Vísir - 07.02.1919, Qupperneq 2

V í s i H
Þjóðverjar og friðarsamnmgarnir.
Rithöfundurinn og sagnfræðing-
urinn Hans Delbriick í Berlín hef-
ir nýlega sagt i vi'Sræðu vi'S frétta-
ritara „Associated Press“ um frið-
arráSstefnuna: a'S réttlæti fri'Sar-
samninganna sæist best meS því,
að athuga hinar einstöku kröfur,
hvort þær séu líklegri til aS
kveikja ófriS á ný, einhverntímd
í framtiSinni, eSa til þess aS
tryggja varanlegan friS. „Athug-
um einstakar kröfur, sem gerSar
eru, t. d. þá, aS ÞjóSverjar verSi
aS grei'Sa svo mikla fjárupphæS,
aS því verSi ekki lokiS á skömmum
tíma, heldur verSi þeir meS þvi
gerðir aS vinnuþrælum óvina sinna
áratugum saman. Þeirrí kröfu
verSur því aS eins unt aS fá full-
nægt, aS Þýskalandi verSi haldiS
í herfjötrum allan þennan tíma.
Götuóeirðirnar i M
og lögreglan.
Eg skil varla í öSru en aS þér,
rjtstjóri VLsis, hafiS, eins og eg og
fleiri, orSiS var viS þann ósiS,
sem viSgengst hér á götum Reykja-
víkurbæjar, aS drengir ganga í
hópum meS stór trésverS og ýms
önnur barefli og berjast meS ópum
og óhljó'Sum. RáSast þessir herrar
oft á a'Sra drengi, sem ganga stiltír
og siSprúSir um strætin, og jafnvel
stundum á kvenfólk, sem þar er á
ferS. KveSur svo ramt a'S þessu.
aS ýmsir þeir drengir, sem ekki
eru meS í þessum hópum, og <yu
á ferS, anna'Shvort í sendiferS fyrir
foreldra sína eSa öSi;um erinda-
geröum, eru barðir til óbóta af
þessum götustrákum. Lögreglan,
svonefnda, skiftir sér ekkl af
þessu, svo séS verSi. Hún stendur
víst i þeirri meiningu, aS séu strák-
arnir ekki meS sleða, þá gildi einu
hvaS þeir hafist a'ð, og.ef þeir ekki
berjast á götuhominu hjá pósthús-
inu, þá sé „alt roligt i Hilleröd".
En þaS er nú máske ekki til
neins a'S vera aS búast vi'ð neinu
af lögreglunni, sem vi'ð nú höfum.
Eg býst viS, að hún vinni eins og
hún hefir þekkingu á, og meira
verSur ekki af henni heimtað. En
þaS á og ntá heimta þaS af stjóm
þessa hæjarfélags, aö hún sjái um
- áS lögreglan sé svo skipuS, aS
tt
bifreiðar
eru sterkbygðar og léttar, vega
aðeins 825 kg. Hafa hinn alþekta „valve-
-in-heád“ mótor, er eyðir alt að V, minna
bensini en aðrir bifreiðamótorar.
BIM
uia
ina
nia
■iia
mie
IIIB
- 5
■lll
■111
■III
iuia
■lll
■m
Aðalnmboðsmenn:
Jóh, Ólafsson & Co.
JReykj avik.
vr'-"
Simi 584.
N okkrar bifreiðar fyrirliggjandi hér é staðn-
umog seljast með mjög sanngjörnu verði.
börnum og unglingum sé óhætt
fyrir meiSslum þessara götustráka
á almannafæri. Og þaS á aS mega
heimta þaS af henni, aS ef foreldr-
ar og forráSamenn þessara drengja
ern svo skeytingarlausir um upp-
eldi barna sinna, aS líSa þeim
þessa ósvinnu, aS hún, lögreglán,
taki þá í taumana.
