Vísir - 28.10.1917, Qupperneq 2

YiS i &
Matvælanefnd
Seðlaskrifstofan
er flutt í
Hegningfarhúsið,
bæjarþingstofuna og borgarasalinn.
Ifirsetukonu-umdsmi
Kjósarhreppa í Kjósarsýsla er laust. Umaóknir nm atöða þeasa aend'
ist nndirritaðam. —
#
Skrifstofa Gttlibriagtt- og Kjðsarsýala, 20. okt. 1917.
Magnús Jónsson.
t
Faðir minn,
OleP.Chr.MðUer,
» •
kanpmaður á Hjalteyri,
andaðisfc í gær kl. 6V2 síÖ-
degis eftir margra ára
veikindi, 65 ára *að aldri.
Jakob Möller.
PóstáTisanirnar.
E>. 26. þ. m. birtht grein frá
póstmeistaranum, sem á að heita
svar við grein minni frá 24. þ.
m,, en hann ter þsr eins og kött-
nr í kringum heitan. graat.
Bg spyr:
1. Var pðstmelstara heimilí að
hclda póstávisnnnnnm sm
óákveðinn tíms, jafnvel alt að
því hsilan mánsð, eins og
orðið hefði, ef fregnir hefðs
ckki komið af því frá út-
löndam?
2. Hvsr á ávíssnirnar á að skrifa
meS hvaða ekipi sendsndi
óskar að aonda þær,
3. og hvenær hefir vetið ekipnð
svo fyrir, að það skftli gert?
4 Verðar barðargjaldið fyrir
ávísanirnar, sem ekki vorn
aend*r, endarborgað?
5. Hver nýfcsr vextanna af pen-
ingttnnm ?
Hann getur ckki vefengt það
sem eg hefi ssgt nm svör póst-
mannanna viðvíkjendi afklippinga-
skriftttnnm, því itömn svör hafi
fleiri fengið og eg efast ekki sm
að póstmennirnir sés svo vandir
*ð virðinga sinni, að þeir gnagi
ekki frá þeiro.
Um b?éf póstmeistarans til
Verslnnarráðö íahnds er það að
segja, að eg skal, ef hann óskar
þess, s;á um að það verði birt í
blöðanttm, svo að almenningur
geti dæmt nm hvor okkar fari
með meira „rttglu.
Geti póstmeistari ekki gefið
fallnægjandii svör við framanritnÖ-
sm sparningam eða á annan hátt
réttlætt framkoma sína í þessa
máli, þá vorð eg að h»lda fast
við þá skoðnn, að hsnn sé ekki
vaxinn þeim vanda sem stöðn
híns fylgir,
Einn af mörgnm.
Erlend mynt.
Kb. 2Vio Bank. Póafch
Sterl.pd. 14,65 15,40 15,30
Frc. 54,00 57,00 57,00
Doll. 3,11 3,40 3,40
Herskylda í Cartada
Mótspyrna Frakka.
í enska bkðins „Msschester
Gnardian" biítiít nýlega greln nm
b8rskyldHsa 1 C mada og fer hér
á eftir útdráttur úr henni.
Þegar sir Robert Borden kom
helm af alrikisfandinum í Lvnd
únam, tilkynti hann embættis-
bræðram sinum í Cfcnsdsstjórninni
að hann ætl&ði að láta lögleiða
almenna herskylda þegar í stað
Foringi frjálslynda flokksins, sir
Wilfrid Lvttrior Iýsti sig þegar
andyígan herskyldu og krafðist
þess að almímn stkvæðagreiðsla
yrði látin fara frsm um málið. —
Borden afsagði það með öllu og
herskyld&n var samþyst með
miklum atkvæðaman, og greiddu
ailmargir frjálslyndir menn henni
atkvæði. í rainni hltttanum vo?a
svo að segja fcliir þeir þingmenn,
sem stnddir eru af fröuskam C*n-
adamönnum, hvorfc sem þsir fylh
flokk frjálslyadra eða íhaídsmanna.
Borden befir ákveðið tð nýjar
kosniegar ekali f&ra fram, þsgar
kjörtímabilið endar eú í október-
roánuði. Almennar þingkosningar
eru því fyrir höndum í G*nada.
Það eru aðsllega tvö htriði sem
þýðingu hafa og gefs glöggtiri
skýringu á ttfstöðnnni.
Fyrst þtð, sð franskir Cjn&da-
menn eru. hsmrsmroir gegn her-
skyldanni og vísir tii þess »ð
veifca henni ákveðna mótspyrnH,
jafnvel með uppreist.
Annað er það, að jafnhliða því
að hsrfkyidan var lögleidd, var
reynt að mynda samsteypuráða-
neyti. íhsddssfcjóraiu er ekki stark
á svellinu og hefir lítt bætt fy/ir
fér síðau óffiðsrina hófst. Hefði
því sfimsteyps verið æskiíðg jafn-
vel frá flokkesjónarmiði. Borden
var það áhugamál bæhi til þess
að styrkja ráðuneytið innávið og
útávið og til þess að dreyfa á-
byrgðinni.
