Vísir - 25.08.1916, Blaðsíða 2

VI5IR
ViSIR
Afgrefösla blaösíns á Hótel
Island er opin frá kl. 8- 7 i hverj-
uni degl,
Inngangur frá Vallaistræti.
Skrlfstofa á sama stað, fnng. frá
Aðalstr. — RIt8tjórfnn tll viðtaU frá
kl. 3-4.
Sími 400,— P. O. Box 367.
Best að versla í FATABÚBINNI!
Þar fást Regnkápur, Rykfrakkar fyrlr
herra, dömur og börn, og allur fatn-
aðurá eldrl sem yngrl.
Hvergi betra að versla en i
FATABUÐINNI, Hafnarstr. 18. Síml 269
Frá Görtz.
Einhver allra merkasti viöburö-
urinn, sem skeð hefir í ófriönum
nú um Janga hríð, var þaö, er ítalir
tóku Görlz af Austurríkismönnum.
í enska blaöinu »The Daily MaiU
er komist svo aö oröi:
»ítalski berinn hefir unnið einn
hinn stórkostlegasta sigur í ófriön-
um, er hann tók Gðrtz, hiö ramm-
eflda vígi hjá Isonzo, sem í mafga
mánuöi hefir bannað þeim lelöina
til Triest og óvinirnir hafa taliö ó-
vinnandi. Um erfiöleikana sam varö
að yfirstíga gela þeir einir gert sér
hugmynd, sem þar eru kunn-
ugir. Þaö nægir að skýra frá því,
aö Görfz er frá náttúrunnar hendi
eins óvinnandi vígi og Gibraltar,
og Austurríkismenn höfðu þar við
bætt öllum vörnum sem verkfræöis-
vísindin þekkja«.
Og óvinnandi hefir borgin reynst
Itölum á annaö ár, þó aö langt sé
orðiö síöan aö sagt var aö ekki
stæöi steinn yfir steini í borginni
sjálfri.
Aö ítölum hefir nú tekist þaö,
sem þeim áöur var um megn, get-
ur stafað af ýmsum áslæöum. —
En miklu mun það hafa valdið, að
Austurríkismenn hafa verið fáliðaðri
þar nú en áöur, vegna fram-
sóknar Rússa. Enda er svo sagt í
blööum, aö úrslita-áhlaup ítala á
vígin hafi komiö Austurríkismönn-
um á óvart. Höfðu ítalir fyrst gert
ákaft áhlaup hjá Duino, suður á
Adriahafsströndinni fyrir suöaustan
Monfalcone. Hófu þeir þar snarpa
stórskotahríð og gerðu síöan svo
öflugt fótgönguliösáhlaup, aö þeir
náöu þar þýðingarmiklum stöövum
af óvinunum. En um kvöldið fengu
Ansturríkismenn liösauka og hörf-
uöu ítalir þá undan. — En þessi
árás var gerö aðeins í því skyni aö
neyða Austurríkismenn til aö flytja
liö frá Görtz. Og daginn effir hófu
ftalir einhverja þá ægilegustu orra-
hríö hjá Görfz, sem sögur fara af.
Fyrst var stórskotahríöinni beint
gegn stöövum yfirherstjórnar Aust-
urríkismanna og virkjum þeim sem
orustunni var stjórnaö frá. Síma-
þræðir allir sem þaðan lágu voru
tættir í sundur, svo að varnarliöiö
varö höfuölaus her, og barðist í
blindni.
Ííalir áttu yfir Isonzofljót aö sækja
og uröu að taka mörg rambyggi-
leg vígi á Ieiðinni, og þar á meðal
vígið Sabotino, sem stendur á 2000
feta háu fjalli. En sóknin var svo
áköf, að Austurríkismenn höfðu
ekki tíma til að sprengja brýrnar á
fljótinu í loft upp. En meðan
ítalsKi herinn var aö fara yfir fijót-
iö, létu Austurríkismenn sprengi-
kúlunum rigna yfir þá frá hæöun-
um aö austanverðu.
Eins og áður er sagt, má gera ráð
fyrir því, að liðsskortur Austurríkis-
manna hafi að nokkru leyti valdið
ósigri þeirra. En aöallega er þó
taliö að fallbyssur ítala hafi ráöiö
úrslitunum. Þeir hafa í fyrri á-
hlaupum sínum ekki haft nógu
stórvirkar fallbyssur og því ekkert
unniö á víggirðingum Austurríkis-
manna. En í þessum orustum hafa
þeir notað samskonar fallbyssubákn
og bandamenu þeirra hafa á hinum
vígstöðvunum.
Fyrsta frásögnin af fallí Görtz-
borgar í þýzkum og austurríakum
blööum höföu verið mjög varlega
ritaöar, sagt aö ítalir heföu komist
með nokkrurn her inn í borgina,
og unnið ekki óverulegan sigur.
En meðan ítalir ekki gátu náð
Görtz, komust þeir enga leiö inn
í Austnrríki, því frá vígjunum um-
hverfis borgina mátti einnig varna
þeim þess að komast yfir Carso-
sléttuna, sem liggur suður frá borg-
inni alla Ieið aö Adriahafsströnd.
— Sigur þessi er því afar þýöing-
armikill, þó að ítölum gefi að vísu
þrátt fyrir hann, reynst leiðin aust-
ur til Triest seinfarin.
Þrisvar sinnum hafa Italir áður
reynt aö vinna Görlz með áhlaupi
sfðan þeir sögðu Austurríkismönn-
um stríð á hendur 24. maí 1915.
Fyrst í byrjun janúarmánaðar 1915,
en þá bagaði þeim ill verörátta.
