Vísir - 18.09.1918, Blaðsíða 3

UIVIS
STULKUR
þær sem ráðnar voru hjá hf, „Kveldúlfur" við síldarsöltun á Hjalteyri núliðið sumar, komi til við-
tals á skrifstofu vora miðvikud. 18. og fimtud. 19. þ. m. kl. 4—6 e. h.
Viðvikjandi Siglufjarðar stúlkunum verður nánar auglýst siðar.
Hlutafélagið KVBLDULFUR.
Sýningu
Uiiðmiiiidar Thorsteinsson
*
verðnr lokað á fimtndaginn kl. 6e.m.
Menn eru vinsamlega beðnir að vitja mynda
sinna fyrir kl. 12 á föstudag.
1 eða 2 efnilegir
piltar geta nú þegar fengið að
nema arðsama iðn á góðu verk-
stæði.
A. v. á.
ifinnusiofa
lítil og hlý óskast, má vera i
kjallara sé hann sæmilega loft-
hár og bjartur. Sé sem næst
miðbænum. A. v. á.
Ný fermingarfot
og föt á ungling til sölu. Enn-
fremur nýleg karlmannaföt og
fuglabyssur. Grettisgðtu 59.
Nýkomið
hvitar og mislitar
manchettskyrtur
og
flibbar
allar stærðir
t
Vörnhnsið.
Viðgerð
á tunnum og ýmsum öðrum i-
látum, tek eg að mér. Einnig
kaupi tóm sieinoliuföt.
Chr. Berndssen,
Skólavörðustíg 15 B.
Nýr smoking
til sölu með tækifærisverði á
18—19 ára pilt.
* A. v. á.
Reykfð fgtitesydS úr Landstjörnunni.
87
Afgreiðslumaðurinn afhenti böggulinn
ungum ínanni, sem vann þar á skrifstof-
unni.
„pað er ekkert nafn á hónum,“ sagði
hann og sneri honum alla vega við.
AfgreiSsIumaðurinn opnaði sjálfur
pakkann og sá nafn eigandans á borgara-
bréfinu, sem lá innan í. Og þegar hann sá
peningana — 4000 dollara — batt hann
■strangann saman, lakkaði hann og læsti
inni í peningaskáp.
Dodd fór um daginn um allan Cowsand
og spurði allsstaðcr eftir skipbrotsmönn-
unum. Öll lögreglan þar úr skógunum var
sett á slað. Ákal'i hans og úthald var að-
dáunarvert og ekjkert spor fór fram hjá
hinni nákvæmu rannsókn lians. Um lcvöld-
ið var árangurinn enginn. Enginn hafði
séð neinn útlending og engan hafði vant-
~að bát.
„Sjáið þér nú!“ andvarpaði Polly yfir-
komin af áreynslu, um leið og hún grét
hástöfum. „Hann er drukknaður, eða há-
karl hefir gleypt hann.“.
„Hér eru engir hákarlar, frú Voss,“ svar-
aði Dodd til þess að huglireysta hana.
„Miljónaþjöfur kastar sér ekki i sjóinn
sé hann ckki syndur. Og tvær sjómílur
í kyrrum sjó eru cngin ósköp. Einhver
'bátur hcfir innbyrt hann.“
88
Svo skipaði hann að snúa aftur til Ply-
moulh.
Hingað var þá komið í kvöldblöðunum
bréfið, þar sem lýst var eftir glæpamann-
inum, og afgreiðslumaðurinn rak strax
augun í nafnið Pétur Voss. „Einmitt,“
hrópaði hann og skýrði lögreglunni frá
hvar verðhöggullinn væri niðurkominn.
Hann var strax sóttur og afhentur Dodd.
Dodd fór svo til afgreiðslumannsins til
þess að komast fyrir um, hvernig þvi
hetði verið varið með afhendingu bögg-
ulsins.
„Mér þykir það leitl,“ sagði afgreiðslu-
maðuriun og ypti öxlum, „en eg veit einu
siuni ekki hvort það var einhver af skips-
höfninni eða einhver af farþegiinum. Mað-
mijm veit kanske ekki um hvað hér er
að ræða, annars hefði hann varla afhent
böggulinn óinnsiglaðan. pað eru peningar
í honum.“
„Eg veit það,“ svaraði Dodd. „pegar
einhver sj)yr eftir pakkanum, þá stoppið
þér hann og kallið á lögregluná.“
„pað getið þér reitt yður á,“ kallaði af-
greiðslumaðurinn. „Eg hefi ekkert á móti
því að fá þessa 2000 dali í aukagetu.“
Dodd fór i skyndi aftur til gistihussins,
þar sem hann hitti aftur Polly, sem flóði
í tárum.
89
„Hann hefir verið rekinn út í dauðann,“
andvarpaði liún.
„Hér er sönnun fyrir því að.ha-nn er á
lífi,“. sagði hann og lagði pakkann á borð-
ið. „Gerið svo vel og opnið böggul þenn-
an.“
í honum voru fjórir þúsund dollara
seðlar.
„Er þetta alt og sumt,“ spurði hún og
var auðséð að hún hafði orðið fyrir sárum
vonbrigðum.
Dodd bjóst nú alls ekki við að Pétur
Voss myndi sækja þessa 1000 dali. Hvað
liöfðu þeir að ségja fyrir miljónaþjóf.
Böggullinn hafði að eins verið afhentur
til þess að leiða hann á villigötur. En það
sagði hann ckki Polly. Hún þurkaði af
sér tárin og hrestist. Hún fann til óskiljan-
legrar en þó öruggrar %rissu um að Pétur
Voss væri á lífi. Af vasabók hans slepti
hún ekki hendi.
Daginn eftir íóru þau i bifreið eftir epdi-
langri ströndinni, en árangurslaust.
Eftirgrenslanirnar i Englandsbanka
leiddu, eins og Dodd hafði sjeð fyrir, ekki
til neins. Pétur Voss var horfinn eins og
jörðin eða hafið hefði gleypt hann.