Vísir - 15.07.1917, Qupperneq 3

VlSlK
2-3 menn
Frá Alþingi
í gær.
vantar til mótelijll nú þegar.
Gott Kaup. Ódýrt fæöi,
Talið i dag: við
Sigurjón Pétursson
Hafnarstræti 16.
Síldarverkafolk
þaö, er ráöiö er hjá mér, er beöiö aö
koma til viötals
mánudag 16. þ. m. kl. 4—6 e. m.
Th. Thorsteinsson.
Á dagskrá nd. voru ?1s 12 mál
en a( þeim voru 3 tekin út aí
dagskrá en hin afgreidd á 3 kl.-
tímnœ.
Afnám ullartolisins var til 3.
nmræðu og afgreitt út úr deild-
ínni.
Frv. um stýfimanneskóla á ísa-
fírði var tU 1. umr. og mælti flm.
þcss M. Ó'. mcð því, en á móti
frv. lagði Pétur Jóns?on og fceldi
óséð að nokkur bót yrði að slíkvi
ebólrstofnm, það væri mcst nnd-
ir kepupravp'inu komið. Gera
mætti l'ka ráð fyrir því að Norð-
lemPngar ;og Austftrðingar vilia
l'ka fá skóla, enda rétt að fyrstl
stýtimannaskóli ntan Reykjavíkur
yrði settnr á Akurey.i, vegna leg-
innar.
Ffv. vísað til 2. nmr. og menta-
málanefudar í e. hlj.
Um frv. um erfð&ábúð á Iands-
sjóðs- og kirkjnjörðum t?laði flm-
þe:s (B. R. St.) og kvaitaði im að
stjóreiu hefði ekki séð sér fæifc
að leggja frv. í þá áít fyrirþiug-
ið og tðldi viðbúið að fremvarpið
þyiíti umbóta við vegna þesshve
ónógan tíma hann ,hefði haft lil
að seroja það. Lvgði .tii að því
væu visað til lendbúnaðprnefnd-
Maskínuolía, lagerolía og cylinderolía.
Sími 214
Hið íslenska Sieinolíuhfutafélag.
er.
Sv. ól. t?laði blýlega im frv.
en taldi það þurfa ýmsra lagfær-
irga og V'ldi ví"a því til alsherj-
evii. t'l þ*ss að tiyggja því sem
vacdlegasta meðferð svo að því
I fjarveru minni
gegrir herra heraðslæknir Jón Hj-
Signrðason, Laugaveg 46, læknis-
störfnm fyrir mig.
Sæm. Bjarnhéðinsson.
-----------------------"H
áuglýsið í VlsL
væri sem vísust greið Ieið í gegn-'
um þingið.
Einar Arnórason (form. alshn.)
Iagði á móti því, kvað málið land-
búnaðarmál en e( lendbfinaðaro.
vildi þá gæti hfin vafelaust feng-
ið lögfræðislega aðstoð.
Yar (rv. síðan vísað til landbún-
aðarn. með 14 atkv. gegn 7.
Síðesta málið á dagskránni sem
umræðvr vrðu um, var írumvaip
um breytmgu á landsbankalög-
nnum (nm stofnun útibús i Suð-
vTmfiiasýslu, i stað óákveðið &
Austfjörðam). Út af því komnst
Austflrðingaií'ÍT í deildlnni, tveir
og tveir, í hár ssman og má
þó gera ráð fyrir þvi að betur
verði síðar. Pétur Jónsson studdi
Norðmý'inga, en Bjaini frá Vogi
og Gísli Sveinsson Sunnmýlingt.
Yirtist heldur halla á Norðmýlinga,
sem vildu hafa útibólð á Seyðis-
firði og hvergi anuatsstaðar. Frv.
vsr vísað til 2. umr. í e. hlj. og
til e’lshevjarnefnder. í Ed. var
enginn faudir.
ísiir og milionir
eftir
gfharles jgarvice.
221 Frh.
inn, sagði lávarðurinn ábyggilega,
og eg hefi einhvern grvu um, að
það verði ekki svo auðvelt að
gera henni til hæfís hvað það
snertir. Hfin ber það einhvern-
Veginn með sér, að hfin mnni
Vilja fara sinu fram.
