Vísir - 02.09.1917, Blaðsíða 2

VISIR
i
Til mlxaia.
BorgarstjöíSKkrKntofhM kl. 10—12 oj
1—8
BeejufögetukrlfatefaM kL 10—12#g I, É
Bæjar'jaiákerukriíito *t ki. 10—12 og
1-—5
íilandsbukl kl. 10—4.
K. V. U. M. A1k MMk snnoná. 8%
KÍ«É
L. F. K. B. Bókaútlán m&nndaga kl. 0—8.
Laadakotsspít. Heita*ókn«riínd kl. 11—1
Landgbankina kl. 10— S
LandabökMafn 12—S eg 8—8. Otife
1—»
Landujéðar, afgr. 10—2 og 4—5.
LanduíiRlao, v.d. 8—10, Helgm dagi.
10—12 eg 4-'/
Nftttórngripasaín l*/a—21/s.
Pðethúaií »—7, Btwmnd. »—1.
Samáby»jt;<SiM 1—6.
Stjöraur6Mczifitofaraar opnar 10—4.
yifiltutttSabttlil: heimRöknii 12—L
E^ðiaaeajúafaiS, opið daglega 12—2
Dr. P. J. Olaföon
tannlækni
er fyrst nzu sinn að hitta í
Kvennaskóiannm við Frikirkjnveg
kl. 10—11 og 2—3
á virknm dögsm.
Njósnir.
Nyjar vörur
í versl. EDINBORQ
Bnsáhöld:
Herðatré — Þvottabretti — Ryksópar — Koiaskviffar — Kolakörfur,
Kökn- Tertu- og Bndingaform — Klelnahjól — Vöflnjárn — Bggja-
þeytarar — Bollabakkar — Peningabuddur — Albam — Hnífapör
— Mat- og Teskeiðar — Sunlight sápa og handsápa margar teg., m.
a. Pears sápa — Raksépa — Stranjárn og pönnur — Bldepítur o.m. fl.
Email. vörur:
Kaffikönnur — Pottar — Katlar — Skaftpottar — Mjólkurfötur og
Skólpfötur — Bikkar — Sdtkassar — Sápu og Sðdabox — Sleifa-
hyllmr — Sósusikti — Söpuausur — Fiskspaðar — Þvottaföt —
Náttpottar — Sorpskúffar — Spýtabakkar.
Glervara:
Bollapör, 30 tegundir — Te- og Kaffibollapör — Sykurker — Rjóma-
könnur — Mjólkurkönnur — Tepottar — Barnakönnur — Vatnsflösk-
ur — Tarfnur — Sósuskálar — Kartöfluföt — Steikarfftt — Assétt-
ur, — Leirskálar og Krukkur — Skrautpottar — Blómvasar —
Kaffikönnur — Piparkarlar — Ostakúpur — Þvottasteil — Skólp-
fötur — Speglar.
Alnavara:
Drakta- óg Kjólatau,
mest úrval i bænum.
Silki, slétt og rósótt.
Slifsi, falleg og ódýr.
Svuntuefni.
Javi, einbr. og tvibr.
Rðgnhlifar frá 3.25.
Matrósahúfur.
Regnkápur.
Borðdúkar, hvítir, 2.95—14.00.
Dúkadregili.
Serviettur.
Fiauel, margir litir.
TvÍSttRU.
Flonel.
Lífstykki.
Millipils.
Sokkar á börn og fullorðna.
Léreft, bl. og óbl.
Norsk blöðhafa mikið orð á þvi
að þýskir njósnarar séu þar mjög
að verki siðustu mánuðina. Bink-
um þykja þeir áleitnir við flota-
stöð Norðmanna i Horten og sagt
er að aðalmsðnrinn í vítisrélafárg-
aninu í Kristjaniu hafl komið þung-
að rétt áðnr en hann var tekinn
höndum. Og fleiri menn sem riðn-
ir voru við það mál, er sagt að
hafi verið þar á ferð. Fyrir nokkru
stðan kom þýskur maður til bæj-
arins og olli lögreglunni mörgum
snúningum. Hann á verslun þar
i bænum, en heflr þann ljóta sið
að hafa viðtalstíma bæði dag og
nótt og þykja nætargestirnir grun-
samlegir við&kiftavinir. Þá þykist
lögreglan hafa komist að þvi að
mynd hafi verið tekin af bæj-
arhöfninni. í rannsóknum út af
því náðist í myndir af annari hafn-
arborg í Noregi.
Vítisvélar í skipi.
Norskt skip frá Haugasnndi,
kallað „Niels Nielsen" fór í júlí-
mánuði trá Amerík* til Bombay
á Iudlandi með trjávið. Þegar
til Bombay kom og tekið var að
afferma, fundust vítisvélar í farm-
rúmlnu. Og það merkilegasta við
fundinn var það, að vélarner
höfðu sýcilega sprungið og bar
skipið þess greinileg merki; en
illræðismennirnir, sem létu vél-
arnar í skipið, hafa samt ekki
náð tilganginum, þvi skipið þoldi
sprenginguna.
Ferðasaga
ungfrú Þ'óru Friðriksson.
Með Ceres frá Englandi og jiangað
aftnr i opnnm bátum.
