Vísir - 31.12.1915, Page 3

V ÍSIR
§awUas ^újjfcwaa s\tvotv o$ feampav\t\ S\mv
Kirkju-Gonsert
Eggerts og Þórarins verður endurtekínn með
mjög breyttu prógrammi
á annan í Nýári í Dómkirkjunni kl- SVs-
Aðgangur 50 aurar.*
S\á jVótuaucV^suigav.
PRJÓNÁTUSKUR
kaupir liæsta verði gegn
peningum út .1 liöneL
Kristián Jónsson,
Sími 286.
Frakkastíg 7.
NIÐUBSOÐID
Fiskmeti
Orœnmeti
Kjöt
Ávextir
Súpur
n óg úr að veija
í N ý h ö f n.
Skmt^vújur
útual.
Sturla Jónsson.
sogmenn
Oddur Gíslason
yfirréttarmélaflutningsmafiur,
Laufásvegi 22.
Venjulega heima ki. 11-12 og 4-5.
Simi 21
Bogi Brynjólfsson
yfirrjettarmálaflutningsmaður.
Skrifstofa Aðalstræti 6 (uppi.)
Skrifstofu tími frá kl. 12-1 og 4-6 h.e*
Talsfml 250.
^ Vátryggi ngar, J|
V átryggið tafalaust gegn eldi
i vörur og húsmuni hjá The Brit-
í ish Dominion General Insu
ance Co. Ltd.
Aðalumboðsm. Q. Gfsason
a
Sæ- 'og stríðsvátrygglng
Det kgl. oktr. Söassurance Komp.
Miðstræti 6. Tals. 254.
A. V. TULINIUS.
j / íeIi n bcístraöur fyrir fsland
Póiur Magnússon yfirdómslögmaður, Grundarstíg 4. Sími 533 Cigarettur
Heima kl. 5—6. mesi úrval í
§<end\B auc^s\t\$at Lanflstjörnunni
Um&wtega. Prentsmiðja Þ. Þ. Clementz.

3t^á\s-\)\t\útat \ £.at\ú$VVóttuxt\t\\, ,j
Trygð og slægð.
Eftir
Guy Bootby.
14
Frh.
— Eg þarf að fá þig til að
vera hjá mér.
— Eg get ekki hugsað mér
neitt sem eg gerði með betra geði,
sagði Jlmmy. Eg er orðinn þreyttur
á sjálfum mér. En í alvöru sagt.
hvað er það sem að er?
— Líttu út um gluggann, svar-
aði Browne, sérðu þokuna?
— Eg hefi ekki aðeins séð hana
heldur hefi eg gleypt hana í tunnu-
tali, svaraði Foote. Eg var í kvöld-
boði hjá Verney í Arlingtonstræti
og eg þurfti bókstaflega að éta
mig áfram til að komast hingað.
En segðu mér, hvernig stendur á
því að veðrið getur gert þér gramt
í geði fyrst þú varst svo vitlaus
að fara frá Cairo til London í
marsmánuði. Þá sé eg ekki að þú
hafir nokkurn rélt til þess að
kvarla. Eg viidi bara óska, að for-
lögin hefðu hagað því þannig, að
eg hefði verið í þínum sporum.
— Ef svo hefði verið, hvert
myndirðu þá fara og hvað myndiröu
gera?
— Eg myndi fam um allan
heiminn, og gera alla skapaða hluti.
Það er ekki svo vitlaust sem Bard
segir, að þeim séu allir vegir færir,
sem hafi peninga í vasanum.
Ef það er ekkert annað sem að
er þá er hægt að laga það í snatri,
sagði Browne. Heyrðu, Jimmy, þú
hefir ekkert að gera og eg hefi
ennþá minna að gera. Hvað seg-
irðu um það, að við skreppum
eitthvað út í heiminn, Hvert
finst þér að við ættum helst að
fara, til Parísar, Suður-Frakklands,
Egyptalands, Algier eða eitthvað
ar.nað, alveg er mér sama.
— Eg held mér líki Algier einna
besi, sagði Jimmy, Eg geri ráð fyrir,
að þú munir ætla sjóleiðina, og eg
er þinn hlýðinn og hollur þjónn.
Eg skal gera alt, sem þú segir
mér.
Svo veifaði hann hendinni til
veðurandstygðarinnar fyrir utan og
sagði: Verið þið sælar, þoka, rign-
ing og hríð, nú skuluð þið ekki
ergja mig lengur.
— Þá er alt í lagi, sagði Browne
um leið og hann stóð upp og
gekk að ofninum. Eg ætla að síma
til Mason og biðja hann að hafa
tilbúna skútuna í Plymouth annað
kvöld. Eg ráðlegg þér að hafa eitt-
hvað hressandi með þér, því að
það er ekki ólíklegt að við fáum
hann kaldan út sundið og yfir fló-
ann um þetta leyti árs, en eftir
vikutíma skulum við verða komnir
til heitari landa. Nú veið eg að
fara af slað, við eigum víst ekki
samleið.
— Kæri vinur, sagði Jimmyog
hnepti að sér frakkanum og lét á
sig hattinn, rnín leið er altaf þín
leiö, ætlarðu að ganga eða aka?
— Eg ætla að ganga, svaraði
Browne. Það er lííið gaman að aka
í vagni í svona veðri, ef þú ert
tilbúinn, þá komdu með mér.
Þeir fóru út úr klúbbnum og
getigu saman eftir Pail Mall, þá
yfir Waterlootorgiö í áttina til Pic-
cadilly. Þokan var þar ennþá þykk-
ari en annars staðar og hver buð-
argluggi var uppljómaður til þess,
að eitthvað sæist af vörum.
— Meðal annara orða, Browne,
eg veit af nokkru, sem eg vildi
gjarna sýna þér, sagði Foote þegar
þeir gengu yfir Karlsstræti. Þér
gæti ef til vill þótt gaman að þvf.
— Hvað er það? spurði Browne.
Ný tegund af vindlingum, eða eitt-
hvað annað enn skemtilegra?
— Míklu betra en það, sagði
félagi hans. Og nú gekk hann
frarn fyrir einn búðargluggann, þar
sem sýnd voru ýmis konar lista-
verk. Meðal annars, sem þar var,
var málverk, og Browne fanst
hjartað stöövast í brjósti sér þegar
hann leit á það. Það var mynd af
staðnum, þar sem hann hafði bjarg-
að Katherine Petrowitch sjö mán-
uðurn áður. Myndin var ágætlega
gerð.
— Þetta er ekki svo illa máiað,
sagöi Foote þegar Browne hafði
horft á myndina stundarkorn. Ef
eg ætti peninga — En hvað geng-
ur á, gamli?