Vísir - 17.04.1918, Page 3

tV 1 b J jí
sjá á fólki, kve hrifið það var,
og grét sumt, en margt hafði
©kka, komst það svo við af að
sjá og heyra myndina.
Til dæmis um hve mikið þótti
fcil myndarinnar koma, skal jeg
geta þess, að eg vissi til að menn
gáfu alt að 9 krónum fyrir að-
göngumiðann og að sum blöðin
vildu láta sæma höfundinn, Ole
Olsen, heiðursmerkjum ríkisins
fyrir myndina og kváðu hann
verða mundu heimsfrægan fyrir.
Myndin sýnir átakanlega böl
ófriðarins og eins hina miklu —-
og að síðustu — sigrandi íriðar- -
þrá, er að lokum leiðir hinar
stríðandi þjóðir til að rétta hvor
annari friðarhönd.
Leitar efni myndarinnar til
bjarta hvers manns, og það meira
eftir að hafa séð myndina oftar
og vil eg vona, að fólk láti for-
stjóra Nýja-Bíó sjá, að það kann
að meta viðleitni hans að fá hing-
að þær bestu myndir, sem völ er
á erlendis, að vísu er dýrt að
gefa 2 krónur fyrir að fara í
Bió, en trú mín er, að enginn
sjai eftir því, en allflestir þykist
andlega auðugri á eftir.
Vil eg svo enda línur þessar
með þakklæti til forstjóra Nýja-
Bíó fyrir, að hafa fengið mynd
þessa hingað og spái eg að það
muni fleiri gera, og ráðlegg eg
öllum að sjá mynd þessa, sem
©fni hafa, og sækja hana vel, svo
Nýja-Bíó geti séð sér fært að
halda alþýðusýningar á myndinni
á eftir, svo að allir geti notið
af.
Bíógestur.
36
«
Með &.ts. C3r\JLllfossi komu nú miklar birgöir af
öllum stærðum, svo sem:
Kápur, stuttar og síðar, einnig kápur á drengi á»
öllum aldri trá 7 ára.
Buxnr, Síðstakkar, Skálmar, Ermar og Hattai
i gulum, svörtum og brúnum lit.
Einnig Bjargbelti, þau bestu er til landsins
hafa komið.
« Sild.ai-net, Reknet og Lagnet.
*SiIílírviieía«2rai-ii. F’ellinga.rgarii
Snyrpinótastykki. Ivork.
Saumgarn, íselanetagarn. Hrogn-
kelsanetagarn
Vlanillii, 3 og 4 snúin, flestallar stærðir.
Saumu.r9 allar stærðir frá 1” til 5” og þessi margeftirspurði Klossasaumur.
Með e.s. BORGr kom einnig: LóðarHelgir, Silda,rnetabelg-ir, Önglar og Linur
allar stærðir. Komið því sem allra fyrst, meðan nógu er úr að velja, til
Sigurjóns Póturssonar.
Síml 187 tfc 543. Hafnarstr. 18. Simn. KT © t;.
Dnfil. yerslunarmaflur
(realstúdent eða búfræðingur)
getur fengið góða atvinnu.
Tilboð merkt „100“ leggist
inn á afgr. Vísis.
Hákarl,
nokkur hundruð pund, til sölu í
heildsölu. A. v. á.
Atvinna.
4 vanir sjómenn geta fengið at-
vinnu nú strax á skipi, sem geng-
ur frá ísafirði til hákarlaveiða, til
síldartíma.
Góð kjör. — Upplýsingar gefur
Bjarni Sigurðsson
Grettisgötu 24,
kl. 7—8 í kvöld og morgun.
Sexróinn fjarki
til sölu nú þegar. A. v. á.
Ilumpasipz
nýkomið
í Srettisbúð.
Telpa 14-16 ára
óskast á Skjaldbreið
til að gæta að barni.
Taubiákka og ofnsverta
hjá
Jóni frá Vaðnesi.
