Vísir - 02.01.1916, Page 2

V ÍSIR
3. janúar verður Vöruhúsið lokað vegna vöru-uppíalningan
ViSIR
Afgreiösla blaðsins á Hótel
Island er opin frá kl. 8—8 á hverj-
um degi,
Inngangur frá Vallarstræti.
Skrifstofa á sama stað, inng. frá
A.öalstr. — Ritstjórinn til viðtals frá
ki. 1-3.
Sími 400.— P. O. Box 367.
ÍDútiti, ^
j gufuhreinsað, lyktarlaust.
1 Tilbúinn Sængurfatnaður.

Frá Isonzo.
fatt heyrist frá ítölum og finst
mörgum sem þeir muni hafast Iítt
aö. Þeir hafa nú barist við Austur-
ríkismenn við Isonzo-fljótið í marga
mánuði, en Iítið unnið á. En var-
lega skyldu menn fara í því, að
bregða þeim um dáðleysi, því þess
ber að gæta, aö þeir sem sækja eiga
fram, verða að leggja feiknamikið í
sölurnar til að vinna lítið eitt á.
Ætti mönnum að vera það Ijóst af
því, hve litlar breytingar hafa orðið
á vígstöðvunum í Frakklandi nú um
langan tíma, og efast þó engínn utn,
að þar hafa báðir partar fullan hug
4 því að yfirbuga mótstöðumenn-
Íná.
Þýska blaðið Lokal-Anzeiger hefir
það eftir liðsforingja einum hlut-
lausrar þjóðar, sem komist hafði til
fremstu varnarlínu Austurríkismanna
við Isonzo, að orustur þær er hann
haföi verið viðstaddur þar, liafi ver-
ið ógurlegri en unt sé að hugsa
sér. Þar er barist nótt og dag.
ítalir fórna þúsundum á þúsundir
ofan í stöðugum æðisgengnum á-
hlaupum. — Kvöld eitt var tilkynt
að fjórar þúsunair dauðra og særðra
ítala Iægju rétt fyrir framan stöðvar
tveggja herfylkja. Liðsforingjar fóru
til vetvangs og sáu líkin í hrúgum
í nokkurra faðma fjarlægð frá stöðv-
um Austurríkismanna. Loftið var
mettað af viðbjóðslegri rotnunar-
fýlu. Hermennirnir forðuðust að
tala til þess að komast hjá því að
opna munninn í þessu andstyggi-
lega andrúmslofti. btunur hinna
særðu heyrðust, en hjúkrunarliðið
þorði ekki að fara þeim til hjálpar
gegn stórskotahríð ílala.
Hið hræðilegasta af öi!u hafði
þó verið að sjá það, þegar sprengi*
kúlum ífala, sem ekki náðu yfir í
skotgrafir Austurríkismanna laust nið-
ur í þessa kös af særðum og dauð-
um mönnurn.
NagSaþjöiIo.
Þessi einkennilega smásaga er sögð
í þýsku blaði:
Ófriðurinn breytir skoðunum
manna á ýmsum hlutum. Her-
manni einum, sem kom særður heim
af vígvellinum, segist svo frá, að
hann hafi allaf haft óbeit á nagla-
þjölum og talið notkun hennar hinn
argasta uppskafningshátt. Kvaðst
hafa haft óbeit á mönnum, sem
ekki hefði annað með tímann að
gera en að sverfa neglur sínar. En
nú væri skoðun hans á þessu orðin
gerbreytl; það atvikaðist þannig:
Herfylkið sem hann var í, var
statt í skógi einum og hafði verið
skipað að halda kyrru fyrir, þar
til aðrar skipanir væru gefnar. Er
það all-hörð skipun þegar svo stend-
ur á, að orustan geisar utan við
skóginn.
Timinn líður, Herfylkiö liggur
á jörðinni reiðubúið til að gera á-
hlaup. öamlir trjástofnar klofna og
sundurskoínar greinar falla til jarðar.
En herfylkið hreyfirsig ekkí. Sprengi-
kúiurnar nálgast. Hermennirnir víkja
sér undan, þegar þeir sjá trjástofn
vera að falla. Það er allt og sumt.
Skipun herforingjans gefur þeim
ekki meira svigrúm. Hermenn og
fallnir trjástofnar liggja þarna hlið
við hlið. Kúlnaélið þéttLt. Við
og við heyrast stunur og hljóð frá
mönnum, sem hafa særst. En það
breytir engu: Liggið kyrrir og bíðið
óvinanna, þannig hljóðar skipunin.
Enn syrtir kúlnajelið. Liðsfor-
inginn fer alt í einu að leita ívasa
sínum. Að hverju skyldi hann vera
i að leita. Allir horfa á hann. Þá
tekur hann að ganga á milii manna,
eins og ekkert sé um að vera, gerir
að gamni sínu og — sverfir negl-
ur sínar með dálíiilli naglaþjöl. —
Herrnennirnir trúa varla þó þeir
sjái; Hann horfist þarna í augu
við dauðann, þessi ungi spjátrungur
og sverfur neglur sínar! Jæja, það
tekur því þá ekki fyrir okkur hina,
t
| að vera hræddir. Það er ótrúlegt,
hverju svona vesöl naglaþjöl getur
komið til vegar í ófriði. Taugarn-
ar sem titruðu af spenningi verða
rólegar, æðisgiampinn hverfur úr
augunum. Og þó að járn- og tré-
bútar fljúgi um loftið yfir höfðum
þeirra, Iiggja hermennirnir kyrrir og
hlýða skipuninni um að bíða óvin-
anna.
