Vísir - 21.02.1917, Blaðsíða 2

V i SIR
* Afgraiðslajblaðsini&Hötal
Island er opin £rá kl. 8—8 &
hverjnm degi.
Iungaogar frá Vallaritræti.
Skrifstofa & tama atað, inng.
frá Aðalstr. — Hitstjórinn til
viðtala frá kl. 3—4.
Simi 400. P.O. Boz 367.
Prontsmiðjan á Langa-
veg 4. Súni 188.
Anglýsi&gnm veitt möttaka
i Landastjörnann! eftir kl. 8
á kvöldin.
I
9
I
a
l
l
.*
|
a

Stefáns-beimboðið.
Um það skrifar Har. Skúlason
frá Úlfarsfalli i Vísi í gær. Með
þvi að mér þykir kenna nokkað
mikillar vanþekkingar á því máli
í grein hans, þá finn eg ekki
beina ástæða til að andmæla. En
af þvi eg vona að greinarhöfnnd-
ar sé ekki vaxinn upp úr því að
taka bendingum og viðvörunum,
þá er eg fúi á að skýra fyrir
honnm þan atriðin, sem mér finst
hsnn misskilja mest.
Það var ekki ætlnn félaga
Tþeirra, er gengist hafa fyrir heim-
boði þessn, að bjóða skáldinu St.
G. St. heim í sínu eigin nafni,
heldur að beita sér fyrir því, að
þjóðin |í heild sinni gerði það.
í>að er því einróma álifc allra,
acm nm þetta mál hafa talað, að
ainstök félög ætta ekki að taka
fram fyrir hendur þjóðarinnar í
þeim efnum. Þau ættu að eins
að leggja til menn, er treysta mætti
til að koma heimboðinu í fram-
kvæmd, í nafni íslendinga, sem
búa hér heima. Samskotalistarnir
eiga svo að sýna, hvort þjóðin í
heild sinni „álítur það vel farið
eg æskilegt“, að St. G. St. komi
heim til íslands. Það var heldnr
ekki tilgangur félaganna, að vaxa
sem mest í augum skáldains og
ekki i augam landsmauua heldur,
méð þyfað beita sér fyrir þessu.
Tilgangnrinn var sá, að gefa vin-
um skáldsins tækifæri til að sýna
houum maklegan sóma, og hon-
um sjálfum tækifæri til að gleðj-
así með vinum sínnm heima á
ættjörðunni. Eg er ekki í nein-
um vafa um það, að 6káldinu sé
þessi aðferð kærust, því með þessu
móti finnur hann samúðarylinn
anda á móti sér — ekki að eins
frá hugsjónafélögunum, heldur frá
þjóðinni allri. Það er aðalatriðið.
Og eg vona að allir hafi það hng-
fast, að Bamskotalistarnir eiga
fyrst og fremst að sýna hug þjóð-
arinnar til skáldsins Stephans G.
Stephanssonar. Eg efast ekki um,
að Mosfellssveitarlistinn sýni hng
Har. Skúlasonar betur en grein
hans gerir.
Greinarhöfundnr tjáir sér ókunn-
ugt um, hve mikið heimboðið muni
koata. Greinin ber þess órækan
Góðar karlmannaregnkápur
selur

