Vísir - 13.03.1918, Side 2

V1SIR
Allir matvörn-kanpmenn i bænnm
nær undantekningarlaust, selja
dllKals.æm og dllKal£]öt
frá niðursuðuverksmiðjunni (sland.
Kjötið er kraftfæða.
Kæfan er smjörsígildi.
Með e.s. GEYSIR
hefi eg fengið fataefni.
Lndvig Andersen, Kirkjnstr. 10.
Verkfræðingafélag íslands.
Námsskeið
fyrir mælingamenn.
Að öllu forfallalausu verður að tilhlutun Verkfræðingafélags
íslands haldið 2 mánaða námsskeið í einfaldri landmælingu í apríl
—júní mánuðum næstkomandi. 10—12 ungir menn, vel að sér í
reikningi, geta þar fengið að læra yfirborðsmælingu, hallamælingu
og ef til vill dýptarmælingu, bóklega og- með verklegum æfingum.
Þeir, sem óska að taka þátt í námsskeiðinu, sendi eiginhand-
ar, skriflégar umsóknir til stjórnar Verkfræðingafólags íslands fyrir
1. apríl. *
Nánari upplýsingar á vitamálaskrifstofunni, daglega kl. 3—4.
K.en’slan er ö^Loypls.
—r--------------------------------------
/
A rakarastoíunni
í Hafnarstræti 16
geta menn nú fengið ágæta rakhniía og rakvélar; einnig hin
ágætu hármeðul, svo sem Vilixír, Bay-Rhum, Eau de (juinine,
Desinfeetor, Flösupomade. Sömuleiðis hinn ágæta andlitsáburð
Mentolatum bæði fyrir karlmenn og kvenfólk. Raksápur, Brill-
antine og fleira.
Útgerðarmenn, bæja- og sýslufélög.
Smíði og viðgerðir á hafskipabryggjum tökum við undirritaðir
að okkur. Notum það fynrkomulag er reynst hefir best. Með-
mæli ef óskað er. Utvegum verkfræðifelegar leiðbeiningar. Þeir
sem þyrftu og vildu sinna þessu, geta hitt okkur fyrir 20. þ. m.
Einar Einarsson í síma 726 frá kl. 7—8.
Sigurður Björnsson í síma 418 frá kl. 1—2.
Til miiwis.
Baðhúsið: Mvd. og id. kl. 8—8
Barnalesstofan: Md., mvd., föd. kl. 4—6.
Borgarstjðraskrifat.: kl. 10—12 og 1—3.
Bæjarfógetaskrifstofan: kl. 10—12 og 1—5
Bæjargjaidkeraskrifit. ki 10—12 og 1—5
Húsaleigunofnd: þriðjud., fðstud. kl 6 id.
Iilandshanki kl. 10—4.
K. F. U. M. Alm. samk. lunnud. 8 sd.
L. F. K. K. Útl. md„ mvd., fitd. kí. 6—8.
Landakotiípit. Heimsðknart. kl. 11—1.
Landshankinn kl. 10—3.
Landsbðkasafn Útl. 1—3.
Lúndsijóður, 10—2 og 4—5.
Landssíminn, v. d. 8—9, helgid. 10—8.
Náttúrugripasafn sunnud. I1/,—21/,-
Pðsthúsið 10—6, heigid. 10—11.
Samábyrgðin 1—5.
Stjðrnarráðsikrifstrffurnar 10—4.
Vífllsstaðahælið: Heimsðknir 12—1.
Þjððmenjasafnið, sunnnd. 12‘/,—l1/,-
Svar tii ritstj. Vísis.
Þú svarar mór því, að þú hafir
aldrei talið þig óskeikulan og
getir því ekki þvertekið fyrir
það, að eitthvað kunni að koma
fram við 'frekari umræður, sem
gæti sannfært þig um, að vín-
nautn leiði meira gott af sér en
ilt. Og þéss vegna viltþú ekki
banna andbanningum þá leið að
flkrifa. Þetta er skynsamlega
mælt. En þú gætir þess ekki,
að með bannlögunum tekur- þú
með annari hendinni það, sem
þú gefur með hinni. Með þeim
tekur þú af bannandstæðingum
áhrifamestu röksemdina, sem þeir
hafa til þess að sannfæra þig.