37.
o
8
stööu hér síðastliöna viku,“ sagöi lögreglu-
stjórinn, * hefir sagt mér, a'ö hann hafi séö
Ijósagang i húsinti nokkur kvöld, cn hann
hélt auövitað, aö húsmóöirin væri komin heim
aftur.“
„Lögregluþjónninn, sem eg sá niöri — var
þaö hann?“
„Já, herra læknir.“
„Og sá hann engan fara inn eða út úr hús-
inu?“
„Hann minnist ekki aö hafa séö nokkurn
mann ganga um þaö.“
Leynilögregluþjónarnir voru i óða önn aö
rannsaka herbergiö, 0g skoöaöi eg því enn
■einu sinni hiö nábleika andlit á dauöa mann-
inum. Munnurinn var hálfopinn, varirnar
stóðu fram og báöar hendurnar lágu upp aö
brjóstinu, en út úr augunum mátti lesa undr-,
un og ótta, rétt eins og það væri í lifanda
lifi, og hafði eg aldrei áöitr séö slíkt augna-
Táð hjá nokkru líki. Virtist svo sem hann
6efði á sjálfri dauðastundinni komið auga á
eitthvað óvænt og hræðilegt, sent héldi honunt
enn j)á á valdi sínu meö einhverjum kyngi-
krafti. * '•
„En hver var þá mergurinn málsins í J)essu
öllu saman?" spuröi eg sjálfan mig.
Gg gekk ofan stigann meö göntlu kpnunni
og Kom inn í boröstofuna, er var stæröar-
"herbergi. Dukur var breiddur á borðiö þar
William le Queux: Leynifélagið.
inni og nýútsprungnar baldursbrár í stórri
silfurskál á miðju borðinu. Þar í kring var
raöað graenum laufum, en silfurboröbúnaður-
inn og krystallsglösin brugðu einkennilegum
feguröarljóma yfir alt saman.
Þar höföu þrjár persónur setiö að köldum
snæðingi, eftir leyfunum að dæma, sem enn þá
voru á diskunum. Enn fremur hafði verið
lagt á borð fyrir fjórða manninn, en hann
hafði aldrei farið í sæti sitt. Lá handþurkan
óhreyfð hjá diskinum og brauðhleifurinn ó-
snertur.
Á diskunum voru vínþrúgur, perur og ban-
anar, en á borðinu stóð hálftæmd kampavíns-
flaska og borðflaska hálffull af portvíni.
Þaö hlaut einhver óvæntur atburður að hafa
kómið fyrir þessa þremenninga, sem höfðu
matast þarna og sást það meðal annars á
því, að stóll eins þeirra hafði oltið ,um koll
þegar sá stóð upp, sem á honum hafði setið
og sömuleiðis voru öll glösin ótæmd.
Tvær handþurkurnar lágu á gólfinu og benti
það einnig til þess, aö borðgestirnir heíðu
orðið að standa upp í skyndi, án þess að fá
tíma til að Ijúka við máltíð sína. Þeir höfðu
l ^ ,
auðsjáanlega verið ónáðaðir, en af hverjum?
Einhver hlaut að liafa hringt dyrabjöllunni
og skotið þeim skelk í bringu..
„Eg er búin aö koma í eldhúsið,“ sagði
gamla konan, „og þar ægir öllu saman. Það
litur ekki út fyrir, að þeir hafi eldað til muna,
en föt og diskar er alt saman óhreint og út-
atað.“
„Þessir ókunnu gestir hafa þá sest að i
húsinu,“ sagði eg, „en ætli að þeir hafi þá
líka sofið hérna?“
„Nei, ekki er það. Eg hefi litið eftir því,
en sé ekki nein merki til þess, að nokkurt
rúm hafi verið lireyft.“
Eldur hafði verið kveiktur upp i eldstónni,
en var nú kulnaður út. Sá eg þá alt í einu í
öskunni dálítinn pappírsmiða, samanbrotinn,
sem hafði verið fleygt þangaö. Eg tók hann
UPP °g sá, að það var símskeyti til frú Kyn-
ston þar í húsinu og hafði verið sent frá
símastöðinni í Wjest-Strand kl. 4,49 e. h.
þennan sama dag. í því stóð: „Hitti yður
klukkan fimm.“
Það var undarlegt, að það skyldi vera
stílað íil frú Kynaston, sem var áreiðanlega
í annari heimsálfu.
„Eg skil ekkert í hvað þeir hafa verið,
bíræfnir, að setjast hér að, kveikja rafljósin.
og gera sig heimakomna, þar sem búast máttí
við, að eg kynni að koma á hverri stundu,“
sagði gamla konan. „Eg vildi bara að eg
vissi hverjir það hafa verið.“
„Lögreglan kemst eflaust að því — það er
ekki liætt við öðru,“ svaraði eg. „Annars
getur orðið eitthvert gagn að þessu símskeyti.