefta útgáfu og sölu góðra
bóka vegna dýrtíðarinnar, þó að
það sé vitanlegt að margur mað-
urínn vinnur það til að knappa
við sig föt og fæði til þess að
geta keypt góðar bækur.
Eg skal að endingu fullvissa
síra Ólaf um að Leikfélagið mun
í vetur reyna að halda eins marg-
ar sýningar og að undanförnu,
bæjarbúum til skemtunar, en það
vonast til þess að bæjarstjórnin
geri sig ekki seka um þann smá-
sálarskap, að spilla skemtuninni
með því að svifta félagið þessum
styrk, sem bæinn munar ekkert
um. J M.
Pokinn af
nýjum kartöflum
er nú seldur á ki’. 5,90
í verzluninni
á Frakkastíg 7.
Sfmi 286
Saltaður
ílskur
fæst nú í verzluuiuni
á Frakkastig 7.
Sími 286.
Eg undirritaður hefi opnað
s&ösmíðavinnustofu á
Bergstaðastuæti 19.
Öll vinna er leyst af hendi fljótt
og vel.
Reykjavík 12. okt. 1915.
Virðingarfylst
GUÐM. JÓNSSON.
Verzlið við þá sem
auglýsa i Vísi.
Allskonar blómlaakar
og
blómlauksskálar
er nú þegar komið til
Marie Hansen
Bankastræti 14.
SigurinnviðMarne.
5. sept. fyrir heilu ári höfðu
herir Frakka verið á undanhaldi
síðan 23. ágúst, eftir óhapp aðal-
árásarinnar, sem var hafin 21.
ágúst, og hörfað undan suður fyrir
Marne og Argonne.
Aðalherlína þeirra lá milli Par-
isar og Verdun. Hægri herarm-
urinn myndaði einskonar hliðar-
línu í Lorraine, sem lá trá Ver-
dun til Vogesafjallanna um Nancy.
Belgíski herinn hafði dregið sig í
hlé til hinna víggirtu stöðva hjá
Antwerpen. Enski herinn var yz.t
vinstra megin í frönsku herlinunni
næst París og fyrir sunnan Meaux.
Þýzku herirnir, sem óðir voru
af hinni ákaflegu framsókn, fullir
sigurgleði og hroka, ruddust til
J-’arisar, sem franska stjóruin hafði
nýlega yfirgefiö. Þýzku herfor-