Vísir - 27.06.1917, Page 2

* 1K
Rúgmjölsseölum
og r úgbrauðsseðlum
veröur útbýtt í barnaskólanum 28, jún! og næstu daga.
Matvælanefndin.
Liðlegur sjómaður
gotur fengið 3 mánað* &tvinnu við sjóróðra á Austurlandi. Gott
kaup i boði. Verður að fara með Botníu 2 júlí. Semjið við
Mattnías Ólafsson,
alþingismann, Ingólfshúsi, Reykjavik.
Heima eftir kl. 7 e. h.
Skagfirskt dilkakjöt
verður til söla í dag og næstu daga
í heilum tunnum
hjá undirrituðam.
Sigurgeir Einarsson
Hafnarstræti 16. Tslsími 205.
Karlmannspeysur, Kven- & Barnabolir, Barnakot o. 11.
nýkomið í
Austurstræti 1.
Ásg. (1. Guimlaugsson & Co.
Til miasiss.
B*,#hú*ií opil kl. 8~8, li'.kr. til 10*/E
BorgairstjóíMkrihtoíaa kl. 10—12 v;
1—S
Bajarfðgetaikrifataíaa kL 10—-12eg 1—b
BæjaarejaSdkas&akriísU.iB kl. 10—12 og
1—S
Í8l*ndabfc*ki kl. 10—4,
K. 7. U. M. AIh. sank mmnntl. 6*/,
sl#4,
L. F. K. R. Bókaútlán mánndaga kl. 6—8.
Laadfckotsspít. HeimBákaariÍBsi kl. 11—1
Landabnakic.:) kl. 10—3.
Landsbðkfcsafe 12—8 sg 8—8. CftJfis
1—3
Landsíjúðnr.. aígr. 10—2 eg 4—8.
LandMÍisien, v.d. 8—10, Helg* dagf
10—12 03 4-7
NáttárngrípsEíun V/3—%l/s,
Pðftfcðtii §—7, sannud. 9—1.
Samábyrgðfa 1—5.
Stjðrnstrálsikiifitofemsir opnar 10—4,
VífilistaSaLsslið: hsiaaðknir 19—1.
ÍJjöíweBjaaaÍEÍI, sd., Jsd., totd. 13—S
Brauðaþunginn.
Þá hefir nú síra Ólafur Ólafs-
son opinberast, segist ekki vilja
Iáta hafa a ð r a fyrir s ö k, —
annars kom fólki þetta ekkimjög
á óvart; það lá eitfchyað svo skrífci-
lega opið fyrir fólkiuu, að um
annan prest, í þessu sambandi,
mundi tæplega vera að ræða.
Bg var ekki búin að segja alt,
sem eg ætlaðJ, með grein minni
í Vísi þmn 19. þ. m. am þetta
brauða og kærumál. Eg ætlaði
mér, meðal annars, að gera síra
Ólefi þsnn greiða, að láta nafn
hans þar scin það átti heima, í
frásögn um kæru hans.
En nú er presturinn búinn að
segja í grein sinni í Vísi 21. þ.
m. hvenær og hvaða bránð hafi
verið keypt úr húsi hans og hvað
það háfi vegið. Þeir feðgar, síra
Ólafar og Guðmundur sonur hass
hjálpa&t að því að kæra mig fyrir
J/2 rúgbrauð, sem þeir segja að
hafi vegið 1000 gr. Eg mætti á
tiltæknum tima fyrir rétti og yfir
mér var lesin alletörorð kæra út
af þessu prestsbrauði. Lögfræð-
ingurinn Guðm. Ólafsson skýrir
frá því i réttinum, hvílíkri undr-
nn það hafi v&ldið á heimili hans
að sjá þttta litla brauð, sem hefði
verið borgað fullu verði með 71
eyri, engu skilað aftar af þeirri
upphæð!!
Á meðan Iögfræðingurinn var
að spjalla um þessa fjármuna með-
íerð á sér, ver tekinn pappírinn
utan af þessu brauði, oem var búið
að dvelja meðal tiginaa manna,
ekki skemur en 5 sólarhringa.
Eg gat ekki varist áð brosa,
þegar eg sá hvaða brauð valt inn-
an úr bréfinu; það var sem sé
normalbrauð!!