— Æ, það er nógur tímiun til
«ð hugsa um það, sagði frú Baun-
«rdaie. En um leið og hún sagði
þetta, mintist hún þess, að Ját-
Varður sonur sinn væri væntan-
legur heim eftir eina eða tvær
^kur úr Austurlandaför, sem hann
Var f og að hann vrr mjög á'ít-
legu* maður og aðlaðrndi að fleir-
»m fanst en móður hans einni.
úaginn eftir komu enn fleiri
gestir. Yirtust þeir aúir fagna
^jög heimkomu ídu og mæltu
a'lir til vináttu við hana. Var
það auðséð á öllu, að hún mundi
ekki þu»fa að vera einmana leng-
vr nema þá því að píps að hfin
kysi sjálf að draga sig út úr. Að
morgfii hins þriðja dags reið hún
til Brandsmýrar í verslunprerind-
um, að hún lét í vcðii vaka og
mætti þá heira Wordley á leið-
inni. Við b'ið hf-’s i vagninnm
sat pngr” maðnr, sem ída gat
sér undir eins t’l að mnndi vera
kygginga’neistaTÍnn, enda vpt það
hvorki meira mé m;nna en binn
npfnknnni Harley. E>au námn
öll staðar við vatn’ð og heilsuðnst
og virti heira Hartley sumarhöll-
ina, sem blaati þar við, vel og
vandlega fyrir sér. Um leið og
ída sneri við mcð þeim, spgði
hann:
— Þetta er Ijóœmdi ffHegur
bústaður þsxna binumegin, ungfrú
Heron. Hú°ið er að visu nokkuð
íburðarmikið, en það er piýðilega
frá því gengið og vandað og nýlt
þar að aaki. Hver á það avnars ?
— He\ia Stefán Orme átti það.
sagði Wordley gamli Iágt.
— Já, einmitt það! sagði berrá
Haitley og kinbaði kolli einkar
ibyggilega. Veitti ída því eftir-
tekt, en vissi þó ekki hvernig á
þvi stóð.
Þaa sneiu nú ö'l heim tU
Heíor?haHavipnBT gömla og er
þau höfðu rnatast, tók bygginger-
meistarinn pappír og penna og
lagði riðn” fyrir þeim hvemig
h?nn hugsaði sér breyíingpr þær,
sem gera þyiíti á höl'inni.
— Það þatf ekki og á ekki að
bæta nelnu nýju við, eagði henn.
— Þeð sm þér eigið að hafa
íyiir augum, nngfrú Heron, erað
endnrreisa húsið, endurreisa það
með tilhlýðilegrl rækt og vara-
semi. Það er stóimerkileg bygg-
ing á Binn hátt og verður að með-
höndlast með gætni og ef þér
viljið tiúa mér fy*ir þessum starfa,
þá vonast eg tll að viðgerðin
verði semboðin hinni npprunalegu
byggingu. Þetta mnn verða mér
kærkominn stavfi og hugþekkur,
en eg verð að segja yðmr hrein-
skilnislega, að hann verður feiki-
dýr, en hve mikill kostnaðHriun
verður get eg þó ekki sagt með
vissu (yr en eg er bfiinn að gsra
nákvæmari áætlanir, en hitt get
eg sagt, að húsið sé þess vert,
að kostað sé nokkiu til þesB.
Æt'ið þór að leyfa mér að ha(a
ftjálsar henduT með þefcta?
— Já, svaTaði ída — eg (el
yðuT það Hgerlegs á hendur og
læt yðfT sjálfráðan um það.
Þavna komn þcaslr (járminir
sem fað’T hennar hafði aflað sér
a svo nndarlegan háfct, að minsta
kosti i góðar ‘þarflr, og þeim var
ekki betur varið til aunars en að
reiea bið gamla höfðingjasetur, sem
honum hafði þótt svo vænt im,
til fornrar (rægðar. Byggingar-
meistarinn varð effir og ætlaðiað
ráðgast im bitt og þetta viðídu.
En í þetta skifti (anst honum að
henni væji ekkl sérlega Ijúft að
tala miWð nm ástæður síuar og
(yiirætlanir og sagði hún alt í ein*
upp Úr þuT/u:
— Dvelur Sir [Stefán enn þá i
sumarhöHinui?
Wordley var að gera einhveijax
athugesemd’T í vaeabók slna og
Ieit hann nú npp og horfði á hana
undraudi.
— Sir Stefán Oime! Góða íd«
mln — vitið þér ekki — hafið
þér ebki heyrt -------
— Heyjfc hvað, spurði hún og
brá lifcpm.