Vísir - 30.01.1917, Blaðsíða 2

V IM R
t. *
* *■
t
I
*
.4
*
s
¥
s
I
I
vism
Afgrfliðsla blaðaius á Hótol
ilan opia frá kl. 8—8 á
hrerj dogi.
Inn rgnr frá Vallaritræti.
Skr >'faáiama stað, inng,
frá Aðalstr. — Ritstjórinn til
viðtali frá kl, 3—4.
»mi400. P.O. Box 367.
Prentsmiðjan á Langa-
veg 4. Sími 133.
Anglýsingnm veitt móttaka
i Landsstjörnnnui eftir kl.”8
á kvöldin.
±
Ai» ■.aUuuuuuuuat
'»rw C t fr MlTPrrr fvrviT w
Bréf
Vandað íbúðarhús
i
með stórri byggingarlóð víð höfnina til sölu.
Uppplýsingar í
verzlun Jóns Þórðarsonar
KOLASPARINN
er ómissandi fyrir hvert einasta eitt
heimili, vegna þess að hann sparar
ltol og koks minst um 25°/0 — og
nú eru margir farnir að nota kola-
sparann í mó. Látið því eigi drag-
ast að kaupa kolaeparann hjá
Signrjóni Péturssyni,
Hafnarstræti 16.
Sími 137 & 543. — Símnefni: Net.
frá íslendingi
á vígstöðvnnnm í Frakklandi.
Laxveiðarfæri
MK
Sterk köst og Ongla
(alt nýtt) til sölu a. v. á.
Skautafélagið
hefir nýársball sitt á laugardag 3. febr. Meðlimir beðnir
að skrifa sig sera fyrst í bókaversl. ísafoldar. STJÓRNIN-
Frh.
Sama dag kl. 11.20 síðd. — Eg
fekk kassa frá þér með póstinum
og í honum þann besta hlut sem
við gátum óskað: þurra sokka.
Við vorum ekki lengi að skifta,
því að við voram allir votir. Svo
bjuggum við okkur til góðan sopa
af kókó og höfðum cigarettur á
eftir. Eg veit ekki hvernig eg á
að þakka þér þetta. Pað kom
líka einmitt er við þurftum þess
mest.
Við erum glaðir og ánægðir.
Félagar mínir eru farnir að sofa;
einn er á verði frá kl. 10—12 og
eg á að vera á verði frá kl. 12
—2, svo að eg vil ekki fara að
sofa.
Eg fann sokba merkta S. B., en
hin pörin voru merkt M. R. Eg
veit anðvitað að þeir eru frá M.,
en hver er S. B.? Eg fór í þá
og það er svei mér mnnur að hafa
þá á fótunum eða hörSu, stuttu
ensku sokkana (togsobks), sem
við fáum vanalega. Eg ásetti
mér að þvo þá sjálfur og halda
þeim eftir- Vanalega fáum við
hreina sokka í skiftum fyrir óhreina
einu sinni i viku, en auðvitað
getum við aldrei fengið eömu
sokkana aftur.
Niður með hálsinum, nm 1000
metra, eru 3 lítil þorp í dalnum.
1 einu þeirra or l&gleg kirkja,
álíka stór eða stærri en dómkirkj-
an heima, mjög snotur. Þessi
þorp eru rétt fyrir aftan linuna.
Snemma í sumar sendi Fritz gas
þangað yfir um og drap alla íbú-
ana, sem voru „civilians“ [friðsam-
ir borgarar]. — Líkin liggja þar
ennþá, og enginn maður má koma
þangað, ekki einu sinni hermenn.
Eg horfði á birkjuna gegnnm
góðan kiki, sem eg fekk snöggv-
ast að láni. Eg sá mynd af Kristi
á krossinnm á veggnnm, óskemda.
Kirkjan sjálf er ekki mjögbrotin.
Eg sá lík af svartklædduin manni,
er Iá undir veggnnm, og annað
lík hanga út um glugga á húsi
skamt þaóan. — Þetta var um
kl. 1 í dsg og þá tðk Friíz að
senda „shrapneis“ [sprengikúlnr
fyltar með smákúlnm og járnmol-
um] yfir þorpið. Hann gerir það
nær daglega.
Jæja, klukkan er orðin 12. Eg
verð að fara á vörð, svo að eg
hætti að sinni.
30. des. kl. 10 síðd. — Eg fekk
bréf þitt frá 9. desember í fyrra-
dag og sé áf því hvaðan sokkarn-
ir eru, sem merktir eru S. B.
Við höfum haft mikið að vinna.
Alt hefir verið rólegt hér þessa
dagana nema einn. Vanalegahöf-
nm við skotið 20—30 skotum á
dag úr báðum byssunum, en í
fyrraiag 100, En við höfum orð-
ið að vinna dálítið lika: að útbúa
skotfærin og sjá um að þau séu
borin upp til okkar. Það er aum-
ingjs fótgönguliðið, sem verður
að gera það, og þeir bölva okk-
ur, en ekki í hljóði. Sjálfir verð-
um við að skera til kveikiþráðinn,
setja á hann sprengihettu (detona-
tör), festa hann á, hreiasa sprengi-
kúluna, sem öll er smurð með
vaselíni og hlaða siðan.
