Vísir - 01.12.1917, Blaðsíða 3

VISIR
^uarn á hinar réttn leiðir — og:
Vér tkyldum ekki hopa frá þeirri
skoðun, að enga brýaa nauðsyn
beri til að koma á algerðu banni.
Að minsta kosti mætti ekki gera
aeitt slikt i skjóli vísindanna. Vér
lifðnm sem sé ekki af tómum
bitaeinisgum (Kalorier), heldsr
líka á mat, sem eitthvert bragð
væri að. (MikiII rómar í salnum).
Þvi næst mælti síra Oluf Mad-
sen nokkur virtgjarníeg orð. Hacn
er alkunnur stjóramáíamsðnr
(vinstrimaður). Tók hann það
fram, að ef hann bæri eitthvert
málefDÍ fyrir brjósti, gæti hann
eingöngu barist fyrir því á grund-
velli einBtaklingsfrelsisins. Og nú
ættim vér að hsfa hug til þess
að segja álit vort um þctta mál.
Úr ýrnsuin áttum.
Tóku þá ýmsir til máls og
Imeigðust flestir sð orðum fium-
mælanda. Osvaid Haiísen rithöf-
vtndur gat þeaa, að meirihlutanum
ætti ekki að liðost eð ganga á
frelsi vort og réttindi. Axel Dam,
<dr. pbií. skýrði s?o nokkru nán-
ar skoðanir almenniugs á ein-
atakiingsfreSsina. Ean var haldið
fram, að fil alþjóðaratkvæðis um
þfítta mál ætti ekki að koma.
Voih því næst borin fram laga-
■frumvörp og aamþykt eftir nokk-
arar umræður. Þá var stjórn
kosin og varð Weis prófessor for-
maðsr hennar. Loks var lagður
fram listi til áekrifta og urðu
ásttriferdur roarfiir þsr á furdin-
*m, ea búast má við þústiudnm
manna áður langt um iiður.
ÁUborg hefir farið vel stftð.
;(Þýtt úr Politikeu 28. sept. 1917).
jéuAtSi
’j Bnjftrfvéttir. |í
ifmæ'i á morgun:
Benedikt Sveinasos alþm,
Hjörtur Þorkelsson, varkam.
Jóhannes Þórðarson, verkam.
Hugborg Hannesdóttir, húsfrú.
Árni Ólasou, blaðamsður.
Áss Kristjánsdóttir, ungfrú.
Hjalti Gunnarsson, versl.m.
OrísSI Magnúsaon, múrari.
John Fenger, stórkaspm.
Sigfús Bergmnnn, kaupm., Hf.
Eyjólfnr Friðrikston, slátrari.
Jón Haíiiðason, steinamiður.
Kveikiagartími
á Ijóskerum reiðbjðla og bíf-
reiða er kl. 4 e, hád,
Jóla og nýárskort
mjög falleg, bæði íslensk og
útlend, f&st keypt hjá Helg*
Arnasyni í Sifnahúsinu.
Messur á morgun:
í dómkirkjunni kl. 11 siru
Bjarsai Jónsson; fel. 5 sira Jóh.
Þorkelsson (altarisgauga).
í fríkirkjnuni í Beyfejavík kl.
2 siðdegia síra Ólafur Ólafsaon.
Steinolínsalan.
Það mun nú vera afráðið, að
leyíð verði ótakmörkuð sala á
steinoliu hér i kænum frumvegia,
þ. e. án seðla almeut.
Lausn
frá embætti hefir síra Jóhann-
e* L. L. Jóhnnnesson á Kvenna-
brekku nú fengið með eftirl«un-
um. Honum er ætiaður nokkur
hluti fjárveitinga síðasta þings
til að semja íslenskft orðabók, á-
sc.mt Birni Bjarnursyni dr. Sira
Jóhsnnes flytur hingað til bæjar-
ins í vor.
Skáldastyrkurian,
sem siðasta þing ákvað 12000
kr., hefir nú varið auglýstur tll
umsóknar. Umsóknir seadist dóms-
og kirkjumáladeild stjórnarráðs-
ins, fyrir 1. janúar n. k.. en
styrkisn ber að veita eftir tii-
iögum sérstakrar nefndar.
Útboð.
Stjórnarráðið auglýsir útboð á
gainla prestaskóiahúsinu i siðasta
Lögbirtingablaði. Náversndi Ieigj-
andi, Haraidur Árnason kaupm.,
hefir rött til að ganga inn í hæsta
boð.
Frostið.
Mjög misjöfnum sögum fer uf
því, hve mikið froitið sé hér í
bænum nú á degi hverjum. T. d.
var frostið í fyrrinótt 18 gr. á
einn mælir, sem mjög ábyggilegur
er talinn, og 13 nm h&degið, en
á landsímamælirinn vur það 10,6
í gærmorgun. Yfirieittx segja
menn «ð íroatið sé altaf talið
minna cn það er í veðurskeytun-
um. En það er þá ekki aðeins
hér í Reykjavík, heldur um alt
land.
Trúlofun.
Árni Áraason og Ágúsa Jóns-
dóttir i Sáluhjálparhernum hnfa
birt trúlofun sína.
Af Steriing
hefir það frést síðast, að Gieir
lagði af stað með hann frá Sauð-
árkróki i gær á leið til Akureyr-
ar, en varð að snúa aftur og legg-
jast um kyrt á Skagafirði.
