Vísir - 15.09.1918, Blaðsíða 2

V ÍZÍ'?
VÍSIR.
Aígreiðvla blaí*!as i Afaietret
14, opin fi4 ki. 8—8 á hTerjum d*gi,
Skriísicfa 4 sajss, statð,
Simi 400. P. 0. Box 3«7.
Bitaijörina tii Tilíiis íri kl 2—8.
Prenismiðjan & L»nír*'te* 4
ími lðð.
Aagiý*i*ío» Ysitt mðít&ka i Lu&
etjfrnaaai eftir kl. 8 & kröldin.
Auglýsing*7erS: 50 eor. hver ei*
d&lke i etærri aagL. 5 anra orðt i
smAeogiýsingaiB *eí öbreyttn ietri.
Verkamannaþing.
Mjög fjöltnent varkamanna-
þing var haldið í Derby fyrstu
daga þessa mánaðar. Þangað
var Samuel Gompers boðið og
var honum tekið með miklum
fagnaðarlátum.
Hann talaði fyrst um samtök
verkemanna, sagði að meir en
fjórar miljónir manna væri í
verkamannafélögum á Englandi,
en ekki nema miljón í Banda-
ríkjunum, og væri orsökin sú, að
þar vestra væri tiltölulega færra
af verkamönnum, miðað við fólks-
fjölda, því að höfuðatvinnuveg-
ur manna væri landbúnaður. í>ví
næst fór hann að tala um ófrið-
inn og komst þá svo að orði:
„Þegar frelsisstyrjöldin hófst í
Bandaríkjunum, sendu norðan-
menn svohljóðandi orðsending til
Lincolns forseta: „Paðir Abra-
ham! Vér erum að boma, 5
þiisimdir vígbúinna manna“. í
dag segja Bandaríkin við Eng-
land: „Vér erum að koma, ftmm
miljónir vopnaðra manna“. En
hvers vegna ættum vér að láta
þar við sitja.
Eg hefi ekki verið sammála
öllum stjórnum þessa lands um
afskifti þeirra af írlandsmálum
Mér var forðum hlýtt til Búa,
þegar þeir áttu ófrið við Eng-
lendinga, og nú liggur mér vel-
ferð íra á bjarta. En það fær
mér gleði, að gamla Bretiand er
brejdt frá því, sem áður var.
Þér gáfuð Búum sjálfstjórn
skömmu eftir að þér höfðuð sigr-
að þá, og nú berjast þeir fyrir
þetta land og leggja llf ogeign-
ir í sölumar. Meiri heiður er
ekki unt að sýna Bretlandi.
Einvaldsstjórn Þýskalands er
ekki enn farin að skilja lýð-
stjórnarveldi. Bandaríkjamenn
sækja þenna ófrið af öllum kröftr
um, þangað til sigur fæst.
Mér gengur til hjarta þegar
eg sé mann eða málleysingja
meiðast. Eg hata styrjaldir og
vigaferli, en ef vér verjum eigi
konur vorar og börn, ef vér v»ij-
um eigi verja þau réttindi, sem
feður ,orir og vér höfum talið
dýrmr iru en alt annað, og unn-
ið oss með sárum þrautum, þá
erum vér ekki verðir þess að
ráða oss sjálfir.
Eg vildi ekki lengja ófriðinn
að nauðsynjalausu, jafnvel þó að
það yrði lýðveldishugmyndinni
til gagns. En hitt get eg líba
sagt, að eg vil ekki hætta hon-
S ý n i n g
á málverbum og teikningum eftir
Guðmund 'X’liorsteiiasson
var opnuð, sunnudaginn 8. sept. kl. 10, í Barnaskólanum (geng
ið inn um norðurdyrnar). Daglega opið 10—6.
Inngangur BO aura.
lúseign við laugaveg
HIX sölu. í húsinu eru tvær sölubúðir, gott geymslu-
pláss og 6 herbergja íbúð auk eldhúss. Nánari upplysingar hjá
Eggert Claessen yfiriréttarmálaflutningsmanni
um fyr en það er augljóst, að
hernaðurinn er svo á bak brot-
inn, að vér þurfum ekki að ótt-
ast nýja styrjöld á næstu ára-
tugum, og þetta er skoðun allra
verkamanna í Bandaríkjunum11.
Tvö bréf
frá íslenskum herfanga.
„Eg var hertekinn 22. mars;
um það atvik verð eg að geta
nánar þegar eg kem heim. Elest-
ir obbar voru teknir allslausir,
en til allrar hamingju hafði eg
ýmislegt með mér. Fjórir voru
teknir úr okkar deild og höfum
við allir verið saman hingað til.
Eg hefir verið um alt Frakkland,
í ýmsum fangaherbúðum. Þær
eru mismunandi. Einu sinni fór-
um við tveggja daga ferð með
járnbrautarlest til Rastaat í Ba-
den og vorum þar tvær vikur;
þar voru vistir ekki nógar, en
síðan við komum hingað hefir
það verið gott, Við fáum böggla
frá Rauðakrossinum í Danmörku,
og svo skrifaði eg Miss Douglas
í London og bið hana um send-
ingu frá Rauðakrossfélaginu þar,
en samt sem áður væri gott að
fá eitthvað sent að heiman, bæði
föt og það sem þú veist að mér
fellur best,
Herbúðirnar sem við vorum í
í Rastaat eru ákaflega stórar;
en í þeim eru um 2000 yfirmenn.