Bins og áður befir verið sagt
frá, þá var ungfrú Þóra Friðrífes-
son farþegi á Ceres, þegar skip-
ið var skotið í kaf, auk þeirra
feðga Thor Jensen og Ricbards
sonar hans. Fer hér á eftir ferða-
saga nngfrúarinnar tekin eftir bréfl
som hún heflrg skrifað skömmn
eftir að hún kom til Bnglands aft-
mr en nýkomið er þaðan.
Ferðasagan er á þessa leið:
Aðeins hálfri kl.st. áður en skip-
ið átti að Ieggja af stað tókst mér
að koma farangri mínum, 8 pökk-
«m á skipsfjöl. í þeim var guil-
fallegur varningur, sem eg hafði
fengið tiltölulega ódýrt en nú er
ómögulegt að fá fyrir aama verð.
Veðrið var ágætt og eg var í
besta skapi. Sjórinn var spegil-
sléttur og varð eg því ekkertsjó-
veik þann dag, aat á tali við karl-
mennint til háttatimá, fór síðan
til sveínklefa mína og lagðist í
rúmið i ölium fötnm nema skón-
um. Morguain eftir var eg enn
hin hressasta og fór upp á þilfar til
að skoða strendur Irlands. Bn
brátt fann eg «ð sjóveikin var í
vændum og fór því ;aftur niðar
undir þiljur til þe*s að búa alt
undir hina hættuiegu dága og
nætur, sem nú fóru í hönd.
Bg lét nauösynlegustu föt i
ferðatösku mína, tók vetrarkáp-
una (og sú er nú búin að gera
gagnið sitt) og loðkrega úr kist-
unni iOg heÐgdi það í fremra reyk-
ingasalinn. Skjöl mín lét eg i litla
handtösku, sem eg slepfci aldrei
hendi &f. Ferðatöskuna setti eg
í svefnklefann, því eg bélt að þýeku
fantarnir myndu láta okkur fá ráð-
rúm til að ná í nauðsynlegasta
fatnað okk«r. Svo lagðist eg á
Iegubekk i reyking&salnum með
kodda undir höfðiuu og ábreiða
og gekk sjóveikinni á vald. Bg
hafði íengið vo»t kvef í Ltedún-
am og var það ekki alveg batnað,
en fyrsta daginn sem eg var í
bátnum hvarf það gersamlega, og
er það alveg nýtt ráð við kvefi að
láta „kafskjóta“ sig!
Kl. 6 á föstudagsmorguninn
vaknaði eg, glöð yfir því að nótt-
in var liðin. Var að hugsa um
að fara á fætnr og þvo mér, en
dró það. Kl. 7.33 heyrði eg ógur-
lega bresti, glerbrotum úr lampa-
„kúplian" og þilfarsgiugganum
rigndi yflr mig. í ei»u vitfangi
var eg komin á fætur, greip tösk-
una og eina appelsínu aem var á
borðinu, stakk henni i vasa minn,
fór út og í vetrarkápuna, batt
blæju utíi höfuðið og Ioðkraga um
hálsinn, aít í hendingskasti. í
þvi komu þeir Thor Jensen og
sonur hans neðan úr skipinu, ber-
höfðaðir og á sokkáleistnnum, eins
og þeir höfðu lagst til svefns,
þeir mistu alt sem þeir böfðu
meðferðis, höfðu ekki einu sjnni
tíma til að ná vasabókam sínum.
Eg Ieit sem snöggvast niður um
stigaganginn til að sjá hvort nokk-
ru myndi unt að bjarga, en vatn-
ið hækkaði óðfluga og það var
ekkert annað fyrir höndum en að
flýta sér sem mest að komast í
bátana.
Diginn áður höfðu skipverjar
I flutt vietir og ábreiður í björg-
unarbátana, en stærrl báturinn
hafði tæst í eundur af sprenging-
unni, en hann var einmitt ætlað-
ur okkur. Við farþegarnir og ekip-
stjórinn fórnm því í léttbátinn.
Það voru réttar 7 mínútur frá
því „torpedoin" kom á akipið og
þ(.ngað til Ceres var sokkin. Það
er óskiljanlegt hve miklu maður
getur afkastað á fáum mínútum,
þegar lífið er i veði. Bátnumvar
í skyndi róið tvo faðma fra skip-
inu og svo var munntal Iátið fram
fara. — Tyo vantaði, 2. vélstjóra
og einn kyndaru.
Rétt í jþeisu komum við auga
á kafbátinn. Hann lá langur og
grár rótt hjá okkur, en stakk sér
í kaf þegar Ceres var horfin. Tveim
tundurduflum hafði verið lagt rétt
í leið okkar en þau gátum við
varust Morðingjarnin höfðu ekk-
ert aðvörunarmerki gefið og nú
létu þeir þessar tvær emáskeljar,
sem þeir sáu fullar af fólki úti á
reglnhafi, gersamlega afskiftalaus-
ar.
Það var töluverður sjógangur
snarpur vindur af suð-vestri og
regnskúrir við og við.
Það sem fyrst varð að gera,
var að skifta mönnum í bátana.
AUir yflrmennirnir farþeg«rnir og
nokkrir hásetar fóru í björgunar-
bátinn og segl vorm sett upp á
honum. Sjö menn voru látnir
vera í léttbátnum og hann tekinn
/