Sparið peninga
yðar með því að kaupa hin
ódýru drengjafataefoi í
Yöruhúsinu.
fáTRTéélMfiAR
SnmatrjgffBgar,
*»- og striðsYáfryggligar
A. V. TnlÍBtns,
4£ia»lx»tí - Tftítítai 154.
Skrifatofutimi kl. 10—11 og 12—2.
Isiands Falk
mun hafa fftrið frá Björgvin f
gær, eftir því sem ráðið verður
af símskeyti sem hingað hefir bor-
itt frá sinum farþega.
8ykurseð ar sfnnmdir.
Stjórnftrráðið hefir nú ákveðið
að leyfa frjálsa sölu á landssjóös-
eykri fyret am sinn.
BAIþjóðakappglímfta. x
Svo nefnd „alþjóðnkoppglíma"
var sýnd í Bárnbúð í gærkveldi.
Verðnr náner getið um þá sýn-
ingu í næsta bltði.
Frá Siglufirði
vur símað í morgnn, að þar
hftfði verið n. n. v. atórbrið í
marga dsga, að fs sé við Horn
og siglingar torsóttar.
Ðansleikur.
Skautafélagið heldar dansleik
í IðnaðaTmannahúsinu í kvöld og
verður þanaig fyrst til allra fé-
Iaga í bænum á þessum vetri.
- 74 -
horfði brostnum* augum á vegandann, en
svipnr hans varð át.akanlega raunalegur.
Tunglið var orðið kvöldsett og var nú
að gægjast upp fyrir hallarveggina.
„Ert það þú?“ sagði Nevers í hálfum
hljóðum um leið og hann hnó niður örend-
ur. „Þú, vinur minn G-onzagua, sem eg
mundi gjarnan hafa fórnað lífi mínu hundr-
að sinnum11.
„Eg fórna þínu ekki nema einu sinni",
svai-aði grímumaður.
Hertoginn hneigði höfði.
„Hann er dauður!“ sagði Gonzagua við
félaga sinn. „Þá er að sjá fyrir ninum“.
En þeir þurftu ekki að elta hann uppi,
því að hann kom sjálíkrafa.
Lagardere grenjaði eins og ljón þegar
hann sá, að hertoginn féll, og stóðst ekki
fyrir honum, en Nevers stundi upp með
veikri röddu:
„Mundu heit þitt, fóstbróðir, og hefndu
anín!“
„Eg sver það við konung himnanna, að
allir þeir, sem hór eru nú staddir, skulu
falla fyrir minni hendi!“ •
Barnið veinaði við, rétt eins og það
'hefði vaknað við dauðastunur föður síns,
enginn veitti því eftirtekt.
„Á hann!“ kallaði grímumaður.
„Þú ert eini maðurinn, sem eg þekki
®kki“ sagði Lagardere, „en við eið minm
Þaul Feral: Kroppmþiakuf.
-75-
mun eg standa og þú munt ekki ganga úr
greipum mér þegar timi er til kominn“.
Um leið og Lagardere mæltí. þetta,
slæmdi hann sverðinu á hönd grímumanni
og særði hann svöðusári.
„Nú ertu auðkendur“, sagði hanu og
ruddi sór braut að heygaltanum, enda veittu
hinir honum lítið viðnám þar sem þeir
höfðu ekki tekist á hendur að ná liji hans.
Nú gægðist tunglið upp fyrir höllina og
sáu þá allir, að hann tók eitthvað upp af
jörðunni.
„A hann! Á hann!“ öskraði grímu-
maður hamslaus af ilsku og reiði. „Hann
er með barn Nevers og því verðum við að
ná hvað sem það kostar".
Ijagardere hafði þegar tekið barnið í
fang sér, en skilmingamennirnir stóðu þar
afar skömmustulegir og höfðust ekki að.
Vildi enginn þeirra leggja hendur að slíku
verki, sem Gonzagua eggjaði þá til og auk
þess taldi Cocordasse hug úr þeim.
„Þetta er djöfull eu ekki menskur mað-
ur“, sagði hann, „og er vís til að brytja
okkur niður eins og hráviði“.
Viku nú allir ósjálfrátt undan, en Lag-
ardere gekk upp stigann. — Tunglið skéin
nú í heiði svo að glögt mátti sjá hið göf-
uga og fagra andlit hans, þar sem hann
stóð á brúnni og hélt barninu hátt á loft.
„Já, vissulega er það barn Nevers“,
N
- 76 -
hrópaði hann. „Komdu nú, morðingi, og
leitaðu þess undir sverðseggjar mínar, þú
morðingi, sem vegur að baki mönnum. En
hönd þín ber merki mitt, hver sem þú ert,
og sbaltu ekki þurfa að leita Lagardere
upp þegar sá tími kemur, heldur mun La-
gardere leita þig upp!“
Álengdar heyrðist jódynur og lúðra-
þytur.
SIÐARI PARTÚR.
1. KAPÍTULI.
Mammonshöllin.
Nítjá ár voru liðin frá þvi að viðburðir
þeir gerðust, er nú var frá sagt og er nú.
komið fram í septembermánuð 1717. Lúð-
vík fjórtándi er látinn og ríkisstjómin.
komin í hendur Filippusi af Orleans, ein-
um þeirra þriggja, er kallaðir voru „Fil-
ippiska þrenningin“ og hafði nú, eine og
áður er sagt, Filippus Gronzagua myrt Fil-
ippus Nevers til fjár og erfða.
Skotlendingurinn John Law var kom-
inn til Frakklands og hafði leitt landestjórn-
ina út í gegndarlaust gróðabrall og fjár-
glæfra. Var nú vegur hane sem mestur.