Vísir - 11.04.1916, Blaðsíða 2

VÍSIR
VISIR
A f g r e 1 ð s 1 a blaðsins á Hótel
Island er opin irá kl. 8—8 á hverj-
um degi,
Inngangur frá Vallarstræti.
Skrífstofa á sama stað, inng. frá
Aöalstr. — Ritstjórínn til viðtals frá
W. 3-4.
Sími 400.— P. O. Box 367.
Morgunkjólar. Svuntur. Kvenn
& Telpukápur. Barnakjólar.
Álnavara. Cheviot.Silki. Slifsi o.fl
Saumastofan á Laugavegi 24
Eg veit ekki hvort það á að
vera útrætt mál, úr því búið er
að samþykkja kaupin í bæjar-
stjórninni. En eg get þó ekki
látið hjá líða að segja um þau
nokkur orð.
Það er mikið látið af því af
þeim mönnum, sem kaupunum
fylgja að verðið sé lágt, 38 þús.
krónur. En það held eg þó að
orki tvímælis.
Húsið er bygt 1902—3 og til
byggingarinnar var notaður viður
úr gömlu frönsku húsunum og
þessháttar efni, tínt úr öllum átt-
um. Enda er það mál þeirra
manna, sem til þekkja, að húsið
hafi verið illa bygt í upphafi. Til
brunabóta var það virt árið 1903
á kr. 37693. Kunnugur maður,
sem átt hefir húsið um tíma, hefir
sagt mér að þegar hann seldi
það hafi öll eldfœri í því verið
ónýt, og hélt hannað lítið hefði
verið úr því bætt síðan. Húsið
hefir gengið kaupum og sölum
undanfarin ár fyrir 25—30 þús.
krónur, og virðist svo sem eig-
endurnir hafi orðið fegnir að
sleppa við það sem fyrst.
Því má hver trúa sem vill og
getur að nauðsynlegar aðgerðir
á húsinu kosti ekki meira en
4—5 þúsund krónur, er það
hefir staðið svo að segja óum-
hirt í 14 ár, þarf að endurnýja
ðll eldfæri í því, steypa gólf í
kjallarann og breyta stigum, auk
als annars sem gera þarf við. En
látum svo vera. Það skiftir minstu
hvort aðgerðin kostar 5 eða 8
þús. krónur, ef hægt væri að
gera húsið að góðu húsi fyrir
það verð, — En eg tel litla von
til þess að húsið geti »rentað.«
sig og borgað viðhald þegar það
er keypt fyrir 43 þús. kr., úr því
að það var ekki eigandi fyrir fá-
um árum fyrir 30 þúsundir.
Það géfur af sér 10 %, segir
bæjarstjórnin. t>á hlýtur öllu að
vera borgið! En hugsum okk-
ur húshjall sem fyrirsjáanlegt er
að ekki getur staðið Iengur 2—3
ár. — Hver mundi vilja kaupa
hann fyrir 40 þús. krónur, þó
að hægt vœri. að hafa upp úr
honum 4000 kr. á ári í þessi
2—3 ár með okur leigu ?J —
Nei, 10 % leiga sannar ekkert
gæði kaupanna, alt er undir því
komið í hvaða ástandi húsið er.
En þó undarlegt sé, þá hefir
bæjarstjórnin samþykt kaupin án
þess að hægt sé að segja að
hún hafi hugmynd um í hvaða
, ástandi húsið er. Bæjarfulltrú-
arnir giskuðu á að aðgerðir á því
myndu kosta 3—8 þús. krónur,
en þeir v i s s u ekkert um það.
Og því síður vissu þeir hvernig
ásigkomulag hússins er, hvað
líklegt er að þurfi að kosta til
árlegs viðhalds á því — hvort
húsið er meira eða minna fúið,
eða aðrir slíkir gallar á því.
Bæjarstjórnin hefir sem sé af-
ráðið að kaupa húsið án þess
að láta fara fram nokkra nákvæma
skoðun á því.
Enginn einstakur maður mundi
láta sér detta í hug að kaupa
þannig í blindni. Og vafalaust
hefði enginn bæjarfúlltrúanna gert
kaup fyrir sjálfan sig á þann hátt.
Eg var einu sinni að hugsa
um að kaupa hús eitt hér í bœn-
um, sem var upphaflega all-vel
bygt, en hafði verið vanhirt í
nokkur ár. Eg reiknaði út hvað
það mætti kosta og tók til greina
þær aðgerðir sem sjáanlega þurfti
og lagði niður fyrir mér hve há-
ar procentur eg þyrfti að hafa
upp úr húsinu. Eg fékk smið til
að skoða það fyrir mig og hann
benti mér á hvað gera þyrfti við
og hvað það mundi kosta. —
»En svo getur verið fúi hérna í
suðurhliðinni og vesturstafnin-
um, þó að það sjáist ekki«, sagði
hann. — Það varð ekkert úr því
að eg keypti þetta hús, en sá
sem keypti komst vð raun um
að suðurhliðin og vesturstafninn
voru fúin. Húsið var alt járn-
klœtt, en vegna þess að illa var
búið um glngga hafði það fúnað.
Hefir bæjarstjórnin Iátið rann-
saka vesturhliðina á Bjarnaborg?
Eru líkur til þess að fúi sé í
henni?
Af umræðum þeim frá bœjar-
stjórnarfundinum sem birtar voru
í Vísi verður ekki séð að neinn
bæjarfulltrúanna hafi dottið þessi
möguleiki í hug, og því síður
að það hafi verið rannsakað. — |
Er nú »forsvaran!egt< af bæj-
stjórninni að samþykkja og full- i
gera kaup á þessu húsi, sem
vitanlega hefir verið í megnustu
vanhirðu um fleiri ár, án þess
að láta fara fram nákvæma skóð-
un á því og láta gera nákvæma
áætlun um nauðsynlegar aðgerðir.