Við vorum þar í tíu búðum þar
sem 60 yfirmenn voru í hverri;
við lágum í trérúmum, höfðum
tvö teppi og rekkjuvoðir. Tveir
ofnar voru í búðinni og lýst var
þar með rafmagni. Kirkjuganga
var á hverjum degi kl. 11 f. h.
og kl. 8,15 e. h. Á sunnudögum
var haldin guðsþjónusta fyrir
hvern trúflokk fyrir sig. Allan
þvott gerðum við sjálfir. Versl-
un var þar sem seldi lélega vöru
HeimiSiskensla.
Stúlka sem hefir dvalið fleiri
ár í Englandi og Danmörku,
óskar eftir kenslustörfum á góðu
heimili. » _ -
fyrir hátt verð — en í því tilliti
mun víða pottur brotinn. Þessar
fangabúðir eru mjög góðar; þær
eru gamlar og vel úr garði gerð-
ar. Þar er bókasafn, leikhús,
stór borðsalur o. s. frv. Meðferð
á okkur er mjög góð.
Bestu kveðjur til allra, með
von um að koma heim innan
skamms.
Þinn elskandi sonur
Á g ú s t “.
Hitt bréfið er skrifað 2. maí í
Mainz. Þar er þetta meðal ann-
ars:
„Nú erum við sestir hér að og
líður hverjum deginum öðrum
betur: herbúðirnar okkar eru á
hæð þar sem sést út yfir borg-
ina. Við sjáum út á ána Rin,
breiða og svellandi með hinni af-
skaplegu umferð og mörgu fögru
brúm“. Svo lýsir hann fegurð
borgarinnar og bygginganna þar
og heldur síðan áfram: „Hér
eru um 500 foringjar og við er-
um í þremur stórum deildum.
Við erum 9 í einu herbergi;
okkar herbergi er 50 feta langt
og 15 til 20 feta breitt með hálf-
hvelfdu þaki með stórum glugg-
um. Við höfum þar piano og
erum að kaupa litla eldavél. Nóg
fæst hér' keypt af eldivið, og alt
er að komast hjá okkur í ágætt
horf. Máltíðir okkar eru mjög
góður. Við íáum kaffi kl. 8 á
morgnana og kl. 2 e. h. og svo
borðum við kl. 12 og kl. 6 e. h.
í herbúðasölubúðum getum við
keypt ýmislegt sem við viljum
í viðbót með kaffinu og mátíð-
unum. Við erum að stofna leik-
fimisfélög af ýmsu tagi, og svo
erum við að byrja á skóla, og
ætla ég að læra þar frakknesku
og þýzku, og vonast ég til að
það verði að enn þá meiri not-
um en það var í skólanum. Hér
er lika kend hraðritun og bók-
hald; við höfum hér bókasafn.
— Við fáum ekki að veita mót-
töku dagblöðum en tímarit er
óhætt að senda.
Ágúst Oddleifsson“.
Eftir. „Voröld“.
Þýski
ríkiserfiaginn.
Þýski kronprinsinn hefir ný-
lega látdð hafa eftir sér þau um-
mæli í þýskum blöðum, að hlut-
taka Englands í ófriðnum sé or-
sök þess, að Þjóðverjar geti ekki
unnið sigur. Útaf þessu hafa
allmiklar umræður orðið í þýsk-
um blöðum, og er sagt, að þeir
Hindenburg og Ludendorfi séu
sammála krónprinsinum.
Blaðið Vorwiirts segir ástæðu-
laust að víkja Kiihlman úr em-
bætti, ef krónprinsinn fái óátalið
að láta í ljós sina skoðun, því
að þeir hafi báðir sagt það sama
í raun og veru.
Krónprinsinn hefir látið í ljós
þá skoðun, að allar ófriðarþjóð-
irnar eigi sér tilverurétt og megi
ekki uppræta neina þeirra. Þetta
segir Vorwarts að sé ólíkt um-
mælum keisarans, sem sagt hafi
í sumar að nú yrði að berjast
til þrautar, þangað til annarhvor
sigraði. Blaðið leggur til, að
ríkisdagurinn sé þegar kvaddur
á fund til þess að vita, hvort
skoðanir Kiihlmans og prinsins
hafi ekki meiri byr nú en áður.
Vorwíírts segir að lokum. að
ummæli Kiihlmanns hafi verið
mælt af mikilli framBýni og þeg-
ar Þjóðverjum veitti sem best,
en þá hafi fáir viljað hlýða á
þau. Nú gæti verið, að margur
sjái, að hann hafi haft rétt fyr-
ir sór, en það só um seinan, því
að nú sé sókn en ekki vörn af
hendi bandamanna, ogmegi hern-
aðarílokkurinn þýski taka á sig
ábyrgðina af því, að hafa ekki
farið að orðum Kiihlmanns.