HvaS nú annars lögreglu hæjar-
ins snertir, þá er tvent aS. Hún
er bæSi of fámenn og of fákunn-
andi. Mennirnir, sem stjórn bæjar-
ins tekur til þessa starfa, virSast
einkuiri valdir meS þaS fyrir aug-
um, h v aS 1 í t iS kaup þeir
gera sig ánægSa meS; a'S nokkuS
sé grenslast eftir því, hve hæfir
þeir séu til starfans, eöa láta
minstu ögn búa þá undir að geta
gegnt honum sómasamlega, er víst
allsekkert; hirt um. Enda sýna
„verkin merkin'L
Margir vonuöu, a'S þegar við
fengjum sérstakan lögreglustjóra,
mundi margt fært í lag, af því sem
aflaga hefir íarið, meS lögreglu-
eftirlitiS hér í bænum. En hefir sú
von rætst? Aö minsta fcosti hvaS
snertir bársmíðar götustrákanna,
sem eg hefi minst á, þá eru þeú;
engu uppvö'ðslu minni nú en áður,
til lítiis sóma fyrir aðstandendur
þeirra og lögregluna.
Það er mjög algengt hér í Rvík,
sem maður a 1 d r ee i sér koma
fyrir í öðrum löndum, eða þar sem
lögreglan er í góðu lagi, og það er,
að lögreglan sé í hrókaræðum um
hitt og þetta, stundum í kappræð-
um, við menn á götunni, um mál-
efni, sem koma starfi hennar ekki
minstu ögn við. Maður sér og
heyrir þráfaldlega lögreglumenn
hér vera að „spássera“ meS hinum
og þessum, og ræða við þá um
„daginn og veginn“. Það mundi
ekki þykja viðeigandi annarstað-
ar. Þar ávarpar lögreglumaður
aldrei neinn, sem um strætin fer,
að nauðsynjalausu, né er að taka í
nefið hjá þeim, og skeggræða við
þá. En nauðsynlegum spurningum
vegfarenda svara þeir stutt og
kurteislega, og láta í té leiðbeining-
ar, og annað ekki. Þar er hver á
sínum rétta stað, en ekki í sendi-
ferðum, samræðum eða snatti, eins
og hér gerist.
Borgari.
Frá bæjarstjórnarfundi.
Rafmagnsmálið.
Samþykt var á bæjarstjómar-
fundi i gær, að fela rafmagns<-
nefnd að reyna að fá þá verk-
fræðingana, Kirk og Guðmund
Hlíðdal, til þesss aö taka að sér
umsjón og verkstjórn við bygg-
ingu rafmagnsstöðvarinnar við
Elliðaámar. Eiga þeir að skifta
með sér verkum, þannig að Kirk
stjórnar vatnsveitum o. þ. h., en
Hlíðdal því, er lýtur að rafmagns-
framleiðslunni. IJÍn til framkv.
verður tekið nú þegar, og verður
Jóni Krabbe símað umboð til a'ð
undirskrifa lánssamninga í Kaup-
mannahöfn. Á verkinu verður
byrjað svo fljótt sem unt er.
Tillaga kom fram á fundinum,
frá þeim Jóni ólafssyni og Kr. V.
Guðmundssyni, um, að verkið
skyldi boðið út að minsta kosti í
fjórum nálægum löndum, en hún
var feld með 9 atkv. gegn 5
(Bríetar Bjarnhéðinsd., Bened.
Sveinss., J. Baldvinss., J. Ól. og
Kr. V. G.).
Jón Þorláksson hélt því fram,
að engin von væri um að fá nokk-
urt tilboð í verkið, eins og nú væri
ástatt, ngjna þá íyrir það afar-
verð, sem ekkert viðlit væri að
ganga að, og yrði því ekki ann-
ars kostur, en að byggja stöðina
fyrir bæjarins reikning, en reyna
að fá þá menn til að framkvæma
verki'ð, sem bæjarstjóm treystir
best til þess. Að slíkum mönnum
þýddi ekki að leita utan lands, et
bráðlega ætti að byrja á verkinu,
því a'ð þeir yrðu a'ð vera vel kunn-
ugir staðháttum og öðrum skil-
yrðum.