Vísir - 17.05.1916, Blaðsíða 2

k
VISIR
A f g r e J ð s I a blaðsins á Hótel
Island er opin frá kl. 8—8 á hverj-
um degi,
Inngangur frá Vallarstræti.
Skrifstofa á sama stað, inng. frá
Aöalstr. — Ritstjórinn til vlðtals frá
kl. 3—4.
Sími 400.— P. O. Box 367.
% —O —
Samúð með bandamönnum.
---- Nl.
Aðaldeiluefnin eru oss nú löngu
kunn. Málstaður Þjóöverja hefir
verið sérstaklega vel útlistaður. Rit-
færustu menn Þjóðveija hafa skýrt
oss frá staöhæfingum Austurrfkis-
manna og Þjóöverja. Fjölda þýzkra
rita hefir verið stráð út um all land,
og oft og tíðum hefir verið mikill
undirróður hér i landi af háifu
Þjóðverja.
Bandaríkjamenn hafa kveðið upp
dóm sinn að vel íhuguðu máli, og
er hann bygður aðallega á ritum
Þjóðverja sjálfra og því sem þeir
halda fram að á milli beri.
Þeir sem undir þetta skjal rita
hafa ekki gleymt þeim mikla skerf
sem Þýzkaland hefír lagt í sameigin-
legan sjóð heimsmenningarinnar.
Vér játum skuld vora við Þýzka-
land. Margir af oss hafa nolið
þýzkrar mentunar, og sumir eru af
þýzkum ættum. En menningin, er
Þjóðverjar hafa lagt svo mikið af
mörkum tii, krefst þess,|að Austur-
ríki og Þýzkaland verði undir í
þessum ófriði. Vér væntum þess,
og erum enda fullvissir um, að svo
muni fara.
Vér lítum svo á, að innrásin í
Belgíu sé glæpur, sem aldrei veröi
afmáður. Hún verður svartur blettur
í sögu Norðurálfunnar. Bandaríkja-
menn mótmæla því hvernig óvinir
yðar hafa svívirt menninguna, og
þeir mótmæla einnig bardagaaöferð
þeirra sem brýtur bæði alþjóðalög
og siðalögmál mannkynsins.
Undir úrslitum þessa ófriðar er
helgi þjóðarsamninga komin, réttur*
smáþjóðanna og það, hvort her-
valdið á áð drotna í heiminum.
Ef friður verður saminn án þess
að Belgir fái aftur sitt eigið Iand
og eigin stjórn, og skaðabætur svo
þeir geti eins og framast er unt,
endurreist bygðir og borgir, sem
lagðar hafa veriö í eyði, og án
þess að rétti'smáþjóðanna sé borg-
ið.' og án þess að skorður séu reist-
ar við þvf að annað eins ófriðar-
bál geti kviknað og það sem nú
gengur, þá yrði slíkur friöur meira
VlSIR
til bölvunar en blessunar fyrir j Tyrkinn, »hafa stofi’að til als-
herjar uppreistar og tekið hönd
um saman við fjandmenn Hálf-
mannkynið.
Vér treystum því aö Belgía og
Serbía rísi aftur úr rústum ef Bret-
land, Frakkland, Ítalía og Rússland
bera sigur úr býtum og að hern-
aöarandinn verði kveöinn niöur.
Þess vegna óskurn vér af heiluni
hug að þessi lönd fái sigur. Undir
því er framtíð menningarinnar kom-
in. —
Frakkar og
• 1
Armeningar.!
í sölum Sorbonneháskólans í
Parísarborg var nýskeð fjölmenn
samkoma og vegleg, en tilefnið
var að votta Armeníu samúð
sína, nú er Rússar höfðu losað
landið úr þrælaklóm Tyjkja. Einn
af tilstofnendum samkomunnar
var rithöfundurinn frœgi, Anatole
France, forseti félags þess, er
styður að vinfengi Frakka við
útlendinga. í ræðu sinni mintist
A. Fr. á guðlausa grimd Tyrkj-
ans og færði þar margt til, m.a.
myrðingarnar alræmdu, er fyrir-
skipaðar voru fyrir 20 árum. í
lok ræðu sinnar fórust honum
svo orð:
------Það er því ekki nema
sjáifsagt, að Frakkar safnist sam-
an til þess að votta þessari þjóð
hátíðlega hollustu sína, einmitt
nú á þessum erfiðu, en háleitu
raunatímum. Vér innum nú hér
af höndum þessa helgu kvöð.
Vér færum Armeníu hér virðing-
arvott, ekki að eins vegna rauna
hennar, sem nú hafa að ágætum
orðið, heldur um fram alt fyrir
það frábæra þolgæði, er hún
hefír sýnt í þeim. Vér dásömum
hana fyrir þá öflugu ást er hún T
i
hefir fengið á menningu vorri— j
því að Armenía er tengd oss '
skyldleikaböndum og hún er
•frömuður latneska andans íAust-
urlöndum, eins og armeniskur
ættjarðarvinur hefir komist að
orði. Saga hennar er í fám orð-
um fþessi: eilíf viðleitni á að
vernda þann fjársjóð, er hún hefir
fengið að erfðum frá Orikkjum
og Rómverjum. Meðan Armenía
var máttug, verndaði hún þann
arf með vopnum og lögum, en
eftir að hún var undirokuð og
þrœlkuð, dýrkar hún hann og
verndar í hjarta sínu. Það er vfst
óhætt að segja, að nú á þessum
síðustu tímum hafi freklega fimm
hundruð þúsunda Armeninga
mist lífið vegna vors málstaðar
og með nafn vort á vörunum.
