Vísir - 02.01.1916, Blaðsíða 3

VÍSIR
5kef&\! Sawitas sikow o§ &ampav\t\ S\m\ \%§
ÍJJSKtí
Pt
m
m
þöklc fyrir viðskiftin.

Versi. vFrón“.
Árni Einarsson
SJ
PRJÓNATUSKUR
kaupir hæsta verði gegn
peningum út 1 hönd.
Kristján Jónsson,
Sími 286,
Frakkastíg 7.
Drekkið
CARLSBERG
PILSNER
Heimsins bestu óáfengu
drykkir.
Fási alstaðar
Aðalumboð fyrír ísland:
Nathan & Olsen
sógmenn
Oddur Gíslason
yfirréttarmálaflutnlngsmafiur,
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5.
Sími 21
Bogi Brynjólfsson
yfirrjettarmálaflutningsmaður.
Skxifstofa Aðalstræti 6 (uppi.)
Skrifstofu tími frá kl.12-1 og 4-6 h.e'
Taisfmi 250.
Pétur Magnússon
yflrdómslðgmaður,
Grundarstíg 4. Sími 533
Heima kl. 5—6.
t\mante$a.
Vátryggingar, J
Vátryggið tafalaust gegn eldi
vörur og húsmuni hjá The Brit-
ish Dominion General Insu
j ance Co. Ltd.
Aðaluniboðsm. G. Gísason
Sæ- og strfðsvátrygging
Det kgi. oktr. Söassurance Komp.
", Miðstræti 6. Tals. 254.
A. V. TULINfUS.
A ealimtcðsmafur iyrir fsbttí
Cigarettur
mest úrvai í
Lanflstjörnunni
Prentsmiðja P. P. Clementz.
Trygð og slægð,
Eftir
Guy Boothby.
15 ---
Frh.
— Þú ert fölur eins og nár, eins
og þú hefðir séð draug. Er nokk-
uð að þér?
— Ekki vitund, sagi Browne.
Það er þokan, sem gerir það.
Hann gat ekki um það, að hann
hefði séð nafn málarans í horninu
á myndinni, og að það var sama
nafnið, sem um niarga mánuði
hafði hljómað í eyrum hans.
— Viitu bíða eftir mér eilt
augnablik? sagði hann. Eg ætla
að skreppa inn í búðina og spyrja
um myndina.
— Eg skal bíða, sagði Jimmy.
Browne fór undir eins inn og
slcildi félaga sinn eftir á gangstétt-
inni. Það vildi svo til, að hann var
kunnugur í búðinni og þekti kaup-
manninn vel. Myndin var undir
eins tekin úr glugganum og hon-
um sýnd hún.
— Þetta er ákaflega vel gert,
eins og þér sjáið, sagði búðar-
maðurinn, um leið og hann iét
rafmagnsljósið falla á myndina.
Unga stúlkan, sem málaði það, er
á góðum vegi með að verða fræg.
Annars er þetta fyrsta myndin, sem
vér höfum fengið frá henni, hér í
London. En málverkasatar á megin-
Iandinu fullvissa okkur um, að
myndir hennar seljist vel.
— Eg trúi þvi vel, sagði Browne.
Þetta er ágætlega málað. Þér getið
sent það heim til rnín.
— Þakka yður fyrir, herra minn!
Eg má, ef til vill sýna yður fleiri
málverk. Við höfum fengið tals-
vert síðan að þér heimsóttuð oss
seinast.
— Nei, þakka yður fyrir, svar-
aði Browne. Eg leit einungis inn
til þess að spyrjast fyrir um, hvort
þér gætuð sagt mér, hvar þessi
unga stúlka ætti heima. Eg hitti
hana í Noregi fyrir nokkrum mán-
uðum.
— Eg hafði enga hugmynd um,
að þið væruð kunnug. Þér vitið,
ef til vill, að hún er í London,
sem stendur. Hún sýndi mér þá
velvild, að koma hér í búðina í
mcrgun.
— Það var ágætt, sagði Biowne.
Þá hljótið þér að geta látið mig
vita, hvar hún á heirna.
— Eg skal gera það undir eins,
sagði maðurinn,; ef þér viljið bíða
eitt augnablik, meðan eg skrifa það.
Hann fór inn í herbergið inn af
búðinni. Browne var eftir og glápti
á mátverkið, eins og þetta væri í
fyrsta skifti, sem Iiann hefði séð
málaða mynd. Og hann hafði ekki
minstu hugmynd um, að hann
væri staddur í búð í London, né
heldur heyrði haun vagnaskröltið
fyrir utan. Hatm sá í anda snar-
brött fjöllin í Noregi. Það var
þoka og regn umhverfis liann.
Hatin var að reyna að komast fyrir,
hvaðan neyðarópið kæmi. Alt í
einu birti upp þokuna. Þá sá hann
yndislegasta og kvenlegasta and-
litið, sem hann hafði augum litið.
Hann var svo niður sokkinn í hugs-
anir sínar, að hann vissi varla af
því, þegar kaupniaðurinn kom og
réttir honum blað, sem skrifað var
á: Utigfrú Katherine Petrowitch,
43 German Park Road West.
— Þarna á hún heima, herra
ntinn, sagði maðurinn. Ef það
gæti orðið yður til nokkurs hægð-
arauka, þá væri mér stærsta ánægja
að því að skrifa ungfrúntti, og
segja henni, að þér hefðuð keypt
myndina hettnar og óskuðuð eftir
þvf, að hún heinisækti yður.
— Eg verð að biðja yður um-
fram alla muni að gera það ekki,
sagði Browne, með mesta alvöru-
svip. Og eg bið yður umfrant alla
muni, að nefna ntig ekki á nafn
við hana.
Kaupmaðurinn varð steinhissa.
Svo sagði hann: Auðvitað deffur
mér ekki í hug að minnast á yður,
ef þér óskið þess ekki. En eg héit,
af því að þér eruð svo mtkill lista-
vinur og hafið keypt þetta málverk,
að yður, ef til vill, þætii gaman
að fá tækifæri til að hjálpa ung-
frúnni.