Vísir - 19.01.1917, Blaðsíða 2

\ J.?IR
A «
VI8IR í
* *
J Afgreiðsla blaðsineáHðtel $
ÓC -
jk lian opin í'rá kl. 8—8 &
A
£ hvarj degi.
j| Inn Dgur frá Valiarstræti.
± Skr l'it faáiama stað, inng.
| frá Aðalstr. — Ritstjórinn til
£ viðtali frá kl. 8—4,
i Sími 400. P.O. Box 367.
$ Préntsmiðjan á Langa-
veg 4. Sími 138.
Auglýsingnm veitt mðttaka
i Landssfjb'rnanni eftir ki. 8
6 kvöldin. ?
Neyðarúrræðið.
Sjalfaagt heíir það verið margt,
sem mælti með því að ráðherrum
yrði fjölgað hér.
— Eq hætt er þó við því, að
allur almenningur sé vantrúaðnr
á þörfina. — Það hefir veriS
reynt að fegra það sem mest og
best fyrir háttvirtum kjósendum,
að kostnaðaraukinn yrði sama sem
enginn; það þóttust menn vitaað
myndi vera viðkvæmasti depill-
inn. — LandritaraemLættið legðist
niður og landritarinn fengi sjálf-
sagt annað embætti. Já, og ef tií
viil mætti spara eitthvað töluvert
af skrifstofukostnaði stjórnarráða-
ins þess utan.
En sanníeikurinn er sá, að skrif-
stofukoEtnaður stjórnarráðsins hlýt-
ar að vaxa við breytingnna, auk
ráðherralaunanna; og landritarina
fer auðvitað áeftirlaun.
Þar sem landritara er svift úfc
úr stjórnarráðinu, missir það-
einn afkastameata starfsmann sina
Störf |þau sem hann hefir haffc
með höadsm skiftast á skrifstofu
stjórana og leiðir að líkindum af
því, að einnm starfsmanni- verður
að bæta við á hverja skrifstofu. —
Því að ekki er viðlit, að ráðherr-
arnir, öllu ókunnugir, geti tekið >
við þessum störfam. •
Það er nú víst, að háttvirtir
kjósendur voru yfirleitt mótfallnir
ráðherrafjölgun. Má meðal ann-
ars marka það á því, að á þingi
1911 var svo ákveðið, í stjórnar-
sbrárfrv. sem þá var samþykt, að
ráðherrar skyldu vera þrír, en
1913 var því breyttíað tölu ráð-
herra mætíi breyta með einföldum
lögum. — Milli þessara tveggja
þinga fóru kosningar fram og er
ekki ósennilegt, að þaðhafivaldið
oreytingunni. — Enda var fjölg-
uninni mótmælt á mörgum þing-
málafundum.
Efl það er auðvitað rétt, að nauð-
syn brýtnr lög og kjósendur eru
ekki besti dómarinn í því mali,
hvort íjölgunin hafi verið n&uð-
synleg eða ekki. — Etí óneitan-
lega hefðí Yerið æskilegra, að rétt
hefðl verið sagt frá um, koatnað-
inn sem af henni hlaut að leiða.
Sökum breytmgar á búðinni
tilkynnist hérmeð heiðruöum viðskiftavinum,
að yershram hættir fyrst nm síeu,
og þökkum vér fyrir viðsklftin.
Verzlunin Loftnr og Fétnr.
Pétur Hoffmann.
MaskÍEuolía, lagerolía og cylinderolía.
(Þoir aem óska, geta fengið olíu á brúsam til rsynsSa).
Sími 214
Hið íslenska Sieinolíuhlutaféíag,
ymor er
Þeíta margeftirspnrða hænsnafóður er nú loks aftar komið i
versinnina Vísic
% t \
Ef þið víljið lát» hænsnin ykkar verpa vel, þá notið Lieimoi', þvái
það er besta eggjaefnið sem til er. Munið.
verslunina Vísi
Laugaveg 1.
Talsími 555.
í búð 3—5 herbergja, helst með þurklofti, óskast 14„ maí xi. k.
