Vísir - 31.08.1916, Blaðsíða 3

VISIR

Islands Kontor
i Köbenhavn ved C. Schjöth, Willemoesgade 11
Umsóknir um styrk úr ellistyrktarsjóði Reykjavíkur skal senda
borgarstjóra fyrir lok septembermánaðar. Rita skal umsóknirnar á
eyðublöð sem til þess eru gerð og fást á skrifstofu borgarstjóra,
hjá fátækrafulltrúunum og prestunum.
Styrknum verður úthlutað í októbermánuði.
Borgarstjórinn í Reykjavík 25. ágúst 1916.
K. Zimsen.
annast alskonar viðskifti fyrir íslendinga, bæði í Danmörku og öðr-
um löndum jafnt fyrir kaupmenn sem aðra. Upplýsingar og eftir-
grenslanir ókeypis ef sent er frímerki undir svarbréf. Annast inn-
kaup ókeypis og sendir vörur gegn póstkröfu. Annast sölu fyrir
mjög lítil ómakslaun. Endurnýjar happdrættismiða og geymir þá,
gegn tryggingu. Með því að leita til skrifstofunnar þá er menn
þurfa að selja eitthvað, eða kaupa, hafa menn þann hagnað að fá
vörur með sanngjörnu veröi og sanngjamt verð fyrir vöiur sínar
Barnaskólinn.
Peir sem viija koma börnum, yngri en 10 ára, í barnaskóla
Reykjavíkur á momandi vetri, sendi umsóknir til skólanefndar fyrir
10. seftember.
Skólagjaldið er kr. 20,oo fyrir hvert barn, en þeir sem óska að
fá ókeyis kenslu fyrir börn sfn, taki það fram í umsóknum sínum.
Eyðublöð undir umsóknir fást á skrifstofu borgarstjóra og
hjá skólastjóra.
Reykjavík 21. ágúst 1916.
F. h. skólanefndar
K. Z i m s e n.
Einfalt Grler
yhr myndir
með tækiíærisverði
Jón Hj. Sigurðsson
héraðslæknir
er kominn heim.
LÖGMENN
► ◄
Oddur Gíslasort
yflrréttarm&laflutnlnssmaður
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5
Simi. 26
Bogl Brynjólfsson
yflrréttarmálaflutnlngsmaður,
Skrifstofa í Aðalstræti 6 [uppij.
Til viðtals til 3. sept. að eins frá
kl. 3V3-5Vr-
________— Talsimi 250 —_____
Pétur Magnússon.
yfirdómslögmaður,
Hverfísgötu 30.
Simi 533 — Heima kl 5—6 .
*ND\su,
Ost kgl. ootr.
Brandassurance Comp.
"Vátryggir: Hús, húsgögn, vöru-
alskonar. Skriístofutími8-12 og 2-8.
Austurstræíi 1.
N. B. Nlelsen.
Hið öfluga og velþekta brunabótafél.
Mr WOLGA
(Stofnað 1871)
tekur að sér alskonar
brunatrygglngar
Aðalumboðsmaður fyrir fsland
Halldór Eirfksson
(Bókari Eimskipafélagsins)
Brunatryggingar,
sæ- og stríösvátryggingar
A. V. Tulinius,
Miðstræti 6 — Talsími 254
x -0 ö y.
Viötalstími kl. 2-3 og kl. 7V3 e. h.
Veltusund 3 B (uppi). Sími 179.

