Vísir - 30.09.1918, Qupperneq 3

V ! 5 * s
Hús til sölu
í og viö miðbæinD, lausar íbúöir og pláss til versiunar
og vörugeymslu. Nán'ári upplýsingar gefur
Signrðor Þorsteinssoi
Baronsstíg 10, kl. 7 — 9 síðdegis.
ísl. kartöflu
verða seldar á haioarbakkanom
í dag kl. 4.
sem er dugle^ og þriíin óskast
í vist frá 1. okt. Upplýsingar á
Laugaveg 11 B, (uppi).
[ösk og þrifin
Bíll
fer austur að Þjórsártúni þriðju-
daginn 1. okt. Nokkrir menn
geta fengið far. öppl í síma 246
Yetrarmaður.
íýkomið
fyrir karlmenn:
Regnkápur
Rykfrakkar
Peysur
Næríöt
Manchettskyrtur liv. og misl.
Flibbar linir og harðir
(Tummi-flibbar
Sokkar
Húfur og Treflar
Regnlilífar
Göngustafír
og niargt fleira
Best að versla í
Fatabúðinni.
Simi 269. Hafnarstr. 16.
\
Nýjar sauðagærnr
kaupir háu verði
Bergnr Einarsson sútari.
«túlka, vön matreiðslu, óskast
í ársvist í hús þar sem eru
tvær aðrar vinnukonur.
Duglegur og reglusamur mað-
ur, helst úr sveit, getur fengið
atvinnu yfir veturinn. Upplýs-
ingar gefur
Bergnr Einarsson sntari.
Dugleg og iípur stúlka
óskast vetrarlangt.
A. v. á.

Hérmeð tilkynnist vinum' og vandamönnum, að jarð- arför konunnar minnar, Þur- íðar Árnadóttur, fer fram frá Landakotsspítala þriðju- daginn 1. okt. kl. 12 á há- degi. Ræða verður flntt í Templarasalnum. Jóhann Gisíason.

Hér með tilkynnist að móðir okkar, Vilborg Jóns- dóttir, andaðist laugardag 21. þ. m. Jarðarförin er ákveðin miðvikudag 2. okt. kl. II1,2 frá heimili hinnar látnu, Grettisgötu 17. Börn og tengdabörn.

Síipa fr spsreyr, með silfurhólk á öðrum endan- um en tvöfaldri leðurreim á hin- um og silfurhólk á miðju, hefir tapast. Skilist gegn háum fund- aríaunum. A,v.á.
aplmanns=
fainaðir
A. v. á.
Eins manns herbergi
óskast nú þegar, má vera hús-
gagnaluast. A. v. á.
góð og reglusöm, óskast í vetr-
arvist. Upplýsingar á
Óðinsgötn 8 B nppi.
Hairamjðl45 v. *s-
Byggrjðn 40 aura r/» kg.
hjá Sören Kampma> n.
Sími 586.
nýkomnir i
Vöruhúsinu
áEflfSlð I ?lil
114
inum var Dodd ásamt lækninum og í'anga-
verðinum.
„Hann er sofandi,“ sagði vörðurinn, „og
bókin liggur kyr á sama stað.“
„Við verðum þá að bíða til morgúns,“
sagði Dodd og voru hinir honum sammála
um það og gengu þeir síðan allir burtu
„til þess að láta manninn vera i kyrð og
næði“.
Dodd hafði fengið því framgengt, sem
hann ætlaði sér. Morguniim eftir ætlaði
hann svo að aðgæta livað Pétri heí'ði orðið
ágengt við gluggagrindina og leigja síðan
gufuskipið.
En Pétur skifti kér ekkert af glugga-
grindinni, en fór i þess stað að eiga við
múrvegginn og William Smitli hjáípaði
honum dyggilega sín megin. Sóttist þeim
fljótt að stækka gatið þegar búið var að
losa um fyrstu steinana, r'' tur stakk á sig
vasabókinni og tróð séi yi v 1 klefa Smiths
gegngum galið. Gluggagrindin þar varð
að láta undan þegar þeir tóku báðir á og
Smith stakk hausnum iit um gluggann
með mestu varasemi. Hann sá engan á
gangi og beið þá ekki boðanna, heldur
stökk út um gluggann i hendings kasti og
Pétur á eftir.
Varðmaðurinn sneri sér einmiit við í
sömu andránni við hinn endann á fangels-
115
inu, en áður en hann gal komið upp
nokkru hljóði cða borið fyrir sig byssuna,
fékk hann vel liti látið högg i lijartagróf-
ina og var þar með úr sögunni. Hann misti
byssuna úr höndumun, cn William Smith
tók af honum skammbyssuna.
peir hlu.pu nú ofan að höfninni sem fæt-
ur toguðu og gátu um leið hrifsað treyju
handa Smith, þvi að hann var í fangabún-
ingi, en á höfninni lá „Margrét", eins og
þeir höfðu.gert ráð fyrir. Ætlun Smiths
var nú sú að laumast út á skipið og fela
sig í lestinni.
„Biddu ofurlítið,“ hvíslaði Pétur og opn-
aði vasahókina við skimuna, sem lagði frá
einni gaslugtinni. „Eg lield að eg hafi eitt-
hvað af skildingum hérna og ef það reyn-
ist nægilcgt, þá leigjiun við ali skipið.“
„Allrighl!“ svaraði Smillv.
Pétur fann í vasabókinni fjögur þúsund
dollapa eins og lil stóð og þar að auki sex
járnsagarblöð, sex þjalir og loks linurnar,
sem Pollv liafvl skrifað.
„Laglega gert!“ tautaði hann, „og hönd-
in er mjög íik. pessi Dodd er miklu við-
sjálli en eg liugði.“
Hann tók nú að sér leiðsöguna.
Ivlukkan var eitthvað um tólf þegar þcir
vöktu skipstjórann á „Margrétu“ og Pétur
Voss veifaðleinum þúsund-dollara-seðlin-
116
um framan í hann. Skipstjóri þessi var
euginn skynskiftingur og sá undir eins, að
liér var til einhvers að vinna, seni ekki stóð
venjulega á boðstólum.
„Til Lundúna — og það tafarlaust!“
skipaði Pétur.
Skipstjóri lilýddi því, slökti ljósin og
liélt af stað.
Um' sólaruppkomu var „Margrét“ koni-
in langl fram lijá Jersey.
Dodd fann livorki Pétur Voss eða vasa-
bókina i klefanum nr. 19, en gatið á múr-
veggnum sýndi það ljóslega, nð Pétui’
hefði af eigin ramleik leitað frelsisins og
fundið það.
Ritsiminn tók nú til sinna starfa í allar
áttir, en heill hó]iur hermanna var látinrt
leita um næsta skóginn. Einnig var simað
til Jersey og beðið um að hafa gætur á’
„Margréti“, sem hefði lagt úr höfn um
nóttina.
En svarið þaðan var, að skipið hefði alls
ekki þangað komið. Grunaði Dodd þá und-
ir eins hvað væi'i á seiði og gerði jafnskjótt
hafnarlögreglunni háðum megin við sund-
ið aðvart. Að svo búnu sneri liann aftur
lil Polly til að segja henni, hvað þessi til-
raun hefði hepnast illa.
Hún varð óttalega aum út af þessu.
öm kvöldið fékk Dodd skeyti frá Dover