Húsaleiga borgnð meira eða minna fyrirfram ef óskað er.
Afgreiðsla vísar á.
Laymor
hænsnaióðrið gðða, nýkomið til
Jóns Hjartarsonar&Co
uglýsingar,
sem eiga að birtasf í VÍSI, verðnr að afhenda í síöasta-
lagi kl. 10 f. h. ntkomnðagmn.
Til raÍKíiis.
Baðhúaið opið kl. 8—8, Id.kv. til 10l/t.
Borgarstjöraskrifstofan kl. 10—12 og
1-3.
Bæjar/ógetaakrífstofan kL 10—;12 ogl—5
Bæjargjaidkeraakrifstofaa kl. 10—12 og
1-5.
íslandsbanki kí. 10—4.
K. F. U. M. Alm. samk sunnad. 81/*
siðdL
Landakotaapit. Heimsóknartími kl. 11—1.
Landabankinn kl. 10—8.
Landsbókaiafn 12—3 og 5—8. Útlán
Landssjóðar, afgr. 10-
Landsiíminn, v.d. 8—
1—8.
-2 og 5—6.
10. Helga daga
10—12 og 4—7.
-2V..
1.
Náttúrngripasafn l1/,
Pósthúsið 8—7, sunnad. 9-
Samábyrgðin 1—6.
Stjðrnarráðsekrifatofnruar opnar 10—4.
Viiilsstaðabælið : keimsöknir 12—1.
Þjóðmenjasafnið, ed., þd., fimtd. 12—2
JF a, t a, 13 ð i n
sími 269 Hafnarstr. 18 sími 269
er landsins ódýrasta fataverslun.
Hegnfrakkar, Rykfrakkar, Vetr-
arkápur, Alfatnaðir, Húfur, Sokk-
ar, Hálstau, Nærfatnaðir o. fl. o. fl.
Stórt úrval — randaðar vörur.
Stórt hús til söln,
hvort helður alt eðahálft.
með góðrnn borgunarskii-
máium, semja ber fyrir lok
þ. m. A. v. á.
— Og það hefir áreiðanlega verið
vanhugsað, að láta landritaraem-
bættið falla niður. Af því getnr
ekkert annað leitt en að störf
stjónnarráðsine verða ver onnin,
en sparnaðurinn við það Iítill.
Því hefir verið svo háttað hér
hjá oss að stjórnir hafa setið
skamma stund á stóli. Stjórnar-
skifti hafa orðið á hverju þingi
og 5 ráðh. farið með völd ál2 ár-
um. Af þessum tíðu ekiftum leiðir
að ráðherrarnir fá aldrei tima til
þess að venjast stjórnarstörfunum,
vinna aldrei hálft verk, nema ein-
atakir afbnrðamenn. En reynslan
hefir sýnt það, að það eru ekki
altaf afburðamennirnir sem verða
ráðherrar.
Líklega heföi það veriðatfaraaælast
fyrir okkur að gera laudritarann
að föstum „ópólitiskum" aðstoðar-
ráðherra, sem þó bæri ábyrgð á
gerðum sínum. Hans hlutverk
hefði þá orðið að afgreiða'öll dag-
leg störf, en yfirráðherra að úr-
Bkurða hiu stærri mál. — Með
þvi fyrirkomulagi væri það trygt,
að æfður rnaður hefði altaf stjórn-
arstörfin með höndum og um leið
maður, sem ekki væri um ofháð-
ur flokkum; væri það ekki JítiII
kostar. Og yfirráðherrann þyrfti
ekki að ofhlaða með störfum.
Bn það er svo margt aunað
sem kemur tiJ greina þegar skipa
á landsstjórn, heldur en það hvern-
ig stjórnarstörfin verði unnin. Tj d.
að tryggja sem best friðinn við
katlana. — Og þegar holsta mál-
ið á dagskránni er að forðast á-
greiningsefnin, þá þarf ekki mikið
að hiigsa fyrir vÍEnubrögðunum.
— Enda sér það oft á.
S v e r / i r.'