Mig henti dálítið slys meðan eg
var að gera það í gær. — Sprengi
hettan sein við notum er næfur-
þunn koparpípa lokuð í annan
endann og hálf fylt af sprengi-
efni, scm heitir „fulminate of
merceery" og er alment notað til
að spreDgja dynamit. Það er mjög
hættulegt sprengiefni. Dálítill hiti
eða minsta krasB með títuprjóni
er nóg til að sprengja það.
Eg var að stinga kveikiþræðin-
um inn í hettuna, þegar mér varð
óvart litið tildyra; eg hélt kveiki-
þræðinum með annari hendinni,
en alt í einu sprakk hettan og
þaat af kveikiþræðinum og srnall
í vegginn hinumeginn. Ef eg hefði
haldið hinni hendinni um sprengi-
hettuna, mundi eg vafalalst hafa
meiðst illa. Eg tel mig því sér-
staklega heppinn að komast hjá
meiðslum. —
Við losnum béðan í d»g [úr
skotgröfunum] liklega um hádegi
en við komnmst víst ekki „heim“
fyr eu kl. 5—6.
Framh.
Friðarhorfurnar.
Kröfnr banðamanna.
Bandamenn hafa nú svarað Wil-
son Bandarikjaforseta og látið
uppi við hann friðarskilmála þá,
sem þeir muni ganga að, eins og
skýrt hefir verið frá i símskeyt-
um til Vísis. Skilmálarnir eru
þessir:
Endurreisn Belgíu, Serbíu og
Montenegro og sanngjarnar skaða-
bætur til þeirra.
Að Þjóðverjar sleppi þeim hér-
uðum Frabklands, Rúeslands og
Rúmeníu, sem nú ern í þeirra
höndnm og greiði þessum rikjum
skaðabætur.
Að ribjasbipun Norðurálfunnar
Til miimis.
Baðhúsíð opið kl. 8—8, ld.kv. tíl 10'/».
Borgarstjóraskrifstofán kl. 10—12 [og
1—8.
Bæjaríógetaikrifstofanki. 10— 12ogl—5
Bæjargjaldkeraskrifst. „u kt. 10—19 og
1—tk.
íilandsbanki kl. 10—4.
K. F. U.*M. Alm. aamk snnnnd. 81/*
síðd.
Landakotsspít. Heimiókoartími kl. 11—1.
Landsbankinn kl. 10—3.
Landsbókaiafn 12—8 og 5—8. Útl&n
1—8.
Landujóðnr, afgr. 10—2 og 5—6.
Landsiiminn, v.d. 8—10. Helga daga
10—12 og 4—7.
Náttúrugripasafn l*/»—2‘/s.
Pósthúsið 9—7, sunnad. 9—1.
Samóbyrgðin 1—5.
tStjórnarriðsikrifitofarnar opnar 10—4.
Vífilistaðahælið : heimaóknir 12—1.
Þjóðmenjasafnið, id., þd., fimtd. 12—2.
varði framvegis bygð á þjóðernis-
réttinum, þeim rétti, sem hver
þjóð, stór eða smá, hefir til fulls
frelsis og sjálfstæðra fjárbagslegra
framfara og að þetta sé trygt með
öruggum uamningum.
Að af hendi verði látin þau
Iönd, sem áður hafa verið hrifsnð
af bandamönnum með valdi eða
gegn vilja íbúanna (Elsass).
Að allir Itilir, Slavar, Rúmen-
ar, Chechar og Slovakar verði
Ieystir undan erlendnm yfirráðum.
Að allar þjóðir, sem undirokað-
ar hafa verið af Tyrkjnm, verði
leystar úr þeirri ánauð og veldi
Tyrkja, sem enga samleið á með
siðmenningu Norðurálíunnar, sknli
rækt úr álfunni.
— Kröfur þessar undirstrika
bandamenn með þvi, að fullyrða
að miðveldin eigi ein söb á því
að ófriðurinn hófst, og að þau
hafi hafið ófriðiun í þeim tilgangi
einum að kúga heiminw, en ekki
til þess að vernda rétt emáþjóð-
anna, eins og Wilson hafði sagt.
Þjóðverjar hafi sýnt rækilega fram
á það með öllu sínu háttalagi, að
þeir fyrirlíti allar kröfur mann-
úðarinnar i hernaði og virði rétt
smáþjóðanna að vettugi.
Hvað líður Þjóðverjum?
Miðveldin hafa ekki orðið við
áskorun Wilsons um að láta uppi
sína skilmála. Það virðist því
sem bandamenn hafi átt kollgát-
una, er þeir héldu því fram, að
„friðartiIboð“ þeirra væri ekki
annað en einskonar glímubragð.
Þýflk blöð hamast nú mjög út
af svari bandamanna og segja að
með því sé öllum sundum lokað.
„Vossische Zeitung", sem er talin
málgagn ntanrikisráðherrans þýska
segir:
Eítir þetta svar bandamanna er
milliganga Bandaríkjanna ómögu-
leg. Hvern þann sem yrði tii
þess að bera þeesi boð fyrir oss,
vrðum vér að telja fjandmaun vorn.
Að þeirri áiyktun getur forseti
Bandaríkjanna komist án þess að
hafast nokkuð frekara að.
Syo segja Bretar, að Þjóðverj-
nm gremjist það meet, að vopnið
hafi snúist við í höndum þeirra.
Þeir hafi ætlað að reyna að vekja
sundrung meðal bandamanna, en