»Þessir kristnu náungar« segir
mánans (Tyrkja)«. En varla myndú
morðvargarnir geta réttlætt glœp
sinn með annari eins staðhæfingu.
Hitt er satt, að Armenipgar hafa
beðið þess heitt og innilega, að
Frakkar og ’bandamenn þeirra
mættu öðlast sigur.
Armenia eyðist, en hún end-
urfæðist!
Sólin kveykir í.
í fyrrad, var Visi færð brunnin
hárgreiða í bréfi og var saga henn-
ar sögð á þessa leið: Greiðar/ var
keypt nýlega í Sápuhúsinu. í fyrrad.
um miöjan daginn hafði eigand-
inn lagt greiðuna frá sér í eldhús-
glugga og gengið frá. En þegar
aftur var komið að, var greiðan
brunnin til ösku og kviknað í
gluggakistunni. Óhugsandi er að
eldur hafi komist að greiðunni, en
sólin skein á hana og af sólarhit-
anum hefir kviknað í henni. Ef
tjöld hefðu verið fyrir glngganum,
má gera ráð fyrir að alvarlegur
eldsvoði hefði getaö oröið úr þessu.
í greiðunni er sagt að hafi verið
»celluloid«, en óvenjulega eldfimt
hlýtur það að hafa verið. Greiðan,
eða askan af henni er til sýnis í
Visisglugga. — Ætti atvik þetta aö
verða til þess að menn færu var-
lega með slíka muni, eða keyplu
þá öllu heldur alls ekki.
Landar erlendis
•
Pétur læknir Bogason er orð-
inn aðsloðarlæknir á heilsuhælinu í
Vejle. Hann var áöur í Boserup-
heilsuhælinu.
Verkfallinu lokið.
»Hossir þú heimskum gikk,
hann gengur lagið á,
og ótal asnastikki
af honum muntu fá».
Þessi gamli vísupartur datt mér
í hug, er eg las í gærmorgun grein
þá í Morgunblaðinu, sem heilir
«VerkfalIinu lokið«. Það víröist
eins og náungi sá, sem þar veður
fram á ritvöllinn, hafi þurft að létta
á sér, en ekki þorað það fyr en
hann vissi hver veröa myndi ofan á.
Eg hefi altaf beyrt, að það væri ó-
tvírætt lítilmenskumerki, að hælast
um eftir á, þegar deilt hefir veriö,
við þann, sem borið hefir lægri
hlut. Eða hvernig skyldi verða
litið á það, ef ófriðarþjóöirnar
T l’L|M I N N I S:
Baðhúsið opið v. d. 8-8, Id.kv. til 11
Borgarst.skrifát. í brunastðð opín v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbanki opinn 10-4.
K. F. U. M. Alm. samk, sunnd. 81/, siðd
Landakotsspít. Sjúkravitj.tími kl, 11-1.
Landsbankinn 10-3. Bankastjórn til við-
tals 10-12
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Landssiminn opinn v. d. daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og 4-7
Náttúrugripasafnið opið P/,-21/, siðd.
Pósthúsið opið v. d. 9-7, sunnd. 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-6.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vifilsstaðahælið. Hcimsóknartími 12-1
Þjóðmenjasafnið opið sd. þd, fmd. 12-2
ókeypis lækning háskólans
Kirkjustræti 12:
Alm. lækningar á þriðjud. og föstud.
kl. 12—1.
Eyrna-, nef- og hálslækningar á föstud.
kl. 2-3.
Tannlækningar á þriðjud. kl. 2—3.
Augnlækningar i Lækjargötu 2 á miö-
^ vikud. kl. 2—3.
Landsféhirðir|kL 10—2 og 5—6.
nt* \
heimsækir st. Einingin nr. 14 í
kveld (17. maí) kl. 9 síðdegis.
Meðlimir st. fjölmenni.
gerðu slíkt að ófriðnum Ioknum ?
Og stundum hefir það orðið svo,
«
að skamma stund hefir hönd orðiö
höggi fegin. Auk þess er umrædd
grein auövitað full af ósannindum
og illkvitni í garð háseta, eins og
við var að búast úr þeirri átt. Eða
er þaö satt, að hásetar hafi tapað
miklu ? Nei, þeir hafa talsvert
unnið. Fyrst hafa þeir unnlð sam-
úö allra þeirra, sem þekkja rétt frá
röngu, þeir hafa fengið 60 kr. fyrir
Iifrartunnuna í sfað 35 kr., þeir
hafa sýnt lofsveröa samheldni og
gengið með prúðmensku og still-
ingu að öllum samningatilraunum,
og það sem mest er um vert, að
félag þeirra stendur enn á föstum
grundvelli, og þeir sem enn ekki
eru ráðnir á togara, geta baft nóga
atvinnu og kæia sig ekkert um að
ráða sig á togara aftur. En útgerð-
armenn hafa mist marga góða há-
seta, sem búnir eru að afla þeim
margra króna og leggja líf og heilsu
f söiurnar fyrir.
15. maí 1916
H r a f n.
Aths. Vísir getur ekki látiö hjá
Iíða að geta þess, að hann fær ekki
betur séð, en aö hásetar hefðu get-
að fengið 60 kr. fyrir litrartunnuna
án verkfalls.
Og þó að Vísir sé sömu skoð-
unar og greinarhöf. um að deilan
um þetta mál ætti nú að falla nið-
ur, þá hefir hann ekki viljað neita
þessum línum um upptöku.