Dóttir snælandsins.
Eftir
Jack London.
54 ----
Frh.
Hann hristi hana góðlátlega. Var
það vottur um að nú væri hann
að komast í gott skap aftur. Og
svo sagði hann:
— En nú hefi eg í hyggju að
selja alt saman, námurnar og alt
sem þar til heyrir og fara að lesa
Browning.
— Altaf sama bardagalöngunin.
Þaö kippir altaf í kynið.
— Þvf í skollanum gaztu ekki
verið strákur? spurði hann alt í
einu. Þú hefðir verið fyrirtaks
strákur. En sem kona, sköpuð til
að verða einhverjum til ánægju
hlýturðu að yfirgefa mig — strax
á morgun, hinn daginn eöa þá aö
ári. Eg veit að þetta er óhjákvæmi-
legt og rétt. En maðurinn, Frona
mín, hver veröur hann?
— Viö skulnm ekki tala um
þetta. Segðu mér heldur af föður
þínnm og baráttu hans, hinni miklu,
einmana baráttu hans við Treasure
City. Þar voru tíu á móti einum,
og hann stóð sig vel. Segðu mér
frá því.
— Nei, Frona! Skilurðu þá ekki
— að þetla er í fyrsta sinn, sem
við tölum saman um alvörumál,
eins og faðir og dóttir, — já, í
fyrsta sinn. Þú hefir hvorki haft
móöur né fööur til að leiðbeina
þér, en eg reiddi mig á ætternið,
— og það meö réttu, — og lét
þig sjálfráða, En þeir límar koma
að þöif er á móðurlegum ráðlegg-
ingum, og þú hefir aldrei haft af
neinni móður að segja.
Frona þagði. Hún vissi að hverju
hann myndi ætla að víkja talinu.
Og hún þrýsti sér fastar að honum.
__ Þessi maður, — þessi Vin-
cent — hvernig er það ykkar á
milli.
— Eg — eg veit það ekki. En
hvaö áttu við?
— Mundu þaö altaf, Fróna, að
þér er frjálst að velja, og aö það
ert þú ein, sem ræður í þeim sök-
um. En samt vildi eg svo gjarnan
að eg gæti skiliö þig, Eg gæti —
máske — eg gæti máske ráðlagt
þér. Annaö ekki. En máske gæti
eg ráölagt þér eitlhvað — —
Henni fundust þessi augnablik
heilög, og þó fann hún að henni
vafðist tunga um tönn. Og þegar
öllu var á botninn hvolft — myndi
hann þá skilja hana?
Voru þau ekki svo ólík, aö hann
ekki myndi telja þau rök fullnægj-
andi, sem voru algild í hennar
augum?
— Þaö er ekki neitt okkar á
milli, faöir minn, sagði hún með
áherzlu. Vincent hefir ekki sagt eitt
orð í þá átt. Ekki vitund. Við er-
um góðir vinir og fellur vel sam-
an. Við erum mjög góöir vinir.
En eg held líka að það sé nú alt
og sumt.
— Já. En ykkur fellur vel sam-
an. Er það á þann hátt, sem konu
þarf að falla við mann, sem hún
í sannleika getur lofað að búa með
alla æfi? Eru tilfinningar þínar
þannig að þú, þegar þar að kem-
ur, getir sagt eins og Rut forðum:
»Þitt fólk er mitt fólk, þinn guð
er minn guð.«
— Ne-i! Og þó — eg veit
ekki! Eg þori ekki aö svara þeirri
spurningu — ekki nú. Þessi mikla
játning — hún kemur þegar hún
á að koma, — eins og þruma úr
heiðskíru lofti, eins og opinberun,
enginn veit hvaðan. Að minsta
kosti hefi eg hugsað mér að þann-
ig hljóti það að vera.
Jakob Welse hneigði höfuðið,
hægt og hugsandi, eins og sá, sem
að vísu skilur umtalsefnið en þarf
að hugsa það og velta því ræki-
lega fyrir sér.
— En hvers vegna spyr þú um
þetta, faðir minn? Hvers vegna
gerir þú Vincent að umtalsefni?
Eg hefi líka komist í kunnings-
skap við fleiri karlmenn.
— Já. En tilfinningar mínar
gagnvart Vincent eru alt öðruvísi
en gagnvait öðrum mönnum. Við
þurfum að segja hvert öðru sann-
leikann, afdráttarlaust, og fyrirgefa
hvort öðru ef þaö veldur sársauka,
Mitt álit er ekki meira vert en
hvers annars sem vera skal og
skeikulleiki er sameiginleg eign og
ágalli allra manna. Og ekki get eg
heldur gert grein fyrir þessum til-
finningum mínum, sem í einu orði
eru þær að mér geðjast alls ekki
að Vincent.
— Það sama munu flestir karl-
menn segja, sagði Frona, sem nú
fanst að hún þyrfti að taka mál-
stað Vincents.
— Slíkt einróma áiit staöfestir
enn betur mína skoðun á honum,
svaraði hann stillilega. En vita-
skuld verð eg að muna það að eg
dæmi um hann eins og karlmenn
dæma.
»