Vísir - 27.12.1916, Blaðsíða 3

VISIK
&em bera eða borið hafa þenna
illverknað á mig, að koma fram
í§ dagsbirtnna með nöfn sín, svo
mér geflst kostnr á, að Iáta þá
bera lagalega ábyrgð á orðnm
sinnm. Jafnframt Jýsi eg hvern
þann, er á nokkurn hátt bendiar
mig við illverknað, s v í v i r ð i-
legan lygara og rógbera.
Laugarnes 20. des, 1916.
Markús Einarsson.
Ritdómur
Sig. Sig. írá Arnarholti“.
Sigurður lyfsali í Vestmanna-
©yinm birtir langan' og leiðinleg-
an samansetning um Ijóðabók
Hannesar Hafsteins í ísafold. —
Þar er hann að ónotast út af
skáldastyrkunum — rétt einu
sinni. — Vill láta afnema þá og
veita verðlaun í staðinn!
Vitið ekki meira en guð gaf.
Hann skilur ekki muninn á
styrk og verðlaunuro.
Styrkur er lítilfjörlegur lífeyrir,
aom blá-fátækum skáldum er veitt-
ur til þess að gera þeim mögu-
legt að gsfa sig — þó að minsta
kosti hálfa — við skáldskap, svo
ekki þurfi bókmentir landsins að
missa af þeim örbirgðar einnar
vegna. Slíkur styrkur fellur
burtu af sjálfum sér ef lifskjör
mannanna batna.
Menn, sem sitja í fremnr hæg-
um embættum eða eru komnir
ungir á eftirlaun, þurfa ekki slík-
an styrk. En þeim sem á aS
veita verðlann, einu sinni
fyrir alt, í viðnrkenningarskyni,
og það svo að um muni.
Eg er nú ekki i miklum vafa
um það hvernig bókmentamenn
mundn við því snúast að veita
Hannesi Haf&tein áltleg v e r ð-
1 a u n fyrir ljóð sín. En það eru
nú ekki bókraentamennirnir, sem
fjárveitingarvaldið hafa nú á dög-
um. Það virðist vera öðru nær,
Einar Benediktsson kvað nú
nýlega hafa verið að gorta af því,
að hann hefði umráð yfir 85 milj-
ónnm króna. Vonandi tollir svo
við gómana á honnm af þeirri
fúlgu, að honam mnnar ekki
mikið um það, þótt snarað væri
í hann svo sem 10,000 krónum.
Svo koma aðfinslnrnar hjá Sig-
urði. — Skoplegt er að sjá þetta
m i n s t a ljóðskáld landsins kné-
setja það m e s t a og kenna því
að yrkia! Já — víða færist
skörin upp í bekkinn hér á landi.
Uudir þetta skrifar svo lyfsal-
inn: „Sigurðnr Sigurðsson frá
Avnarholti“. Aðalsmenn kenna
sig fæðingarborgir sínar og kon-
urgar við lönd sin. En 1 a 11 a r
og mórat vorn hér áður kend-
ir við þá bæi, þar sem þeir unnu
mest til meius og tjóns. Sigurð-
ur lyfsali mun nú fyrst hafa gert
sig kunnan á götum Eéykjavik-
ur. Eu hvað haDn hefir unnið til
<
Hér er ekkert gert til að örfk
alþyðu, gleðja og dreyfa skugga-
skýjunum frá hugarsjónum henn-
ar — þó ekki væri nema t—2
stundir á viku hverri.
En hvað gerir þetta svo seta
til. Listamennirnir [halda bér
hljómleika nægilega oft og þang-
að geta allir komið og „e i g a
allir“ að koma segja dagblöðio„
því aðgöngumiðar kosta ekki nema
1 kr. til 1,50!!
, Eg ætla aS hnýta því hér aft-f
! an við, að k o n u r Akureyrar--
I bæjar hafa fyrir mörgum árutrr
jbyrjað áað útbúa skemtigarð
fyrir bæinn og þó var þar áður
mjög fallegur reitur skógi skrýdd-
ur, t. d. í kringum kirkjuna. Eu
hvað gera Reykvíkingar. Jú, þeír
ætla einhverntíma, annaðhvort á
20., 21., eða þá einhverri annari
annari öld seinna að byrja á
skemtigarðsræktun suður með
Tjörn. Enn er ekki tími til að
byrja á þvi starfi, þvi ij að fyrst
þarf að byggja þar nógu mörg
íshús.
