Vísir - 28.09.1917, Side 3

V í i R
Vísir er bezta
aoglýsingablaðið.

Bajsifléttil.
námsgrein, sem ekki má lesa
kensialanat. Og hvað gagníræða-
deildinni viðvíkar, þá eru að eins
tvær námsgreinar, sem hægt er
áð kvarta yfir kenslulausnm, sem
aé stærfræði og enska, en þær
eru kendar í öllum skólanum og
síst þyngstar þar. Og þar að
auki eru flestir gagnfræðanem- |
endur s?o ungir og óþroskaðir, að
lítill sbaði væri þótt þeir mistu
eitt ár. En þeir þroskaðri næðu
prófinu.
En nú stendur svo á, að i 5.
bekk byrjar einmitt nýtt tungu-
mál, franska, sem mjög erfitt er
að Iæra kamlul&ust. Og að minu
áliti og margra annara, er 5. bekk-
ur litlum mun léttari en 4. bekk-
ur.
Og að endingu. 5. bekkar ætti
næst sist allra bekkja skólans að
vera skilinn eftir. — Eg vil því
skora á stjórnino, eða áðra frnm-
kvöðla þessa úrskurðar, að sýna
annaðbvort eitthv&ð skynsamlegt
til stuðnings þessu atíerli sínu,
eða taka úrsknrðinn aftur að
öðrum kosti. Og undarlegt þykir
mér, ef stjórnin hefir úrskurðað
þetfca þvert ofan í tlllögur skóla-
stjórnar eem hefir hingað til látið
svo, sem henni væri þetta rajög á
móti ekapi. En það reynist oft illa
að treysta á heilindi summra
manna.
Kunmugur.
ifmæii i dag:
Gaðmundína Oddsdóttir, húsfr.
ifmæli á mergau.
Jón Björnsson, kaupm.
Þórunn Jónsdóttir, húsfrú.
Sveinbjörn Oddsson, prentari.
Pétur M. Sigurðsson, skipstj.
Marie Möller, húsfrú,
Kristín Laxdal, húsfrú.
Benedikt Jónasson, verkfr.
Régnheiður Zimsen, húsfrú.
Kristín Árnadóttir, húsfrú.
Jón Reykdal, málari.
Kveikingatími
á Ijóskerum bifreiða og hjóla
er kl. 8 á kvöldin.
Raunsnarleg gjðf. ,
M a g n ú s kaupm. B j a r n a-
s o n, sem alllengi hefir dvalið
á Vífilsstaðahæli, hefir gefið
styrktarsjóði sjúklinga á Vífils’
stöðum 500,00 krónur til minning-
ar um fimm látna vini sina þar,
nngfrú Agústu Ólafsdóttur, Sigurð
Á. Gíslason, Rögnvald ólafsson,
byggingameistara og Pál Ágúst
Pálsson, öll úr Reykjavik og stud.
theol. Kjartan Jónsson frá ísafirði.
Vtæri vðl farið, að fleiri miatust
látinna vina sinna þar á likan
hátt.
í Birtingaholti
dvelja þeir í vetur bræðurnir
slra Gaðmundur Helgason fyrv.
Búnaðavfélagsform. og síra Magn-
ús Helgason kennaraskóiastjóri,
hjá Ágústi bróður sinum.
Sigurgeir Sigurðsson
cand. theol. hefir verið settur
prestur á ísafirði í stað síra
Magnúsar Jónssonar.
Flensborgarskólinn
tekur til sfcarfa 10. október og
starfar í vetur eins og að und-
anförnn.
Leikfélagið
Það er óráðið enn hvernlg starfi
félagsins verður hagað í vetur,
en væntanlega verður það afráðið
á að&Ifandinum, sem haldiun verð -
mr í kvöld, sbr. auglýsingu hér i
bl&ðinu.
Dýrtíðaruppbót
höfðu þingmenn ákveðið sér á j
dagpeningum sínum um þingtím-
ann að upphæð 30%. E»ett& mun
hafa gerst á Iokuðum fundi í
samoinuðu þingi í þinglokin. Alls
mun uppbót þessi nema um 8000
krónum.
}
Gullfoss
fór frá New-York þ. 25. þ. m.
með fullfermi.
Strandferðaskipin.
Willemoes og Sfcerling eru á
Eyj&firði I dag. Borg fer frá ísa-
firði í dag.
Einar Þorkelsson
skrifstofustjóri Alþingis tr orð-
inn umsjónarmaður Alþingishúss-
ins.
Stúdentar
sem ætla &ð stunda nám við
K&upmattnahafnar-háskóla h&fa
nú fengið leyfi tii *ð taka undir-
búningsprófið í heimspeki við
Háskóla íslands.
Skemtileg og fróðleg bók:
Frakklanci
eftir prófessor K r. N y r o p. Hefir
hlotið almann&Ioi og gefin út
mörgum sinnum í ýmaum löndum.
Þýtt hefir á íslensku G u ð m.
Guðmundsson skáld.
Fæst hjá bóksölum.
Kostar að eins kr. 1,50.
Landsbankaútibú
er nú ákveðið að setja á stofn
á Auitfjörðum um áramótin. Úti-
bústjóri er ráðinn Árni Jóhauns-
son bankaritari og ætlar hann
austur með næstu ferð Sterlings.
Það hefir ekki enn verið látið
uppi, hvar á Austfjörðum útibúið
verðL
Trúlofuð
eru, ungfrú Gíslína Gisladóttir
úr H&fnarfirði og Sigurjón Lirus-
son.
