Vísir - 08.07.1917, Blaðsíða 2

t I iC
Til miatiia.
BurgwaijöœskriísíofftK kl. 10—12 og
l-(-
B®jBií6gat»8krifBtof*a ftL. 10—12#g 1—6
BæjargjKláke(aakrií8tu.«s kl. 10—12 c£
1 —»a
lílandsb&Bk! kl. 10—4,
K. V. U. M. Aia. sa«k gnnnnd. &1/,
si8é,
L. F. K. R. Bókaútlán mánudaga kl. 6—8.
LandakotsspU. Hnitnaéknsrtíaii ki. 11—1
Landsbankina kl. 10—2,
Landabókaíafas 1S—8 ®s h—8. Utlfes
1—«
Landacjöfenr, afjjí. 10—2 og 4—5.
Landasiminn, v.d. 8—10. Helga dag»
10—12 og 4—7.
Náttóregripssafn 1V8—S‘/*.
Pðitbúnii £—7, annnud. 8—1.
SamfebyígðÍB 1—6.
StjórmiríiSB«krifatoteraar opnnr 10—4.
VífilMteis,l»æliS: h»im*ókn:'e 12—1.
Djóimesj&safaii, opið daglega 12—S
Síldveiðarnar
og „bresku samnmgarnir“.
Þsð er uú bomið upp úr kaf-
inu, að núverandi stjórn vorri,
sem réttilega heflr verið gefið
nafnið „vandræðastjórn", hefir
ekki tekist sem beat að „endur-
æýja“ samningana við Breta. —
Bændar þóttust þegar í vetar
verða illa úti, er þeir fenga enga
hækkan á ullarverðinu, og það
hrutu orð um það, að ekbi hefði
verið hugaað sm annað en sjávar-
útveginn. En sjávarútvegurinn
hefir ekki grætt mikið á þeirri
umhyggju. — Fiskverðið var hækk-
að, en allir vita, að við erum
ekki upp á Breta komnir með
sölu á fiaki og að töluvert hærra
verð fæst fyrir hann annarstáðar.
En þ*ð var síldarverðið, sem
hækkaði um 4—5 kr. á tunnunni.
Sild höfnm við enga von um að
geta selt snnarntiðar en í Bret-
landi að neinum mun, og var þvi
mikilsvert eð fá Breta til að
hækba verð á henni.
Þeasi hækkun á síldarverðinu
var nú svo litil, að hefði verðið
i fyrra ekki gert betur en að
borga koatnað, þá var fyrirsjáan-
legt að ekkert vit mandi vera í
því að gera út í síld fyrir þetta
verð í ár. Það hlaut að verða
stórtap á þeirri útgerð. Eu sem
betar fór, var verð þa5 sem fyr-
verandi stjórn fekk Breta til að
ganga inn á svo hátt, að all-
góður gróði, ef ekki stórgróði,
varð á útgerðinni. — En nú
hefir allur útgerðarkostuaður auk-
ist svo stórkostlega síðan, einkum
eftir að kafbátahernaðurinn komst
í algleyming, að mjög hæpið hefði
verið að gera út í síld í ár þrátt
fyrir hækkunina, þó að. enginn
„böggull heSi fylgt skammriti".
En nú er það orðið uppvíst, að
þessi „verðhækkun" hefir verið
bundin þvi skilyrði, að síldin yrði
öll „magadregin"; þ. e. innyfl-
in tekin úr henni. Við þ&ð
léttist síldin fyrst og fremst að
miklum muD, líklega um X/A—%,
og þar sem verðið er miðað við
Dauídumbraskólann
í Reykjavík
vautar húsnæði frá 1. okt næstk.
5—10 herbergi.
Þeir sem kynnu aö vilja leigja skólanum snúi sér
til forstoðukonu hans.
M. Th. Hasmus.
Spítalastíg 9.
Is. o m i ö
í verslun Helga Zoéga
“ 0STAR:
Ouirætur
Púrrur
Crouda, Edamer,
Schweizer.
O)
a>

a>
Q3>
SS
Oí
frl
Q3
Q
Krone Lager öl er best
Hið ágæta uorðleuska
Dilkakjöt
hefi eg nú aftur til söln í heilum tnnnum.
Verðiö mjög légt.
Halldór Eiríksson
Aóídstræti 6.
Talsími 175.
&
gLarsen&Petersen*
Pianofabrik K'dbenliavn
Einkasala fyrir ísland ^
|| í Vöruhúsinu. |j|
jtþ Nokkur Piano fyrirliggj-
andi hér á stiðnum; eömu- ♦
tleiðis Pianostólar og nótur.
þunga, þá er augljóst að í stað
þess að verðið hafi h æ k k a ð
hefir það lækkað að milil-
um mun. Þó er það ef til
vill ekki það versta, því að þessi
meðferð á síldinni gerir verkun
hennar svo miklu seinlegri, að
líklega geta útgerðarmenn ekki
komið líkt því allri síld sem veið-
ist í verkun — hún grotnar nið-
ur í höndum þeirra. Fram-
leiðslan verður ötun-
ilýjanlega miltlti ririija ni,
en kostnaður líkur eða jafnvel
meiri.
Fnrðnlegt má það kaila, að
stjórnin skuii hafa gengið «ð þessu
skilyrði.
En það furðulegasta af öllu er
þó það, að hún skuSi hafa farið
ineð þetta eins og manns-
morð í stað þess að skýra út-
gerðarmönnum þegar í stað frá
þvi.
Stjörnin þsrfti als ekki
að ganga að þessu akilyrði. Það
var miklu bð'ra að Iáta sitja við
gamla verðið aem Bretar skuld-
bandu sig til að borga í fynra.
Hér er um Ihureyfciragxt A samn-
ingum að ræða sem ekkert vit var
í að ganga að. Og í stað þess að
bæta samningana, sem margir
mnnu hafa búist við að stjórain
myndi gera ef unt væri, þá hefir
býn stórspilt þeim. En kór-
ónan er þó þetta, að stjóniin horf-
ir á það að útgerðarmenn með
ærnam tilkostasði og fyrirhöfn
bús sig undir sildveiðarnar án
þess að nefna þetta á nafn! Og
loka komast menn að því hjá um-
boðsmanni Brefca, hvaða
skilyrði er komið inn í samning-
inn um verkun á síldmni.
Nú hefir »ð sögn verið símaö til
þeirra feðga Richards Thors og
Thors Jensen og þeir beðnir að
reyna að fá þetta felfc úr samn-
‘ngnnrn affcur. Geta menn sagfc sór
það sjálfir, hve miklar líkur séu
til að það takist.
En þó það takist, þá geta menn
af þessu séð hvert vit er í því að
fela slíkum mönnnm sem nú aitja
i stjórn landsins að semja fyrir
vorahönd við stjórnir erlendra ríkja,
þvi hér getur verið um að ræða
miljóna króna tjón fyrir land og
þjóð, atvinnuleysi verkafólks og
þar af Ieiðandi neyð.
Jón Jónsson.
f I