Vísir - 20.03.1917, Blaðsíða 3

VISIR
sinu milli fjarða á Auatfjörðum.
Það þótti nú óþörf „tiltektasemi“
af íslenskum manni. Annað mál
ef danskur maður hefði átt í hlut.
Af slíkum ástæðum veit eg
að sögurnar um Július eru til
orðnar.
Vegna þess að hr. Svb. E.
miunist á Sigurð skipstjóra Pét-
ttrsson og veru hans á „Aastra“
með Júlíusi, þá þori eg að full-
yrða, að hann getur engar sögur
eítir honum haft. Þó að S. P.
hafi ef til vill ekki samið vel við
Júlíus, þá mun hann ekki hafa
hlaupið með neinar sögur um það,
hvorki til Svb. eða annara.
Ef það hefði nú verið álitið, að
bein hætta gæti stafað af geð-
brestum Júlíusar, þá get eg ekki
ímyndað mér að Nielsen fram-
kvæmdarstjóri hefði ráðið hann
sem skipstjóra á Goðafoss. Tölu-
Verð kynni hlýtur hann að hafa
haft af honum, því þeir voru all-
lengi skipstjórar á skipum *ama
fékgs. Gstur varla hjá því farið,
að Nielsen hefði orðið þess var,
ef Júlíus hefði verið svo alræmd-
ur fyrir geðofsa sem nú er talið,
Eiu s a g a n segir að vísu,
að hann sé m á g u r Niel-
sens. En s ú saga er jafn sönn
og ýmsar aðrar, því að þeir eru
á engan hátt vandabnndnir hvor
Öðrum,
Að endingu skal eg að eins
mianast með fáum orðum á tvö
atriði í grein hr. Svb. E.
Eg trúi ekki öðru en að hr.
Ólafur Sigurðsson hefði látið þess
getið í sjóprófinu, ef hann hefði
ísfir og miliönir
eftir
Clharles ^arvice.
108 Frh.
— Hvað — hvað er þetta?
^agði Stafford. — Athygli sem eg
Veiti uugfrú Falconer! Ertu^að
stríða mér, Howard?
— Ekki þangað í veg, enda
^æri þ«ð til lítils að ætla sér að
stríða þér, piltur minn. Fyrst og
fremst læstn ekki heyra það, og
P6 svo væri, þá skilurðu aldrei
bema nelminginn af spuginu. Nei,
tala þetta í alvöru, en máske
hefði átt að orða það svo að talá
þá athygli, sem hún veitti þér.
k*ð hefði að öllum líkindum verið
Hi5Unu nær.
Stafford brá Iitum.
Sjáðu nú til kunningi, sagði
— Ef þú heldur — enfari
alt 1 logandi! Mikil fjárans
vit!eysa or þetta alt saman! Við
eram mesta mátar, eg [og ung-
verið úrvinda af svefnleysi og
þreytu, er skipið strandaði, eins
og Svb. E. getur til. Mér finst
skýrsla hans um Ameríkuferðina
benda til þess, að hann hafi haft
fullan vilja til þess að hreinsa
sig.
Það er rétt athugað hjá hr.
Svb. E., að það er mikils vert
atriði, að ekki að eins einn, held-
ur 2 eða 3 hásetar tóku eftir því,
að skipið kom í ládauðan sjó
nokkru áSur en skipstjóri kom á
þilfarið; skipstjóri kvaðst hafa
tekið eftir þvi, er hann var á
leiðinni upp á þilfarið, en stýri-
maður tók ekki eftir því fyr en
skipið var komið í strand. Eu
hr. Svb. E. athugar það ekki, að
kvika hafði verið lítil, né heldur
það, að niðri í skipi finnurmaðar
miklu minna til slíkra smábreyt-
inga en uppi á þilfari.
Fleira finn eg ekki ástæðu til
að segja um þetta mál að sinni.
Ef hr. Svþ- E. getur með góðri
samvisku lagt það á hylluna sem
málshefjandi, þá þykist eg geta
það. — Eg ætlaði mér aldrei að
sanna neitt, en það sem eg vildi
fá sannað. hefir hr. Svb. E. sann-
að svo vel sem búast mátti við
af honum — óviljandi.
Jakob Möller.
Erlesíd mynt.
Kbh. 16/s Bank. Pósth.
Stwl. pd. 16,73 16.95 17,00
Fre. 60,50 61,00 61,00
DolL 3,54 3,65 3,75
frú Falconer og náttúrlega þykir
mér skemtilegt að tala við hana
Hún er svo fluggáfnð og skörp
þegar hún vill það við hafa —
alt að því eins og þú sjálfur —
og svo er mér lika unun að því
að hejrra hana syngja. Það er
eins og maður hlusti á frægustu
söngmeyjar. En að ímynda sér
að nokkuð annað sé á milli okkar
— eða að það sé nokkur ástæða
til að aðvara mig — hvert þó í
— —! Svona! Þér er nú best að
kannast við það, gamli vinur, að
þú sért að eins að stríða mér!
Nei, ekki svipað því og ekki
átti þetta heldur að vera nein að-
vörun, enda minnist þess nú að eg
hefi lofað því og lagt þar við dreng-
skapsorð áð skifta mér ekkert af
þes«u og koma þar hvergi nærri.
— Lagt þar við drengskapsorð ?
sagði Stafford.