Þegar lögfræðingurinn var bú-
inn að tala, bjó hann sig til brott-
ferðar, en eg vildi síður láta hann
biða eftir þvi að vita hve ranga
kæru hann stæði þarna með og
mæltist því til að hsnn biði, til
að hlnsta á minn framburð í mái-
inu, sem haan og gerði. Eg áleit
og Iét það í Ijðs fyrir réttinum,
að hér væri sennilega um mis-
skilning að ræða. Mér fanst ekki
veita af að færa þetta til betri
vegar, ef unt væn. Ea lögfræð-
inguriun var nú ckki alveg á því,
að hann vissi ekki fullvel hvað
hann væri að gera; lét böka það
að sér hefði verið vitanlegt að
þetta amrædda brauð væri nor-
mfilbrauð. Eg sá að það mundi
satt vera, þvi normalbrftnð era
aldrei látin úti þegar beðið er um
rúgbrauð. Eg upplýsíi það, að
normalbraúð ætts ekki að h&fa og
hefðu aldrei haft dömu þyngd né
stærð sem rúgbrauð, og sjónar-
munur svo mikill á þessum brauða-
tegundum, að þar væri ekki hægt
að villast á.
Lögfræðinguíinn ber það fram,
að hann hafi viktað hið umrædda
brauð á „MshaIdsviktB að sínu
fólki ásjáandil! og að það hafi
vigtað, þá ný bakað, 1000 gr. —
En bvo viktiiði bæjarfógeti þetta
ssma breuð að sínnm vottum við-
stóddnm og reyndiat það, 10 dægra
gamalt, 50 gr. þyngra on þeir
feðgar töldu það að verá nýbakað.
Þess ekal getið, að þefts var
harðbakað hliðarbrauð.
Hvernig ætla þeir feðgar að
fara að sanna það, að þetta brauð
hi;fi verið léttara, en það átti að
vera nýtt, fyrir 10 dægrum?
Á þessit getá menn eéð hve
ábygg ileg frammistaða kær-
enda hefir verið.
Deigvigtin í normalbrauð hefir
ætíð verið höfð það hlutf&llslega
minni, sem efni í þau er dýrara
en i rúgbrauð, en verðið það sama.
Þetta hefir maður haldið áð öllum
um væri kunnugt, því í mörg ár
hafa þessi brauð verið seld sam-
hliöa. Áf þessu geta víst fiestir
séð að það er að minsta kosti
ekki of mikið sagf, þótt eg segi
í fyrri grein minni að þeim, sem
séu að burðast með þessar kærur,
muni ekki vera vel Ijóst, hvað
þeir séu að gera, eða hvað þeir
eigi heimting á, og vona eg að
þeir feðgar og jafnvel matvæla-
nefndin lika, fyrirgefi mér ^p><3
eg ætli þeim ekki aðrar lakarf
hvatir heldor en þekkingarleysi
og misskilning. En vera roáað
þsim hafi tekist að Iáta einhverja
aðra skilja bétnr hvað þeireruað
fara, og skal °eg unna þeim þess
heiðurs!
Mig langar til að beina þeirri
spurningu til þeirra síra Ól&fs og
sonar hans, hvers vegna þeir biðja
um normalbraað, en ætlast" til
að fá 1500 gr. rúgbrauð? Því
kæra þeir mig þá ekki bátt áfram
fyrir að eg geri þeim þann greiða
að láta þá hafa normalbrauð gegn
rúgbrauðsseðli?!! Eg hygg að
tæplega mundi það mikið rý/a virð-
ingn þessara háu herra þó þeir
könnnðust við sitt eigið þekking-
arlcysi og misskilning í þessu
etórfelda kærumáli sínu!!
Ekki get eg látið mig það miklu
skifta þ5 síra Ólafur undrist það,
að eg skuli tala um þetta brauð-
mál í blöSunnm, og ekki þarf hann
mín vegna að gripa neitt til vara-
sjóðs vorkunnsemi sianar, og skeð
getur að einhverjir skilji afstöðu
mfna í þessu máli mun betur en
hann.
Annara virðist grein prestsins
einhverskonar fyrirvuraþvottHr, —
hann eýnist kycoku sér við að
vera hreinn og beinn máls-
aöili; en hafi hann nú svona í
allra mesta sakleysi
ekroppið með akilaboðin og máske
brauðið fyrir drenginn sinn til
matvælsnéfndar, en ekki ætlað *C
láta sins nafns g © fc i ð, þá
má hann kenna henni um að
segja srona ótvirætt í kæru sinni
til bæjarfógeta, &ð sír* Ólafur
Ólafseon hafi kært fyrir henni
yfir rúgbrauði frá mínu brauð-
gerðarhúsi. Þeir geta komið sér
s&tn&n um það, eins og þair halda
virðiugu ainni hentast^frá hvaða rót-
nm þetts er runniðjog hver eigi nú
að sjá um þetta afkvæmi þeirra,
en eg ætla bara að halda mér að '
því sem stendur i kæru matvæla-
nefndar.
Myndi það ekki falla vel inn í
verkahring síra Ólafs áð líta eftir
og geta svo im það við matvæla-
nefnd, hvsð kynni nú að vanta
mörg prósent af vatni í brauðin,
ef þau væru of vel bökuð. Þá
mætti hiklaust kæra fyrir það ef
þau innihéldi minna vatn en til-
tekið er í hinni nýju reglugjörö,