Aftur reyndu þeir þaö í júlí; þá
höföu þeir ekki nógu öflugt stór-
skotalið, en börðust af fádæma
hreysti,
í þriðja sinn geröu þeir áhlaup
á borgina í nóvembermánuöi, og
er talið aö þá hafi lítiö vantað á
að þeim tækist að vinna hana.
Gula dýrið.
Leynilögreglusaga.
---- Frh.
Þegar eg hefi komið yður til
Westward Ho! tek eg mann með
mér til baka til þess að halda
vörð hérna. Síðan fer eg með
Sir Hector Armstrong til lands
og tek með mér til baka annan
mann sem einnig á að halda
vörð.
»Á meðan gœtuð þér séð fyr-
ir að fallbyssubátur verði send-
ur hingað til þess að taka fang-
ana sem við þegar höfum tekið.
Ef báturinn kemur hingað áður
en höfuðþrjótarnir koma, þá gæti
skeð að maður gæti notað hann
til þess að koma þeim í »stein-
inn« líka. Hvað segið þér við
þessu ?«
Ráðherrann kveikti sér í síg-
arettu og sagði svo: »Mér líkar
þetta alt ágætlega. Eg held við
höfum engu við að bæta, Hvað
segir þú Armstrong?«
»Eg er þessu alveg samþykk-
ur«, svaraði hann. »Eg treysti
Bleik til þess að sjá fyrir því
öllu«.
Ef þér eruð að öllu leyti sam-
þykkur þessu«, sagði Bleik og
sneri sér að ráðherranum, »þá
skulum við komast strax af stað.
Hver stund er mikils virð, svo
eru líka ailir Lundúnabúar undr-
andi yfir fjarveru yðar«.
Hergagnaráðherrann stóð upp
og brósti um leið. »Það verður
sagt að eg hafi staðið lítið eitt
lengur við í Westward Ho!
en eg ætlaði í fyrstu*, sagði
hann. »Jæja, þetta er nú alt gott
og blessað og eg get þó glatt
mig við það, að eg gaf þræln-
um, sem á mig réðist, ósvikið
högg«.
»Já, það var þungt högg« sagði
Bleik um leið og hann stóð upp.
»Kylfan brotnaði svo hreinlega
að það var eins og hún væri
höggin í sundur*.
Ráðherrann sneri sér að Bleik
og horfði undrandi á hann. —
»Hvernig stendur á að þér vitið
þetta?« sagði hann.
Bleik Brosti og svaraði:
»Það er mjög einfalt«. Og án
þess að ræða þetta nánar gekk
hann út.
Þeir héldu síðan allir út úr
húsinu og í áttina til flugvélar-
innar. Bleik fór að hita upp vél-
ina og ráðherrann steig upp í
en á meðan héldu þeir Tinker
og Armstrong flugvélinni. Ráð-
herra kvaddi þá og lofaði Tin-
ker að hann skyldi þakka hon-
um hjálpina þegar hann kæmi
til London.
T I L MINNIS:
BaChúsið opið v. d. 8-8, Id.kv. tii 11
Borgarst.skrlfst. i brunastöð opín v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op. v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbankl opinn 10-4.
K, F. U. M. Alm. samk, sunnd. 81/, siðd
Landakotsspít. Sjúkravitj.tímt kl, 11-1.
Landsbanklnn 10-3, Bar.kastjórn til vlð-
tals 10-12
Landsbökasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Land8sirainn opinn v. d, daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og 4-7
Náttúrugrlpasafnið opið T'/,-2*/, síðd,
Pósthúsið opið v. d. 9-7, sunnd. 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-0.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vifilsstaðahællð. Hcimsóknartími 12-1
Þjóðmenjasafnið opið sd. þd, fmd. 12-2
Ókeypls lækning háskólans
Klrkjustrætf 121
Alm. lækningar á þriðjud. og fðstud,
kl. 12—1.
Eyrna-, nef- og hálslæknlngar á föstud.
kl. 2-3.
Tannlækningar á þriðjud. kl. 2—3.
Augnlækningar i Lækjargötu 2 á mlð-
vikud, kl. 2-3.
andsféhirðlr kl. 10—2 og 5—6.
Síðan sleftu þeir flugvélinni og
hún rann af stað og lyfti sér til
flugs.
Þegar þeir voru komnir þús-
und fet í loft upp sneri Bleik
flugvélinni til suðurs. — Þannig
héldu þeir áfram og fóru áttatíu
mílur á klukkustund áleiðis til
Westward Ho! Loks sáu þeir
ströndina og Bleik lækkaði flug-
ið. Þeir náðu góðri lendingu al-
veg á sama stað og Tinker hafði
lent kveldið áður.
Morrison og nokkrir menn
með honum komu þegar til þeirra
og þóttust ráðherrann úr helju
heimt hafa, er þeir sáu að hann
var þar kominn.
Það voru þegar gerðar ráðstaf-
anir til þess að fá tvo menn frá
næstu strandvarnarstöð, til þess
að fara til eyjarinnar. Bleik tók
annan þeirra með sér en lét hinn
bíða þangað til hann kœmi með
Sir Hector Armstrong.
Bleik sneri aftur til eyjarinnar
og lét varðmanninn fara úr flug-
vélinni en tók Hector í staðinn.
Þeir komust heilu og höldnu til
lands. Bleik tók síðan hinn varð-
manninn og flutti hann til eyjar-
innar. — Hann gaf mönnunum
nákvœmar skipanir um hvað þeir
ættu að gera og sneri síðan til
lands með Tinker.
Þegar þeir komu til Westward
Ho! voru þeir Hector Armstrong
og ráðherrann búnir til brottt-
ferðar og ætluðu beina leið til
London.
Áður en þeir lögðu af stað
talaði ráðherrann hljótt við Bleik.