O r.
Draumur,
NiðurJ.
Nú fór eg að horfa um húsið og
sá eg þá aö inn við gaflinn voru allir
í hvítum klæðum. Ljósbirta var
mikil og fögur, sem lýsti mjög vel
upp húsið, einkum inst, en smádofn-
aði eftir því sem nær dyrunum dró.
Og þar sem eg og þeir sem sátu
næst mér, vorum i hálfgerðu myrkri.
Þar var heldur ekkert á boröum, ut-
an brauðskorpur og vatn að mér
sýndist. En ínnar á borðinu sá eg
að var alskyns sælgæti af ýmsum
réttum og blómum. Nú fór eg aö
lita á seðla þá er menn höfðu í
höndunum. Fyrst hjá þeim með
hattinn, því hann hélt sínum seöli
á bak við síg, svo eg sá vel á hann.
Á honum sá eg að stóð: »Þú varst
settur í hátt embætti og áttir að
gera tnikið gott, hafðir bæði góða
andlega hæfileika og veraldar auð.
En varst drykkfeldur og breyttir
illa, Haföir af öllum, sérstaklega fá-
T I L MINNIS:
Baöhúsið opiö v. d. 8-8, Id.kv. íi) II
Borgarst.skrif.jt. í brunastöð opín v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbanki opinn 10-4.
K. F. U. M. Alm. samk. sunnd. 81/, síðd
Landakotsspít. Sjúkravitj.tími kl. 11-1.
Landsbankinn 10-3. Bankastjórn til við-
tals 10-12
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Landsslminn opinn v. d. daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og4-7
Náttúrugripasafnið opið U/,-21/, siðd.
Pósthúsið opið v. d. 9-7, sunnd. 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-6;
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vífilsstaðahælið. Hcimsóknartími 12-1
Þjóðmenjasafnið opið sd. þd. fmd. 12-2
Ókeypis lækning háskólans
Kirkjustræti 12:
Alm. lækningar á þriðjud. og föstud.
kl. 12-l.H
Eyrn'a-, nef- og hálsiækningar á föstud.
kl. 2—3.
Tannlækningar á þriðjud. kl. 2—3.
Augnlækningar í Lækjargötu 2 á mið-
yikud. kl. 2—3.
Landsféhirðir kl. 10—2 og 5-6.
Brjóstsykurinn og sœtindin
hans Blöndahls, áreiðanlega
Ijúfengust og best.
Sjálfs sín vegna heimta allir
sœtindavinir af kaupmanni sinum
brjöstsykur úr verksmlðjunni í
Lækjargötu 6 Pvík.
Menihol best gegn
hœsi og brjóstkvefi
No. 77 (brendur),
hinn þjóðarfrægr
tækum, en þegar þú varst ungling-
ur, þá hjálpaðirðu barni munaöar-
lausu, og fyrir það færðu að korna
inn. Líkt þessu sá eg á mörgum
öðrum seðlum, sem kringum mig
voru. En á meðan eg var úti, sá
eg ekkert hvað á seðlunum var, þó
eg liti á þá, og þess vegna leit eg
ekki á minn. Nú fór eg að líla
eftir hvað á honum stóð. Þaö var
þetta: »Þú varst altaf fátækur, en
þú gast gert fátækum meira gott
en þú gerðir. Samt færðu að
fara ■ inn.« Um þetta leyti sá eg
stúlKu um 10—12 ára gamla koma
inn, mjög háa. Hún var illa til
fara og veikluleg og hún hélt seðl-
inum yfir öxlinni. Á honum stóð:
»Þý varst fátæk og veik, en gerðir
öllum gott sem þú gast, og fyrir
það áttu að fara inn að háborðinu«.
Eg sá að hún var að leifa að ein-
hverju innan um fólkið, þar til hún
fann aldraða konu, sem eg þóttist
vita að væri móðir hennar. Á henn-
ar seðli var hér um bil hið sama.
Að lítilli stundu liðinni sá eg þær
báðar við háborðið í hvítum skrúða.
Því þótt langt væri inn að gaflin-
um, gat eg eins yel greint andlit
manna sem þar voru, og þeirra sem
nær mér voru. En engan gat eg
reglulega þekt. Enda hefi eg alla
tíð verið ómannglöggur. Allir virt-
ust mér vera fremur unglegir til
að sjá. Maður var á gangi um
salinn til og frá, og virtist mér
hann vera að líta eftir að alt væri
í röð og reglu. Eg spurði hann
um ýmislegt, og meðal annars hvort
frændfólk mitt eða systkini væri
hér ekki. Og sagði hann þau vera
hér. »Því sé eg þau ekki?« sagði
eg. »Þér er ekki leyft það«, segir
hann. »En hvað þýðir þetta alt?«
segi eg. »Þu ættir að skilja það«,
segir hann. Nú datt mér í hug
að líta út. Eg stóð upp og ætl-
aði út. En dyravörðurinn sagði að
eg fengi ekki aö fara út, þvi það
væri svo dimt úti að eg rataði ekki
inn aftur. Eg gerði mig ánægðan
með þaö og settisl aflur niöur, því
mér fanst fara vel um mig, og þótti
mjög skemtilegt að hlíða á manna-
mál og söng innan úr húsinu og
alskyns glaðværð. Þá heyrði0' eg
dyravörðinn kalla: »Það koma inn
stórir hópar af fólki*. Þá varanz-
að innan frá háboröinu með hljóm-
fagurri og þýðri rödd: »Láttu þá
koma inn. Húsiö rúmaralla*. En