— Já, en það gerir ehkert til
— það var bara heimskulegt veð-
mál, sagði Howard og Iá við sjálft
að hann roðnaði. — Eg get ekki
sagt þér meira um það og vilþví
biðja þig að vera ekki að spyrja
mig um það. En samt sem áður
— já, það er að segja, ef þú ert
Arboe Rasmussen
Kirkjumálaráðherrann danski
hefir lagt nýtt frv. fyrir þingið, |
þar sem svo er ákveðið, að kirkju-
málaráðherranum skuli heimilt að
ákveða, að síra Arboe Rasmussen
verði settur inn í prestsembættið
í Vaalsesókn án akipunarbréfs frá
Wegener biskupi i Sjálandsbisk-
upsdæmi, og að biskupinn verði
leystur frá þeirri skyldu, að hafa
eftirlit með prestsþjónustu Ras-
mussens. Alt eftirlit með prest-
inum, fellur undir kirkjumálaráð-
herrann.
Það er nú margreynt að yfir-
gnæfandi meiri hluti sóknarmanna
í Vaalse, viil fá að halda síra
Arboe Rasmussen sem presti, t.
d. er sóknarnefndin, sem nú er
nýkosin, öll honum fylgjandi. —
Taiið er víst að lagafrumvarp
þetta nái fram að ganga, því að
hægri menn einir eru því and-
vigir.
Morðið í Sarajevo.
Málunum, út af morðinu á
rlkiserfingjanum austuríska í Sara-
jevo í Bosnín, sem kveikti ófriðar-
bálið, er ekki lokiðenn. — Aust-
urrikismenn hafa haldið þvi fram,
að morðið hafi verið framið að
undirlagi Serbastjórnar og hafa
verið að safna gögnum er sanna
það, frá því i óíriðarbyrjun.
viss um að ekkert só ámilliykk-
ar, þá er eg ekki að eyða fleiri
orðum að þessn.
— Eg hefi fylstu ástæðu til þess
að vera viss um það, sagði Staf-
ford hiklaust. — En þetta er
ekkert annað en vitleysa og hug-
arburður. Kvenþjóðin ímyndar
sér altaf að eitthvað hljóti
að búa undir ef maður dansar
tvisvar við sömu stúlkuna eða sest
á tal við hana stundarkoro.
— Það er alveg satt, en þarna
heyrist til bjöllunnar, sagðiHoward
og stóð upp.
Það var einhver ókyrð yfir
gestunum eins og Howard hafði
sagt. Náði það ekki að einn til
fjármálamannanna, sem hópuðu
sig saman í forstofunni, töluðu
hljóðskraf og gutu augunum til
stigans, sem Sir Stefán varvænt-
anlegnr að ganga ofan innan skams
en hinir gestirnir voru líka eins
ogánálum, þvi að flestir höfðu hler-
að eitthvað um þetta risavaxna
fyrirtæki og þeir, eem ekki vissu
neitt eða kærðu sig neitt um
járnbraut Sir Stefáns, hugsuðu
til danaloiksins fuilir eftirvænt-
ingar.
Nýlega hefir bæjarráðsmeðlimur
einn í Ljesnica í Serbíu, Banjac
að nafni, verið dæmdur í 12 ára
strangt fangelsi fyrir drottinsvik
Afbrot hansvar það, að hann
hafðibýat morðingjann og hjálpað
honum til að komast til Bosníu,
þrátt fyrir það að bann hafði á
sér morðtól og Banjac vissi að
hann fór í glæpasamlegum erindum.
í máli þessu segja Austurríkis-
menn að það hafi sannast að morð-
ið hafi verið framið að undirlagi
serbneska félagsins Narodna Od-
brana, en í því voru margir hátt-
standandi embætismenn í Serbaher.
Fjelag þetta á að hafa haft það
aðalmarkmið að koma af stað upp-
reist í Bosníu og Herzegovinu.
Líknarstarfið í Beigfu.
í dönskum blöðum er sagt að
Þjóðverjar hafi þröngvað svo kost-
um amerísku liknarstarfseminnar
í Belgíu, að nefnd sú sem það
starf hefir haft á hendi þar, sjái
sér ekki fært að haida þvi áfram,
Það hefir jafnvel flogið fyrir, að
nefndarmennirnir hafi verið fang-
ar Þjóðverja síðan sambandinu
milli Þýskalands og Ameríku var
slitið.
Ráðgert hefir verið að fela
Hollendingum umsjón með m&t-
vælaútbýtingunni.
Staíford var einn á meðal þeirra
sem stóðn í forstotnnni og vmr
hann að tala við Berta um skemtí-
skrá kvöldsins, en Berti hafði i
einu hljóði verið kjörinn dans-
stjóri og umsjónarmaðnr skemtun- ■
arinnar. Sá þá Stafford hvar
Maude Falconer gekk ofan stíg-
ann og var enn skrantlegar búin
en nokkru sinni áður. Sá Staf-
ford aS karl&r jatnt sem konur
stungn saman nefjnm og gerðu
bæði að dáðst að henni og öfunda
hana þar sem hún brnnaði áfram
glitrandi af gnlli og gimsteinum
og að ölla hin tignarlegasta. Hún
nam snöggvast staðar i nánd við
Stafford, leit brosandi framan I
hann og sagði:
— Hafið þér komið auga á hann
íöður minn, herra Orme? Skyldi
hann vera kominn ofan?
— Nei, svaraði Stafford og leit
á hana eins og hver annar karl-
maðnr, sem dáist að skrautbún-
ingi kvenna. Mundi hann nú ekid
eftir samtali þeirra Howards og
sagði: — [Dæmalaust er kjólllnn
yðar fallegur, ungfrú Maude!
— Jæjaj|þykir yður það? Það