Loks er fótgöngulið óvinanna
orðið þess fulltrúa, að allt kvikt hafi
flúið úr skóginum undan hinni ægi-
legu sprengikúlnahríð. Það heldur
óhikað inn í skóginn, en þar tekur
þá heríylkið þrautseiga á móti því
með ákafri drepandi skothríð.
Svíar og Bretar
-:o:-
Póstflutningar Svía teptir.
Norsk blöð frá 17. og 18. des.
segja þau tíðindi, að pakkapóstur,
sem skipið »Ólafur helgi« hafði
ineðferðis frá Bandaríkjunuin til Sví-
þjóðar í desembermánuði hafi verið
tekinn úr skipinu í Kirkwall og
haldið þar eftir. Einnig hafa Bretar
lagt hald á pakkapóst, sem eim-
skipiö »Stockholm« hafði meðferð-
is frá Svíþjóð til Bandaríkjanna.
Þ. 16. des. var það samþykt í
ríkisráði Svía, að mótmæla þessum
aðförurr. Breta kröftuglega, að gera
stjórn Bandaríkjanna viðvart um,
hvar komið væri og að ráða yfir-
pósfstjóininni til að kyrsetja vörur
sem sendar væru í pakkapósti til
Englands eða þaðan um Svíþjóð.
Svíar kyrsetja enskar póstsend-
ingar til Rússlands.
Svíar láta verk fylgja orðum) og
sýna að þeim er full alvara að þola
ekki þennan yfirgang Breta. Pakka-
póstur, sem sendur er frá Rúss-
landi til Englands er lítils virði.
En frá Englandi eru sendar ýmsar
vörur í pakkapósti fil Rússlands
um Svíþjóð, jafnvel 100 þús. pakkar
á mánuði. Svíar hafa áður neitað
gegnflutningi á bannvörum og eru
sendingarnar því nokkru færri nú,
en mikið er þó sent enn. Og þelta
svar Svía verður Bretum því all-
bagaiegt. Pakkapósturinn til Eng-
lands er ætíð sendur um Oauta-
borg, en frá Englandi venjulega
um Noreg, og eru það um 1 000
pakkar daglega. — En samkvæmt
úrskurði konungsins hefir póststjórn-
in fuit vald til að kyrsetja allan
enskán pakkapóst, þó að hann komi
um Noreg eða Danmörku,
lýtt þýskt lán
Ríkisþingið þýska hefir veitt rík-
iskanslaranum heimild til að taka
nýtt ríkislán að upphæð 10 miljaröa
rnarka.
T I L MINNIS:
Baðhúsið opið v, d. 8-8, Id.kv. til 11
Borgarst.skrifit. í brunastöð opín v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbanki opinn 10-4.
K, F. U. M. Alm. samk.sunnd.8V2 slðd
Landakotsspít. Sjúkravitj.tími kl, 11-1.
Landsbankinn 10-3, Bankastjórn til við-
tals 10-12
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Landssíminn opinn v. d, daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og4-7
Nátturugripasafnið opið ll/a-2Va siðd.
Pósthúsið opið v. d. 9-7, sunnd. 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-t>.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vifilsstaðahælið. Hcimsóknart'mi 12-1
Þjóðmenjasafnið opið sd. þd. fmd. 12-2
Ókeypis lækning háskólans
Kirkjustræti 12:
Alm. lækningar á þriðjud. og föstud.
kl. 12—1.
Eyrna-, nef- og hálslækningar á föstud.
kl. 2-3.
Tannlækningar á þriðjud. kl. 2—3.
Augnlækningar í Lækjargötu 2 á mið-
vikud. kl. 2—3.
Hindenburg
um ófriðinn.
Paul Goldman fréttaritari Neue
Freie Presse í Wien hefir í því
blaði birt viötai, sem hann hefirátt
við Hindenburg hershöfðingja. Hin-
denburg sagði:
Fjandmenn vorir vilja ekki semja
frið enn þá. Þeir eru ekki orðnir
nógu meyrir. Vér veröum að þrengja
betur að þeim, úr því að þeir vilja
ekki viðurkenna fyrri sigra vora,
En það er undarlegt að engin þess-
ara þjóða virðist taka eftir því, að
þær eru að eins aö fórna sjálfum
sér fyrir Englendinga. En markmið
vort er ekki að eins að halda í
horfinu, heldur að vinna sigur. Hern-
aðarlega er afstaða vor hin ákjós-
anlegasta. Um hergögn Rússa sagði
Hindenburg: Með varaliði því, sem
Rússar nú hafa boðið út, geta þeir
að eins fyllt skörðin í fylkingum
sfnum, en ekki myndað neinar nýj-
ar. Það er helber fyrirsláttur, er
Rússar kenna ósigra sína hergagna-
skorti. í Kowno fundum vér skot-
færi í lirúgum. Þar var það ekkert
annað en spilling hersins, sem olli
uppgjöf borgarinnar. Hindenburg
minntist hersveita Austurríkismanna
með hjartnæmum orðum, og kvað
það mundu gleðja sig óuniræðilega
mikið, ef ítalir biðu eftirminnilegan
ósigur fyrir þeim. Að endingu
sagði hann: »Ófriður þessi skal
ekki til Iykta Ieiddur fyr en þeir
þrír aðitar, sem fyrst og fremst eiga
sökina, England, Serbía og ítalia
hafa fengið réltláta refsingu«.