Fyrst reyudi bann þvi við sir
Wilfrid Laarier, .en komet enga
laið með haun og sneri sér þá til
laaaamanna i frjálslynda flokknam
úr vesturfylkjnnttm, sem vora
fylgjandi herskyldtt. En á flokks-
fondi þesssra vestanmanaa, sem
haidinn v*r í Winnipeg, varð það
ofan á að neita bonum um sam-
vinnuua. Var þá vonIau*t um að
koraa snmsteypuráðttneyfci á lagg-
irnar í bráð, en Borden lifir þó í
voninni.
Herskyldan hefir því steypfc
Caneda út í mjög alvarlega stjórn-
milsbaráttn. Franskir Cnnada-
menn hata hana og þsr vlð bæt-
i*t til slhrar ógæfu, að þoir hafa
megnasfca vanfcrausfc á þeim mönn-
am sem leiða hana yfir þá.
Stjórnmálaxnennirnir, sem meS
völdin hsfa farið í Canada, hsfa
slt frá því »ð sambandið komst
á, gert sig seka nm hættulega
skammeýni í viðskiftum við frakk-
neska samþegna sina. Frfckkar
btida dauðahaldi i mil sitt og i
ekólana, rem eiga að viðhalda
Til mímœte,
Baðhúsið: Mvd. og Id. kl. 8—8.
Baraaiesstofan: Hd., mvd., töd. kl. 4-6-
Borgarstjóraskrifstoían kl. 10—12 og
1—8
Bæjarfðgetaskrifstofan kl. 10—12 og 1—5
Bæjargjaldkeraskrifstofan kl. 10—12 og
1—6
Húsaleiguuefnd : Þriðjud., íöstnd. ki. 6 sd.
íslandsbanki kl. 10—4.
K. P. U. M. Alm. samk, sunnud. 8'/»
síðd.
L. F. K. R. Útl. minad., mvd., fatd. ki. 6-8«
Landakotsspít. Heimsðknartími kl. 11—1«
Landsbankinn kl. 10—8.
Landsbókasafn 12—3 og 5—8. Útlán
1-3.
Landssjððnr, afgr. 10—2 og 4—5.
Landssiminn, v. d. 8—10. Helga daga
10—8.
Náttúrngripasafn snnnud. I1/,—21/*.
PösthúBÍð 9—7, Snnnnd. 9—1.
Samábyrgðin 1—5.
"Stjórnarráðsskrifstofurnar opn&r 10—4.
Vífilsstaðahmlið: Heimsóknir 12—1,
Þjóðmenjasafnið, sunnud. 1272—l'/a-
franskri meuning i landipu. Breski
meirihlatinn, í öðrum fylkjum en
Qsekec, hsflr not&ð stkvæðs-
v&Id sitt til þess að gera þeim slt
sem örðugttst og neita þeim nm
siðferðislegan rétt þeirra. H.mn
hefir ekki virt friðhelgi mennÍDgar-
sjálfastjórnarinnar. — Frönskum
Cvnadamönnum gremst þvi ekki
að eins að þeir hafa verið neyddir
til þess að þola herskyldu, heldsr
að þeir stjórnmálamenn hafa
þröngvað' þannig koafcum þeirra,
sem áður hafa sýnt sig í því að
lítilivirða þjóðerai þeirra. Þegar
alt þetta er athugað, I SBmbandi
vlð •amþyJ.t hðrskyldnnnar, vakn»
tvær spurningar: Br ávinning-
urinn avo mikill hernaðarlega, að
hann vegi app á móti því sem
á hæfctn er átt stjórnarfarslega, og
ef avo er, var þá aðferðiu, aem
viðhöfð var, hin heppiiegasía ?
Það er erfitt afl skilja það,
hvers vegna sir Rob. Borden vildi
ekki Iaggja málið nndir þjóðar-
áfckvæði. Því vfer borið við, að
það mundi fcefja liðssendingu til
Frakklands. En hvoyfc eð er
verður ekk«rt Hð H»int, sem boðið
verðar út eftir herskyldulöguusm,
fyr en í vor. Á binn bóginn er
það ..ð eíns um 100 þús. manna,
sem um er að ræða að boðið verði
út, Sá manjifjöldi hefir mikla
þýðingH fy?ir Canada, en á víg-
vellinttm gætir hans ekki. Auk
þe-is er óvíst að hsagt verði að
koma lögunum í framkvæmd í
fröcskH fylkjanum, eða að það
þurfi þá ekki fleiri roenn, til þess
að framkvæma þau með valdi, en
fást í herinn með þeirra tiistyrk.
Hernaðarleg nsuðsyn var þnð því
ekki, að lögleiða herskyldana. Bo
á hinn bóginn má RÍfcar bússt
við því að þ*ð leiði til alvarlðgra
óspekta og uppreistar og ef til
viil til ævarandi klofainKS
Frakka og Breta i Can&da.