Enskt herskip
kom hingaði morgun. Með þvi
kom enski sendiræðism&ðurinn Mr.
Cable.
Þrítugsafmæli
Goodtemplar&hússins verður há-
tíðlegt haldið þ. 2. október n. k.
Sigurjón Pétursson
kaupmaður er að fiytj* versluu
sinaí „Nýhafnar“-húsið við Hafn-
arstræti, sem hann er nú orðinn
eigandi að.
- 129 -
sjötíu og fimm. Eg veit líka, að eg er
orðih kalin á kinnunum því að mig log-
svíður í þær.
3?au gátu ekki náð í klaka þarna sem
þau höfðu sest að og urðu því að bræða
snjó tk þess að geta fengið vatn í kaffið.
Kitti steikti flesk og yljaði kexkökurnar.
Shorty sá fyrir eidiviðnum og hélt eld-
inum við, en Jenny tók fram matarílátin
og borðbúnaðinn, en hanu var ekki annað
en tveir diskar, tveir bollar, tvær skeiðar,
salt og pipar blandað saman í blikkdós og
önnur blikkdós með sykur. Urðu þau Kitti
og hún að skiftast á um áhöldin þegar
þau fóru að borða. Þau borðuðu af sama
diski og supu af sama bolla.
Klukkan var orðin tvö þegar þau höfðu
vatnaskilin að baki sór og fóru ofan eftir
læk, sem rann í Kerlingarlækinn. Áður
uni veturinn hafði einhver veiðimaður troð-
ið nokkurskonar braut í gilið. Nú voru
þessi spor orðin að hörðum hnúskum í
spjónum og hálfhulin af honum, svo að
manni lá við falli, e£ maður steig utan hjá
þeim, sem oft vildi verða, ekbi síst þar
sem veiðimaðurinn hafði verið frámunalega
^loflangur. Jenny vildi endilega ganga á
Undan því að henni var það áhugamál, að
Þeir fólagar gætu komið nógu snemma til
þess að geta náð sér í lóðarbletti og hún
hélt luns vegar, að þeir mundu kannske
Jack London: Gull-æSið.
- 130 -
ganga hægar vegna þess hvað þreytt hún
var. Hún fór eins og örskot ofan brekk-
una og stiklaði á hnúskunum og gat Shorty
ekki annað en dáðst að henni.
„Líttu á hana“, sagði hann við Kitta.
„Þetta er almennileg stúlka! Sko hvernig
mokkasínurnar fljuga áfram. Það eru eng-
ir ballskór með álnar háum hælum! Hún
kann sannarlega að bera fyrir sig fæturna
og hún væri hreinasta fyrirmyndar veiði-
manns kona“.
Hún brosti þakklátlega ‘til bans, en það
bros náði líka til Kitta. Hanu fann, að
þau voru þegar orðnir góðir kunningjar,
en hann fann líka, að hún var sannur
kvenmaður þessi unglingsstúlka, sem brosti
við honum eins og félagi lians.
Þegar þeir komu ofan að brekkunni við
Kerlingarlækinn, sáu þau allan skarann
koma á eftir sér yfir vatnahvörfin og smá-
mjakast ofan gilið.
3?au héldu áfram ofan að lækjarfarveg-
inum. Lækurinn var botnfreðinn, eitthvað
tiu eða fimtán álna breiður og voru að
honum brattir bakkar þriggja til fjögra
álna háir. Enginn maður hafði stigið
þarna fæti sinum undanfarna daga, svo að
fönmn lá óhreyfð ofan á ■ klakanum og
vissu þau nú, að þau voru ofan til við
fyrstu lóðina og seinustu lóðarstaurana,
sem „ Sælj óns“ menmrnir höfðu rekið niður.
- 131 -
„Varið þið ykkur á kaldavermslinu !tt
kaflaði Jenny, þegar Eattí. gekk á undan
þeim ofan eftir ísunum. „Þó að frostið só
sjötiu stig, þá getur maður hæglega mist
fótanna gegnum ísskorpuna og bleytt sig“.
Svona kaldavermsl eru algeng í Klon-
dike. Sitrar svo vatn úr þeim undan hall-
anum og safnast í polla eða dý; yfir þau
skænir svo í frosthörkunum, þar sest snjór
ofan á og stígi maður svo óvart á þetta,
heldur það manni ekki uppi, heldur iætur
alt undan, svo að maður veður i fæturna,
en á þessum slóðum og í þeim heljarfrost-
um, sem þar eru, er það sama sem að
missa fæturna geti maður ekki samstundis
farið úr votu.
Klukkan var nú um þrjú, en svona
norðarlega er þá. þegar farið að rökkva á
þessum tima árs. Þau voru nú að svipasfc
effcir trjástofni eða staur þeim, sem átti að
vera rekinn ofan í miðjuna á lóð þeirri,
sem seinast hafði verið tekin. Jenny lót
sér mjög ant um þetta, enda varð hún fyrst
til að koma auga á staurinn, hljóp fram
fyrir Kitta og kaliaði.
„Hérna hefir einhver verið á ferðinni!
Lítið þið á traðkið í snjónum! Nú þurfum
við að finna staurinu og þarna er hann
líka. Sko trjástofninn þarna!“
En alt í einu sökk hún í upp í hné.
„Hananú, þarna fór eg!“ hrópaði húu.