Vísir - 30.09.1918, Page 2

V ? ? w

M*sst úrval af
Regnkápum
Og
Reguhlífum
er hjá
ÍGgill Jacobsenj
enn vantar i Sanitas
Olíuofnar
margar tegontir
Frá Vífilsstöðum.
Blöðin flytja sjaldftn fregnir
frá Vífiisstöðum, Lað er þó, ef
til vill, sá staður á landinu, sem
mörgum mönnum verður einna
oftast hugsað til úti um allar
sýslur og flestar sveitir þessa
lands. Þar eiga margir, eða hafa
átt, einhverja nákomna.
Eg átti þar nýlega leið um,
og hafði ekki komið þar í 6 ár.
Innanhúss virtist mér alt svip-
að því, sem það var seinast. Þar
er hvert rúm skipað og komast
þó færri þangað en vilja.
Johs Haosens Enke.
Rven-vetrarhattar
Slör, bönd og fjaðrir,
Kven-vetrarkápur
Kápnefni,
Kique, Blúndur,
Dowlas Broderingar.
Eg átti tai við yfirlækninn,
herra Sigurð Magnússon, og
fræddi hann mig um marga hluti
viðvíkjandi heilsuhælinu, hverjar
breytingar hefði orðið þar og
hverjar væri æskilegar, þegar
fram líða stundir og um hægist.
Merhilegasta lækningaaðferð,
sem þar hefir verið reynd síðari
árin, eru ljóslækningarnar, sem
farið var að reyna fyrir fáum
árum. Til þess var í fyrstu not-
uð ein „sól“, (það er stór raf-
magnslampi), en nú eru „sólirn-
ar“ orðnar fjórar, og með þeim
hefir tekist að lækna útvortis-
berkla svo vel, að kalla má krafta-
verk. Fjöldi fólks hefir komið
þangað með útvortisberkla, sumt
fárveikt, hræðilega bólgið og með
mörgum sárum, en það mun
undantekningarlaust hafa fengið
iullan bata.
Mihtiö iirval af öllu,
Johs. Hansens Enke.
Brjóstpastillur
Lakkris
Sodakökur
Piparmyntur
Maltsaft
Brjóstlikör
Kúnien
Fjallagrös ctc.
Sören Kampmann
Rafmagn til þessara lækninga
fæst úr aflstöð hælisins, en sú
stöð fer að verða of lítil (ef ljós-
lækningatækin verða aukin) og
verður þá annaðhvort að stækka
stöðina, sem nú er, eða bíða þess,
að bærinn komi upp aflstöðinni
við árnar (eða í Girafaryogi).
Fleiri hundruð kilo af ágætn
dönsku snðnsúkkulaði
ódýræt hjá
Sören Kampmann
Simi 586.
Mér fanst mikið til um þá
breyting, sem orðið hefir utan
hælisins á Yífilsstöðum síðastlið-
xn 5 ár. Túnið er orðið mörgum
sinnum stærra en áður. Ói ’ ‘
armóar og melar eru orðnir *.o
sléttum töðuvelli. Garðrækt er
þar nær helmingi meiri en í fyrra,
og hittist svo á, að verið var að
taka upp kartöflur úr fyrsta
garðinum þegar eg kom þar. I
honum var ágætlegá eprottið.
Fóðurrófur og gulrófur höfðu
Frá 1. október er Laugavegsútsala okkar á Laugaveg 7.
Frá sama tíma legst Tjarnargötuútsalan niöur. Eru háttvirtir
viðskiftamenn okkar, eem fengið hafa mjólk sína i Tjarnargötuút-
sölunni, beðnir að vitja hennar annaðhvort á Laugaveg 7, Lauf-
ásveg 15 eða Vesturgötu 12, eftir því sem næst er hverjura.
Mjólkiurfáhg Reykjaviknr.
HóiorkúiisF
um 28 tonn til sölu með góðu
verði. A. v á.
sprottió ágætlega, svo og kálteg-
undir.
Höfrum hafði verið sáð þar í
dálítinn blett og stóð lítil skák
óslegin. Þeir voru bæði þéttir
og hávaxnir og voru sumstaðar
lagstir í legur.
Stórt fjós hefir verið reist þar
og hlaða — undir einu þaki. .—
Fjósið tekur 18 gripi og er nú
fult. Það er úr steinsteypu og
mykjuhús undir flórstæðunum.
Fjósið er svo haganlga gert, að
básstæðin má stækka út í hlöð-
una, þegar vill.
Mikið hefir verið gert af skurð-
um og görðum, bæði í mýrinni
við túnið og þó einkum í svo-
kallaðri Yetrarmýri, sem verið
hefir „botnlau8“ forarmýri og svo
að segja engri skepnu fær. Hún
hefir þegar tekið miklum stakka-
skiftum, en. tími og reynsla verða
að sýna, hvort nægilegt vatn
fæst þar til áveitu. Að öðrum
kosti verða skurðirnir dýpkaðir
og mýrinni breytt í tún. Hvoit
ráðið sem tekið verður, þá er
hér um skemtilegt og nauðsyn-
legt verk að ræða. Hælið þarfn-
ast meiri mjólkur eu búið gefur
nú af sér. Ef Vetrarmýrin kemst
1 rækt, getur jörðin fóðrað nægí-
lega margar kýr.
Sitt af hverju sá eg íieira á
Vlfilsstöðum, sem geta mætti um.
Þar er til dæmis súrheysgryfja,
sem ekki var þó notuð í sumar,
af þvi að þurkar voru góðir. —
Þar heíir verið tekið upp mikið
af mó. Um 100 smálestir voru
þar í einum hlaða, sem stóð úti
og þekja átti með þangi, en und-
ir þaki voru aðrar 100 smáleatir
og þriðja kundraðið var ókomið
heim. Aður hefir þar mestmegn-
is verið brent kolum.
Eitt af þvl sem eg hafði ætlað
mér að sjá á Vífilsstöðum, voru
áburðar-hellarnir, sem eg hafði
hevrt mikið af látið. Það eru
hellar þar í krauninu, sem fé
hefir legið i ár eftir ár og öld-
um saman, svo að þar er nú
mikill áburður saman kominn
En ráðsmaður hælisins, hr. Þor-
leifur Guðmundsson, sagði mér,
að áburður þessi væri lítils nýt-
nr, svo að ekki svaraði kostnaði
að flytja hann heim á tún.
Ráðsmaðurinn á Vífilsstöðum,
Þorleifur Guðmundsson, er Skag-
íirðskur að ætt; var áður sór ti
lieilsubótar á hælinu, en heíir
verið þar ráðsmaður á þriðja ár#
Hann er mjög áhugasamur um
búskapinn og hafði eg mikla
skemtun af að tala við hann.
Vf.