J.
Drekkið
LYS
CARLSBERGl
Heimsms bestu óáfengu
drykkii*.
Fást alstaðar.
Aðalumboð fyrir íslaud
Nathan & Olsen.
þrifa í Arnarholti, er best að sam-
viskan segi honnm.
Skáldavinnr.
Norðmenn og
Þjóðverjar.
í síðustn norskum blöðum sem
hingað hafa borist, er það talið
sennilegt að sættir komist á milli
Norðmanna og Þjóðverja á þann
hátt, að Norðmenn leyfi útflutn-
ing á 50°/0 meira af fiski en áð-
ur var leyfður útilutningur á.
En það fylgir sögunni. að Norð-
menn séu sjálfir saítfiskslausir í
svipinn vegr.it þessara ráðstafana.
Stjörnarskiftin
á Englandi.
Um leið og Asquith lilkynti það
í enska þinginu, að hann hefði
beðið konung um lausn, tók hann
það fram, að hvaða breyting sem
kynni að verða á ráðnneytinu, þá
boðaði það alls enga breytingu
frá þeirri stefnu sem stjórnin hefði
fylgt frá upphafi ófriðarins. Var
þessum boðskap hans tekið með
miklum fögnuði í þinginu.
Fyrir almenning.
Eitt sinn dvaldi ég i erlendum
bæ, sem þó ekki var höfuðborg
sins lands og ekki nærri það.
Þar voru margir hornleikara-
flokkar. Einn þeirra var kostað-
ur af bænum til þess að leika á
horn ^úti tvisvar i viku á sumr-
um og einu sinni í viku á vetr-
um, og ef veður leyfði ekki hinn
fastákveðna dag, sem mun hafa
verið sunnudagur, þá einhvern
næstaTdag.
En hér, í höfuðborg Islands —
heyrist varla spilað á horn úti,
miklu sjaldnar en hér var fyrir
10—16 árum síðan.
%Lf . bLr %fc
| Bæjarfréttir. j
Aímæli í dag:
Sigurður Skúlason verslunarm.
Steingrímnr Jónsson sýsium.
Þórunn Arnórsdóttir húsfrú.
Guðm. Elísson sjóra.
Ólafur Magnússon trésm.
Einhildur Tómasdóttir hf.
Magnús Jónsson sýslum. Hf.
Louse M. Thorarensen húsfrn.
Friðrik Ólafsson umsjónarm.
Jakob Jónsson verslunarstj.
Stefán Björnsson aukakennari.
Erlefid mynt.
Kbh. 22/12 Bank. Pósth.
Sterl. pd. 17,30 17,65 17,70
Frc. 62,75 63,50 63,00
Doll. 3,67 3,75 3,90
Veðrið í morgun
Loft- vog. Átt Magn Hiti
Vestm.e. 549 0 -=-5,9
Rvik . . 553 0 -s- 7,4
ísafj. . . 540 0 -1,3
Akure. . 536 SSV. 1 -í-109
Grírosst. 180 S. 5 -4-ið,e
Seyðisfj. 570 0 -4-5,7
Þórsh. . 564 0 + 0,3
Mag-n vindsina: O — logn, 1 — and-
vari, — 2 — kul, 3 gola, 4 — kaldi 5 —
stinnings gola, 6 — stinnings kaldi, 7
— snarpur vindur, 8 — hvassviðri, 9 —
stormur, 10 — rokstormur, 11 — ofsa-
veður, 12 — í&rviðri.
Símabilun
yarð eiahversstaðar á milli Ak-
ureyrar og Seyðisfjarðar á summ-
daginn, svo ekki nrðu send sím-
skeyti, og höfðu þvi landsima-
menn nóg að gera á jóladagiun
að afgreiðu allan jatrn sæg af
sbeytum eem safnast höfðu fyrir.