Og hún er sú, að þeir geti not-
að vín þannig, að það væri þeim
til gagns og gamans. Ef þú
segðir við mann, sem vildi vera
svo vingjarnlegur við þig að
sýna þér ágæti einhvers lyfs:
M mátt reyna að sannfæra mig,
ef þú getur; að eins mátt þú
ekki reyna að sannfæra mig með
því að sýna áhrifin á þér eða
öðrum; en skrifað getur þú svo
mikið sem þá vilt. Þá mundi
vesalings maðurinn halda, að þú
værir að draga dár að sér. En
líkt ferst þér við bannandstæð-
inginn. Af því að hann hefir
verið svo óheppinn að geta ekki
sannfært þig, þá viltu taka af
honum ráðin til þess í framtíð-
inní. Ef bannið bepnast, þá girð-
ir þú fyrhr það um alla eilífð, að
þú eða aðrir getið nokkurn tíma
sannfærst um það með meiri
vissu en nú, hvort þið hafið haft
á réttu að standa. Eg só því
ekki betur, en að þér ^sé engin
alvara með það, sem þú gefur
eftir í orði kveðnu.
Þú segir, að bannmenn álíti,
að skrif gegn bannlögunum geri
þeim ekki ógagn, heldur mum
þvert á móti verða til þess að
efla málstað bannmanna með því
að leiða í ljós íánýti sjálfra sín.
En hvers vegna eru bannmenn
svo ragir að beita þeirri sömu
reglu við þá, sem halda því
fram, að þeir hafi gagn og gam-
an af .víninu? Mundi nokkuð
vera betra til þess að leiða í ljós
rangsýni þeirra heldur en það,
að þeir fengju leyfi til þess að
sýna áhrif áfengisins á sjálfa sig?
Að lokum ein spurning.
Þú segist vilja banna áfengis-
nautn, af þvi að hún leiði meira
ilt en gott af sér. Og* þú vilt
banna ekki einungis það illa
heldur líka það góða. Þú slærð
því hvorutveggja saman. Segðu
mér nú, er þetta af því að þú
álítir að það góða breytist í ilt,
þegar það illa er orðið yfirsterk-
ara? Eða ef þú álítur, að hið
góða sé gott jafnt eftir sem áð-
ur, hvers vegna reynir þú þá
ekki að efla það góða (og útrýma
því illa)? Er það máske af því
að þú álítir, að það illa só orðið
að nokkurs konar meiri hluta og
hafi því rótt, sem enginn dóm-
stóll geti dæmt af því, til þess
V 1 81 R.
Afgniðita hl&ðiius i Að&iitræc
14, opin frá kl. 8—8 4 hverjum degi.
Skrifstoía á sama stað.
Sími 400 P. O. Boz 367.
RitstjöriuB til viðtali ír& kl. 2—8.
Prentamiðjau & Laugaveg 4
sími 183.
AuglýuBgum veitt mðttaka i Lanéa
stjörnnnui eftir kl. 8 & kvöldiu.
Auglýeingaverð: 4) aur. hver or/
d&lki ' itærri augl. 4 aura orðil f
em&nuglýfdngtiM með ðbreyttu letri.
‘ Eir.
Tilboð óskast í ca, 850 kg. a£
„Munt’s PatentMetal" eða minna,
og í nokkuð af eirsaum, sem not-
aður er tíl1 þess að negla hlífðar-
þynnur á skip.
Sýnishorn ef óskast, og frek-
ari upplýsingar.
Pósthólf 291.
að ráða niðurlögum minni hlut-
ans: þess góða, hvort sem það
góða vill eða ekki?
Þinn einlægur
ólafur Þorsteinsson.
Athugasemd.
„Ef bannið hapnast“, eins og
þú segir, og ekkert vín verður fá-
anlegt í landinu, þá standa báð-
ir jafnt að vigi, þeir sem vilja
sanna skaðsomi vínsins og þeir
sem vilja sanna ágæti þsss.
Báðir málsvarar verða að láta
nægja að vísa til fyrri reynslu.
Ef einhver maður vildi sýna
laér ágæti einhvers lyfs, þá
myndi eg áreiðanlega Íáta mér
nægja það, ef hann gæti vísað 1
til jafn alþektrar reynslu. En
ef sú reynsla væri þannig, að
lyfið fiefði gort „meira ilt en
gott“, og það miklu meira
þá hugsa eg að jafnvel þú v
hikaðir þér við þvb að láta
reyna það á þór. Þó að maðurinn
reyndi það á sér sjálfum, þá
væri það engin sönnun fyrir því
að það reyndist þér vel, vegna
þess að einstök dæmi sanna yfir-
leitt ekki neitt, og ef þið færuð
að reyna það á einhverjum öðr-
um, þá væri ekki með ölla
óhugsandi, að þið kæmust báðir
undir hegningarlögin! — Ef lyf-
ið væri algerlega óþekt, þá á
líkingin ekki við, vegna þess að