Hvítt öl
<£L liLlltiLllll (bæði stærri og smærri) fæst í
ÖlgerðÍMii Egill Skallagrímsson.
KOLASPARINN
er ómissandi fyrir hvert einasta eitt
heimili, vegna þess að hann sparar
kol og koks minst um 25°/0 — og
nú eru margir farnir að nota kola-
sparann í mó. Látið því eigi drag-
ast að kaupa kolasparann hjá
Sigurjóni Péturssyni,
Hafnarstræti 16.
Sími 137 & 543. — Símnefni: Net.
Aðalfundur
Dýraverndunarfélagsins
er í kvöld kl. 8 e. m. í Iðnó uppi.
^ Stjórnin.
Fulltrúakosning
til Umdæmiistúkunnar fer fram i kvöld í stúkunni „Eininginu.
Þá verður einnig
Öskiid a>gsf agnaðiir.
lieldur fund annað kvöid
1 Goodtemplarakúsinu kl. 7x/a síðdegis.
STJÓRNIN.
vott, að hann muni segja þetta
satt. Sömuleiðis virðist hann ekki
vera mikið heima í því, hvernig
hugsjónafélög starfa. Of Iangt
mál mundi það verða hér, ef
fræða ætti greinarhöfand um það.
Þess gerist heldur ekki þörf, þvi
eg veit að hann þarf ekki að leita
út fyrir sveit sína til að öðlest
þá ffræðslu.
Eg vil &ð eins að loknm benda
greiuarhöfundi á það, að ef hon-
um er það jafnmikið gleðiefni og
hann gefnr í skyn í enda grein-
arinnar, að Stephan G. Stephans-
son komi heim til íslands og verði
þar vel fagnað, þá er það vægaat
sagt mjög óhyggilegt, að láta aðra
eins grein koma fyrir almennings-
sjónir. Þvi þó hún sé jafn fjar-
stæðukend og hún er, er ekki
óhugsandi að hún gæti orðið til
þess að vekja óhug til heimboðs-
ins hjá mönnum, sem eru nlrki
kunnngri málavöxtnm en Har.
Skúlason. Og skáldsins vegna
sjálfs ættu vinir hans að varast
að verða til þess að vekja sh'kan
óhng,
Reykjavík 20. febr. 1917.
Steinþór Gnðmnndsson,
forín. heimboðsnefndarinnar.
Til minnis.
Baðhúsið opið kl. 8—8, Id.kv. til 101/,,
Borgaratjóraskrifstofan kl. 10—12| jog
1--ði
Bsejarfógetaskrifitofan kl. 10—12 ogl—5
Bæjargjaldkeraskrifiiu.«a ki. 10—12 og
1—5.
íilandsbaaki kl. 10—4.
B. F. U.“M. Alm. samk sonnad. 8l/»
sfM.
LandakotsspíL Heinuókaartimi ki. 11—1.
Landsbankinn kl. 10—S.
Landsbökaiafn 12—8 og 5—8. Ötlán
1—8.
Landiqóðnr, afgr. 10—2 og 5—6.
Landsiisunn, v.d. 8—10. Helga daga
10—12 og 4—7.
Náttúrogripasafn 1»/*—2‘/f.
Póithftsið 9—7, aunnnd. 9—1.
Samábyrgðln 1—5.
Stjórnarráðsikrifstofnraar opnar 10—4.
Vífilsstaðahælið : heimsöknir 12—1.
Irjóðmenjasafmð, id., þd., fimtd. 12—2.
Reglugjörð
nm notknn mjölvörn og nm
söln á landssjóðs sykri.
Samkvæmt lögnm 1. febrúar
1917, um heimild fyrir landsstjórn-
ina til ýmsra ráðstafana út af
Norðnrálfnóíriðnnm, eru sett eftir-
farándi ákvæði.
1. gr. Rúgmjöl mega bakarar
ekki mota til brauða nema blanda
það að einum fjórða hlnta með
maísmjöli. Ekki mega heldnr aðr-
ir gera branð úr rúgmjöli tilsölu
nema það sé bl&ndað maísmjöli
eins og á undan greinir.
2. gr. Hveiti mega bakarar
aðeins nota til að baka súrbrauð
franskbrauð, vanalegar tvíbökur
og algengar bollur. Ekki mega
heldur aðrir nota hveiti til bak»t-
urs til sölu, annars en þe»s, «r að
framan getur.
3. gr. Bannað er að nota rúg
og rúgmjöl, hveiti og haframjöl tH
skepnufóðurs.
4. gr. Bakstur þann, sem bann-
aður er í reglugjörð þessari en
gjörðnr hefir verið áðnr en hún
öðlaðist gildi, má þó selja eftir
að hún gekk í gildi, en ekki hærra
verði en áður.
5. gr. Sykur þann, sem Iands-
stjórnin útvegar og eelur kaup-
mönnum eða félögum til útsölu til
almennings eða félagsmanna, mega
þeir eða þau aðeins selja út >:
ur gegn afhendingn syknrseðlí.
með því verði, sem stjórnarrí.Lo
hefir ákveðið. Bæjarstjórn útbýtir
sykurseðlum til almennings ogsetur
nánari ákvæði þvi viðvíkjandi með
samþykki stjórnarráðsins.
Syknrseðla þá, sem seljendur
syknrsins taka á móti, er þeim
»kylt að geyma og afhenda, þegar
krafist er, þeim, sem bæjarstjórn
setur til þess að heimta þá inn.
Kaupmenn og félög, sem syk-
nrinn selja almenningi eða félaga-
mönnum, mega ekki binda söluna
neinum öðrum skilyrðnm en þeim
sem á undan greinir.
6. gr. Brot á móti ákvæðnm
reglugjörðar þessarar varða sekt-
um alt að 500 kr. og fer um mál
út af þeim sem um aimenn lög-
reglumál.